ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ “Εθνική, δημοκρατική-πατριωτική, ενότητα, Τώρα !"ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το κίνημα των Αγανακτισμένων εμφανίστηκε στα τέλη της άνοιξης του 2011 και χρησιμοποίησε την κατάληψη της Πλατειάς Συντάγματος σαν μέσο εκδήλωσης της διαμαρτυρίας του.

 Αρχικά ήταν λίγες δεκάδες άνθρωποι, μετά έγιναν εκατοντάδες, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες, μετά ένα βράδυ εκατοντάδες χιλιάδες και μετά στις μεγάλες συγκεντρώσεις κατά του μεσοπρόθεσμου άγγιξε η και ξεπέρασε το εκατομμύριο πανελλαδικά.

Τότε οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι Αγανακτισμένοι αλλά και οι συμπαθούντες προς αυτούς είναι δυο εκατομμύρια συμπολίτες μας.

 Ένας απίστευτος αριθμός που αυτομάτως θα τους έκανε κυρίαρχους του πολιτικού σκηνικού στο οποίο τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν χάσει μεγάλο μέρος της δύναμης τους. Πλην όμως οι Αγανακτισμένοι είχαν ένα σημαντικό πρόβλημα, δεν είχαν έναν πολιτικό φορέα να τους εκφράσει. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αφενός να μην μπορούν να διαμορφώσουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο εναλλακτικών προτάσεων που να μπορεί να πείσει τους συμπολίτες μας που έχουν απογοητευθεί από τα κόμματα.

 Αφετέρου την άτυπη αλλά ορατή διάσπαση ανάμεσα σε Πάνω και Κάτω Πλατεία, την έλλειψη ενός συντονιστικού οργάνου που θα περιφρουρούσε τις όποιες μεγάλες διαδηλώσεις αλλά και το χώρο της Πλατείας από τους όσους εγκάθετους προσπάθησαν να τη χειραγωγήσουν.

Μοιραία λοιπόν μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και τους τόνους των χημικών που μετακόμισαν στα πνευμόνια των Αγανακτισμένων το κίνημα εκφυλίστηκε. Δεν υπήρχε ο πολιτικός φορέας εκείνος που θα έδινε όραμα και στρατηγική τις στιγμές της απογοήτευσης. Που θα αντιλαμβανόταν ότι η κατάληψη της Πλατείας είχε καταντήσει ένα ακτιβιστικό φετίχ που δεν αρκούσε χωρίς την ανάληψη πρωτοβουλιών πανελλαδικής εμβέλειας. Που θα διαμόρφωνε πειστικό πολιτικό πλαίσιο και θα ακύρωνε τις διασπαστικές τάσεις. Έτσι στιγμές σαν αυτή της 28^ης Οκτωβρίου που ο ελληνικός λαός έδειξε σύσσωμος στην πολιτική ηγεσία την αντίδραση του έχοντας σαν πρωτοπορία τους ίδιους τους μαθητές, έγιναν όλο και πιο σπάνιες.

Σήμερα η κληρονομιά του κινήματος είναι δεκάδες η και εκατοντάδες ομάδες διάσπαρτες σε όλη την επικράτεια της χώρας. Χαρακτηριστικό των μελών τους ότι είναι δημοκράτες, είναι πατριώτες, είναι κατά του μνημονίου και της τροικανής κατοχής.


Θέλουν την αμεσοδημοκρατική μεταρρύθμιση των θεσμών, την τιμωρία των κλεφτών και την εγγύηση της αξιοπρεπούς διαβίωσης κάθε Έλληνα. Ώστε να μην λιμοκτονήσει η γιαγιά που της κόβουν και από την ελάχιστη σύνταξη της, ώστε να μην μείνει χωρίς ρεύμα ο χαμηλόμισθος, ώστε να μπορεί να κάνει παιδιά το νέο ζευγάρι.

Δεν είναι πια Αγανακτισμένοι που το σύστημα αρχικά πιστεύοντας πως θα είναι λίγες χιλιάδες αποπειράθηκε να τους χρησιμοποιήσει σαν βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής οργής και σαν γραφικούς που μουντζώνουν τη Βουλή, φωνάζοντας συνθήματα στα πλαίσια μιας γηπεδικής συμπεριφοράς αλλά που αδυνατούν να ορίσουν ένα πολιτικό πλαίσιο.

Είναι Ενεργοί Πολίτες πλέον που κάθονται και επεξεργάζονται θέσεις, που ζυμώνονται με άλλες ομάδες πολιτών, που δημιουργούν τους δικούς τους ιστοτόπους, που αναζητούν δράσεις και πρωτοβουλίες πέρα από το στερεότυπο της κατάληψης της Πλατείας Συντάγματος.

Πιστεύω ειλικρινά πως το δίκτυο κυψελών τους θα αποτελέσει το Κρυφό Σχολειό για όσο διάστημα η χώρα θα βρίσκεται κάτω από την μπότα των δανειστών και πως από αυτό το Κρυφό Σχολειό θα ξεπηδήσουν οι πολιτικοί σχηματισμοί μιας νέας μεταπολίτευσης.

Στο χέρι μας είναι βέβαια αυτή η μεταπολίτευση να μην αργήσει πολύ και να στήσει τα αντίστοιχα δικαστήρια που έστησε η παλιά.

 Όμως για να φτάσουμε σε αυτή τη νέα εθνική και λαϊκή παλιγγενεσία θα πρέπει να αποφύγουμε το σκόπελο που μας ταλάνισε σε όλη τη μακριά ιστορία μας: Να μην διχαζόμαστε και να μην πολεμάμε αναμεταξύ μας, κάτι που κάναμε ακόμη και στη διάρκεια της Επανάστασης του 21, της Μικρασιατικής Καταστροφής και της Αντίστασης, αλλά να γίνουμε μια γροθιά.

Να μην επιτρέψουμε στους σημερινούς δυνάστες μας την ικανοποίηση του διαίρει και βασίλευε αλλά να τους δείξουμε ότι είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι. Η ενότητα και η πολιτική εκπροσώπηση αυτής της ενότητας είναι η μέγιστη πολιτική πρόκληση.

Οι Ελεύθεροι Χρεοκοπημένοι, η ομάδα για λογαριασμό της οποίας μιλαώ, μαζί με άλλες ομάδες συζητήσαμε ένα οργανωτικό πλαίσιο που θα μπορούσε να στεγάσει μια ουσιαστική πρόταση ενότητας. Τα χαρακτηριστικά του αναλύω ευθύς αμέσως.

1)      Δημιουργία κοινού πολιτικού φορέα των ομάδων που αποδέχτηκαν αυτό το πλαίσιο με την ονομασία Πρωτοβουλία Δημοκρατικής και Πατριωτικής Ενότητας. Ο κοινός αυτός φορέας δραστηριοποιείται μέσα από μια συντονιστική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν δυο προτεινόμενα μέλη από κάθε ομάδα. Οι ομάδες δεν διαλύονται αλλά κρατάνε την αυτοτέλεια τους και ο κοινός φορέας απλά συντονίζει τις δραστηριότητές τους.

2)      Δεν υπάρχει ηγεσία στο όλο σχήμα, η συντονιστική δεν θα εκλέξει ούτε αρχηγό, ούτε προεδρείο, άρα οι ομάδες που συμμετέχουν γνωρίζουν ότι δεν καπελώνονται από κάποια ηγεσία που τις περίμενε πριν καν συμμετάσχουν στην όλη προσπάθεια. Όλες οι ομάδες με τους εκπροσώπους τους συμμετέχουν στις αποφάσεις. Θέμα ηγεσίας θα τεθεί μόνο όταν η όλη προσπάθεια μαζικοποιηθεί και οδηγηθεί σε πανελλαδική συνδιάσκεψη.

3)      Καμία απόφαση της συντονιστικής δεν είναι δεσμευτική για καμία συμμετέχουσα ομάδα, αν κάποια ομάδα από τις δέκα για παράδειγμα κοινές δραστηριότητες που προκρίνει η συντονιστική σε κάποια συνεδρίασή της, αποδέχεται μόνο τις επτά, είναι ελεύθερη στις άλλες τρεις να μη συμμετάσχει. Δεν μπορεί η συντονιστική να επιβάλλει κομματική πειθαρχία αλλά οφείλει να σέβεται τις ιδιαιτερότητες της κάθε ομάδας.

4)      Σαν ένα πρώτο πολιτικό στίγμα της Πρωτοβουλίας Δημοκρατικής και Πατριωτικής Ενότητας θέσαμε τα επτά σημεία που αναφέρονται στο κάλεσμα της εκδήλωσης θωρώντας τα σαν τα πλέον αντιπροσωπευτικά της ανησυχίας όλων των πολιτών. Και τα επτά σημεία όμως δεν αποτελούν κάποιο θέσφατο αλλά μπορούν να γίνονται προσθέσεις και τροποποιήσεις σε αυτά καθώς οι ομάδας που συμμετάσχουν στη συντονιστική διαρκώς αυξάνονται. Το πολιτικό πλαίσιο που θα καταλήξουμε θα είναι αποτέλεσμα ζύμωσης, διαλόγου και αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών.

5)      Εκτός από τη συντονιστική ομάδα, ο κοινός φορέας πρέπει να απαρτίζεται και από άλλες θεματικές ομάδες προκειμένου να συμμετέχουν όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη στις συλλογικές διαδικασίες. Μια ομάδα επικοινωνίας θα μπορούσα να αναλάβει τη διαδικτυακή δραστηριότητά μας φτιάχνοντας σαιτ, μπλογκ, σελίδα στο φεισμπουκ και ιντερνετικο ράδιο. Εδώ να προσθέσω πως πιστεύουμε πως αν αρκετές ομάδες καταλήξουν σε κοινούς ιστότοπους αυτόματα θα δημιουργηθεί ένα μέσο επικοινωνίας τρομακτικής εμβέλειας. Μια άλλη ομάδα θα μπορούσε να ασχολείται με θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης, με αναζήτηση τρόπων υποστήριξης δανειοληπτών που βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, με συμμετοχή σε δραστηριότητες υποστήριξης φτωχών και ανέργων συμπολιτών μας, με ενημέρωση εργαζομένων σε θέματα εργατικού δικαίου τώρα που συντελείται ένας κατακλυσμός που παρασύρει όλα τα εργατικά κεκτημένα. Τέτοιες δραστηριότητες που καμιά φορά είναι πολύ απλές θεωρήθηκαν άχρηστη πολυτέλεια ακόμη και από τα λεγόμενα προοδευτικά κόμματα, ας τους δείξουμε ότι εμείς χωρίς μέσα μπορούμε να επιδείξουμε ένα διαφορετικό πολιτικό πολιτισμό.

Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με ένα οργανωτικό σχήμα αμεσοδημοκρατικό, ευέλικτο, με σεβασμό στην αυτοτέλεια και ιδιαιτερότητα κάθε ομάδας και πολυδιάστατο καθώς βασίζεται τόσο σε συντονιστική όσο και σε θεματικές ομάδες που να καλύπτουν όσο το δυνατόν περισσότερες πολιτικές και κοινωνικές δραστηριότητες. Η οργανωτική του φιλοσοφία, είναι προσαρμοσμένη στο να μην καπελωθεί εύκολα από κάποιον και να μην είναι χειραγωγήσιμο από εγκάθετους. Φυσικά δεν θεωρούμε ότι έχουμε λύσει όλα τα οργανωτικά προβλήματα που εγκυμονεί μια τέτοια φιλόδοξη απόπειρα γιʼ αυτό και περιμένουμε κάθε καινοτόμα και λειτουργική πρόταση της όποιας νέας ομάδας

Η θέση του κοινού φορέα των ομάδων για τις εκλογές όποτε αυτές γίνουν θα πρέπει νομίζω να είναι αυτή της καθόδου με ταυτόχρονη συνεργασία και με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς εκτός πολιτικού κατεστημένου, με μικρά κόμματα και με όλους εκείνους που σέβονται την πατριωτική και δημοκρατική συνιστώσα και αγωνίζονται κατά του μνημονίου. Δεν έχει νόημα να αναπτύξουμε εμείς τη δική μας προσπάθεια αγνοώντας όλους εκείνους που πιστεύουν και αγωνίζονται για τα ίδια με εμάς και στο κάτω κάτω προηγήθηκαν από μας.

Δεν έχει νόημα ο κατακερματισμός των υγιών πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Αρκεί βέβαια οι όποιες συνεργασίες να γίνουν με ορούς αυτοτέλειας και όχι απορρόφησης του μικρού ψαριού από το μεγάλο ψάρι.

Οι επόμενες εκλογές έχουν τρομερή ιστορική βαρύτητα και πρέπει να δουλέψουμε και για να γίνουν και για να έχουμε όλοι οι αντιμνημονιακοί πατριώτες σʼ αυτές προοπτική. Αν όμως μας τις στερήσουν τότε έχουμε την εναλλακτική του μαζικού κινήματος που πρέπει όμως να φροντίσουμε να είναι ενωμένο. Με το έναν η τον άλλο τρόπο θα τους διώξουμε, όπως τους έδιωξε η Αργεντινή και ο Ισημερινός και θα γίνει το παράδειγμά μας παράδειγμα και για άλλους ευρωπαϊκούς λαούς που άλλα περίμεναν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και βρέθηκαν να είναι δούλοι τοκογλύφων. Απομονωτιστές δεν πρέπει να είμαστε αλλά είναι θεμιτό να θέλουμε μια Ευρώπη των λαών της αντάξια του πολιτισμού και της παιδείας της.

Οι Ιερές Συμμαχίες όσο δυνατές και να είναι έρχεται η ώρα που πάνε στις χωματερές. Η ιστορία μπορεί να έχει μικρά σκαλώματα ή και πισωγυρίσματα αλλά το ποτάμι πάντα προχωράει μπροστά.