Βουτάς σε παράνομο κολυμβητήριο;

Χθες έκλεισαν δύο κολυμβητήρια στη Θεσσαλονίκη: το Ποσειδώνιο και το Εθνικό, που ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. «Ένα προβληματάκι με την άδεια», έλεγε το προσωπικό στο Ποσειδώνιο. «Αύριο μεθαύριο θα λυθεί και θ’ ανοίξουμε».

Το «προβληματάκι», στην πραγματικότητα, είναι ένα από αυτά τα θέματα που σε κάνουν να τρελαίνεσαι από αγανάκτηση αλλά και ανησυχία για το πώς αυτή η χώρα είναι δυνατόν να λειτουργήσει σωστά. ΟΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑ. Αυτό είναι το πρόβλημα. ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑ. Χώροι που δέχονται χιλιάδες πολίτες κάθε μέρα, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑ. Δέχονται παιδιά από πολύ μικρές ηλικίες. Και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑ!

Έκλεισαν, επίσης, όπως έμαθα, το Πανθρακικό Στάδιο και το Κολυμβητήριο Χανίων. Και πολλοί ακόμη χώροι, ενώ η λειτουργία άλλων είναι παράνομη και υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι για τους υπευθύνους που αναλαμβάνουν την ευθύνη να τους λειτουργούν χωρίς άδεια.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος, μόνο στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν 300 αθλητικοί χώροι που χρειάζεται να είναι εφοδιασμένοι με άδεια λειτουργίας. Χθες, Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου, ΑΔΕΙΑ ΕΙΧΑΝ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΔΕΚΑ!

Αύριο, Τετάρτη, αναμένεται να έχουν άδεια άλλοι 5 περίπου, καθώς κάποιες διαδικασίες -μοιραία- επιταχύνθηκαν.

Γιατί, όμως, δεν έχουν άδεια οι αθλητικοί χώροι; Θα σας πω γι' αυτούς που ξέρω, τα κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης. Επειδή οι υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Αυτοδιοίκησης αδράνησαν -προφανώς λόγω καλοκαιριού κι αδειών- και αμέλησαν να φροντίσουν για τις αυτοψίες, παρόλο που ήταν γνωστό ότι η παράταση που είχε δοθεί για να λυθεί το ζήτημα των αδειών θα έληγε στις 30 Αυγούστου. Εξάλλου, και πριν λίγους μήνες είχαν κλείσει και πάλι τα κολυμβητήρια εσπευσμένα και γι' αυτό το λόγο δόθηκε η παράταση.

Υπάρχει η πιθανότητα οι ίδιοι οι φορείς που έχουν την ευθύνη λειτουργίας των χώρων να μη φρόντισαν εγκαίρως για τη σύνταξη των φακέλων, οπότε η ευθύνη να βαρύνει εκείνους κι όχι την Αποκεντρωμένη Αυτοδιοίκηση. Μπορεί, πάλι, να μην είναι έτσι τα πράγματα. Για το Ποσειδώνιο, τουλάχιστον, γνωρίζω ότι στις 23 και 24 Ιουνίου κατατέθηκαν όλα τα απαραίτητα για την αδειοδότηση έγγραφα, αλλά η αυτοψία δεν προγραμματίστηκε ποτέ. Ωστόσο, έγινε εσπευσμένα χθες (Δευτέρα) πρωί, μετά την κατακραυγή που έφερε το υποχρεωτικό κλείσιμο του κολυμβητηρίου.

Κι άντε καλά, το Ποσειδώνιο θα πάρει άδεια. Το Εθνικό, όμως, δεν θα πάρει άδεια, διότι είναι κτίσμα του 1965 χωρίς οικοδομική άδεια, σε οικόπεδο που δεν παραχωρήθηκε ποτέ στη ΓΓ Αθλητισμού από το ΑΠΘ, στο οποίο ανήκει. Για να πάρει άδεια το Εθνικό Κολυμβητήριο, θα πρέπει πρώτα να ενταχθεί σε ρύθμιση για αυθαίρετα κτίσματα και μετά να αρχίσει διαδικασία αδειοδότησης. Ή να υπάρξει πολιτική απόφαση να γίνει μια νομοθετική ρύθμιση και να βγει το παράνομο νόμιμο. Έτσι κι αλλιώς, 50 χρόνια παράνομο είναι. Τώρα θα κολλήσουμε;

Αν δε λυθεί, όμως, το ζήτημα της αδειοδότησης των αθλητικών χώρων, δεν θα ανοίξουν και δεν θα μπορούν να γίνουν αγώνες καθώς δεν θα δοθούν άδειες αγώνων για κανένα άθλημα.

Σήμερα, λέει, Τρίτη, θα συνεδριάσει εκτάκτως η ΚΕΔΕ διότι το ζήτημα είναι σοβαρό. Τώρα, δηλαδή, που για άλλη μια φορά έφτασε ο κόμπος στο χτένι, θα συνεδριάσει για να πιέσει. Λες και δεν υπήρχε ο χρόνος να γίνουν όλες αυτές οι διαδικασίες με ησυχία!

Οι έλεγχοι, πάντως, αποκαλύπτουν τέρατα: δημοτικό κολυμβητήριο κατασκευής 1995 διαπιστώθηκε ότι διέθετε παράνομη σύνδεση με την αποχέτευση.

Προσωπικά, ουδόλως ενδιαφέρομαι ποιος φταίει. Φταίνε όλοι τους το ίδιο. Υπεύθυνοι χώρων, υπάλληλοι δήμων, γραμματείς και υπάλληλοι Αποκεντρωμένων Αυτοδιοικήσεων. Όλοι τους! Ας φρόντιζαν να κάνουν τη δουλειά τους, να έχουν τις άδειες, να φροντίζουν να τις ανανεώνουν πριν τη λήξη τους. Ούτε μ’ ενδιαφέρει εάν ο ένας έστειλε τα χαρτιά αλλά ο άλλος άργησε να ανταποκριθεί. Όποιος ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις του, ας έκανε αναφορές, ας πήγαινε στους πολιτικούς προϊσταμένους, ας έκανε πορείες διαμαρτυρίας, απεργίες πείνας, δεν με νοιάζει τι θα έκανε. Ας έβρισκε λύση.

Ανάλογο ζήτημα είχε δημιουργηθεί και με τα χιονοδρομικά κέντρα. Όλα ήταν παράνομα, καθώς το ζήτημα των αδειών λειτουργίας τους σκάλωνε στο ότι ΟΛΑ τα κτίσματα στο βουνό (καταφύγια κ.λπ.) ήταν παράνομα, οπότε κι επιχειρήθηκε η νομοθετική ρύθμιση της περίπτωσής τους.

Να σου πω, όμως, και το άλλο: γνωρίζοντας ότι οι διαδικασίες αδειοδότησης γίνονται τσάτρα-πάτρα κι από υποχρέωση, νιώθεις ασφαλής να χρησιμοποιείς τους αθλητικούς χώρους ή -ακόμη περισσότερο- να στέλνεις τα παιδιά σου σε αυτούς;

Μήπως πρέπει να πάρουμε το ζήτημα της ζωής, της ασφάλειας και της υγιεινής λίγο πιο σοβαρά σε αυτή τη χώρα;

protagon