Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

N.ΚΟΜΠΟΤΗΣ ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙΤΕ



του Ν. ΚΟΜΠΟΤΗ

Το γενικό πολεοδομικό σχέδιο μιας πόλης (ΓΠΣ) είναι το Σύνταγμά της.

Είναι το όραμα της, για το πώς θέλει να είναι μετα από 50 τουλάχιστον χρόνια. Έτσι όλες οι επεμβάσεις μικρές και μεγάλες , που θα γίνονται μετά την έγκρισή του, να εντάσσονται σε αυτό το όραμα. Επομένως οι προτάσεις που γίνονται για το ΓΠΣ δεν γίνονται για να υλοποιηθούν άμεσα.

Γίνονται για να υλοποιηθούν σε βάθος χρόνου.

Πχ Η Αττική οδός, ως «λεωφόρος ΝΑΤΟ» είχε προβλεφθεί το 1953. Η περιοχή της χάραξης της κρατήθηκε εκτός σχεδίου και υλοποιήθηκε (με τον τρόπο που υλοποιήθηκε) 50 χρόνια μετά. Έτσι ένα ΓΠΣ μιας πόλης ή θα είναι οραματικό ή δεν θα υφίσταται ως τέτοιο.

Ο «σύλλογος προστασίας της Ρεματιάς και του περιβάλλοντος , ενεργώντας σύμφωνα με το καταστατικό του και παρα τα πολλά εμπόδια που βρήκε στην διαδρομή του, ανακοίνωσε τις προτάσεις του για την αναθεώρηση του ΓΠΣ της πόλης μας.

Από ότι γνωρίζω , είναι ο μοναδικός μαζικός φορέας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, που ανταποκρίθηκε και κατέθεσε τις προτάσεις του γραπτώς. Τις κοινοποίησε στους πολίτες και στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας, ως υλικά ενός ανοικτού διαλόγου. Είναι λυπηρό που πριν στεγνώσει το μελάνι ενεργοποιήθηκε η κοντόφθαλμη γραφειοκρατία και έσπευσε να τις απαξιώσει κρατώντας κομπιουτεράκι. Ήταν αναμενόμενο να γίνει αυτό από άτομα που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους, που δεν μπορούν να ονειρευτούν. Από άτομα , που όταν τους δείχνεις το φεγγάρι, κοιτάζουν το δάχτυλο.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της πόλης μας , το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται, είναι η σταυροειδής διαμπερή κυκλοφορία, που λόγω της θέσης της δεν μπορεί να την αποφύγει. Η λύση είναι αυτήν την κυκλοφορία να την στείλεις κάτω από την πόλη με την υπογειοποιηση της Παπανικολη-Παλαιολογου και της Ανδρέα Παπανδρέου, μετατρέποντας τους δρόμους αυτούς σε άλση –πεζόδρομους –πάρκα. Έτσι ενοποιείται το κάτω Χαλάνδρι με το κέντρο της πόλης και φεύγουν τα αυτοκίνητα από το κέντρο της.

Κλείστε τα μάτια και ονειρευτείτε μια πόλη σύμφωνα με τις προτάσεις του συλλόγου «της Ρεματιας».

1.Την Παπανικολη-Παλαιολογου ένα απέραντο άλσος, από την Κηφισιάς μέχρι την πλατεία Φλύας (Κένεντυ), διακοπτόμενο μόνο από μερικούς δρόμους ηπίας κυκλοφορίας , που θα επανενώνουν την πόλη μας. Την Ανδρέα Παπανδρέου έναν απέραντο δενδροφυτεμένο πεζόδρομο. Τις πλατείες Δούρου και φλύας πραγματικές πλατείες και όχι σταυροδρόμια.

2. Την μετατροπή της Βασιλέως Γεωργίου και της Αγίας Παρασκευής σε έναν τεράστιο πεζόδρομο μέχρι την πλατεία φλύας. Ένα τραμ μονής γραμμής που να διέρχεται από αυτόν τον πεζόδρομο και θα ενώνει την κεντρική μας πλατεία με την πλατεία Αγίας Παρασκευής και την ομώνυμη στάση του Μετρό της γραμμής 3 με εκείνη της μελλοντικής γραμμής 4 στην Κηφισίας.

3. Την Γυφτοπούλου πεζοδρομημένη και κατάφυτη, χωρίς το ερείπιο του Ζηκογιάννη και το παράπηγμα –σούπερ μαρκετ του Μαρινόπουλου. Τη ρεματιά μας με χαραγμένα και σωστά μονοπάτια. Τους παραρεμάτιους δρόμους, από παρκινγκ αυτοκινήτων που είναι σήμερα, δρόμους ήπιας κυκλοφορίας ή πεζόδρομους. Ένα δίκτυο μεγάλων και ασφαλών πεζοδρομίων και ποδηλατοδρόμων να διασχίζει όλη την πόλη μας από άκρου σε άκρον.

4. Ένα κέντρο πόλης σημείο αναφοράς των κατοίκων της, χωρίς αυτοκίνητα και με ευρύ δίκτυο πεζοδρόμων. Τα 3 περιφερικά υπόγεια παρκινγκ θα κάνουν εφικτό αυτόν τον στόχο αν έχουν συμβολικό τίμημα πχ 50 λεπτά ανά ώρα

Τι λέτε, δεν είναι ένα θαυμάσιο όραμα; Όλα αυτά είναι ανέφικτα; Δέστε λίγο την Βαρκελώνη και τις Βρυξέλες, για παράδειγμα, πως σε πολύ λίγο χρόνο και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα μετατράπηκαν από νεκρές πόλεις σε πόλεις πρότυπα.

ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ
ΔΗΜΌΤΗΣ ΧΑΛΑΝΔΡΊΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου