Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ

ΑΠΆΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΑΓΓΕΛΟ ΝΤΑΒΙΑ ΠΕΡΙ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΜΟΥ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΄΄ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ΄΄
 
Προς απάντηση έχω να πω τα εξής,

 
1.Είπατε για εμένα ότι
΄΄Μιλάμε για ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΕΣ παρεμβάσεις εντελώς μεροληπτικές - υπέρ των προσωπικών του παραταξιακών πεποιθήσεων, όπως το έκανε προεκλογικά, όταν έδωσε ανοικτά και δημόσια ΓΡΑΜΜΗ στους πολίτες για το τι και ποιους να ψηφίσουν.΄΄

 
Έτσι προς ενημέρωση. Αν δει κανείς νοήμων το βίντεο,θα καταλάβει πως κατακρίνω την πρώην διοίκηση του Δήμου που μας χρέωσε οικονομικά και μας κορόιδευε και δεν έδωσα καμία γραμμή.

Είπα την αλήθεια με θάρρος για το συμφέρον του Συνδέσμου προς τα μέλη μας και μόνο.

Όσο για τη  δεύτερη Κυριακή φυσικά και ξεκαθαρίσαμε ως σύλλογος πως ΔΕΝ θέλαμε τους πρωην,διότι μας κοροιδεψαν και μας χρεωσαν και ειμαστε πολυ υπερηφανοι για αυτο διοτι ειχαμε δικιο...

Άλλωστε στο  βιντεο πλέξαμε και για εσάς εγκώμιο.....
Δεν είδαμε πουθενά στο replay το αντίθετο.
Παρολλο που δεν έχετε πατήσει ποτε το πόδι σας ούτε στο Σύνδεσμο, ουτε στον Συνοικισμό, μονο προεκλογικα βεβαια....
Ψήφοι ειναι αυτοί άλλωστε.
 
2.Όσο για τα περι της αποκριατικης εκδηλωσης αυτα που λετε ειναι φθηνες δικαιολογιες.Δεν μπορουν ολοι να χωνεψουν την επιτυχια ενος Δημου σε συνεργασια με τα σωματεια.Ο Δημος ειναι μπροστα στα θεματα πολιτισμου και καλεσε τα σωματεια,συνεργαστηκαμε και να το υπεροχο αποτελεσμα.Δεν θα πω αλλα,ειναι περιττα. 

Μπραβο και παλι στη Διοικηση του Δημου που τελικα καθε μερα δειχνει οτι δεν μας κοροιδευει.
 
Υ.Γ.Σας πειραξε πολυ βλεπω.Μα δεν καταλαβαινω.Καλεσε ο Δημος τον κοσμο να κανει αποκριες στην πλατεια μας. 

Ηρθατε;;;; 
Οχι.Αυτο ξερω εγω.Επισης να ξερετε πως θα σχολιαζουμ τα παντα που αφορουν τις Ριζες γιατι ειναι και καθηκον μας και γιατι ετσι γουσταρουμε.Στις επομενες εκλογες θα ξανααξιολογισουμε τον Δημο. δημοσια.Και κατι για τελΟς.Επειδη το facebook ειναι η μεγαλυτερη εφημεριδα,εμεις εδω γραφουμε και αν σας αρεσει.
Νικος Καραμπουρνιωτης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 

1. Δεν θα απαντήσω στον φτηνό λαϊκισμό και στα τα περί "δεν έχω πατήσει το πόδι στον Συνοικισμό" Το παιχνίδι του "τοπικού συστήματος" θέλει να μην υπάρχει συζήτηση για ΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ αλλά για τον Συνοικισμό, την Τούφα, το Πολύδροσο, τους Χιώτες, τους Μητηληνιούς κλπ. 
Γνωστό, παλιό καθεστωτικό κόλπο: ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ!

2. Αυτό το παραμύθι όπου ο κάποιοι φωνάζουν υπέρ ή κατά του δήμου ανάλογα με την ικανοποίηση αιτήματος της στιγμής είναι πολύ παλιομοδίτικη πολιτική.
 Σήμερα ο κος Καραμπουρνιώτης εκθιάζει τον δήμο και επιτίθεται στην αντιπολίτευση.
Πριν μερικές μέρες έγραφε αυτά:

Ρίζες Σύνδεσμος Μικρασιατών Κωνσταντινουπολιτών
30 Δεκεμβρίου 5:58 μ.μ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΡΙΖΕΣ ΠΡΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ 29-12-14
Κυριε δημαρχε με λυπη βλεπουμε πως μετα απο 4 μηνες απο τα καθηκοντα σας ως δημαρχος καθως και των υπολοιπων του συνδιασμου σας,παροτι προεκλογικα ειχατε δεσμευθει ενοπιων μελων του δ.σ. μας και μελων του συλλογου για τη υποθεση ΑΜΜΕΣΗΣ στεγασης του συνδεσμου μας ο οποιος ειναι σε αριθμο μελων και δρασης ο μεγαλητερος στην πολη μας,δεν κανατε τιποτα απολυτως. Καθως επισης και για την μετονομασια της οδου Καρελλα σε Μικρασιατων προσφυγων,παρολο που εχουμε κιανει αιτηση εδω και τρεις περιπου μηνες.
Θεωρουμε οτι μας κοροιδεψατε και πως ολα εγιναν για τα ματια του κοσμου και για ψηφοθηρια.Ο συλλογος μας εχει προσφερει στα μελη του ,σε μικρους και μεγαλους μεσα σε 7 χρονια λειτουργιας του,πολλα περισσοτερα απο οσα προσεφερε ο ανυπαρκτος δημος Χαλανδριου,χωρις να μας προσφερει κανεις τιποτα.Ενω μας χρεωσε και για εκδηλωσεις περιπου 5.000 ευρω και οποιος θελει μπορουμε τα μιλησουμε με αριθμους.
Εχουμε σταματησει τα δωρεαν μαθηματα των παιδιων σε διαφορα τμηματα,διοτι δεν εχουμε στεγη εξ αιτιας του δημου.Τα μελη μας περιμεναν πως τα Χριστουγενα τουλαχιστον θα ειχαμε στεγη ωστε να ξαναζωντανεψει και ο συλλογος που αφορα ολο το Χαλανδρι ,αλλα και ο συνοικισμος που εχει ερημωσει καιρο τωρα.
Εχουμε να σας ανακοινωσουμε τα εξης.
α) Για το συλλογο ξοδεψαμε,για αυτο το αχουρι που ηταν σαν μαντρι, πανω αοπ 4.000 ευρω σε εργατικα και υλικα,Εμεις θα στεγαστουμε εκει ειτε το θελετε ειτε οχι.Τελος η υπομονη.Αν δεν στεγαστουμε θα τον παραλαβετε οπως τον πηραμε,δηλαδη οικοδομη ...
β)Παραιτουμαστε απο τις επιτροπες διαβουλευσης ,
γ)Θα απεχουμε οχι μονο εμεις αλλα και οσα μελη μας ακολουθησουν στις συγκεντρωσεις κατοικων που εχετε σκοπο να ξανακανετε στο συνοικισμο,αφου γινονται για τα ματια του κοσμου.
Η αδιαφορια της εξουσιας παραμενει για τον συνδεσμο μας.Ειστε το ιδιο με τους προηγουμενους και λυπομαστε που ειμασταν ο μονος συλλογος που εκτεθηκαμε στις περασμενες εκλογες.Η ψηφος μας ειναι η δυναμη μας ομως.

Ευχομαστε να μη κανετε τα ιδια και σε αλλους.Εμεις μονοι προσπαθουμε τοσο καιρο και μονοι θα συνεχισουμε.Ντροπη, μονο αυτο εχουμε να πουμε για τα ψεμματα.Ειστε υπολογοι ολοι σας.


Αυτά για τους σκεπτόμενους και την κατάντια του δημόσιου διαλόγου στο Χαλάνδρι αλλά και το πώς αποφασίζονται οι προτεραιότητες στον δήμο.

ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΟ!  

Μινσκ 2: Νίκη για την Υπερεθνική Ελίτ στην Ουκρανία;




Σε μια αλληγορική ταινία μικρού μήκους της δεκαετίας του 1960 που  απεικονίζει θαυμάσια τη σχέση υποταγής, ένας ξυπόλυτος και καταϊδρωμένος υπηρέτης παίζει φλάουτο και χτυπά ένα ταμπούρλογια να διασκεδάσει τον χοντρό κύριό του, (ενώ συγχρόνως του κάνει και αέρα!),  ο οποίος κάθεται σε μια κουνιστή καρέκλα μπροστά από την έπαυλή του στην εξοχή, με θέα μια μεγάλη πόλη. Στόχος του υπηρέτη, όπως ο στόχος και κάθε δούλου, είναι η ελευθερία, που εκφράζεται σε αυτή την περίπτωση μέσα από το όνειρό του για φυγή στη μεγάλη πόλη, ώστε να σταματήσει να υπηρετεί τον αφέντη του. Έτσι, μια ημέρα, επιχειρεί να ξεφύγει από τη σκλαβιά. Η τιμωρία του αφέντη  είναι άμεση:  δένει τον υπηρέτη σε μια κατσίκα, πράγμα που τον υποχρεώνει να χρειάζεται διπλό κόπο, σούρνοντας και τη κατσίκα, για να κάνει τις ίδιες δουλειές όπως πριν. Μετά την τιμωρία, ο υπηρέτης προσαρμόζει ανάλογα  και το όνειρό του για την ελευθερία. Τώρα, το όνειρό του είναι πολύ πιο «ρεαλιστικό»: πώς να αποφύγει την τιμωρία. Ο κύριος κάνει τελικά αυτή την «παραχώρηση», και η ταινία τελειώνει με τον υπηρέτη να συνεχίζει να υπηρετεί πιστά το αφεντικό του, με μια νέα ορμή και ενθουσιασμό.
Αυτή η σύντομη ιστορία θα μπορούσε να περιγράψει και κάθε παρόμοια σχέση υποταγής: από τη Σιωνιστική υπόταξη της Παλαιστίνης μέχρι την αντίστοιχη υπόταξη του λαού της Ανατ. Ουκρανίας από την χούντα του Κιέβου, την οποία εγκατέστησε εκεί πριν από ένα χρόνο η Υπερεθνική Ελίτ  (Υ/Ε, δηλαδή οι ​​ελίτ που εδράζονται κυρίως στις χώρες της G7 και ελέγχουν την υπερεθνική οικονομική, πολιτική, μιντιακή και πολιτιστική δύναμη). Αντίστοιχο παράδειγμα είναι αυτό του Ελληνικού λαού που σήμερα είναι ευτυχισμένος επειδή τα αφεντικά του πετούν κάποια κόκκαλα’ σε αυτόν, (μέσω του προοδευτικού επιστάτη τους) τα οποία πριν τέσσερα χρόνια δεν θα γύρναγε ούτε καν να τα κοιτάξει. Όμως τώρα δεν έχει τιμωρία επάνω του εφόσον ο βούρδουλας(η Τρόικα) έφυγε–έστω και αν ξανάρχεται με άλλο όνομα…
Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι η ειρήνη που προσφέρει ο κάθε κατακτητής ή εξουσιαστής, αφού έχει εξασφαλίσει την κατάκτησή του, στην πραγματικότητα, είναι μια ψευδο-ειρήνη που σκοπό έχει να νομιμοποιήσει τη κατάκτησή του. Γι’αυτό και ο κατακτητής (ή το αφεντικό, ή γενικότερα ο εξουσιαστής) είναι ο πρώτος που αγωνίζεται για παρόμοια «ειρήνη», και στη διαδικασία είναι πρόθυμος να κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση που δεν επηρεάζει βέβαια την ουσία των κεκτημένων του, αλλά ο υποταγμένος θεωρεί κάθε παρόμοια μικρό-παραχώρηση μεγάλη ‘νίκη’ (όπως γίνεται σήμερα στην Ελλάδα με τις δήθεν μεγάλες «παραχωρήσεις» των αφεντικών μας).
Έτσι, μετά το «πραξικόπημα από τα κάτω»[1] στην Ουκρανία το περασμένο έτος, το οποίο είχε σαφείς οικονομικούς όσο και γεωπολιτικούς στόχους, εκτυλίχθηκε μια παρόμοια ιστορία.
Στο οικονομικό επίπεδο, ο στόχος του πραξικοπήματος ήταν η δημιουργία ενός πελατειακού καθεστώτος στην Ουκρανία που θα τορπίλιζε την Ευρασιατική Ένωση, δεδομένου ότι όταν η Ουκρανία θα εντασσόταν στην ΕΕ, ακόμη και ως συνδεδεμένο μέλος, δεν θα μπορούσε πια να γίνει πλήρες μέλος μιας πολιτικής και οικονομικής ένωσης όπως η Ευρασιατική Ένωση, η οποία θεμελιώνεται στην εθνική και οικονομική κυριαρχία της κάθε χώρας- μέλους. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε εξ ορισμού ασυμβατότητα με την ιδιότητα μέλους της ΕΕ, η οποία ουσιαστικά καταργεί την οικονομική, και ως εκ τούτου, και την εθνική κυριαρχία των μελών της (εκτός εκείνων βέβαια που ανήκουν στην Υ/Ε). Με δεδομένη την ιδιαίτερη σημασία (οικονομική, γεωπολιτική, πολιτιστική) της Ουκρανίας για τη Ρωσία και για την Ευρασιατική Ένωση, μπορεί να φανταστεί κανείς γιατί η ένταξή της στην ΕΕ είναι ένα πολύ σοβαρό πλήγμα ––αν όχι θανάσιμο–– για την αναπτυσσόμενη Ευρασιατική Ένωση.
Στο γεωπολιτικό επίπεδο, η δημιουργία ενός πελατειακού καθεστώτος της Υ/Ε στην Ουκρανία θα σήμαινε την ολοκλήρωση της περικύκλωσης της Ρωσίας, καθώς όλες οι άλλες χώρες της περιοχής είτε έχουν ήδη προσχωρήσει στο ΝΑΤΟ ή / και την ΕΕ, ή αναμένεται να προσχωρήσουν στο εγγύς μέλλον. Με το διακύβευμα να είναι τόσο μεγάλο, όταν ο λαός της Ανατολικής Ουκρανίας άρχισε μια ηρωική πάλη ενάντια στη χούντα του Κιέβου, αυτή ξεκίνησε μια τεράστια εκστρατεία τρομοκρατίας εναντίον τους, με την πλήρη υποστήριξη της Υ/Ε και την αποφασιστική βοήθεια των ευρω-φασιστών του Μαϊντάν (Δεξιός Τομέας κ.λπ.) που αν και αυτο-χαρακτηρίζονται φασίστες, πολεμούν κάτω από τη σημαία της ΕΕ (κάποτε δίπλα στη σβάστικα!). Προφανώς, η ΕΕ και τα τσιράκια της ανά την Ευρώπη (και την Ελλάδα) οργανώνουν αντιφασιστικές εκστρατείες μόνο κατά των εθνικιστών (ή έστω αυτοχαρακτηριζόμενων φασιστών) που «τυχαίνει» να είναι και κατά της ΕΕ (Λεπέν, Φαράζ κ.λπ.) αλλά ποτέ κατά των πραγματικά φασιστών στην πρακτική τους, όπως οι Ουκρανοί εγκληματίες που «τυχαίνει» να υποστηρίζουν την ΕΕ! Αυτή η τρομοκρατική εκστρατεία κορυφώθηκε με τις σφαγές που έλαβαν χώρα στην Οδησσό και τη Μαριούπολη, καθώς και τους μαζικούς βομβαρδισμούς νοσοκομείων, σχολείων, σταθμών λεωφορείων κ.λπ. στις επαναστατημένες πόλεις της Ανατολικής Ουκρανίας. Πρόκειται σαφώς για μια συστηματική προσπάθεια με στόχο να υποτάξει τους ανθρώπους που επαναστάτησαν κατά της Χούντας, την οποία τους επέβαλε η Υ/Ε, μέσα από  μια διαδικασία  που είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες θύματα (τουλάχιστον 5.500 νεκρούς μέχρι τώρα, οι περισσότεροι άμαχοι πολίτες , ενώ οι δυτικοί «ουμανιστές», ΜΚΟ, οικολόγοι κ.λπ. έκαναν πως δεν έβλεπαν τα εγκλήματα αυτά…
Συγχρόνως, η Υ/Ε ξεκίνησε μια άγρια οικονομική, πολιτικο-στρατιωτική και προπαγανδιστική εκστρατεία εναντίον της Ρωσίας, παρά το γεγονός ότι η τελευταία  έκανε ό, τι μπορούσε για να τους εξευμενίσει: από την de facto αναγνώριση της χούντας και των εκλογών-φάρσα που διοργάνωσε η ίδια η Χούντα για να νομιμοποιήσει το πραξικόπημα, μέχρι την άρνηση της Ρώσικης κυβέρνησης να αναγνωρίσει τις αυτοδιευθυνόμενες δημοκρατίες των ανταρτών στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ. Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ήταν ότι δεν επετράπη ποτέ στις  δημοκρατίες των ανταρτών να λάβουν μέρος στις διαπραγματεύσεις «ειρήνης» και ο Πούτιν αναγκάστηκε να κάνει διαπραγματεύσεις με τον εγκληματία πολέμου Poroshenko και τους προστάτες του στην Υ/Ε!
Ο οικονομικός πόλεμος κατά της Ρωσίας περιλάμβανε κάθε μέσο: από τις οικονομικές κυρώσεις (που τώρα ψήφισε και η «προοδευτική» κυβέρνηση μας) μέχρι τη χρήση του «όπλου του πετρελαίου»,[2] έτσι ώστε ο ρωσικός λαός να υποφέρει όσο το δυνατό περισσότερο  επειδή τόλμησε να βοηθήσει τους Ουκρανούς αντάρτες και, ακόμη περισσότερο, επειδή είχε το θράσος να πανηγυρίσει  για την  επανένταξη της Κριμαίας στη Ρωσία, την οποία ενέκρινε ο λαός της με συντριπτική πλειοψηφία. Τον τελευταίο καιρό η Υ/Ε ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τους ωμούς εκβιασμούς της, απειλώντας τον Πούτιν με τον αποκλεισμό της Ρωσίας από το διεθνές τραπεζικό σύστημα πληρωμών (SWIFT), που σύμφωνα με την Andrei Kostin, διευθύνοντα σύμβουλο της VTB -της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Ρωσίας – θα ισοδυναμούσε με «κήρυξη πόλεμου» κατά της Ρωσίας.[3]
Την ίδια στιγμή, το Αμερικανικό τμήμα της Υ/Ε απείλησε άμεσα να οπλίσει τις Ουκρανικές δυνάμεις και να στείλει το απαραίτητο στρατιωτικό προσωπικό για να τις εκπαιδεύσει. Όλα αυτά, βεβαίως, πέρα από  την μυστική στρατιωτική βοήθεια σε όπλα και προσωπικό που έχουν ήδη αποστείλει οι Αμερικάνοι στην Ουκρανία, πράγμα που––μαζί με την λογιστική και τεχνολογική βοήθεια που έχει ήδη δοθεί στον Ουκρανικό στρατό––δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό του από τον Πούτιν ως ουσιαστικά μιας «λεγεώνας του ΝΑΤΟ» που «δεν επιδιώκει τα εθνικά συμφέροντα της Ουκρανίας, αλλά απλά τον περιορισμό  της Ρωσίας».[4]
Παράλληλα, μια τεράστια προπαγανδιστική εκστρατεία ξεκίνησε με σαφή στόχο την απομόνωση της Ρωσίας και την παρουσίαση του Πούτιν ως κάποιου είδος εγκληματία, ακριβώς όπως έγινε και με τον Σαντάμ Χουσεΐν και τον Καντάφι, λίγο πριν αρχίσουν οι εκστρατείες για την εξάλειψη των εθνικό-απελευθερωτικών καθεστώτων τους και τη δολοφονία τους, και συνεχίζεται σήμερα στη Συρία––εγκλήματα για τα οποία φέρει ακέραια την ευθύνη η δυτική «Αριστερά», (συμπεριλαμβανομένης της «ελευθεριακής») που υποστήριζε τους δήθεν «επαναστάτες» στη Λιβύη, τη Συρία και στο Μαϊντάν![5]
Με άλλα λόγια, οι κυρώσεις, οι στρατιωτικές απειλές και η προπαγανδιστική εκστρατεία δεν είναι παρά η «κατσίκα» στην παραπάνω αλληγορική ιστορία. Θα πρέπει ακόμη να είναι  σαφές ότι, από τη στιγμή που η Ρωσία συμφώνησε στο Μινσκ σε ένα σχέδιο που, ουσιαστικά,  εξασφαλίζει την πλήρη ένταξη της Ουκρανίας στην ΝΔΤ – μέσα  από την προσχώρησή της αρχικά στην ΕΕ  και αργότερα ενδεχομένως και στο ΝΑΤΟ—μια κατάσταση υποταγής  χωρίς την ανάγκη τιμωρίας (δηλαδή, χωρίς την ανάγκη της «κατσίκας») έγινε και πάλι δυνατή. Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι η συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ ήταν η πρώτη πράξη του Poroshenko μόλις ανέλαβε την εξουσία και απλά η εφαρμογή της αναβλήθηκε μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Επιπλέον, αυτό που συμφωνήθηκε χθες στο Μινσκ ήταν, στην πραγματικότητα, το πρόγραμμα του Poroshenko για αποκέντρωση, το οποίο ανακοίνωσε κατά τη στιγμή της υπογραφής της συμφωνίας σύνδεσης με την ΕΕ. Όπως δήλωσε τότε, «Θέλουμε να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα μου. Θέλουμε να εισάγουμε την ελευθερία, τη δημοκρατία και τις Ευρωπαϊκές αξίες». Στο ίδιο ρεπόρτο, ο ανταποκριτής της Guardian τόνισε σχετικά με τον Poroshenko: «Η στρατηγική του περιλάμβανε συνταγματικές αλλαγές για αποκέντρωση της εξουσίας, εγγυήσεις για τους Ρωσόφωνους, και την ανοικοδόμηση κατοικιών και άλλων υποδομών που καταστράφηκαν στην σύγκρουση». [6]
Είναι προφανές ότι οι διατάξεις στη νέα συμφωνία του Μινσκ για την αποκέντρωση και ένα ειδικό καθεστώς για τις εξεγερμένες επαρχίες της Ουκρανίας δεν προβλέπουν βέβαια το δικαίωμα τους να αντιταχθούν σε μείζονες αποφάσεις  εξωτερικής πολιτικής, όπως οι παραπάνω, σε σχέση με την ένταξη ολόκληρης της Ουκρανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ (δηλαδή στην ΝΔΤ). Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ είναι ήδη «νόμος της Ουκρανίας», στον οποίο υπόκεινται όλες οι επαρχίες, ανεξάρτητα από τις τοπικές εξουσίες που επιτρέπεται να έχουν. Όπως μια διεισδυτική ανάλυση τόνισε σχετικά με τη νέα συμφωνία Μινσκ:
«Η συμφωνία θεμελιώνεται στην υπόθεση της κυριαρχίας της Ουκρανίας – ότι δηλαδή, τελικά, όλα τα κατεχόμενα από τους αντάρτες εδάφη και  σύνορα θα πρέπει να επανέλθουν  στον έσχατο έλεγχο του Κιέβου. Οι αυτοαποκαλούμενες δημοκρατίες των ανταρτών στο Ντονέτσκ και το Λογκάνσκ, δεν αναφέρονται πουθενά στο κείμενο. Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στις προηγούμενες εκκλήσεις για αυτοκυβέρνηση των ανταρτών μέσα σε ένα χαλαρότερο ομοσπονδιακό κράτος – μια ιδέα με την οποία φλερτάριζε η Ρωσία, ως έναν μέσο για να αποδυναμωθεί η εξουσία του Κιέβου στα ανατολικά της χώρας.»[7]
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σήμερα ολόκληρη η Υ/Ε δεν μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό της για την «μεγάλη συμφωνία» που στοχεύει στην εξασφάλιση της ειρήνης στην Ουκρανία. Ούτε αποτελεί έκπληξη, ότι σε αυτό υποστηρίζεται  από όλους τους συνηθισμένους χειροκροτητές της στην «Αριστερά» στη Δύση, όσο και στην ίδια τη Ρωσία.
‘Οπως είναι ιστορικά γνωστό, “Τάξη και Ειρήνη» είναι το όνειρο κάθε εξουσιαστή. Σε μια τέτοια «ειρήνη» δεν χρειάζονται αλυσίδες και όλοι μαζί, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι, μπορούν «να ζήσουν καλά και κάποιοι καλύτερα»!
Ωστόσο, οι Σπάρτακοι αυτού του κόσμου μπορούν πάντα να καταστρέψουν μια τέτοια «ευτυχία» …

 Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύθηκε στην Pravda.ru και το θεωρητικό περιοδικό The International Journal of Inclusive Democracy στις 13/2/2015. Εδώ δημοσιεύεται με κάποιες προσθήκες του συγγραφέα για την Ελληνική έκδοση.

[1]Βλ. Takis Fotopoulos, The New World Order in Action: Integrating Eastern Europe and the Middle East into the NWO, (Progressive Press, Mάρτιος 2015) κεφ.6
[2] Βλ«Ο Οικονομικός Πόλεμος, το κύριο όπλο της Δύσης» , ελληνική μετάφραση από τηνPravda.ru και το The International Journal of Inclusive Democracy, για το πόρταλ «Αντιπαγκοσμιοποίηση, Αυτοδυναμία, Περιεκτική Δημοκρατία», 14/12/2014
[3] Gillian Tett in Davos and Jack Farchy in Moscow, “Russian banker warns west over Swift”,Financial Times, 23/1/2015  http://www.ft.com/cms/s/0/7020c50c-a30a-11e4-9c06-00144feab7de.html#axzz3RYS2eASS
[4] “Putin: Ukraine army is NATO legion aimed at restraining Russia”, RT, 26/1/2015 http://rt.com/news/226319-putin-nato-russia-ukraine/
[5] βλ. Takis Fotopoulos, Ukraine, The attack on Russia and the Eurasian Union (Μάιος 2015, Progressive Press) &  Subjugating the Middle East (Tόμος Α & Τόμος Β , Φθινόπωρο 2015 Progressive Press)
[6] Luke Harding, “Ukraine signs its EU deal but president hits out at Russia over ‘disastrous war’”,The Guardian, 28/6/2014
[7] Bridget Kendall, “Ukraine crisis: Who benefits from the Minsk peace deal”, BBC News,13/2/2015  http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-31449920



Αρχείο Τάκη Φωτόπουλουhttp://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/ 

Για τακτικές ενημερώσεις επισκέπτεστε το πορταλ μας Αντιπαγκοσμιοποίηση
​, Αυτοδυναμία, Περιεκτική Δημοκρατία​
http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/

Περιεκτική Δημοκρατίαhttp://www.periektikidimokratia.org/

Απάντηση στον φίλο πρόεδρο του Μικρασιατικού Σωματείου "ΡΙΖΕΣ"




Την απάντηση προκάλεσε σχόλιο του φίλου  Νίκου Καραμπουρνιώτη  που "εγκαλεί μέσω fb ολόκληρη την αντιπολίτευση" - εκτός της Λούλας Καρατζά λέει, - που δεν πήγε στο χθεσινό Καρναβάλι του δήμου "για να τιμήσει τους συμμετέχοντες συλλόγους" σχόλιο που βεβαίως αφορά και εμάς:

Είναι η δεύτερη - και ελπίζουμε να είναι η τελευταία - φορά που απαντάμε στο Νίκο Καραμπουρνιώτη.

Η άλλη ήταν προεκλογικά, όταν είχε χρησιμοποιήσει  πάλι την ιδιότητά του Προέδρου του συλλόγου Μικρασιατών για να παρέμβει με αδόκιμο τρόπο στο δημοτικό πολιτικό παιχνίδι.

Και βέβαια δεν μιλάμε για παρεμβάσεις που αφορούν τα θέματα τα σχετικά με τους Μικρασιάτες.

Μιλάμε για ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΕΣ παρεμβάσεις εντελώς μεροληπτικές - υπέρ των προσωπικών του παραταξιακών πεποιθήσεων, όπως το έκανε προεκλογικά,  όταν έδωσε ανοικτά και δημόσια ΓΡΑΜΜΗ στους πολίτες για το τι και ποιους να ψηφίσουν.

Άκου λοιπόν παλιέ φίλε Νίκο την απάντησή μας η οποία βεβαίως αφορά ΕΜΑΣ, όχι ολόκληρη την αντιπολίτευση, δεν ξέρουμε τους λόγους που οι άλλοι συνάδελφοι δεν παρευρέθηκαν.

Για να συμμετέχει η αντιπολίτευση που σέβεται τον εαυτό της στις εκδηλώσεις του δήμου πρέπει να ΓΙΝΕΤΑΙ σεβαστός ο ΘΕΣΜΙΚΟΣ ΤΗΣ ΡΟΛΟΣ από την πλειοψηφία.

Πρέπει να γίνεται σεβαστή η γνώμη της αντιπολίτευσης  κατά τον προγραμματισμό, τον σχεδιασμό, την οργάνωση των εκδηλώσεων αλλά και όλων των δράσεων του δήμου.

Πρέπει να ερωτάται - τουλάχιστον - για την άποψή της ως προς την σκοπιμότητα, το είδος, την δομή, τον χρόνο κάθε εκδήλωσης από την διοίκηση η οποία ΕΧΕΙ δημοκρατική και θεσμική ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να αναζητά την γνώμη της, χωρίς βεβαίως κατ' ανάγκη να την ακολουθεί (για να μην παρεξηγηθούμε).

Η αντιπολίτευση οφείλει να ΑΠΑΙΤΕΙ να έχει ΠΛΗΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ, να καταθέτει την άποψή της, να την καταγράφει και βέβαια η πλειοψηφία να αποφασίζει και να δέχεται κριτική επί των αποφάσεών της.

Η αντιπολίτευση δεν είναι συμπληρωματικό σκηνικό στον δήμο, ούτε ο ρόλος της είναι να παριστάνει τον χειροκροτητή  της πλειοψηφίας, πολύ δε περισσότερο δεν είναι ο ρόλος της να "απονέμει τιμές" σε συλλόγους που επιλέγουν μόνοι τους  ή δημιουργούνται κάποιοι εξ αυτών επί τούτου, για να γίνονται ασπίδες των ευθυνών της διοίκησης και να έχουν κάποιοι "κολλητοί" προνομιακό ρόλο στα δρώμενα της τοπικής κοινωνίας με ανάθεση.

Ρόλο που  δεν ζήτησαν ή κέρδισαν θεσμικά από τον λαό στις δημοτικές εκλογές αλλά τον παίρνουν με απ' ευθείας ανάθεση από τον δήμο συμμετέχοντας - εκόντες, άκοντες - σε ένα ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ παιχνίδι που στόχο έχει τον περιορισμό ή ακόμα χειρότερο τον εξοβελισμό του ελεγκτικού ρόλου της αντιπολίτευσης στον δήμο ώστε να μην ενοχλείται "το καθεστώς" και η πελατειακή νομή της τοπικής εξουσίας και των προνομίων της.

Μοντέλο που το είδαμε να μεσουρανεί τα προηγούμενα χρόνια όταν αυτά που συνέβαιναν στην Αγ. Γεωργίου ήταν γνωστά μόνο σε "μυημένους", σε μια κλειστή κάστα πραγόντων, αφού η αντιπολίτευση είχε επιλέξει τον ρόλο που ουσιαστικά διεκδικείς να συνεχίσει και τώρα να διαδραματίζει, αλλά τώρα είμαστε και εμείς εκεί, έστω και με πιο αδύναμη φωνή από όσο θα θέλαμε.

Και νομίζουμε ότι ήδη και άλλοι κατανοούν ότι αυτά που λέμε δεν είναι και τόσο "τρέλες" όσο ήθελε το "σύστημα" της Αγ. Γεωργίου να εμφανίσει.

Δεν μπορεί η αντιπολίτευση φίλε Νίκο να παρευρίσκεται ΠΟΥΘΕΝΑ χωρίς να συμμετέχει και να γίνεται σεβαστή.

Αν το κάνει αυτό θα ακυρωθεί.
Και πρέπει να σκεφτείς καλά αν πρέπει να ακυρωθεί η αντιπολίτευση και να περιθωριοποιηθεί η άποψη και η κριτική της πριν ξαναπαρέμβεις σε τέτοια θέματα.

Αλλά αν επιλέξεις να συνεχίσεις να το κάνεις - ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ, εμείς σε αυτά είμαστε με τον Βολταίρο και όχι με τον Στάλιν-  αν θες να παριστάνεις τον διαιτητή τότε κάντον δίκαια, μην φτιάχνεις ΠΑΡΑΓΚΑ, αεκτζής άνθρωπος.

Διότι δεν μπορεί να στηλιτεύεις την απουσία της αντιπολίτευσης  από ένα πάρτυ, αλλά να σιωπάς όταν συμμετέχει σε πολιτικές εκδηλώσεις με ανοικτή, δημόσια πρόσκληση της διοίκησης δια της προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, για να καταθέτει την γνώμη της, την συνδρομή της, την πρόθεσή της να βοηθήσει,  εισπράττοντας την απαξία και την προσβολή από τον Δήμαρχο που την στέλνει για ΞΥΔΙ.

Αν θέλει η πλειοψηφία την συμμετοχή της αντιπολίτευσης σε δράσεις και εκδηλώσεις της ξέρει πώς να την ζητήσει για να την πετύχει, όπως την πέτυχε σε πολύ σοβαρότερα θέματα, όπως η ομόθυμη στήριξη του δημάρχου στην δίωξή του από την προηγούμενη κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δεν αρνήθηκε και στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Αλλά τουλάχιστον όσο μας αφορά η συλλογική - θεσμική συμμετοχή μας σε εκδηλώσεις δεν παρέχεται ούτε τιμητικά, ούτε για λόγους savoir vivre αλλά γίνεται μόνο αν εμπεριέχει το κατάλληλο πολιτικό ή κοινωνικό μήνυμα.

Τώρα θα μου πεις "μα για ένα πάρτυ";

ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΙΛΕ ΝΙΚΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΡΤΥ και μάλιστα για ένα πολύ σοβαρό έθιμο, όπως αυτό του Καρναβαλιού όπου οι άνθρωποι  συνευρίσκονται για να συνδιασκεδάσουν πίνοντας κρασί και τσίπουρο.

ΟΧΙ ΞΥΔΙ!

(Κοινωνική συνοχή το λένε αυτό στην  ξύλινη γλώσσα της πολιτικής. Κοινωνική συνοχή που είναι ευθύνη της πλειοψηφίας να την υπηρετεί και να δημιουργεί τους όρους γι' αυτήν , φίλε Νίκο, όχι της αντιπολίτευσης.)

ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ...


ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΗΠΙΕ ΤΟ ΚΩΝΕΙΟ


10η Θαργηλίωνος του πρώτου έτους της 95ης Ολυμπιάδας κατά τας γραφάς (πηγή: sokratous-biografia.blogspot.gr)

Ημερομηνία που με το δικό μας ημερολόγιο αντιστοιχεί στην 15η Φεβρουαρίου του 399 π.Χ. ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο επειδή "άκουγε φωνές", "την έλεγε άτσαλα" στους ισχυρούς και δεν πούλησε τις αρχές του.

432 χρόνια πριν την άλλη, πολύ πιο βάρβαρα εκτελεσμένη από τους Ρωμαίους, εθελοντική ανθρώπινη θυσία, ο Σωκράτης σκηνοθετεί για τον εαυτό του ένα χολιγουντιανό πέρασμα στην αιωνιότητα, αρνούμενος επί 30 μέρες να κάνει την χάρη σε αυτούς που τον καταδίκασαν και να αποδράσει.

Και πετυχαίνει να γίνει ο απόλυτος αρχαιοέλληνας φιλόσοφος χωρίς να έχει γράψει ούτε μια γραμμή κείμενο.
 Ό,τι ξέρουμε γι' αυτόν είναι απλά ό,τι κατάλαβαν οι άλλοι από την διδασκαλία του.
Όπως και του Χριστού άλλωστε.

Την "διδακαλία" του που χρειάζεται ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ αφού  ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ.
Ο Σωκράτης δεν μίλαγε συνήθως. ΡΩΤΟΥΣΕ τους άλλους. ΤΟΥΣ ΨΑΡΕΥΕ κουβεντιάζοντας μαζί τους.
Μόνοι τους έβγαζαν τα συμπεράσματα που ήθελε να βγάλουν. 
Τους έδειχνε έτσι τι σημαίνει το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ.

Ο Σωκράτης απλά τους έδειχνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη τους και αυτό ήταν πολλές φορές πολύ ενοχλητικό.

 Γι' αυτό τον καταδίκασαν οι Αθηναίοι συμπολίτες τους στην πιο μελανή σελίδα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας (που ούτε αυτή ήταν τέλεια).

Διότι δεν ήθελαν να δουν τόσο πολύ τον εαυτό τους στον καθρέφτη.

Οι δημοκράτες Αθηναίοι συμπολίτες του ....

Αν και ο ίδιος δεν δήλωνε Αθηναίος, δεν δήλωνε καν Έλληνας.

Δήλωνε ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

SOCRATES DRUNK THE CONIUM

ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ 10ΧΡΟΝΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ YOUTUBE ΣΗΜΕΡΑ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!