Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ «ΣΥΜΕΩΝ»

Όποιος έχει δημόσιο αξίωμα ή δημόσιο λόγο πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δεχτεί την κριτική ή τον αντίλογο.

Αλλιώτικα δεν κάνει γι’ αυτήν τη δουλειά. Στη θεωρία βέβαια. Στην ουσία είναι ένας δικτάτορας που, ανάλογα με την εξουσία του, επιβάλλει όχι μονάχα την άποψή του, αλλά και την ποινή στον βλάσφημο που αμφισβήτησε την αυθεντία της εξουσίας.

Πότε η εξουσία δέχτηκε κριτική ή αντίλογο και απάντησε με επιχειρήματα, στοιχεία, ντοκουμέντα, έτσι που να δημιουργηθεί ένας διάλογος, να προκύψει μια νέα σκέψη και να δούμε την υπάρχουσα πραγματικότητα όπως είναι, με τα σωστά της και με τα λάθη της, και από κει και πέρα ο καθένας να πάρει τις ευθύνες του;

Σχεδόν ποτέ. Η εξουσία, εξ ορισμού, είναι ένα μεταφυσικό φαινόμενο, άσχετα αν δρα στην πραγματικότητα. Θέλει γύρω της πραίτορες και αυλικούς, να υποστηρίζεται από πιστούς που δεν έχουν δική τους σκέψη. Αυτό είναι αποκλειστικό προνόμιο της εξουσίας. Μόνο αυτή την παράγει.

Η εξουσία ως κοινωνικό φαινόμενο είναι η ίδια παντού, πέρα από την όποια ιδεολογική, πολιτική, θρησκευτική ή άλλη αναφορά.

Κατά την άποψη μου, η εξουσία είναι μια επικίνδυνη αρρώστια που ακόμα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν την έχει εντάξει στα κατάστιχά του. Αλλά

ούτε έχω υπόψη μου κάποια σοβαρή ψυχαναλυτική μελέτη που να βλέπει την εξουσία ως ασθένεια.

Ο άνθρωπος κυριάρχησε στον πλανήτη, όχι με τη δύναμή του, αλλά με τον λόγο και την κοινότητα.

Η αρρώστια της εξουσίας εμφανίζεται όταν κάποιος θέλει να κυριαρχήσει πάνω στην κοινότητα χωρίς αυτός να είναι ο φυσικός της ηγέτης. Και η διαφορά εδώ είναι μεγάλη.

Ο Φυσικός ηγέτης λειτουργεί για την ενδυνάμωση της συλλογικότητας και ανά πάσα στιγμή χάνει αυτομάτως την ιδιότητά του και παραιτείται, αν δεν το καταφέρει.

Ο εξουσιαστής κυριαρχεί όταν η κοινότητα βρίσκεται σε κρίση. Συνήθως την κρίση την δημιουργεί τεχνηέντως ο ίδιος. Τότε κατά κανόνα δημιουργείται ένας θεσμός που είναι πάνω από την κοινότητα και στηρίζεται σε μια ιεραρχία που επιτρέπει στην εξουσία να διαιωνίζεται.

Ο εξουσιαστής είναι ο θεσμός για τον θεσμό και όχι φυσικά για την κοινωνία. Ο εξουσιαστής είναι αυτός που δεν αποδέχεται τον εαυτό του, δεν δέχεται τη γύμνια του και φοράει τη λεοντή της εξουσίας.

Και για να τραφεί πρέπει να βρει έναν τρόπο να πίνει το αίμα των άλλων. Να οικειοποιείται την δουλειά και τον μόχθο των άλλων. Ενώ είναι γυμνός να φαίνεται ντυμένος. Σε αυτό το κλίμα ευνοείται ο ιός του φασισμού, άσχετα αν εκδηλώνεται ή όχι.

Με αυτό το πρίσμα ας δούμε και το φαινόμενο «Συμεών» στο Χαλάνδρι. Προερχόμενος από την εξουσιαστική Αριστερά, βρήκε επιτέλους δουλειά στο τοπικό σύστημα εξουσίας και το αναζωογόνησε το επανένωσε, όταν ήταν πολυδιασπασμένο και ετοιμοθάνατο. Ανανέωσε τη Δεξιά πολιτική. Της έκλεψε το ΓΠΣ που θα συζητηθεί την προσεχή Δευτέρα στο δημοτικό συμβούλιο. Έκλεψε το πρόγραμμα της και το εφαρμόζει με ευλάβεια. Δικαίωσε τα πεπραγμένα της. Πήρε άριστα ως υπηρέτης των πραγματικών κέντρων εξουσίας, του ΤΑΙΠΕΔ του Φούχτελ , του αρχιεπίσκοπου, των πολυεθνικών που εδρεύουν στην πόλη μας των μεγαλεμπόρων κλπ. Μετέτρεψε τον δήμο σε γαλέρα, της οποίας το κουπί τραβούν νέοι με μεροκάματο 19,5 ευρώ και χωρίς δικαιώματα. Παραδίδει το πράσινο στους εργολάβους και στα συμφέροντα. Διώχνει τους δημότες του κέντρου της πόλης μας από τα σπίτια τους, Τους πεζούς από τους πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια , προς όφελος των τραπεζοκαθισμάτων, μετατρέποντας το Χαλάνδρι σε μια διαρκώς αναπτυσσόμενη μπαρούπολη. Παίζει και κανένα αντάρτικο την 28η του Οκτώβρη !!! Τι καλύτερο μπορούσαν να περιμένουν τα πραγματικά κέντρα εξουσίας;;;

ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ
ΔΗΜΌΤΗΣ ΧΑΛΑΝΔΡΊΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου