Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου : Απολογισμός Δράσης διετίας 2011 - 2012


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
                                                                                       Χαλάνδρι 10/12/2012

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΔΙΕΤΙΑΣ 2011 -2012

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η διετής περίοδος του σημερινού Δ.Σ του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Χαλανδρίου ολοκληρώνεται στο τέλος Δεκεμβρίου 2012.

Το Δ.Σ του συλλόγου μας βρέθηκε κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Τη διετία αυτή αντιμετωπίσαμε τρία μνημόνια και πλειάδα εχθρικών μέτρων για την ίδια την ύπαρξή μας στην εργασία. Μια περίοδο που ακόμα βιώνουμε κάθε φορά και πιο βίαια και αδιέξοδα.

Στην πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση που βρεθήκαμε τα μόνα μας εφόδια ήταν η προσπάθεια για την μεγαλύτερη δυνατή σύμπνοια μεταξύ των εργαζομένων και η συνεχείς ακροβασία ανάμεσα σε κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες που μπορούσαμε να πάρουμε για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση της κατάστασης που έτσι κι αλλιώς μας ξεπέρναγε.

Η προηγούμενη συνδικαλιστική εμπειρία ελάχιστα μπορούσε να βοηθήσει σε μια τέτοια νέα κατάσταση για την οποία δεν υπήρχε από πουθενά ένα προσανατολισμός για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Επίσης την κατάσταση επιβάρυνε (και επιβαρύνει ακόμα) ο πολυκερματισμός και η διάσπαση τόσο των πολιτικών φορέων (που διαφωνούν με τα μνημόνια) όσο και των συνδικαλιστικών φορέων στο χώρο του Δημοσίου.

Παρ’ όλα αυτά επιχειρήθηκε να ξεδιπλωθεί μια πολύμορφη προσπάθεια. Το μέτρο της επιτυχίας θα το κρίνεται εσείς.

Α. Συμμετοχή & Ενότητα στη βάση.
Κατά τη διάρκεια της θητείας μας συγκαλέσαμε συχνότερα από κάθε άλλη φορά Γενικές Συνελεύσεις και πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις και στους χώρους δουλειάς με στόχο την όσο δυνατόν μεγαλύτερη και πλατύτερη συζήτηση μεταξύ μας. Πιστεύουμε ότι μια τέτοια πρακτική αναδεικνύει τα πραγματικά ζητήματα που μας απασχολούν και το κυριότερο το πώς τα σκέφτεται και τα ψάχνει ο καθένας από εμάς, αποφεύγοντας όσο ήταν δυνατόν ένα μονοδιάστατο συνδικαλισμό από τα πάνω. Η προσπάθεια ενός διαρκούς διαλόγου μεταξύ μας αποτελεί θεμελιακό στοιχείο του αγώνα μας γιατί προσδιορίζει και εξειδικεύει κάθε φορά το περιεχόμενο και τα επόμενα βήματα που χρειάζονται και φροντίζει για την συνεννόηση των εργαζομένων τουλάχιστον απέναντι στα επίμαχα, τα οποία αυτήν την περίοδο δεν ήταν και λίγα.

Επίσης πετύχαμε όλοι μαζί την αλλαγή και επικαιροποίηση του καταστατικού μας, ένα πρόβλημα που ταλάνιζε το σύλλογο για χρόνια. Στο πλαίσιο αλλαγής του καταστατικού δημιουργήθηκε και το Ταμείο Αλληλεγγύης το οποίο είναι σημαντικό εφόδιο για την οικονομική συνδρομή σε θέματα υγείας. Όπως επίσης έχουμε δανείσει σε συναδέλφους χρήματα τα οποία επιστρέφουν είτε εφάπαξ είτε σε μηνιαία βάση.

Στην προσπάθεια για την οικοδόμηση μιας καλύτερης σχέσης μεταξύ μας οργανώσαμε και δράσεις με πολιτιστικό περιεχόμενο όπως το γλέντι το καλοκαίρι του 2011, το οποίο δυστυχώς δεν μπορέσαμε να επαναλάβουμε και φέτος στην προοπτική να καθιερωθεί κάθε χρόνο και τις επισκέψεις στους αρχαιολογικούς χώρους.

Συμβάλαμε και συμμετέχουμε στο συντονιστικό Σωματείων ΒΑ Αττικής από δέκα (10) Δήμους για την μεγαλύτερη ευρύτητα τοπικών δράσεων.

Ενισχύσαμε τους τρόπους καλύτερης ενημέρωσης με τη δημιουργία ιστοσελίδας και την αποστολή sms.

Επειδή ίσως «η φτώχεια φέρνει γκρίνια» αντιμετωπίσαμε, το τελευταίο διάστημα, πολλές περιπτώσεις διενέξεων μεταξύ εργαζομένων. Τα γεγονότα αυτά αποτελούν, για ένα συλλογικό όργανο όλων των εργαζομένων όπως το Δ.Σ, από τα πιο δύσκολα στο χειρισμό και την επίλυσή τους. Πιστεύουμε ότι πρέπει σε παρόμοια ζητήματα να δείχνουμε τη μεγαλύτερη δυνατή αυτοσυγκράτηση χωρίς βέβαια να παραμελούμε να αναζητούμε το δίκιο όπου κι αν βρίσκεται.

Παρά τις διαφορετικές μας πολιτικές απόψεις και πρακτικές μπορέσαμε, σε κρίσιμα σημεία, να λειτουργήσουμε με πνεύμα αλληλοκατανόησης και συναδελφικότητας.

Στα θέματα της συμμετοχής μέλλουν να γίνουν πολλά ακόμη. Ωστόσο το επόμενο Δ.Σ μπορεί να αξιοποιήσει μια νέα αφετηρία που έχει δημιουργηθεί και να την προάγει ακόμα περισσότερο.

Β. Δράσεις και άνοιγμα στην τοπική κοινωνία
Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε σε δράσεις που αποσκοπούσαν στο άνοιγμα στην τοπική κοινωνία που αποτελεί ένα πολύ βασικό παράγοντα για τους εργαζόμενους των Δήμων. Γι’ αυτό μας απασχόλησε ιδιαίτερα η συγκρότηση ενός αυτοτελούς προγράμματος τοπικών κινήσεων παράλληλα με τις κεντρικές κινητοποιήσεις.

Στην κατεύθυνση αυτή δημιουργήσαμε πρωτοβουλίες και πραγματοποιήσαμε επαφές με τοπικούς φορείς για τη μεγαλύτερη δυνατή ευρύτητα και ισχυροποίηση του συνολικού μας αγώνα ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που ασκούνται εδώ και τρία χρόνια. Αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας ήταν η κοινή διαμαρτυρία, με τη συμμετοχή τοπικών φορέων (Ένωση Γονέων, μαθητών, Λαϊκής συνέλευσης, Ανεξάρτητης Κίνησης Γυναικών, όλων των δημοτικών παρατάξεων, εκπαιδευτικών, εθνικοτοπικών συλλόγων κ.λπ) στις 14 Νοεμβρίου 2012, ημέρα της πανευρωπαϊκής διαμαρτυρίας.

Η ένταξη της τοπικής κοινωνίας στην ενεργεί αντίσταση στο σημερινό πολιτικό σύστημα και τα αδιέξοδα μέτρα του αποτελεί το πιο ισχυρό και ταυτόχρονα το πιο ελπιδοφόρο βήμα που μπορεί να γίνει. Ασκήσαμε, με τις πρωτοβουλίες μας, μια πολιτική καθολικής ενότητας της Αυτό- διοίκησης (πολίτες- αιρετοί- εργαζόμενοι) ως την πιο διέξοδη και αποτελεσματική δράση για βαθύτερες αλλαγές που ταυτόχρονα θα προστατέψουν και θα εγγυηθούν και τη δική μας εργασία.

Επίσης με τις δράσεις μας θέλαμε να αναδείξουμε και μια δημιουργική- θετική πλευρά (πέραν των καταγγελιών) στον συνδικαλιστικό αγώνα μέσα από τη διαμόρφωση προτάσεων- απαντήσεων (όπως το σχέδιο για την καθαριότητα). Ανεξάρτητα από την κατάληξη που μπορεί να έχουν αυτές οι προτάσεις είναι σημαντικό να μας απασχολούν πάντα ως μέρος του αγώνα μας για εξασφάλιση και αναβάθμιση της εργασίας μας.

Τέλος διαμορφώσαμε, μέσα από τις συζητήσεις μας στις Γενικές Συνελεύσεις, κείμενα προβληματισμού προς τους πολίτες τα οποία αναδείκνυαν το ευρύτερο ενδιαφέρον και τις αναζητήσεις μας, πέραν των συντεχνιακών μας συμφερόντων. Ζητήματα που αφορούσαν τη Δημοκρατία, το παρασιτικό Πολιτικό Σύστημα, την πολιτική διαφθορά, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας κ.α

Γ. Συμμετοχή στις κεντρικές κινητοποιήσεις
Στο θέμα της συμμετοχής μας στις κεντρικές κινητοποιήσεις του κλάδου μας είχαμε εξάρσεις (μαζικό μπλοκ στις κινητοποιήσεις, και 4ήμερη αποχή- κατάληψη το 2011, μαζική πορεία- διαδήλωση στο Χαλάνδρι το 2011 και το 2012, συμμετοχή με μπλοκ στην κοινή πορεία στην Αθήνα με Δημάρχους κ.α) αλλά και σημεία «κόπωσης» κυρίως σε ότι αφορά τις καταλήψεις και τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις απεργίες το 2012. Κάτι βέβαια το οποίο συνέβη στους περισσότερους Δήμους, όπως διαπιστώσαμε από τη συμμετοχή μας στο Συντονιστικό των 10 Σωματείων όπου όλοι είχαν ανάλογες εμπειρίες αυξομείωσης σε σχέση με τη συμμετοχή.

Στο θέμα της οργάνωσης αλλά κυρίως του προσανατολισμού των προσπαθειών μας είχαμε ήδη από το Οκτώβριο του 2011 καταθέσει πρόταση στην ΠΟΕ-ΟΤΑ για τη δημιουργία συνεργατικού τόξου όλων των οργανώσεων του Δημοσίου σε κεντρικό επίπεδο καθώς και τη μέριμνα για ένταξη και των Δημάρχων στην προσπάθεια αυτή. Ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες των ομοσπονδιών του δημόσιο τομέα όταν δεν μπορούν να συγκλίνουν, σε μια περίοδο 3 μνημονίων!! τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία αφορούν το Δημόσιο!!!

Στο ίδιο πλαίσιο αφιερώσαμε και την παρέμβασή μας, από τους συναδέλφους που μας εκπροσώπησαν στο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ, όπως είχαμε αποφασίσει ως Γενική Συνέλευση.

Παραμένει ακόμα ανοιχτό το θέμα της πορείας μας από εδώ και πέρα κάτι το οποίο δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο στην απεργία και στην κατάληψη. Οι μορφές αυτές πρέπει να συνδυαστούν με πολύμορφες δράσεις σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο και με νέους ευρύτερους προσανατολισμούς αντίστασης, ώστε να χτίζεται (έστω αργά και βασανιστικά) ένα νέο όραμα για τους εργαζόμενους και την κοινωνία, το οποίο και θα αποτελέσει τον πιο δυναμικό και αποτελεσματικό μοχλό κινητοποίησης και εξέγερσης καθώς και γνώσης Τι θέλουμε να γκρεμίσουμε και Τι θέλουμε να χτίσουμε.

Δ. Στοιχεία ενός νέου προσανατολισμού στον Συνδικαλισμό.
Από τη μεριά μας έχουμε θέση ορισμένα στοιχεία ενός νέου προσανατολισμού για το συνδικαλιστικό κίνημα:
1. Εκδημοκρατισμός των θεσμών και των διαδικασιών του συνδικαλισμού με κύριο θέμα την αναβάθμιση και αποφασιστικότητα του πρωτοβάθμιου συνδικαλισμού, το χτύπημα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και της παραταξιακής λογικής.
2. Τον αναπροσανατολισμό των πολιτικών του στόχων με κύριο στοιχείο την ενότητα στη βάση και σε κεντρικό επίπεδο όλων των οργανώσεων του δημόσιου τομέα.
3. Τον αναπροσανατολισμό του χαρακτήρα του συνδικαλισμού από μονοδιάστατα αμυντικό (καταγγελία) και σε δημιουργικό κίνημα απαντήσεων.
4. Την επιδίωξη σε κεντρικό επίπεδο, στη σημερινή συγκυρία, συνεργασία με τους Δημάρχους και σκοπό τη δημιουργία μετώπου Αυτό-διοίκησης.

Δ. Σχέση με Διοίκηση
Η σχέση μας με τη Διοίκηση και το Δήμαρχο καθοριζόταν με γνώμονα την καλύτερη και αποτελεσματικότερη προάσπιση των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων καθώς και την επίλυση καθημερινών ζητημάτων για την πιο δίκαιη και ασφαλή αντιμετώπισή τους. Απ’ αυτήν την άποψη οι συγκρούσεις και οι συνεργασίες διαδέχονταν η μια την άλλη, αποφεύγοντας στερεότυπα και δογματικές φόρμουλες.

Αναγνωρίζαμε στο Δήμαρχο το πρόσωπο και το θεσμό τον οποίο ανέδειξαν με εκλογές μια μεγάλη μερίδα πολιτών και δεν τον θεωρήσαμε ως «εργοδότη», λες και ο Δήμος είναι ιδιωτική του επιχείρηση. Οι όποιες συγκρούσεις ή συνεργασίες αφορούσαν τις πολιτικές του επιλογές και όχι την κομματική του ένταξη.

Στην προσπάθειά μας αυτή είχαμε και θετικά αποτελέσματα (αποτροπή ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας, υποστήριξη τοπικών κινητοποιήσεων, αποδοχή μέρους του σχεδίου για την ανασυγκρότηση της υπηρεσίας καθαριότητας, υιοθέτηση πρότασης για πολιτική απόφαση ενάντια στην διαθεσιμότητα- απόλυση κ.α). Αποτελέσματα των οποίων η προσωρινότητα ή μακροβιότητα μέλλει να επιβεβαιωθεί.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η βάρβαρη (εργασιακά, οικονομικά, αξιακά κ.λπ) περίοδος που διανύουμε και η οποία θα συνεχιστεί θα πρέπει να μας βρει, όσο το δυνατό, πιο ενωμένους και αλληλέγγυους μεταξύ μας. Την περίοδο αυτή, της οποίας το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη οράματος και προοπτικής, δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα ζητήματα μονοσήμαντα και με παρωπίδες, αλλά να επιχειρούμε να συνδυάζουμε την μαχητικότητα με την γνώση (και αυτογνωσία), την αποφασιστικότητα με την ψυχραιμία και την ανάγκη για κινητοποίηση με την μεθοδικότητα και το σχεδιασμό. Θα πρέπει, όσο στενάχωρο κι αν μας φαίνετε αυτό, να λυτρωθούμε από την αναζήτηση σωτήρων και να αναλάβουμε ότι μας αναλογεί για να αλλάξει η σημερινή κατάσταση και να μην πισωγυρίσει σε πιο ολοκληρωτικές και αυταρχικές πρακτικές.

                                                   για το Διοικητικό Συμβούλιο
                                                              ο πρόεδρος

                                                            Αλέκος Βαρβέρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου