Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

ΕΠΑΙΝΟΣ ΑΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ 4ου και 10ου ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ 4ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ



Άγιος Στέφανος, 26/4/2013

Αγαπητοί μου,

Έχω τη χαρά να παραδίδω ή να παραλαμβάνω, όποτε χρειαστεί, την εγγονή μου από το σχολείο, όπως και να παρακολουθώ τη ζωή της εκεί, από το σπίτι.

Παρότι πριν ξεκινήσει η φετινή σχολική χρονιά, είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια για τα Νηπιαγωγεία Χαλανδρίου (4ο και 10ο) που μας ενδιέφερε, αλλά και γενικότερα για το 4οΔημοτικό Σχολείο, η πραγματικότητα ξεπερνά συνεχώς κάθε προσδοκία.

Οι γονείς των μαθητών βρέθηκαν να συνεργάζονται με δυο νηπιαγωγούς (κυρία Κούλα και κυρία Χριστίνα ακούω να τις φωνάζουν) που σηματοδοτούν μια Παράλληλη Ελλάδα, αυτήν που νομίζαμε ότι χάσαμε.
Μονίμως χαμογελαστές, τρυφερές με τα παιδιά και σε τακτική ποιοτική επαφή με τους γονείς, σε πείθουν ότι βρίσκονται εκεί για όλα αλλά και χωριστά για το καθένα παιδί.
Τη φιλία που έχουν δουλέψει για να αναπτυχθεί μεταξύ των παιδιών (απόδειξη η πρόθυμη προσέλευσή τους), την ενέπνευσαν και στους γονείς τους. Όλοι μαζί υπηρετούν κοινό σκοπό και το αποτέλεσμα, άνετα το λες ιδανικό. 

Η δουλειά στο σχολείο που αρκετό μέρος της φθάνει και στο σπίτι, συνεχώς ξαφνιάζει θετικά.
Καλλιτεχνικά, κηπουρική, μουσική και πάνω απ’ όλα, τα ποιοτικά θέματα που αναπτύσσονται στην τάξη στα μέτρα των παιδιών και στη συνέχεια με επιστολές (21 προς το παρόν), προωθούνται (συχνά ηλεκτρονικά) στους γονείς για ενημέρωση και κυρίως για συνεργασία.

Μια σχολή γονέων στην ουσία με υπεύθυνες απαντήσεις σε θέματα κλειδιά, όπως: «Πώς να αφιερώνουμε την προσοχή μας στα παιδιά», «Αναγνώριση και αποδοχή του παιδιού από τους γονείς», «Το σωστό παράδειγμα», «Διαχείριση του φόβου του παιδιού», «Να ακούν το σώμα τους τα παιδιά», «Να λένε όχι όταν πρέπει», «Πώς δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε», «Πώς βοηθάμε ή ζητάμε βοήθεια», «Χειρισμός ατυχημάτων κατά λάθος», «Ενίσχυση αυτοπεποίθησης, αυτοεκτίμησης», «Διαχείριση της απογοήτευσης», «Διαχείριση της ζήλιας , «Τι είναι δίκαιο (συγνώμη)», «Επίλυση προβλημάτων, υπευθυνότητα και έλεγχος των πράξεών τους». Κάθε επιστολή κλείνει με τη φράση: «Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε απορία»!!.

Κορύφωση της χαράς του κάθε παιδιού, η εβδομάδα που έρχεται η σειρά του να είναι βοηθός της δασκάλας. Όλες της ημέρες είναι το κέντρο ενδιαφέροντος της τάξεως. Σχόλια, έπαινοι, ζωγραφικές απ’ όλους για το τιμώμενο πρόσωπο, με…τελετή λήξης παρουσία των γονιών του.
Σπάνια τροφή ψυχής, αθόρυβα και ουσιαστικά. Το σχολείο που επιθυμούμε είναι εδώ και είναι Δημόσιο. Στέκει όρθιο και με τους ανθρώπους του εμποδίζει με γενναιότητα το κύμα της οικονομικής κρίσης, των μειωμένων μισθών, της αβεβαιότητας, της κατάθλιψης, να πέσει πάνω στα παιδιά. Και επιπλέον, η παρουσία ενός ευγενικού κυρίου («είναι ο Διευθυντής του Σχολείου» μου είπαν), που μιλάει τρυφερά στα παιδιά και συμπαραστέκεται στους γονείς, ακόμη μια φορά επαληθεύει τη θεωρία του κεφαλιού του ψαριού. Δάσκαλοι, παραδείγματα ζωής και δώρα μοναδικά για τα παιδιά, τους γονείς και τη χώρα μας.

Αν το κακό πρέπει (και βεβαίως πρέπει) να το λέμε, το καλό πρέπει να το φωνάζουμε. 

Ν’ ακουστεί σαν ένα μεγάλο ευχαριστώ και σαν ευχή από καρδιάς γι’ αυτούς που το προσφέρουν.
Με εκτίμηση
Ιωάννα Αραμπατζή-Τζανουδάκη
(γιαγιά της Δανάης Άντερσον)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου