Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Λεωνίδας Βατικιώτης, Θέμης Μπαλασόπουλος, Βίκυ Χαλκιά


Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι παρευρισκόμενοι την πρωινή εκδήλωση - συζήτηση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Εργαζομένων του Δήμου Βριλησσιών στην αίθουσα "Νίκος Εγγονόπουλος" του πάρκου "Μίκης Θεοδωράκης".

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την προβολή του ντοκυμαντέρ της ΠΟΕ ΟΤΑ



Στην συνέχεια ακολούθησαν οι εισηγήσεις του δημιουργού του ντοκιμαντέρ - δημοσιογράφου, οικονομολόγου Λεωνίδα Βατικιώτη - γνωστού από τις συνταρακτικές δημιουργίες  CATASTROIKA και DEPTOCRACY και του προέδρου της ΠΟΕ ΟΤΑ Θέμη Μπαλασόπουλου και αναπτύχθηκε ουσιστικός και γόνιμος διάλογος από τους παρευρισκόμενους που γέμισαν την αίθουσα και έδειξαν πόσο ανάγκη έχουν οι πολίτες για διαφορετικού τύπου ενημέρωση και πόσο κουρασμένοι είναι από την προπαγάνδα των καναλιών της διαπλοκής.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και παρενέβησαν:
Ο δήμαρχος Βριλησσίων Κώστας Ιωαννίδης, ο πρώην δήμαρχος Σταμάτης Λώλας, οι επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης Ξένος Μανιατογιάννης, Γιάννης Τσούτσιας και Νίκος Ζήσης,
ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης και οι δημοτικοί σύμβουλοι Βριλησσίων κ.κ. Φαράκλας, Πισιμίσης, Πολίτης, Σανπροβαλάκης.

Στην εκδήλωση επίσης εκπροσωπήθηκαν το Δ.Σ. Εργαζομένων του Σισμανογλείου από την κα Λευκή Αποστολοπούλου, το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου από τον πρόεδρο κο Νίκο Καλιμάνη και η Ένωση Συλλόγων Γονέων Βριλησσίων κα Μαντινίδου.

Επειδή βρήκαμε την συζήτηση που έγινε πολύ ενδιαφέρουσα θα την ανεβάσουμε ολόκληρη με τον γνωστό τρόπο. (το κασετοφωνάκι της Πλατείας ήταν εκεί.).

ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ, ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ


ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!


Γ.Γ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ: ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ 14!




ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΙΟ ΗΧΗΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟ:



28 Οκτώβρη 1940, 2011 και 2013













ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ



Πριν δύο χρόνια ακριβώς, η εφημερίδα αυτή περιέγραφε ως εξής την λαϊκή μίνι-εξέγερση με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου: «Σε διαδηλώσεις κατά της κυβερνητικής πολιτικής των Μνημονίων και του στραγγαλισμού της κοινωνίας, μετατράπηκαν οι παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Αποκορύφωμα, η ματαίωση της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, μετά την εισβολή χιλιάδων διαδηλωτών στο χώρο της λεωφόρου Μεγάλου Αλεξάνδρου, και η αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια, υπό τις αποδοκιμασίες πολλών συγκεντρωμένων!» H φετινή όμως επέτειος γιορτάστηκε ανενόχλητα στη Θεσσαλονίκη και ο ίδιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έκανε και την αξιομνημόνευτη δήλωση : «ο ελληνικός λαός… αυτό που έπρεπε να δώσει, το έδωσε»!

Όμως, στην αντίστοιχη θέση, ένας άλλος Πρόεδρος, ο Olafur Ragnar Grimmson της Ισλανδίας, αρνήθηκε να υπογράψει το αντίστοιχο μνημόνιο που ψήφισε η Βουλή (που δεν συγκρινόταν σε αγριότητα με τα Ελληνικά μνημόνια) για να ξεπεραστεί η χρεοκοπία του τραπεζικού συστήματος που ξέσπασε το 2008. Δηλαδή, ένα νόμο που θα μετέφερε τα βάρη της χρεοκοπίας όχι βέβαια στους Τραπεζίτες που ήταν οι άμεσα ωφελημένοι της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην οποία είχαν ενσωματώσει την οικονομία, αλλά στα λαϊκά στρώματα που απλώς είχαν εισπράξει κάποια ψίχουλα από το τραπέζι. Κάτι που πολύ θυμίζει την Ελληνική περίπτωση όπου η ενσωμάτωσή μας στην παγκοσμιοποίηση, μέσω της ένταξης στην ΕΕ, μετέφερε τα βάρη της διαρθρωτικής κρίσης, την οποία ενέτεινε η ένταξη αυτή και κατέστρεψε την παραγωγική δομή της χώρας, όχι βέβαια στους ωφελημένους από αυτή, αλλά στα θύματά της.

Χαρακτηριστικά, όταν δημοσιογράφοι ρώτησαν πριν μερικούς μήνες τον Ισλανδό Πρόεδρο πώς τόλμησε να οδηγήσει την Ισλανδία σε μια μίνι-επανάσταση κατά της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ), η απάντησή του (που θάφτηκε βέβαια από τα ΜΜΕ της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) ήταν διαφωτιστική: «Ήμασταν αρκετά σώφρονες να μην ακολουθήσουμε τις επικρατούσες ορθοδοξίες τα τελευταία 30 χρόνια στον δυτικό χρηματοπιστωτικό κόσμο. Υιοθετήσαμε ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίου, αφήσαμε τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν, παρείχαμε στήριξη στα φτωχά στρώματα και απορρίψαμε τα μέτρα λιτότητας που βλέπετε παντού στην Ευρώπη.»

Το ερώτημα επομένως είναι, αν απορρίψουμε τις ανόητες «εξηγήσεις» περί καλής και κακής Ηγεσίας, πώς εξηγείται η στάση αυτή του Ισλανδού Προέδρου που λειτούργησε σαν καταλύτης για την άμεση ανάμιξη των λαϊκών στρωμάτων σε μια διαδικασία που τα έσωσε κυριολεκτικά από τα νύχια της Υ/Ε ―η οποία δεν είναι κάποια συνωμοσία, (όπως υποστηρίζουν αφελείς ή καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι της), αλλά θεωρητικά και εμπειρικά στοιχειοθετημένη έννοια για τις ελίτ που διαχειρίζονται τη ΝΔΤ. Η απάντηση είναι ότι η Ισλανδία, παρόλο το λιλιπούτειο μέγεθός της, αντίθετα με την Ελλάδα, απολάμβανε οικονομική και εθνική κυριαρχία, γιατί δεν ήταν πλήρως ενσωματωμένη στη ΝΔΤ μέσω της ΕΕ, με το δικό της νόμισμα κλπ. Φυσικά, η Ισλανδία δεν είναι κανένας σοσιαλιστικός παράδεισος, αλλά, χάρη στην οικονομική κυριαρχία, τα λαϊκά στρώματα μπόρεσαν και επέβαλλαν τέτοιες πολιτικές στις ελίτ και τους επαγγελματίες πολιτικούς-όργανά τους, οι οποίες δεν είναι νοητές στην Ελλάδα. Γι’ αυτό, στην Ισλανδία, δεν ψάχνουν οι πολίτες της τροφή στα σκουπίδια, ούτε αυτοκτονούν μαζικά, ούτε αντιμετωπίζουν κατεστραμμένα νοσοκομεία και σχολεία, ούτε καλπάζουσα ανεργία, φτώχεια και ανισότητα.

Με άλλα λόγια, ο Ισλανδός Πρόεδρος είπε ένα «όχι» στον αληθινό σημερινό φασισμό που εκπροσωπεί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, και όχι στον...ιστορικό φασισμό που σήμερα, για τους λόγους που εξήγησα σε προηγούμενα άρθρα, είναι αδύνατος σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και χρησιμοποιείται απλώς σαν περισπασμός από την καταστροφική κρίση. Όχι, βέβαια, γιατί δεν υπάρχουν ανεγκέφαλοι που αδυνατώντας να καταλάβουν ότι π.χ. η μετανάστευση έγινε πρόβλημα από την ίδια την παγκοσμιοποίηση, ξεσπούν στα θύματά της, αντί στους πραγματικούς θύτες: τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ που κυρίως ωφελούνται από αυτή. Όμως, θα αρκούσε το κράτος να εφαρμόζει αυστηρά την ισχύουσα νομοθεσία για να είναι αδύνατο σε οποιονδήποτε ανεγκέφαλο να επιδίδεται σε παρόμοιες πράξεις. Φυσικά, οι ελίτ έχουν κάθε λόγο να περισπούν την προσοχή των λαϊκών στρωμάτων από τους πραγματικούς εχθρούς τους. Κάτι που κάνει ιδιαίτερα εύκολο το γεγονός ότι μεγάλο τμήμα της «Αριστεράς» παίζει (επιεικώς) τον ρόλο των «χρήσιμων ηλίθιων» των ελίτ, με τον «αντιφασιστικό» αγώνα της, στον οποίο ενώνονται θύτες και θύματα, λες και είμαστε στον Οκτώβρη του 1940!

Το ερώτημα όμως είναι γιατί άραγε το 2011, όταν ακόμη η κρίση μόλις άρχιζε, τα λαϊκά στρώματα πλημμύριζαν τους δρόμους ενώ, τώρα που έχει πάρει τις διαστάσεις οικονομικής καταστροφής, οι ελίτ αφήνονται ήσυχες να κάνουν την δουλειά τους; Κατά την γνώμη μου, γι'αυτό ευθύνεται πρωταρχικά η Αριστερά. Και αυτό, γιατί η μεν εκφυλισμένη «αριστερά» εξαπατά τα λαϊκά στρώματα ότι ακόμη και χωρίς οικονομική κυριαρχία, θα μπορούσαν να βγουν από την σημερινή καταστροφή, ή τα αποπροσανατολίζει με «αντιφασιστικούς» αγώνες αντί για πραγματικούς αγώνες κατά της Υ/Ε και των ντόπιων παρακλαδιών της. Από την άλλη μεριά, η αντισυστημική Αριστερά, αντί να ηγηθεί ενός νέου ΕΑΜ, περιμένει την σοσιαλιστική επανάσταση. Τέλος, υπάρχει και ένα, ακόμη χειρότερο, είδος «Αριστεράς» που ανθεί κυρίως μεταξύ δήθεν «ελευθεριακών» (που δεν έχουν σχέση με τους κλασικούς αναρχικούς) οι οποίοι θεωρούν εθνικιστικό «φαντασιακό» το αίτημα για οικονομική και εθνική κυριαρχία ―απαραίτητη προϋπόθεση της λαϊκής κυριαρχίας. Έτσι, εξαπατούν τους νέους που εμπνέονται από ελευθεριακά ιδανικά ότι δήθεν και χωρίς πρόταγμα και αποδέσμευση από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την ΕΕ, θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε, μέσα από θεσμούς άμεσης δημοκρατίας (που προφανώς δεν έχουν σχέση με την καπιταλιστική ανισότητα!) στην Ευρώπη της άμεσης δημοκρατίας. Αρκεί να υιοθετήσουμε το παραμύθιασμα για τη Συνέλευση του Δήμου των «νέων ανθρωπολογικών τύπων» ...
Αλλά θα επανέλθω για την επιτακτική ανάγκη ενός παλλαϊκού Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης.

​​http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_11_03.html

http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
http://www.periektikidimokratia.org/

ΝΙΚΗ ΜΑΪΜΟΥ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ: ΒΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΗΚΑΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΦΟΥΣΤΕΡ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΣΙΣΤ ΣΤΟΝ ΠΙΣΤΟΛΕΡΟ!

Ετοιμάζει καταγγελία ο Αλαφούζος
Ραγδαίες εξελίξεις αναμένονται από την Κυριακή, καθώς πληροφορίες του gavros.gr αναφέρουν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΟ, Γιάννης Αλαφούζος, ετοιμάζεται να καταθέσει καταγγελία στην Superleague για το γκολ με το οποίο πήρε τη νίκη ο Ολυμπιακός μέσα στην Λεωφόρο!

Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες του gavros.gr αναφέρουν πως οι συμβουλάτορες του προέδρου του ΠΑΟ, Γιάννη Αλαφούζου, τον ενημέρωσαν πως υπάρχει παράβαση στη φάση του γκολ του Ολυμπιακού!

Προτού πάρει την μπάλα ο Κώστας Μήτρογλου και την στείλει στα δίχτυα του Καπίνο, ο Νταβίντ Φουστέρ που ήταν αυτός που έκανε την ασίστ, έκανε βήματα! Ο παίκτης του «ερυθρόλευκων» υπέπεσε σε παράβαση και ο ΠΑΟ ετοιμάζει καταγγελία, αφού οι συμβουλάτορες του Γιάννη Αλαφούζου εξέτασαν με κάθε λεπτομέρεια το βίντεο του γκολ και κατέληξαν στο συγκεκριμένο συμπέρασμα!

Πανταζής Νiκος: Οι άνθρωποι που διοικούν τον Αθλητισμό στο Χαλάνδρ...

Πανταζής Νiκος: Οι άνθρωποι που διοικούν τον Αθλητισμό στο Χαλάνδρ...: Αύριο Δευτέρα 4 Νοεμβρίου και ώρα 21.00μμ στα γραφεία μας στο Δημοτικό Γυμναστήριο Χαλανδρίου καλούμε επίσημα τον κ.Ντάβαρη πρόεδρο του ...

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΕΝΟΧΕΣ: Η Παταγώδης Αποτυχία του Πνευματικού Κόσμου


Γράφει ο Μιχάλης Χιωτίνης

«Θέλω τη χώρα πίσω» Με αυτή τη φράση ο Σταμάτης Κραουνάκης αποχωρεί από τη σκηνή στην αυλαία της παράστασης «Όταν έχω εσένα» που ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη στην Πειραιώς.

Ο Σταμάτης Κραουνάκης και η ομάδα Σπείρα-Σπείρα μαλακώνοντας τις ψυχές των θεατών με τη μαγεία της μουσικής και με εξαιρετικές ερμηνείες, προσπαθούν να γίνουν οι δημιουργοί ενός άλλου αντιληπτικού παραδείγματος μέσα μας. Ενός παραδείγματος καθαρότητας, αγάπης και αυτοπεποίθησης, μέσα από ένα πολυφωνικό στριφογύρισμα πολιτικής και έρωτα.

Πέρα όμως από τους βερμπαλισμούς και τους βαυκαλισμούς περί τέχνης που αραδιάζω, η ουσία είναι αυτή: ανεξάρτητα με το μέτρο της καλλιτεχνικής αξίας του αποτελέσματος, οι συντελεστές της παράστασης βάζουν το έργο τους στη σωστή πλευρά της ζυγαριάς, την πλευρά που είναι αυτές τις μέρες μικρή, υπολειπόμενη και μοναχική.

Η Συλλογική Ψύχωση

Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Λιτότητα και κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου. Υπό το φως της κρίσης, ταυτόχρονα με την άρνηση από πλευράς Ευρωζώνης να φτιάξει επιτέλους μία βιώσιμη επενδυτική πολιτική, επεβλήθη η αποπληθωριστική κατάσχεση και ο αργός θάνατος των χωρών αυτών που τόσα χρόνια εκμεταλλεύονταν οι μεγάλες τράπεζες του ευρωσυστήματος. Το χρεοκοπημένο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα ζητάει τη λίβρα σάρκας.

Για να γίνει αυτό δημιουργήθηκε και εκκολάφτηκε η ιδεολογική ψύχωση της ενοχής, της ηθικής καταδίκης, και επομένως της λιτότητας ως καθαρτήριο αμαρτημάτων. Και ποια είναι η απάντηση της τέχνης και της διανόησης στην Ελλάδα σε αυτό τον ιδεολογικό και ψυχολογικό πόλεμο;
Η τέχνη και η διανόηση στην Ελλάδα
Η πνευματική ελίτ της Ελλάδας έχει αποτύχει παταγωδώς. Για δεκαετίες έγραφαν, τραγουδούσαν, ζωγράφιζαν, σκηνοθετούσαν και ερμήνευαν ονειρώξεις για τις επαναστάσεις και τους αγώνες των πατεράδων και παππούδων τους. Και τώρα που ήρθε η ώρα να υπηρετήσουν το κοινό τους, να κάνουν πράξη τις φαντασιώσεις τους, η ώρα να γεμίσουν τα παπούτσια των παππούδων τους με τα περιποιημένα τους πόδια, παρακολουθούν άπραγοι την Ιστορία να περνάει μπροστά από τα μάτια τους ανίκανοι να την αναγνωρίσουν και να κάνουν αυτό που τελεολογικά είναι η δουλειά τους. Πέρασε το βαγόνι από μπροστά τους και ξέχασαν να ανέβουν.

Αντί για αυτό, ανέγνωσαν την ενοχική τάση μιας κοινωνίας σε σύγχυση, την προϊοντοποίησαν, την πακετάρισαν με έντεχνες μπαρούφες και την πουλάνε με τον ίδιο τρόπο που την πουλάει ο λαϊκισμός της παράταξης του μνημονίου.

Γιατί, το να λες την αλήθεια δεν είναι λαϊκισμός. Για να πας μπροστά πρέπει να ξεκινήσεις να πηγαίνεις μπροστά και όχι προς τα πίσω για να πεταχτείς δήθεν σαν ελατήριο (βλ. κατάρρευση μισθών). Το να ξεχωρίζεις την ηθική από το ερώτημα της αποτελεσματικότητας της κάθε πολιτικής, ούτε αυτό είναι λαϊκισμός. Αυτός είναι ο ορθολογισμός τον οποίο βαφτίζει «λαϊκισμό» η συλλογική ψύχωση της λιτότητας.

Μνημόνιο Εμπόριο Ελπίδας
Ο πραγματικός λαϊκισμός είναι το παρόν ιδεολογικό καθεστώς που σε φορτώνει με τύψεις και ύστερα σου προσφέρει την ελπίδα της κάθαρσης στο καθαρτήριο του Μνημονίου, στα κάτεργα του νεοφιλελευθερισμού. Το μνημόνιο είναι το πιο ιδεολογικά βρώμικο εμπόριο ελπίδας, οικονομικά διεφθαρμένο, πολιτικά καθοδηγούμενο από την ολιγαρχία. Μία θρησκευτικού τύπου αφήγηση στην οποία η σιωπή είναι συμφωνία! Πού στο καλό είστε όλοι;

Όχι, δε ζητάω συγγνώμη που είμαι Έλληνας. Not sorry. Η Ελλάδα δεν βγάζει γαϊδάρους. Δεν έφερε η δήθεν διεφθαρμένη νοοτροπία μας τις κακές συνθήκες. Οι συνθήκες διαμορφώνουν τη συμπεριφορά. Η Ελλάδα βγάζει ανθρώπους που μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα που μας αρνιόταν την ευκαιρία και τη χαρά της δημιουργίας, βρήκαμε στην κατανάλωση την πλήρωση του ψυχικού κενού που μας άφηνε η αδυναμία να βρούμε παραγωγική εργασία.

Και δεν έχουμε λεφτά να «Μετακομίσουμε Τώρα». Είστε έντεχνα εκτός τόπου και χρόνου. Επίκληση σε άκαιρα ποιήματα του Σουρή και κριτική στα πλαστικά βυζάκια και τη Στανίση; Φθηνή ενοχική προπαγάνδα για τροφοδότηση των εκβιασμών; Αυτό έχετε να προσφέρετε;

Σε ποια μεριά της ζυγαριάς βάζετε το έργο σας;

Πηγή: politikimeprogramma.blogspot.gr

+ SODA!


Επειδή οι ισχυροί δεν μας χωνεύουν ....

ΒΓΑΛΑΜΕ ΣΟΔΕΣ ΣΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ!


Αλλά εσύ αναγνώστη μου είσαι εδώ!

ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΜΕ 
26.342 ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!


ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ !

ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΞΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ...