Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Αποκηρύσσεις το ρατσισμό …



…τον εθνικισμό, τον κομμουνισμό;

Λέγε ρε; Γιατί το είπες αυτό, γιατί το σκέφτηκες τι εννοούσες; Ποιες ήταν οι προθέσεις σου;
Ζούμε άγριες μέρες, γκαστρωμένες και δίμουρες…

Το αυγό του φιδιού επωάζεται, λένε όλοι. 
Ναι, αλλά ποιου φιδιού; 
Του μαύρου ή του μαυροκόκκινου; 
Ή μήπως του λευκού; Μέρες της λευκής τρομοκρατίας, όπως λέει και η φίλη Κατερίνα.



Εις το όνομα μιας αόρατης, λανθάνουσας και περιρρέουσας φαιάς απειλής που έχει ξεχυθεί σ’ όλη τη χώρα, είναι έτοιμο να διαπραχθεί το μεγαλύτερο έγκλημα: Ο διωγμός των λέξεων. Των ιδεών, των προθέσεων, των σκέψεων. Των σημαινόμενων και των υπονοούμενων. Των όποιων υπονοούμενων. Προληπτικά πάντα. Στο όνομα της δημόσιας προστασίας και του δημόσιου συμφέροντος.
Έχει επιχειρηθεί κι αλλού με επιτυχία χρόνια τώρα. Στην άλλη άκρη του ατλαντικού, στο όνομα μιας πολιτικής ορθότητας αλλάζουν ακόμα και τα παραμύθια. Τους πρωταγωνιστές, την υπόθεση και το τέλος.
Ο λύκος δεν τρώει τη γιαγιά στο όνομα των δικαιωμάτων των ζώων και οι γονείς του Κοντορεβιθούλη δεν τον παρατάνε με τα αδέρφια του στο δάσος καθότι απαράδεκτη γονεϊκή συμπεριφορά.
Είναι αυτοί που βάφτισαν τους μαύρους «έγχρωμους», χρόνια τώρα. Σαν τις τηλεοράσεις. («Μα είναι πολύχρωμοι, μαμά;» αναρωτιέται ο 6χρονος Στάθης).


Θα ‘ρθει μια μέρα που θα ξυπνήσουμε κι εδώ σε τούτη τη χώρα και θα ανακαλύψουμε πως λογοκρινόμαστε από μόνοι μας, από φόβο μη μας πιάσουν στο στόμα τους οι επιτροπές του Μακάρθι. Για να γλυτώσουμε το διασυρμό και τις διώξεις καλού κακού. Οι βλοσυροί ιεροεξεταστές που θα ανασκαλέψουν όλα τα γραπτά μας, τα προφορικά μας και τις προθέσεις μας. Και θα ερμηνεύουν την κάθε μας λέξη. Και θα μας ζητούν να απολογηθούμε.
Και θα μας δικάζουν για τις προθέσεις μας.



Θα ‘ρθει μια μέρα που δε θα ανεβάζουμε στη σημαία στο μπαλκόνι για να μη μας αποδώσουν τον τρισκατάρατο χαρακτηρισμό του εθνικιστή. Για να πάρουμε τη σημαία σε διαδήλωση, ούτε λόγος, ήδη είσαι υπό διωγμόν ως εθνικιστής, αναγκάζεσαι να τη
διπλώσεις για να σου επιτρέψουν να συμμετάσχεις μαζί τους. Μαζί με τους πολλούς και σωστούς.





Θα ‘ρθει μια μέρα που σε τούτη τη χώρα δε θα στολίζεις τις πόλεις τα Χριστούγεννα με αστέρι και έλατα φωτισμένα, ούτε θα περιφέρεις τον επιτάφιο το Πάσχα, μην τυχόν και προσβάλλεις τους αλλόθρησκους που συγκατοικούν μαζί σου.


Και κείνα που έλεγες να τα ξεχάσεις. Πρέπει να στρογγυλέψεις τα λόγια σου, να τα μεταγράψεις ή να τα γκρούψεις τελείως. Καμιά φράση ή λέξη σου δεν πρέπει να δηλώνει εχθρική ή ξενοφοβική συμπεριφορά ή ρατσισμό ή πρόθεση εχθρική απέναντι σε αλλόθρησκους, αλλοεθνείς, διαφορετικές κοινωνικές οντότητες και δε συμμαζεύεται.
Οι ρατσιστοκυνηγοί καραδοκούν κι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά παντού. Η ρουφιανιά κι ο φόβος απλώνεται σ’ όλη τη δημόσια ζωή, λες και έλειπε ποτέ από τούτο τον τόπο.


Κι όλα αυτά στο όνομα της ελευθερίας και της ανεκτικότητας και της δημοκρατίας.
Δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας, δεν είναι θρίλερ, είναι μια εικόνα από το προσεχές μέλλον. Από έναν τόπο όπου όλοι είναι εναντίον όλων. Όλοι είναι ύποπτοι για κάτι κακουργηματικό. Όλοι είναι εν δυνάμει εχθροί. Όλοι θα πρέπει να τα έχουν καλά με όλους: με την εξουσία, αλλά και τους αδύνατους. Με τους από πάνω, αλλά και με τους από κάτω. Με τους γειτόνους, τους συναδέλφους, τους διπλανούς, τους περαστικούς, τους δικούς και τους ξένους. Και όλοι πρέπει να επιδεικνύουν «κόσμια» συμπεριφορά απέναντι στον οποιονδήποτε, αν δε θέλουν να έχουν μπελάδες. Ένα καθημερινό σκύψιμο της μέσης και γλείψιμο σε κάθε ύπαρξη.


Σβήστε λοιπόν από την καθημερινότητά σας εκφράσεις, παροιμίες και λοιπές κουβέντες που χρησιμοποιούσατε ελαφρά τη καρδία από πάππου προς πάππου. Τους ρατσιστοελεγκτές τους ρωτήσατε; Σας το επέτρεψαν; Πώς λοιπόν προσβάλετε και θίγετε τόσους συνανθρώπους μας; Μπείτε τώρα πίσω από τα σίδερα για να μάθετε να είστε εχθροπαθείς.


Απαγορεύονται:
-Μου φέρθηκε πούστικα (για τον συνεταίρο μου που με έριξε στη δουλειά).
-Ο γύφτος με έβαλε να πληρώσω τα μισά (ο υποψήφιος γκόμενος στο πρώτο ραντεβού)
-Έγινα Τούρκος με αυτά που μου είπε (ο οποιοσδήποτε με κάνει έξαλλη)
-Έχει κατάντησε φιλιππινέζα των τροϊκανών (αφορά την πλειοψηφία των κυβερνητικών...)
-Δουλεύω σαν αράπης (το αφεντικό θέλει υπερωρίες και απλήρωτες).
-Πήγε ο Εβραίος στο παζάρι κι ήτανε Σαββάτο (παλιά κλασσική παροιμία για οποιαδήποτε αναβλητικά άτομα που χάνουν προθεσμίες. Αφορά κυρίως τον αδερφό μου).
-Κάνει τον Κινέζο. (ή την πάπια, αλλά πάλι κάποιο ζωντανό θίγεται)
-Αμερικανάκι με πέρασες; (κυρίως όταν πας να μου πουλήσεις/πλασάρεις κάτι μουσαντένιο)
-Πόντια είσαι; (στη φιλενάδα μου που φύτεψε στραγάλια κι αναρωτιέται γιατί δε φυτρώνουν)
-Ντιγκιντάγκας μου φαίνεται (ο γείτονας που κουνιέται σα μαούνα)
-Δεν τον θέλω είναι Βλάχος. (Ο υποψήφιος γαμπρός φοράει κάλτσα με πέδιλο)
-Του τα ‘φαγε όλα η πουτάνα και τον παράτησε μια βδομάδα πριν το γάμο (μη λέμε ονόματα)
-Σε καθυστερημένους απευθύνεται; (παρακολουθώντας τους σχολιαστές των τηλεοπτικών δελτίων).



Θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε βάλει τα χέρια μας και έχουμε βγάλει τα μάτια μας. Εμείς οι «προοδευτικοί» και ανοιχτόμυαλοι πολίτες αυτής της χώρας. Έχουμε πέσει θύματα των δόλιων σχεδίων φίμωσης των κυρίαρχων τούτης της γης.
Που μας «παραχώρησαν» το προνόμιο να επιλέξουμε οι ίδιοι τα δεσμά μας.
Ένα στρατόπεδο της σκέψης και του νου. Των λόγων και των έργων μας. Αλλά πιο πολύ των προθέσεων μας.


Αλλά τότε θα είναι πια πολύ αργά.


Τότε ακόμα και οι στίχοι του αγαπημένου μου ποιητή θα είναι υπό διωγμόν:


Αυτοί δεν είναι οι δρόμοι που γνωρίσαμε
Αλλότριο πλήθος έρπει τώρα στις λεωφόρους
Αλλάξαν και των προαστίων οι ονομασίες
Υψώνονται άσυλα στα γήπεδα και στις πλατείες.
Ποιος περιμένει την επιστροφή σου; Εδώ οι επίγονοι
Λιθοβολούν τους ξένους, θύουν σ᾿ ομοιώματα,
Είσαι ένας άγνωστος μες στο άγνωστο εκκλησίασμα
Κι από τον άμβωνα αφορίζουνε τους ξένους
Ρίχνουνε στους αλλόγλωσσους κατάρες.

Εσύ στους σκοτεινούς διαδρόμους χώσου
Στις δαιδαλώδεις κρύπτες που δεν προσεγγίζει
Ούτε φωνή αγριμιού ή ήχος τυμπάνου·
Εκεί δε θα σε βρουν. Γιατί αν σ᾿ αφορίσουν
Κάποιοι –αναπόφευκτα– στα χείλη τους θα σε προφέρουν
Οι σκέψεις σου θ᾿ αλλοιωθούν, θα σου αποδώσουν
Ψιθυριστά προθέσεις, θα σε υμνήσουν.
Με τέτοιες προσιτές επιτυχίες θα ηττηθείς.
Τεντώσου απορρίπτοντας των λόγων σου την πανοπλία
Κάθε εξωτερικό περίβλημά σου περιττό
Και της Σιωπής το μέγα διάστημα, έτσι,
Τεντώσου να πληρώσεις συμπαγής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου