Αναδημοσιεύουμε από εδώ εμπειρίες από την ιδιωτικοποίηση στην καθαριόττηα των σχολικών κτιρίων: Τεράστια τα προβλήματα στην καθαριότητα των σχολείων τονίζει η ΕΛΜΕ Χανίων
Ο Δήμος Χανίων σε μια προσπάθεια να σωθούν τα προσχήματα και να εμφανιστούν τα σχολεία σε μια «αξιοπρεπή» κατάσταση ενόψει του αγιασμού, αρχικά διέθεσε προσωπικό από τους 5μηνίτες κοινωφελούς εργασίας του ΕΣΠΑ για τον καθαρισμό τους και στη συνέχεια, μόλις λίγο πριν τις εκλογές, προχώρησε στη «μεσοβέζικη» λύση της υπογραφής προσωρινών συμβάσεων έργου μηνιαίας διάρκειας, μέχρι να βρεθεί μια καλύτερη λύση. Τελικά, μόλις τώρα, 2 ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων, ξεκίνησε η υπογραφή των συμβάσεων έργου με τις καθαρίστριες για το υπόλοιπο της χρονιάς, χωρίς όμως να έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ από τα μέχρι τώρα δεδουλευμένα τους. Επιπλέον, στις 23/9 ανακοινώθηκε ότι το κονδύλι που αφορά την καθαριότητα των σχολείων θα είναι φέτος μειωμένο κατά 10%, κάτι που είναι προφανές ότι θα σημάνει είτε μείωση του προσωπικού καθαριότητας είτε μείωση των ήδη πενιχρών αποδοχών τους είτε -το πιθανότερο- και τα δύο μαζί.
Στην πραγματικότητα βιώνουμε την πλήρη εγκατάλειψη της δημόσιας εκπαίδευσης, η οποία καλείται να λειτουργήσει χωρίς δημόσια φροντίδα. Έτσι τα σχολεία θα πρέπει να λειτουργήσουν όπως-όπως, χωρίς εκπαιδευτικούς, καθαρίστριες, σχολικούς φύλακες, κυλικεία…, με όποιο προσωπικό έχουν επιτρέψει τα μνημόνια και η λεηλασία των κοινωνικών δικαιωμάτων! Στόχος όλων αυτών είναι το φτηνό σχολείο, το σχολείο της αγοράς που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και που καλείται να καλύπτει τις ανάγκες του χωρίς κρατική μέριμνα.
Ταυτόχρονα, με πρόσχημα τις ανεπάρκειες στην καθαριότητα στα σχολεία, μεθοδεύεται μακροπρόθεσμα η αντικατάσταση των καθαριστριών που χρόνια τώρα κάτω από αντίξοες συνθήκες καθαρίζουν τα σχολεία μας με ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας, όπου, παρά το υψηλό τους κόστος, κυριαρχούν οι συνθήκες Μεσαίωνα και οι μισθοί είναι εξωφρενικά μικροί, ή, στην καλύτερη περίπτωση, η διατήρηση του απαράδεκτου καθεστώτος των «συμβάσεων μίσθωσης έργου». Αποκαλύπτεται ότι, όσο τα δημόσια αγαθά θα αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα, τόσο η μόνιμη και σταθερή εργασία με δικαιώματα θα χτυπιέται προς χάριν της ελαστικής εργασίας και τα κοινωνικά αγαθά θα συνθλίβονται στις Συμπληγάδες.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σταθούμε στους όρους εργασίας και αμοιβής των δουλοπαροικιακού τύπου «συμβάσεων μίσθωσης έργου» που είναι αναγκασμένοι να υπογράφουν όσοι έχουν την «τύχη» να εργάζονται με το καθεστώς αυτό, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων στη σχολική καθαριότητα δηλαδή. Καταρχήν, η αμοιβή που προβλέπεται είναι εξευτελιστική, αφού αντιστοιχεί κατά μέσο όρο σε κάτι παραπάνω από ένα ευρώ (1!!!) ανά αίθουσα την ημέρα και συνολικά σε 400-500 ευρώ μηνιαίο εισόδημα, περίπου τα μισά απ’ ότι παίρνουν για την ίδια εργασία οι μόνιμες καθαρίστριες. Υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή ακόμα και αυτής της ελάχιστης αμοιβής που κάποιες φορές μπορεί να φτάσουν και ακόμα και τους 6 μήνες. Δεν δικαιούνται δώρο Χριστουγέννων ή Πάσχα και επίδομα άδειας ούτε καν επίδομα ανθυγιεινής εργασίας με τη δικαιολογία ότι πρόκειται σύμβαση έργου και όχι εργασίας.
Ο εργαζόμενος δεν έχει το δικαίωμα να λείψει ούτε μία ημέρα από την εργασία του, ακόμα και για σοβαρούς λόγους υγείας, αν δεν υποδείξει αντικαταστάτη που θα πρέπει να τυγχάνει της έγκρισης του εργοδότη- διευθυντή του σχολείου, χωρίς να κινδυνεύει με «επιβολή προστίμου κατά την κρίση του εργοδότη ή την καταγγελία της σύμβασης». Γενικότερα, αποτελεί έρμαιο χωρίς καμία κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων, αφού «καταγγελία της σύμβασης μονομερώς από τον εργοδότη χωρίς άλλη ειδοποίηση γίνεται και σε περίπτωση που ο/η καθαριστής/στρια δεν τηρεί έστω και έναν από τους όρους της σύμβασης». Και, βέβαια, ποιος να τoλμήσει να μιλήσει για όλ’ αυτά, όταν ξέρει ότι έτσι ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες για την ανανέωση της σύμβασής του την επόμενη χρονιά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου