ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕ Π ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 Σήμερα όλο το πρωί αυτή η γυναίκα ήταν μόνη της έξω από το δημαρχείο Χαλανδρίου αναδεικνύοντας έναν ...."βιασμό΄".

Έναν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΒΙΑΣΜΟ που έχει γίνει στην ίδια - και όχι μόνο αλλά και σε άλλους δημότες στο ΠΑΤΗΜΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ από τον Δήμο Χαλανδρίου και την ΕΥΔΑΠ.

Εδώ και μέρες - όταν ο καιρός το επιτρέπει - η ΚΥΡΙΑ αυτή κάνει αυτό που βλέπετε. 

Τις προηγούμενες φορές ήταν έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΕΥΔΑΠ. 

Σήμερα - και αύριο και τις επόμενες μέρες όπως μου είπε θα είναι έξω από το δημαρχείο Χαλανδρίου.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΞΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙ! Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΗ.

Όλοι ξέρουν ότι αν ήθελε να 'διαπραγματευτεί' το θέμα ως ΙΔΩΤΗΣ είχε τον τρόπο να το κάνει.

Αλλά ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΗΣ (με Π κεφαλαίο) θέλει το ΔΙΚΙΟ. 

Το δίκιο για όλους όσους είναι στην θέση της. 

Το δίκιο και για τους γείτονές της που κουράστηκαν και εγκατέλειψαν τον αγώνα απέναντι στην ΛΗΣΤΕΙΑ των κατοίκων του ΠΑΤΗΜΑΤΟΣ  που αρχικά μαζί είχαν ξεκινήσει αλλά τώρα συνεχίζει ΜΟΝΗ ΤΗΣ με την συμπαράσταση μερικών συγγενών της και της ΠΛΑΤΕΙΑΣ που δεν θα την εγκαταλείψει.

ΟΛΟΙ - ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΔΑΠ - ξέρουν ότι έχει ΔΙΚΙΟ.

Και παρά του ότι έχει ΔΙΚΙΟ, το σπίτι της κινδυνεύει με ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ. Πρόσφατα της ήρθε το μπουγιουρντί.

Γιατί σε αυτή τη χώρα όλα παραγράφονται και ξεχνιούνται. 

Με πρώτη παραγραφή στις ποινικές ευθύνες των πολιτικών και της γραφειοκρατίας.

Αυτό που δεν παραγράφεται το ίδιο εύκολα είναι οι απαιτήσεις που παράνομα δημιουργούνται για τους πολίτες από τα λάθη, τις παραλείψεις ή τις σκοπιμότητες των εκλεκτών του καθεστώτος που διοικούν το δημόσιο.

Ο παλιός αναγνώστης της ΠΛΑΤΕΙΑΣ ξέρει το θέμα αυτής της γυναίκας. Είναι παλιό.

Από το 2015 όταν το αναδείξαμε σε όλη του την έκταση: https://www.stinplatia.gr/2015/03/blog-post_604.html  το ξέρει ο αναγνώστης της ΠΛΑΤΕΙΑΣ.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ αυτή ΒΙΑΖΕΤΑΙ ακόμα στην μοναξιά της και δίνει τον μοναχικό της αγώνα πάνω από 10 χρόνια. ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Θα της πάρουν το σπίτι - λέει - για χρέη προς το δημόσιο.

Εμείς θα είμαστε εκεί πάντως.

ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ!

ΚΤΗΡΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ 3ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ 3ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

 

Κύριε δήμαρχε,

Πρόσφατα , μετά την ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων του 3ου Γυμνασίου Χαλανδρίου για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Βιομηχανικό Κτήριο της Σαπωνοποιίας Ζερβού, χαρακτηρισμένο ως μνημείο, επισκέφθηκα το 3ο Γυμνάσιο και το 3ο Λύκειο, ( στο οποίο έχω ορισθεί και μέλος της σχολικής επιτροπής), όπου είχα συνεργασία με τους αντίστοιχους Δ/ντες των σχολείων και τον πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων του 3ου Γυμνασίου.

Τα προβλήματα των σχολείων είναι πολλά, πλην όμως ιεραρχώντας τα αυτή την στιγμή θέλω να σας θέσω δυο ζητήματα την αντιμετώπιση των οποίων θεωρώ άκρως επείγουσα.

Σαπωνοποιείο Ζερβού

Η κατάσταση του κτηρίου είναι γνωστή. Η υφιστάμενη κατάσταση του κτιρίου και η παθολογία που εμφανίζει σήμερα το κτίριο το καθιστά ετοιμορρόπως επικίνδυνο. Όμως στο κτήριο , το οποίο σημειωτέον είναι μνημείο, ( ΦΕΚ: 162/Β/1998-02-25) ο πλαϊνός τοίχος επί της Μικράς Ασίας έχει καταστεί επικίνδυνος για την ασφάλεια των περαστικών.
Συγκεκριμένα ο τοίχος σε ένα σημείο έχει πάρει κλίση και υπάρχει εμφανής απόκλιση από την κατακόρυφο ( σας επισυνάπτω Φώτο).

Πρέπει να σας πω ότι στο πεζοδρόμιο επί της Μικράς Ασίας περπατάει καθημερινά μεγάλος αριθμός μαθητών.
Ιδιαίτερα τώρα όταν βρέχει και η Μικράς Ασίας κατεβάζει νερά, όλοι οι μαθητές το πρωί και το μεσημέρι περπατάνε επάνω στο πεζοδρόμιο, δίπλα, σχεδόν κάτω από τον τοίχο με την κλίση. ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΕΣΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΖΩΗΣ.

Προτείνω ΑΜΕΣΑ την λήψη των παρακάτω μέτρων αποτροπής του κινδύνου ζωής των
περαστικών αλλά και προστασίας του ίδιου του μνημείου.

    1. Στο σημείο που ο εξωτερικός τοίχος έχει απόκλιση από την κατακόρυφο και σε μήκος τουλάχιστον 10 μέτρων, αποκλεισμός του πεζοδρομίου με εργοταξιακή λαμαρίνα και όχι
με κόκκινη κορδέλα όπως είχε γίνει παλαιότερα !!!!! και

    2. Επειδή το κτήριο είναι μνημείο και σύμφωνα με τον νόμο «για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής Κληρονομιάς», ο Δήμος ως νομέας του μνημείου έχει υποχρέωση άμεσης εκτέλεσης εργασιών προστασίας του ιδίου του μνημείου για να μην χειροτερέψει στατικά και μορφολογικά η κατάσταση του, και μέχρι να υλοποιηθεί η όποια μελέτη αναστήλωσης του και επανάχρησης του Μνημείου,

ΠΡΕΠΕΙ ληφθούν μέτρα υποστύλωσης της εξωτερικής και εσωτερικής τοιχοποιίας
με σταθερή Σιδηροκατασκευή.

Ήδη μόλις πρόσφατα με τα χιόνια ένας εσωτερικός τοίχος κατέρρευσε, δηλαδή ένα
στοιχείο του Μνημείου χάθηκε. ( βλέπε φωτο)

Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η διατήρηση των αυθεντικών δομικών και μορφολογικών στοιχείων του μνημείου αποτελεί υποχρέωση μας. « Ο κύριος ή ο νομέας μνημείου υποχρεούται να μεριμνά για την άμεση εκτέλεση των εργασιών συντήρησης, στερέωσης ή προστασίας ετοιμόρροπου μνημείου χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, με δική του δαπάνη και υπό την εποπτεία και τις υποδείξεις της Υπηρεσίας. Ν. 4858/21»

Κεντρικό κτήριο 3ου Λυκείου και 3ου Γυμνασίου

Και οι δυο δ/ντες των Σχολείων, αλλά και ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων του 3ου Γυμνασίου, με ενημέρωσαν και μου έδειξαν κάποια προβλήματα ρηγματώσεων που έχουν παρουσιάσει τα κτήρια στον φέροντα οργανισμό αλλά και στους τοίχους πληρώσεως, φαινόμενο που τους ανησυχεί. (στις φώτο μερικές από τις πολλές ρηγματώσεις.)

 

Κατ ́ αρχήν η εικόνα των ρηγματώσεων είναι ομοιογενής και στα δυο κτήρια του συγκροτήματος . Κατά την άποψη μου η κατάσταση δεν ενδείκνυται για αδιαφορία αλλά και ούτε καν για καθυστέρηση ως προς την μελέτη και αξιολόγηση του φαινομένου.

Μετά την επίσκεψη μου την οποία ζήτησα και έκανα και στο υπόγειο , όπου διαπίστωσα ότι σε όλο τα δάπεδο υπάρχουν εκτεταμένες ρηγματώδεις, πιστεύω ότι θα πρέπει να ελεχθεί συνολικά το συγκρότημα και να εξετασθεί μήπως οι ρηγματώσεις οφείλονται σε προβλήματα του εδάφους έδρασης του συγκροτήματος, από πιθανόν υποβιβασμό του υδροφόρου ορίζοντα κλπ.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι στο συγκεκριμένο σχολικό συγκρότημα φιλοξενούνται εκατοντάδες μαθητές αλλά και σημαντικός αριθμός εκπαιδευτικού προσωπικού, ΠΡΟΤΕΙΝΩ να γίνει ΑΜΕΣΑ ανάθεση στο Εργαστήριο Αντισεισμικής Τεχνολογίας του τομέα Δομοστατικής του ΕΜΠ για να μελετήσει το  φαινόμενο και να μας δώσει μια επιστημονικά και τεχνικά άρτια γνωμάτευση.

Χαλάνδρι 7/2/2022
Γιώργος Θωμάς

Ουκρανική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης

Του Γεωργίου Παπασίμου

Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1989 και η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας αντιπάλου δέους του ΝΑΤΟ, παρά τις θριαμβολογίες των ΗΠΑ και γενικά της Δύσης «περί του τέλους της ιστορίας και των ιδεολογιών» δεν αποτέλεσε ούτε το τελικό σημείο καμπής για την διαφημιζόμενη τότε Pax Americana ούτε καν για τη διάλυση του ΝΑΤΟ, μιας και είχε πάψει να υπάρχει ο σοβιετικός κίνδυνος. Αντιθέτως το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό σχεδόν όλα τα πρώην ανατολικά ευρωπαϊκά κράτη πλην της Ουκρανίας και της Γεωργίας, που απέτυχε να εντάξει το 2008 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Απόληξη αυτού αποτελεί η σημερινή ουκρανική κρίση, που μας επαναφέρει σε ένα αχρείαστο ψυχρό πόλεμο.

Εν τω μεταξύ μετά τη πρώτη δυτική ευφορία, οι αποτυχημένοι πόλεμοι των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν πριόνισαν την παγκόσμια ηγεμονία αυτών, σε συνδυασμό με τη σοβούσα οικονομική κρίση. Παράλληλα, η άνοδος της Κίνας αρχικά με τη βοήθεια των δυτικών να μετεξελιχθεί σε παγκόσμιο καπιταλιστικό εργοστάσιο και στη συνέχεια αυτόνομα σε στρατιωτική υπερδύναμη μεγέθυνε τις εντάσεις και τα χάσματα για την παγκόσμια ηγεμονία. Σε αυτό το πλαίσιο και λόγω της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή δόθηκε η δυνατότητα στη Ρωσία να επανακάμψει γεωπολιτικά, αποκτώντας ευρύτερα ερείσματα (Συρία, Λιβύη κλπ). Ως εκ τούτου, η πλήρης αλλαγή των συσχετισμών σε επίπεδο παγκόσμιας ηγεμονίας μετατρέπει την προσπάθεια των ΗΠΑ να ολοκληρώσουν τον αποκλεισμό της Ρωσίας μέσω της παρέμβασης τους στην Ουκρανία, που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο αυτής, από μια απλή στρατιωτική κρίση σε κρίση με υπόβαθρο την παγκόσμια ηγεμονία. Αντίθετα, η Ουκρανία θα μπορούσε να αποτελέσει τον παράγοντα συνεννόησης και ανάπτυξης της εμπιστοσύνης της Δύσης με τη Ρωσία.

Πρέπει να σημειωθεί ανεξαρτήτως της δυτικής προπαγάνδας ότι η Ρωσία το ζήτημα αυτό έχει δίκαια αιτήματα ως προς την ασφάλεια της. Θα πρέπει να γίνει υπενθύμιση, ότι υπήρξε πλήρης παραβίαση από την πλευρά των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων της όλων των υποσχέσεων που είχαν δοθεί στον Γκορμπατσόφ και στη τότε ρωσική ηγεσία, ότι δεν θα υπήρχε επέκταση του ΝΑΤΟ έως τα σύνορα της, αφού μετά τη διάλυση το συμφώνου Βαρσοβίας, έπαψε να υπάρχει κάθε νομιμοποιητικός λόγος δραστηριότητας του ΝΑΤΟ για την ασφάλεια της Ευρώπη. Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά συμπεριλαμβάνοντας σχεδόν όλες τις χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης αποτελεί αντικειμενικά σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλεια της Ρωσίας, που νιώθει περικυκλωμένη. Επιπροσθέτως υπάρχει πλήρης παραβίαση των συνθηκών του ΟΑΣΕ (Σύνοδος Κωνσταντινούπολης) που ενώ έδιδε από τη μια μεριά στις χώρες το δικαίωμα να επιλέξουν συμμαχία απαγόρευε από την άλλη να υπάρξει δημιουργία απειλητικών συνθηκών για την ασφάλεια άλλων χωρών, όπως εν προκειμένω αποτελεί η νατοϊκή απειλή για τη Ρωσία.

Δεδομένου ότι αντικειμενικά ο υπαρκτός κίνδυνος απώλειας της πλανητικής ηγεμονίας των ΗΠΑ ακούει στο όνομα Κίνα, και δεδομένου ότι η Ρωσία αποτελεί μια μεσαία οικονομική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά πολύ μεγάλη πυρηνική δύναμη, προκαλεί πραγματικά έκπληξη η λανθασμένη για μια ακόμα φορά αμερικανική επιμονή που οξύνει δραματικά την ασφάλεια της Ευρώπης.

Ως εκ τούτου τίθεται το ερώτημα τι κρύβεται πίσω από αυτήν την αμερικανική εμμονή. Η απάντηση χωρίς αμφιβολία είναι ότι πρόκειται για το διακύβευμα της κλονιζόμενης αμερικανικής ηγεμονίας πάνω στην Ευρώπη. Η όξυνση του Ουκρανικού έχει ως στόχο τον αποκλεισμό της Ρωσίας από την ευρωπαϊκή οικονομική ζώνη και τη συνολική ευρωπαϊκή ασφάλεια, καθώς και τον προληπτικό οικονομικό εξοβελισμό της Κίνας από την Ευρώπη (είναι γνωστές οι ισχυρές οικονομικές ανταλλαγές μεταξύ Κίνας και Γερμανίας και η ταύτιση των συμφερόντων τους ως εξαγωγικές χώρες) με στόχο τη διατήρηση της αμερικανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη και την αποτροπή της διάλυσης του, εγκεφαλικά νεκρού κατά τον Μακρόν, ΝΑΤΟ. Είναι, δε, γνωστό ότι οι ΗΠΑ αδυνατούν λόγω της οικονομικής τους κρίσης και του τεράστιου δημοσίου χρέους τους να εξασφαλίσουν την ενότητα του ΝΑΤΟ με οικονομικά μέσα (το διατύπωσε με κυνικό τρόπο την προηγούμενη περίοδο ο Τραμπ) και για αυτό δημιουργούν τεχνητά την ύλη της συγκόλλησης του, που είναι ο ανύπαρκτος για την Ευρώπη «ρωσικός μπαμπούλας».

Πρόκειται για τις πτυχές του «φθινοπώρου της αμερικανικής ηγεμονίας» οι οποίες από την περίοδο, που ασκούσαν την παγκόσμια ηγεμονία μέσω του παραδείγματος ηγεσίας, έχουν μεταπέσει στο στάδιο που προσπαθούν να επιβάλλουν αυτήν μέσω βίας. Αυτό έχει πλήρη αντιστοίχιση στην ουκρανική κρίση, πλην όμως η όξυνση αυτή μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες τόσο για την ασφάλεια της Ευρώπης όσο και συνολικά για τον πλανήτη. Και αυτό γιατί εάν αποκοπεί η Ρωσία από το ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας, η οποία πάντα ως σήμερα ιστορικά θεωρούνταν τμήμα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι το αποτέλεσμα θα είναι να απομείνει γεωπολιτικά ως Ευρώπη μόνο το αδύναμο δυτικό τμήμα της. Σε αυτήν όμως την περίπτωση η μόνη λειτουργία αυτού του τμήματος θα είναι η μετατροπή του σε ένα απλό προγεφύρωμα των ΗΠΑ έναντι του νέου μεγάλου ασιατικού παγκόσμιου πόλου (Κίνα, Ρωσία, Ιράν και πιθανότατα Τουρκία).

Συνολικά δηλαδή η όξυνση στο Ουκρανικό ζήτημα πρόκειται για επικίνδυνη πολιτική του αμερικανικού κατεστημένου, που διαπνέεται από την εμμονική αντιρωσική αντίληψη προερχόμενη από την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Αυτή όπως προαναφέρθηκε πέραν των δραματικών συνεπειών για την ασφάλεια και την οικονομία της Ευρώπης (η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο), έρχεται αντικειμενικά και σε αντίθεση με τα ίδια τα συμφέροντα των ΗΠΑ αφού μόνο η Κίνα την απειλεί με εξοστρακισμό από την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Η Ρωσία αντιθέτως ως στρατηγικός σύμμαχος της ασφάλειας της Ευρώπης στην οποία ανήκει και κατ’ επέκταση των ΗΠΑ, σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε να αποτελέσει ισχυρό παράγοντα για την παγκόσμια ισορροπία στις σημερινές ρευστές κα απρόβλεπτες συνθήκες.

Μπροστά σε αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα αναζητείται ματαίως η υπέρβαση της ευρωπαϊκής αφωνίας σε ένα ζήτημα που πρωτίστως αφορά την ευρωπαϊκή ασφάλεια και ενότητα. Οι σημερινές θλιβερές ηγεσίες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, για μια ακόμα φορά σύρονται στον ενταφιασμό της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της προοπτικής της Ευρώπης ως αυτόνομου γεωπολιτικού πόλου.