Εσχάτως δε, υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια να ταυτίζεται τεχνηέντως η διαφάνεια με τη... γραφειοκρατία. Οι χρονοβόρες δηλαδή διαδικασίες, ως διά μαγείας ξεπερνιούνται (-με την «πολιτική βούληση»-) όταν θέλουμε, για κάποιους λίγους, χωρίς όμως να βελτιώνονται οι συνθήκες ή να αλλάζει το ευρύτερο πλαίσιο οριζόντια, συνολικά, για τους πολλούς.
Η αδυναμία υλοποίησης λοιπόν οποιασδήποτε ουσιαστικής μεταρρύθμισης από τη μια μεριά και η τεχνητή σύγχυση από την άλλη, οδηγούν στην αναζήτηση μεθόδων που δήθεν «θα μας λύσουν τα χέρια». Και έτσι «νομιμοποιούνται» μέθοδοι που διαμορφώνουν ως μόνιμο εργαλείο ποικίλες αμφιβόλου προέλευσης, και χωρίς δυνατότητα ελέγχου, ΜΚΟ.
Το μήνυμα εξάλλου έχει σαφώς σταλεί από όλες τις «νεοαντικομμουνιστικές» κινήσεις που διαμορφώνονται εσχάτως, εντός και εκτός Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η αυτοτέλεια των δήμων, η οποία δεν θα κατακτηθεί με προσχηματικά ευχολόγια, δεν ολοκληρώθηκε, αφήνοντας ουσιαστικά μη ολοκληρωμένη και την ίδια τη Δημοκρατία. Θεσμικά, ως Τοπική Αυτοδιοίκηση έχουμε επιστρέψει 40 χρόνια πίσω, στην εποχή της επταετίας, όταν οι δήμοι ήταν ένα διοικητικό υποκατάστατο της κεντρικής εξουσίας και μόνο.
Επειδή, λοιπόν, προφανώς δεν έχουν δίκιο αυτοί που θεωρούν ότι δεν ευθύνεται η οικονομική κρίση για την έξαρση των ναζιστικών φαινομένων στη χώρα μας, και επειδή, επίσης προφανώς, η εμφάνιση και ανάπτυξη των νεοναζιστών δεν εδράζεται στο DNA μας, θεωρώ ότι οι λύσεις είναι θέμα πολιτικής και θεσμών, ουσιαστικά δηλαδή η ολοκλήρωση της Δημοκρατίας. Και η αποκέντρωση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι ο θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας.
Φυσικά οι εποχές δεν είναι ίδιες και οι πολιτικές δεν εφαρμόζονται πλέον μέσω στυγνού καταναγκασμού. Η μέθοδος, σήμερα, είναι η συστηματική απαξίωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αλλά και όλων των άλλων θεσμών της Δημοκρατίας, η συρρίκνωση της δυνατότητας των πολλών να έχουν λόγο και να επηρεάζουν τις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή τους.
Αφού λοιπόν η Αυτοδιοίκηση κατασυκοφαντήθηκε, σε κάποιες περιπτώσεις όχι χωρίς λόγο, άρχισε η συστηματική συρρίκνωσή της, η οποία βαφτίστηκε εξυγίανση.
Έτσι λοιπόν σιγά σιγά (ή γρήγορα γρήγορα) θα δούμε όλες τις δομές μας να γίνονται «σύλλογοι κυριών», νέου βέβαια τύπου. Αυτού που αναδεικνύεται, με πολύ συστηματικό τρόπο, από τα φερέφωνα του επιβεβλημένου lifestyle, το οποίο προβάλλει τη «φιλανθρωπία με το αζημίωτο» κάπου ανάμεσα στα ζώδια και τις καταχωρίσεις για τα μπαρ του συρμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου