Το κυπριακό, γνωρίζει αυτές τις μέρες, μεγάλο ενδιαφέρον στην Ελλάδα. Το μεγαλύτερο, στα τελευταία τριάντα και παραπάνω χρόνια. Καθώς εκδηλώνεται αυτή η προσοχή, ας εξετάσουμε τα ακόλουθα δεδομένα:
- Η κατέχουσα στρατιωτικά την βόρεια Κύπρο Τουρκία, βρίσκεται σε δυσχερέστατη πολιτικά-στρατιωτικά κατάσταση στο εσωτερικό της, εξαιτίας της εμφύλιας διαμάχης με το κίνημα Γκιουλέν, της κουρδικής αντίστασης στην γενοκτονία τους και των τυφλών αυτοκτονικών επιθέσεων του ISIS (ισλαμικό κράτος).
- Στις ΗΠΑ αναδιατάσσεται η πολιτική εξουσία και ο διεθνής προσανατολισμός τους, με πρόταξη της εσωτερικής κατάστασής τους και όχι της παγκόσμιας.
- Στην Ευρώπη, μετά το Brexit, ισχυροποιούνται ακατάπαυστα τα αντιγερμανικά-πατριωτικά πολιτικά ρεύματα, όσων αρνούνται την πολτοποίηση των εθνών και των πολιτισμών.
Έτσι, το διακηρυσσόμενο στεντορείως «κοινό μέτωπο Ελλάδας-Κύπρου», πανταχόθεν εγχωρίως, ακόμη και από τον κ. Π. Παυλόπουλο, θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε μια κίνηση, αναβάθμισης και κατοχύρωσής του: Τώρα, ανακήρυξη της ελλαδικής Α.Ο.Ζ. .
Ενώ η παγκόσμια κοινότητα περιδεής ατενίζει την αμερικανική μετάλλαξη, μπορεί ο ελληνισμός να επαναφέρει την ιστορικότητά του;
Νίκος Καραβαζάκης
ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου