Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 26 Μαΐου 2020

Σίμος Ρούσσος: Δικαίωση για το Χαλάνδρι και την Αυτοδιοίκηση η ακύρωση στο ΣτΕ της μεταβίβασης των ακινήτων στην ΕΤΑΔ



Πλήρη δικαίωση της προσφυγής του Δήμου Χαλανδρίου και των Δήμων Αλίμου, Ελληνικού-Αργυρούπολης, Καλαμαριάς, Χανίων, Ωραιοκάστρου και Ιωαννίνων συνιστά η υπ΄ αριθμ 933/2020 απόφαση του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ που ακύρωσε τη μεταβίβαση στην ΕΤΑΔ των συνολικά 10.119 ακινήτων όλων των δήμων, με το σκεπτικό ότι η μεταβίβαση έγινε χωρίς να προηγηθεί η οριζόμενη από τον νόμο διαδικασία ταυτοποίησης και ελέγχου των μεταβιβαζόμενων ακινήτων, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έπρεπε ή όχι να εξαιρεθούν της μεταβίβασης.

Ο Δήμος Χαλανδρίου εναντιώθηκε από την πρώτη στιγμή στην υπουργική απόφαση για τη μεταβίβαση 37 ακινήτων του στην ΕΤΑΔ, προχωρώντας στις 19 Οκτωβρίου 2018 στην υιοθέτηση ψηφίσματος που καταδίκαζε την κυβερνητική απόφαση, κατ’ εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων, και εξουσιοδοτούσε το δήμαρχο Χαλανδρίου Σίμο Ρούσσο να καταθέσει εξ ονόματος των δημοτών αίτηση ακυρότητας στο ΣτΕ για τους Κ.Α.Ε.Κ. που περιλαμβάνονταν στο ΦΕΚ Β 2320/19-6-2018.

Σημειώνεται ότι στη λίστα των 37 ακινήτων περιλαμβάνονταν ακίνητα που, αν και δεν ανήκουν ιδιοκτησιακά, στον Δήμο, βρίσκονται εντός των ορίων του και είναι σχεδόν στο σύνολό τους χαρακτηρισμένοι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου, παιδικές χαρές, πεζόδρομοι, νησίδες, έξοδοι του μετρό κλπ.

Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν ακόμη ο σταθμός της Πυροσβεστικής στην Οδό Ριζάρη, ο 1ος παιδικός σταθμός, 13 δασικές εκτάσεις εντός της Ρεματιάς καθώς και τα 30 στρέμματα της Αλάνας του Νομισματοκοπείου που παραχωρήθηκαν στον Δήμο Χαλανδρίου το 2016, για 40 χρόνια και έχουν αποκλειστική χρήση πρασίνου και αθλητισμού.

Και παρά το γεγονός ότι με νέα υπουργική απόφαση τον Μάιο του 2019 τα 30 από αυτά τα ακίνητα εξαιρέθηκαν από τη μεταβίβαση βάσει του άρθρου 196 παρ. 4 του ν. 4389/2016, η απόφαση του ΣτΕ, αποτελεί, όπως σημειώνει ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος «δικαίωση όχι μόνο για το Χαλάνδρι αλλά για την Αυτοδιοίκηση συνολικά, στον αγώνα της ενάντια στην εκποίηση δημόσιας περιουσίας».

Μετά την γνωστοποίηση της απόφασης ο δήμαρχος Χαλανδρίου σημείωσε: «Είναι πολύ μεγάλη η ικανοποίηση η απόφαση ακύρωσης της μεταβίβασης των ακινήτων του Δήμου μας και όλων των δήμων στην ΕΤΑΔ, απόφαση η οποία δικαιώνει πλήρως τη σταθερή πολιτική της σημερινής δημοτικής Αρχής υπέρ της προάσπισης της δημόσιας περιουσίας. Ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση μας δίνει το γεγονός ότι οι προσφυγές των επτά Δήμων έγιναν η αφορμή να ματαιωθεί η μεταβίβαση των ακινήτων όλων των δήμων της χώρας. Πρόκειται για μια νίκη της Αυτοδιοίκησης στον αγώνα για την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας, και μας χαροποιεί το γεγονός ότι συμβάλλαμε σε αυτή την εξέλιξη.

»Επιπλέον η θετική αυτή έκβαση είναι η καλύτερη απάντηση στις δημοτικές παρατάξεις του Χαλανδρίου που απείχαν από το ψήφισμα του Οκτωβρίου του 2018, που έδωσε το πράσινο φως για να ξεκινήσει η προσφυγή στο ΣτΕ, και ειδικά σε εκείνους που επιχείρησαν στη συνέχεια να κάνουν μικροπολιτικά παιχνίδια κατηγορώντας τη διοίκηση του Δήμου ότι συναίνεσε στην εκποίηση της Ρεματιάς και άλλων δημόσιων χώρων», κατέληξε ο δήμαρχος Χαλανδρίου

ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ - ΠΟΙΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΘΑ ΙΣΧΥΣΟΥΝ




Στο πλαίσιο της κατ’ εξαίρεσης λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων, όπως ορίστηκε από το ΦΕΚ 1987/τ. Β/23/05/2020, επαναλειτουργούν για το κοινό το αθλητικό κέντρο Ν. Πέρκιζας (από την Τετάρτη 27 Μαΐου 2020) και το ανοιχτό κολυμβητήριο «Ν. Παπαγιαννόπουλος (από την Πέμπτη 28 Μαΐου), για ατομικές προπονήσεις.

Η είσοδος στις παραπάνω αθλητικές εγκαταστάσεις γίνεται κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού και οι προσερχόμενοι πρέπει να προσκομίζουν δελτίο ταυτότητας, δελτίο καταγραφής αθλούμενου και να τηρούν τους περιορισμούς που έχουν οριστεί κατά περίπτωση.

Η διεύθυνση Αθλητισμού του Δήμου Χαλανδρίου έχει ανακοινώσει το παρακάτω πρόγραμμα λειτουργίας και το πρωτόκολλο με το οποίο θα γίνεται η χρήση των συγκεκριμένων αθλητικών εγκαταστάσεων.

Ειδικότερα

Για το Αθλητικό Κέντρο «Ν. Πέρκιζας» ισχύουν τα παρακάτω:

Ώρες λειτουργίας για το κοινό (αθλούμενοι από την ηλικία των 13 και άνω)

Δευτέρα έως Παρασκευή
08:00 – 16:00 & 19:00 – 22:00

Σάββατο & Κυριακή
08:00 – 22:00

Περιορισμοί

· Ο μέγιστος χρόνος προπόνησης – παραμονής στο χώρο δεν πρέπει να ξεπερνά τα 60’.

· Κάθε αθλούμενος έχει τη δυνατότητα να αθληθεί έως τρεις φορές την εβδομάδα.

· Στα πλαίσια των μέτρων προστασίας αποφυγής μετάδοσης του κορονοϊού συστήνεται η αποφυγή χρήσης των WC.

· Τηλέφωνο επικοινωνίας για ραντεβού: 2106814328 & 2106819350

Για την άθληση στο κολυμβητήριο «Π. Παπαγιαννόπουλος» ισχύουν τα παρακάτω:

Ώρες λειτουργίας για το κοινό (αθλούμενοι από την ηλικία των 18 και άνω)

Δευτέρα έως Παρασκευή
08:00 – 21:00

Σάββατο
08:00 – 14:00

Περιορισμοί

· Ο μέγιστος χρόνος προπόνησης – παραμονής στο χώρο δεν μπορεί να ξεπερνά τα 60’ .
Κάθε αθλούμενος έχει τη δυνατότητα να αθληθεί έως δυο φορές την εβδομάδα.

· Απαγορεύεται η χρήση των αποδυτηρίων.

· Στα πλαίσια των μέτρων προστασίας αποφυγής μετάδοσης του κορονοϊού συστήνεται η αποφυγή χρήσης των WC.

· Τηλέφωνο επικοινωνίας για ραντεβού: 210-6718147

Με αφορμή την επαναλειτουργία των παραπάνω αθλητικών εγκαταστάσεων, ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού Χάρης Μαυρουδής απευθύνει έκκληση στους αθλούμενους να προσέρχονται μόνο κατόπιν ραντεβού και να σέβονται τους κανόνες που θα ισχύσουν κατ’ εφαρμογή των πρωτοκόλλων ασφαλείας, για την προστασία τους αλλά και την προστασία των εργαζομένων στα αθλητικά κέντρα του Δήμου.

H γενοκτονία του ποντιακού Eλληνισμού και τα πατριωτικά καθήκοντα

του Γ. Παπασίμου
Συμπληρώθηκαν 101 χρόνια από τότε που οι νεότουρκοι υπό την υψηλή εποπτεία της Γερμανίας του Κάιζερ, με καθοδηγητή τον Γερμανό αρχιστράτηγο Λίμαν Φον Σάντερς, ολοκλήρωσαν το σχέδιο τους για τον οριστικό αφανισμό των Ελλήνων του Πόντου. Το ολοκαύτωμα του ποντιακού Ελληνισμού, που διατήρησε την αρχαία ελληνική γλώσσα πάνω από 3.000 γλώσσα, ζητά την ιστορική του δικαίωση. Τα 355.000 περίπου θύματα της αγριότητας της τουρκικής βαρβαρότητας στο διάστημα 1916 - 1923, όπου διαπράχθηκε συνειδητά η γενοκτονία του Ποντιακού ελληνισμού και ο βάρβαρος ξεριζωμός ενός ολόκληρου λαού από τις εστίες του Εύξεινου Πόντου, ζητούν την ηθική δικαίωση. Δικαίωση που δεν αφορά μόνο τον Ποντιακό ελληνισμό, αλλά και την ανθρωπότητα συνολικά, έτσι ώστε να αποτελέσει παρακαταθήκη αφενός για τη μη επανάληψη εθνικών ταπεινώσεων και αφετέρου νέων ολοκαυτωμάτων στην παγκόσμια σκηνή. Η εξόντωση του Ποντιακού ελληνισμού, που αποτελούσαν ισχυρότατο πόλο εμπορικής και πολιτιστικής ανάπτυξης στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου, αλλά και των άλλων μη τουρκικών εθνοτήτων, όπως οι Αρμένιοι κ.λπ., από τους νεότουρκους αρχικά και στη συνέχεια από τον Κεμάλ, είχε την συναίνεση πολλών ευρωπαϊκών κρατών της τότε εποχής και ειδικότερα του αναπτυσσόμενου γερμανικού κεφαλαίου, το οποίο προσπαθούσε να διεισδύσει οικονομικά στην ευρύτερη περιοχή των ορίων της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η γενοκτονία και ο εξανδραποδισμός των Ποντίων και των Αρμενίων με θύματα περισσότερο από 1.400.000 ανθρώπους, εκ των οποίων 350.000 Ελληνοπόντιοι, έγινε στη βάση του τουρκικού εθνικισμού των νεότουρκων και της ιδεολογικής ομπρέλας του παντουρκισμού του Κεμαλικού καθεστώτος, σύμφωνα με την οποία στη θέση της ανοιχτής κοινωνίας των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Μαρωνιτών, των Κούρδων κ.λπ., η οποία είχε εγκαθιδρυθεί πριν από την επανάσταση των νεότουρκων το 1908, έπρεπε να αναδειχθεί και να επιβληθεί με «σιδερένιο» τρόπο μόνο το τουρκικό στοιχείο. Η εφαρμογή στην πράξη της αιματηρής αυτής γιγάντιας εθνοκάθαρσης, που αποτελούσε τον πρόδρομο της ναζιστικής θηριωδίας, αποτέλεσε τον πυρήνα αυτής της εφιαλτικής ανθρώπινης τραγωδίας, που εξελίχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Από την ίδια άλλωστε, παντουρκική ιδεολογία κινείται και το σημερινό νέο-οθωμανικό καθεστώς του Ερντογάν, που απειλεί άμεσα τη χώρα μας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στον άξονα Θράκη – Αιγαίο – Κύπρο, καθώς και άλλε γειτονικές χώρες.

Απέναντι σ’ αυτά τα άγρια εγκλήματα και στον ηρωικό αγώνα των Ελλήνων του Πόντου, οι οποίοι προσπάθησαν να περισώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους και τον πολιτισμό τους, η εξαρτημένη πολιτική και οικονομική ολιγαρχία της χωράς στην εποχή εκείνη, φέρει τεράστια ευθύνη, αφού δεν παρείχε καμία βοήθεια για την ενίσχυση του αντάρτικου κινήματος του Πόντου και την δημιουργία ενός νέου μετώπου στα νώτα του Κεμάλ, που ενδεχομένως να αποτελούσε καταλυτικό στοιχείο ακόμα και για την μη επέλευση της Μικρασιατικής καταστροφής.


Αλλά και διαχρονικά η οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό κατεστημένο δεν επιφύλαξαν καλύτερη συμπεριφορά και μοίρα στον ξεριζωμένο ελληνισμό του Πόντου, ο οποίος ήρθε στη χώρα μας από τις ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, αντί να αποτελέσει ο Ποντιακός Ελληνισμός σημείο αναφοράς του Νεοελληνικού κράτους για την ισχυροποίηση και οικονομική ανάπτυξη της Θράκης και άλλων ευαίσθητων περιοχών της χώρας, από ένα πρωτίστως δημιουργικό και πατριωτικό σώμα, που είναι οι Πόντιοι, αυτοί εγκαταλείφθηκαν στη μοίρα τους μέσω ιδιότυπων «γκετοποίησεων», τόσο στο Λεκανοπέδιο, όσο και σε άλλες περιοχές (π.χ Ελληνοπόντιοι της Φαρκαδόνας).

Η περίπτωση του δράματος του ολοκαυτώματος του Ποντιακού ελληνισμού απεικονίζει ανάγλυφα τις δύο κυρίαρχες συνιστώσες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, όπως εύστοχα προσδιορίζει ο Νικόλαος Σβορώνος. Από τη μια μεριά ο αντιστασιακός χαρακτήρας των Ελλήνων και από την άλλη η απουσία εθνικής συνείδησης στη νόθα και εξαρτημένη οικονομική ολιγαρχία και των πολιτικών εκφραστών της, που φέρουν σοβαρότατες ευθύνες για τους εθνικούς ακρωτηριασμούς, τις καθυστερήσεις και τις χρεωκοπίες της χώρας.

101 χρόνια μετά, στο εσωτερικό της χώρας, παραμένει ως πρώτιστη προτεραιότητα το σπάσιμο της ιδιότυπης σιωπής, που επιβάλλεται στο θέμα αυτό από την επίσημη Πολιτεία μετά την ιστορική απόφαση της Βουλής το 1994 με στόχο τη διεθνοποίηση του θέματος για τη δεινή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων. Περαιτέρω, επιβάλλεται η ενίσχυση μέσω αυτής, του οφειλόμενου πατριωτισμού στη σημερινή δύσκολη συγκυρία για τα εθνικά θέματα της χώρας και των μεγάλων απειλών της από τον τουρκικό επεκτατισμό. Ο ποντιακός Ελληνισμός, άλλωστε, υπήρξε διαχρονικά αιματοδότης του ελληνικού πατριωτισμού, τόσο με τους αγώνες του στην κατοχή, απέναντι στους Βούλγαρους καταχτητές, όσο και σε κάθε άλλη εθνική πρόκληση, όπως για παράδειγμα αυτής της θλιβερής συμφωνίας των Πρεσπών.

ΙΑΣΩ: ΔΩΡΕΑΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ & ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ



Το ΙΑΣΩ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς στις 25 Μαΐου προσφέρει 10 δωρεάν χειρουργεία θυρεοειδούς τον χρόνο σε οικονομικά αδύναμους οι οποίοι θα πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Επίσης, προσφέρει 50 δωρεάν ιατρικές επισκέψεις στους πρώτους που θα κλείσουν ραντεβού. Συγκεκριμένα, 25 δωρεάν επισκέψεις σε εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς και 25 δωρεάν επισκέψεις σε ενδοκρινολόγους.

Η δράση εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ‘’δίπλα σας’’ και έχει σαν στόχο να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τον πολύ σοβαρό αντίκτυπο που έχουν οι παθήσεις του θυρεοειδούς, στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων, όταν αυτοί είναι αδιάγνωστοι. Τα δωρεάν χειρουργεία θα πραγματοποιηθούν από τον Διευθυντή Τμήματος Χειρουργικής Θυρεοειδούς του ΙΑΣΩ κ. Σταύρο Τσιριγωτάκη και την Χειρουργική του ομάδα.

Οι παθήσεις του θυρεοειδούς προσβάλουν περισσότερους από 200 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως σύμφωνα με την ATA (American Thyroid Association). Το 60% αυτών δεν το γνωρίζουν και μπορεί να ταλαιπωρούνται άσκοπα στην καθημερινή τους ζωή.

Ωστόσο, μόλις διαγνωστεί η πάθηση του θυρεοειδούς, αφού είναι θεραπεύσιμη και ο ασθενής ξεκινήσει τη θεραπεία, τα συμπτώματα υποχωρούν πλήρως.

Τηλ. επικοινωνίας για το πρόγραμμα των δωρεάν χειρουργείων: 210 6383905 & 6974445853
Τηλ. Επικοινωνίας για ραντεβού για τις ιατρικές επισκέψεις: 210 6185229, Δευτ. – Παρ. 08:00 – 16:00
Λίγα λόγια για τον Θυρεοειδή αδένα

Ο θυρεοειδής αδένας παράγει ορμόνες που επηρεάζουν κάθε όργανο και κάθε κύτταρο στον οργανισμό. Οι ορμόνες του θυρεοειδούς ρυθμίζουν το μεταβολισμό του οργανισμού, τον ρυθμό με τον οποίο το σώμα παράγει ενέργεια από τα θρεπτικά συστατικά και το οξυγόνο - και επηρεάζει κρίσιμες λειτουργίες του οργανισμού, όπως το επίπεδο ενέργειας και τον καρδιακό ρυθμό.

Συμβάλει στη ρύθμιση της λειτουργίας της καρδιάς, του πεπτικού, της θερμοκρασίας του σώματος, της ανάπτυξης του σώματος και πολλών άλλων. Είναι ο ρυθμιστής του μεταβολισμού ή όπως τον αποκαλούμε συχνά “ο πλοηγός’’ του οργανισμού. Είναι πολύ σημαντικός γιατί η παραμικρή του δυσλειτουργία, προκαλεί πολλά προβλήματα στον άνθρωπο.

Στην εποχή του «μετά» ή ένα πλοίον ταξιδεύον


του Κωνσταντίνου Γάτσιου

Θέλω να σας μεταφέρω μία ιστοριούλα, όπως μου τη διηγήθηκαν πρόσφατα, η οποία με έβαλε σε κάποιες σκέψεις.

Ένα πλοίο αρμενίζει μεσοπέλαγα κατευθυνόμενο προς μία καταιγίδα. Ήδη οι πρώτες ισχυρές ριπές του ανέμου το έχουν χτυπήσει, μαζί με τις πρώτες χοντρές στάλες βροχής. Στο βάθος, τη μαυρίλα του ορίζοντα φωτίζουν αστραπές και κεραυνοί. Η θάλασσα αρχίζει να φουσκώνει, ο κυματισμός είναι πλέον έντονος. Όλοι πάνω στο πλοίο γνωρίζουν πως κατευθύνονται σε μια πρωτόγνωρη καταιγίδα. Και ενώ θα περίμενε κανένας όλοι να έχουν πέσει με τα μούτρα στη δουλειά –να μαζέψουν την ιστιοφορία, να πετάξουν στη θάλασσα ό,τι περιττό υπάρχει για να ελαφρύνει το πλοίο, να ασφαλίσουν φινιστρίνια και μπουκαπόρτες– να κάνουν, τέλος πάντων, ό,τι απαιτείται για να σωθεί το πλοίο, αυτοί, αξιωματούχοι και πλήρωμα, ύστερα από κάποιες πρώτες στοιχειώδεις αλλά ανεπαρκείς μπρος στο κακό που έρχεται ενέργειες, είναι μαζεμένοι στο κατάστρωμα και συζητούν έντονα (είναι ένα δημοκρατικό πλοίο όπου η εξουσία του καπετάνιου δεν είναι απεριόριστη, ως είθισται στα πλοία).

Το θέμα της συζήτησής τους είναι προς τα πού θα κατευθυνθεί το πλοίο «μετά», μετά την καταιγίδα. Οι αξιωματούχοι αναπτύσσουν τις απόψεις τους με κάθε σοβαρότητα και το πλήρωμα παρακολουθεί εναγωνίως. Οι αξιωματούχοι δε μοιράζονται την ίδια άποψη. Άλλος λέει πως το πλοίο «μετά» θα πρέπει να κατευθυνθεί προς το βορρά, γιατί έχει ακούσει πως εκεί υπάρχει η γη της ισότητας. Άλλος, υποστηρίζει ότι η πλεύση τους «μετά» θα πρέπει να είναι προς τον νότο, όπου έχει ακούσει πως υπάρχει η γη της ευδαιμονίας. Άλλος προς τη δύση, γιατί εξ όσων γνωρίζει εκεί βρίσκεται η γη των ευκαιριών και άλλος προς ανατολάς, όπου του έχουν πει ότι οι τόποι είναι ιεροί. Υπάρχουν και παραλλαγές των παραπάνω, δεν λείπουν δε και εκείνοι που προτείνουν, πάντα «μετά», το πλοίο να κατευθυνθεί ταυτοχρόνως και προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τώρα, το εάν το πλοίο και το πλήρωμα υπάρχουν «μετά», ή το εάν το πλοίο υπάρχει μεν αλλά ως ένα ναυάγιο που μετά βίας επιπλέει, με τα πανιά του σκισμένα, μπάζοντας νερά από παντού και με τους μισούς του ναύτες να τους έχει καταπιεί η θάλασσα, αυτά είναι θέματα εκτός συζήτησης. Θεωρούνται μάλλον μπανάλ. Γιατί εκείνο που έχει σημασία, έτσι νομίζουν, είναι η κατεύθυνση, η προοπτική, το μέλλον. Τέτοια πράγματα.