« Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η Χούντα δεν τελείωσε το ‘73»
Από τα κεντρικά συνθήματα των πλατειών Μάιος-Ιούνιος 2011
Η λαϊκή εξέγερση του Νοέμβρη 1973, το Πολυτεχνείο, έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως η κορυφαία αντιστασιακή αντιδικτατορική κινητοποίηση του ελληνικού λαού ενάντια στο χουντικό καθεστώς και τις ‘πολιτικές’ μεταμορφώσεις του. Ένα καθεστώς που επιβλήθηκε στις 21 Απριλίου 1967, προκειμένου να ματαιωθούν οι προκηρυχθείσες για τις 28 Μαϊου 1967 εκλογές. Μετά από μια σχεδόν διετή περίοδο (1965-1967) συνομωσιών και αποστασιών καθοδηγούμενων από τo παλάτι, το ντόπιο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, προκειμένου να δώσουν εκτός εκλογών ‘κοινοβουλευτική λύση’ στην πολιτική κρίση που οι δυνάμεις αυτές δημιούργησαν, μια συνομωτική κλίκα από το στρατό, καθοδηγούμενη από τον αμερικάνικο παράγοντα, ανέβαλε τις εκλογές επ’ αόριστο, καταλύοντας τη δημοκρατία, μέχρι ο ελληνικός λαός να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις, να ωριμάσει, να ‘ιατρευτεί’.
Και τότε, το Νοέμβρη 1973, είχε ήδη συγκροτηθεί η κυβέρνηση Μαρκεζίνη, μια προσπάθεια πολιτικοποίησης του καθεστώτος, η περίφημη φιλελευθεροποίηση, είχε αρχίσει να διευρύνει σε επίπεδο πολιτικού προσωπικού τη βάση νομιμοποίησής του και διακήρυττε ότι θα πραγματοποιούσε εκλογές τον Φεβρουάριο 1974. Το εγχείρημα φιλευθεροποίησης-νομιμοποίησης του καθεστώτος απέτυχε ακριβώς λόγω της εξέγερσης του ‘Πολυτεχνείου’, αποδεικνύοντας ότι δεν είχε την παραμικρή λαϊκή υποστήριξη, μολονότι είχε αρχίσει ήδη να αποκτά ‘συνομιλητές’ σε πολιτικό επίπεδο.
Σήμερα, το μνημονιακό καθεστώς, επιχειρεί με τη συγκυβέρνηση - τα εμφανιζόμενα δημοσκοπικά ποσοστά αποδοχής της οποίας είναι αντίστοιχου μεγέθους και αξιοπιστίας με τα ποσοστά του παπαδοπούλειου δημοψηφίσματος του ’73 - να ενοποιήσει το μπλοκ του μνημονίου υπό την ανοιχτή ηγεμονία της Τρόικας, να παγιώσει τη μετατροπή της ελληνικής δημοκρατίας σε προτεκτοράτο και της κοινωνίας σε εργαστήρι μαζικής εξαθλίωσης, να επιβάλει και να διευρύνει τη νέα μνημονιακή ‘νομιμότητα’, αίροντας σταδιακά τις ήδη βάναυσα πληγείσες δημοκρατικές ελευθερίες και κοινωνικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού. Η νέα κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, καθώς και τα κόμματα που τη στηρίζουν αποτελούν τους πολιτικούς εκπροσώπους της δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου που έχει επιβληθεί από τον Μάιο 2010, στη χώρα. Τα λαϊκά και μικροαστικά στρώματα, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού που μάχεται κατά των πολιτικών της μνημονιακής χούντας απαιτείται να συγκροτηθούν σε ένα ενωτικό λαϊκό μέτωπο που θα οδηγήσει στη λαϊκή μεταπολίτευση, διεκδικώντας δημοκρατικά την πολιτική και κοινωνική εξουσία. Είναι ανάγκη όλες οι ριζοσπαστικές, αριστερές, δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις να συμβάλουν ώστε η κοινωνική πλειοψηφία που συναντιέται στους δρόμους και τις πλατείες και ενώνεται καθημερινά στους αγώνες και τις απεργίες να γίνει πολιτική πλειοψηφία με τη μορφή μιας κυβέρνησης λαϊκής ενότητας για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας και του ελληνικού λαού. Τα αιτήματα εκείνου του Νοέμβρη παραμένουν δραματικά επίκαιρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου