Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

ΠΡΩΤΟΣ Ο ΨΙΝΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!

ΤΩΡΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΟΥ ΝΤΑΛΛΟΥ Ή Ο ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ);; ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ;;;

Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι διαβάζω τα πάντα, ειδικά σχεδόν όλες τις εφημερίδες καθημερινά. Στην πρωινή μου περιήγηση στα ενημερωτικά blog έπεσα πάνω στο παρακάτω άρθο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου και ... τα 'παιξα! Το αναδημοσιεύω για να το κρίνετε - αν έχετε όρεξη.

Εγώ πάντως τα' παιξα!

Εκλογές δίχως μήνυμα...



Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Η αναμέτρηση της πρώτης Κυριακής των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση υπήρξε άσφαιρο βόλι. Ανεξάρτητα από τους ισχυρισμούς των κομμάτων περί σοφού λαού οι εκλογείς ήταν φανερό πως δεν είχαν την παραμικρή διάθεση να εκφράσουν την παραμικρή πολιτική τάση. Ανακατεμένα αποτελέσματα έδωσαν σε όλους το δικαίωμα να ισχυρίζονται πως θριάμβευσαν. Δίχως βέβαια κανένας να έχει δίκιο. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι πως η χώρα κατρακυλά. Οχι μόνο λόγω ξεπερασμένων ηγεσιών αλλά και λόγω ενός εκλογικού σώματος αδιάφορου και με έντονα αντιφατικές θέσεις.


Η Νέα Δημοκρατία πανηγυρίζει γιά ένα...


απροσδιόριστο αποτέλεσμα. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει για τι ακριβώς χαίρεται. Η αντι-μνημονιακή της εκστρατεία είναι ολοφάνερο πως απέτυχε. Πουθενά σχεδόν, σε σοβαρές αναμετρήσεις, δεν πέτυχε ποσοστά μεγαλύτερα από 37%. Είναι δυνατόν να είναι επιτυχία το γεγονός πως ο υποψήφιος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «κατόρθωσε» στην Αττική να περάσει στον δεύτερο γύρο. Και να θεωρείται ικανοποιητική η επίτευξη ενός ποσοστού γύρω στο 20%. Οταν μάλιστα η ΝΔ στις περασμένες εκλογές ήταν πάνω από 27% και δεν έχει καμία φθορά εφ’ όσον δεν είναι κυβέρνηση και έχει μάλιστα τοποθετηθεί εναντίον και του Μνημονίου.


Από την πλευρά της κυβέρνησης η στάση ικανοποίησης των στελεχών της είναι εξ’ ίσου ακατανόητη. Με χαμηλότατα ποσοστά οι εκλεκτοί της, ακόμη κι εκεί όπου η ΝΔ κατέβηκε διασπασμένη (λ.χ. στον Πειραιά) διακινδυνεύουν να μην κερδίσουν καμία αναμέτρηση στον δεύτερο γύρο. Ο Πρωθυπουργός είχε θέσει θέμα ενδεχόμενης προσφυγής στις κάλπες αν οι υποψήφιοι που στηρίζει αποδοκιμασθούν από τον λαό. Στην λογική της αποδοκιμασίας από τον λαό της οικονομικής του πολιτικής. Κι έσπευσε το βράδυ των εκλογικών αποτελεσμάτων να κλείσει το θέμα με άκρως δυσνόητη επιχειρηματολογία.


Αν στο δεύτερο γύρο συσπειρωθούν οι δυνάμεις που αντιστρατεύονται το Μνημόνιο και καταποντισθούν οι κυβερνητικοί υποψήφιοι, ποιά θα είναι η θέση της κυβέρνησης; Θα θεωρήσει πως δεν υπάρχει θέμα και θα περιορισθεί στην χαρά της πως ο υποψήφιός της στην Αττική «κατόρθωσε» να περάσει στον δεύτερο γύρο;


Οσο για τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς μήπως ήρθε η ώρα να σιωπήσουν; Ο θόρυβος που συνήθως κάνουν είναι πολύ παραπάνω από το ειδικό τους βάρος και το συγκεκριμένο πολιτικό τους εκτόπισμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώθηκε και η ηγεσία του εξευτελίστηκε. Είτε σε πολυδιάσπαση είτε μεμονωμένα, τα ποσοστά του δείχνουν πως οι θέσεις του δεν συγκινούν την ελληνική κοινωνία. Καιρός να πάψουν να μας ζαλίζουν με εκδοχές και συνθηματολογίες εξωπραγματικές και ανέφικτες. Οσο για το ΚΚΕ, μόνο τα στελέχη του και οι γενικότερα συμπαθούντες των ΜΜΕ είδαν κάποια εκλογική επιτυχία. Η αύξηση στα ποσοστά του δεν είναι παρά προιόν της μεγάλης σχετικά αποχής. Σε απόλυτους αριθμούς οι ψήφοι των διαφόρων Λαικών Συσπειρώσεων (η δημοτική εκπροσώπηση του κόμματος) δεν ήσαν περισσότερες από τις προηγούμενες εκλογές. Απλά, η αποχή που χτύπησε κατά κύριο λόγο την βάση των άλλων κομμάτων ευνόησε το ΚΚΕ του οποίου τα ποσοστά, αν και με τους ίδιους ψήφους, φούσκωσαν πάνω από την φυσιολογική τους διάσταση. Είναι λοιπόν φανερό πως ούτε το υποτιθέμενο κόμμα της εργατικής τάξης δεν αύξησε την λαική του απήχηση. Και σε μιά περίοδο πως κανένα από τα αστικά, λεγόμενα, κόμματα δεν είχε την δυνατότητα να πλανέψει τους εκλογείς με υποσχέσεις παροχών, διορισμών και άλλων σχετικών πολιτικάντικων πρωτοβουλιών.


Το τελικό αποτέλεσμα λοιπόν των εκλογών είναι γενική σύγχυση. Το μοναδικό συμπέρασμα στο οποίο μπορεί κάποιος να καταλήξει είναι μιά γενική αποστροφή του κόσμου προς την πολιτική. Κόμματα και πολιτικοί δεν εμπνέουν πλέον την κοινή γνώμη. Και είναι άγνωστο, κάτω από τις σημερινές πραγματικά δύσκολες συνθήκες, πως θα κινητοποιηθεί ο κόσμος να υπερβάλει εαυτό και να προχωρήσει σε κινήσεις υπέρβασης και δημιουργίας. Η χώρα βρίσκεται σε πραγματικό αδιέξοδο. Καθοδηγούμενη από αδύναμες ηγεσίες. Ας ελπίσουμε πως κάτι καινούργιο θα μπορέσει να αναδειχθεί.