Σ' έστησαν σε μια γωνιά κι ήσουνα νέο παλικάρι...

Η σημερινή ημέρα Πανευρωπαϊκής Απεργίας, βρίσκει τους Έλληνες απογοητευμένους, κουρασμένους, εξαθλιωμένους και προδομένους. Σε μια κατάσταση αέναης αναμονής (του ΤΙΠΟΤΑ...), συνεχούς (κατα)πίεσης και καταθλιπτικής κινδυνολογίας. Οι εργαζόμενοι απολύονται - στην αρχή με προσχήματα, στη συνέχεια χωρίς... - και οι οικογένειες βάλλονται από παντού.

Με βασικό επιχείρημα το φόβο και με την καθημερινή τακτική και τεχνική χειραγώγησης της κοινής γνώμης, επιχειρείται - και σε μεγάλο βαθμό επιτυγχάνεται - η κατάργηση των κοινωνικών δομών και η καταπάτηση των δικαιωμάτων, η κατάλυση των θεσμών και η αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών, στο βωμό μιας ..."ανάπτυξης" των τοκογλύφων, των λωποδυτών και των δοσιλόγων.

Η "τεχνική δημιουργίας προβλημάτων" και, στη συνέχεια, η ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ παροχή λύσεων, αποτελεί το κύριο μέρος ενός σχεδίου πλήρους υποταγής, εξαθλίωσης και ισοπέδωσης του ελληνικού λαού, την ίδια ώρα που καταληστεύεται η εθνική και δημόσια περιουσία της χώρας και των  Ελλήνων.

Βήματα ακούγονται έξω από τα κελιά μας. Έρχονται να μας συνοδεύσουν στο σκοπευτήριο.

Η "δημοκρατία της ολιγαρχίας" σε ρόλο εκτελεστικού αποσπάσματος. Και η πανστρατιά των φοβισμένων μεν εξεγερμένων δε αδικημένων σε μια μάχη που μόλις άρχισε. Είμαστε ακόμη ζωντανοί...

Δημήτρης Μ. Χανιωτάκης