Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Η φρίκη της αποικιοκρατίας σε μια φωτογραφία

Η φωτογραφία είναι της ιεραποστόλου και φωτογράφου Alice Seeley Harris, το όνομα του ανθρώπου που κοιτάζει με απόγνωση τα ακρωτηριασμένα μέλη της 5χρονης κορούλας του, είναι Nsala.

Ο Nsala εκείνη την ημέρα δεν είχε καταφέρει να συγκεντρώσει την ημερήσια ποσότητα καουτσούκ που του αναλογούσε.

Ποια ήταν η φρικτή τιμωρία του; Οι βέλγοι μισθοφόροι του "Σφαγέα του Κονγκό", βασιλιά Λεοπόλδου Β', ακρωτηρίασαν το χέρι και το πόδι της 5χρονης Μποάλι, της κόρης του.

Έπειτα, κανιβάλισαν το πτώμα της ενώ σειρά είχε η γυναίκα του Nsala, η οποία είχε την ίδια μοίρα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αλλά τον υποχρέωσαν να δει τα ακρωτηριασμένα μέλη της κόρης του για να καταλάβει τι σήμαινε να μην μαζέψει αρκετό καουτσούκ για τον βασανιστή βασιλιά.

Ο Λεοπόλδος Λουδοβίκος Φίλιππος Μαρία Βίκτωρ (9 Απριλίου 1835 - 17 Δεκεμβρίου 1909) ήταν ο δεύτερος βασιλιάς των Βέλγων.

Στη διάσκεψη του Βερολίνου (1885) πέτυχε να παραχωρηθεί το Κονγκό στον ίδιο όχι ως αποικία του βασιλείου του Βελγίου αλλά ως δική του ατομική ιδιοκτησία. Το Κονγκό ήταν εκείνη την εποχή πλούσιο σε κοιτάσματα καουτσούκ το οποίο ήταν περιζήτητο λόγω της εφεύρεσης του τροχού με συμπιεσμένο αέρα. Οι ντόπιοι έγιναν σκλάβοι του για να του εξάγουν το καουτσούκ, ενώ τα κέρδη του ήταν τεράστια και χρησιμοποιήθηκαν για μεγάλα έργα στο Βέλγιο.

Η ατομική κυριαρχία του Λεοπόλδου στο Κονγκό διατηρήθηκε ως το 1908. Οι μέθοδοι εκμετάλλευσης που χρησιμοποίησε απέναντι στους ιθαγενείς εργάτες ξεπέρασε κάθε όριο βαναυσότητας. Χιλιάδες ιθαγενείς εκτελούνταν ή ακρωτηριάζονταν με διαταγή του ίδιου του Λεοπόλδου με την δικαιολογία ότι δεν ήταν αρκετά παραγωγικοί στη δουλειά τους.

Ο συνολικός αριθμός των εκτελέσεων του Λεοπόλδου απέναντι στους ιθαγενείς του Κονγκό εκτιμάται σε 10 εκατομμύρια.

Ο αριθμός των κομμένων άκρων των ιθαγενών σκλάβων ήταν τόσο μεγάλος που έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιείται ως μετρικό σύστημα.




ΣΧΟΛΙΟ 
Η ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΡΟΒΟΛΗ" ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΕΟΠΟΡΔΟΥ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟΣ;;; 

ΜΙΑ ΦΙΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΚΡΟΥΣΤΗ

"Φιλελευθεροποιείται ή σοσιαλιστικοποιείται η οικονομία μας" αναρωτιέται λοιπόν ο Αντώνης.

(Καιρό είχες να γράψεις φίλε, Σε χάσαμε).

Είπα να του απαντήσω λοιπόν στο ερώτημα του (και αν πάρω αποστάσεις από αυτό).

Αντώνη μου έχω την εντύπωση ότι η οικονομία της χώρας μας, σαφως δεν σοσιαλιστικοποιείται - αφού δημόσιες επενδύσεις ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, όύ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ από την ΤΡΟΙΚΑ και τα υπαλληλάκια της πουθενά και εξ αυτού  ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ, ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ενώ η χώρα αποικιοποιείται από τους εφαρμοστές - θεματοφύλακες της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της νεοφιλελεύθερης έκδοσης του καπιταλισμού.

Και από όσο ξέρω εγώ από την ιστορία ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ αποικιακής χώρας δεν υφίσταται παρά μόνο στα όρια που της επιβάλλει ο "στρατός κατοχής" της.

Οπότε το δίλημμά σου είναι - κατά την γνώμη μου - μάλλον άτοπο με δεδομένο ότι ΄"στρατός κατοχής" στην περίπτωσή μας είναι ένας γραφειοκρατικός μηχανισμός - θεματοφύλακας του φιλελευθερισμού στην παγκόσμια οικονομία που έχει αποδεχτεί ότι τα έχει κάνει όλα λάθος στην χώρα μας αλλά παρ' όλα αυτά δεν αφήνει να αλλάξει τίποτα.

Τώρα θα μου πεις ότι αν τους προτείναμε να κάνουμε περισσότερα από όσα μας ζητούν στην κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησης θα έλεγαν όχι; Δεν θα μας άφηναν;

Αν ας πούμε αντί για πλειστηριασμούς εμείς προτείναμε να πουλιούνται και σκλάβοι στα ορυχεία της Αφρικής, όσοι δεν έχουν να πληρώσουν το δάνειό τους στις τράπεζες τους, θα έλεγαν όχι;

Εμείς φταίμε που δεν είμαστε πιο πολύ νεοφιλελέδες. Αν είμαστε θα στέλναμε 1 - 2 εκ. ¨Ελληνες σκλάβους και οι υπόλοιποι θα ήταν μια χαρά, ήσυχοι και περήφανοι Γερμανοτσολιάδες.

ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
Α.Ν.

ΘΡΥΛΕ ΜΠΟΡΕΙΣ


 Ο ΘΡΥΛΟΣ του Σφαιρόπουλου πρέπει να νικήσει την Φενέρ, τον μεγάλο Ομπράντοβιτς και 10000 λυσσασμένους Τούρκους.

Μιάζει αδύνατον.

Τίποτα όμως δεν είναι αδύνατον για αυτή την ΟΜΑΔΑΡΑ και αυτό το ξέρει όλη η Ελλάδα.

ΦΕΡΤΕ ΤΟ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ ΠΑΛΙ!

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αν λησμονήσω… η Ρωμανία δεν θα ανθίσει



19 Mαΐου 2017, ακόμη ηχεί και δονεί την ψυχή μας, σαν να είναι τώρα, η τραγική Ποντιακή Κραυγή: «Ν’ αοιλλή εμάς, να βάϊ εμάς, η Pωμανία πάρθεν!»
19 Μαΐου 1919: Ο Κεμάλ Ατατούρκ φτάνει στην Σαμψούντα, προκειμένου να οργανώσει ο ίδιος την δεύτερη φάση του Ποντιακού Ολοκαυτώματος. Οι Έλληνες του Πόντου αντιστέκονται ηρωϊκά. Το ένδοξο αντάρτικο του Πόντου δεν είχε καταγράψει, μέχρι τότε, ούτε μια ήττα στις μάχες του με τους Τούρκους.
Γράφει η Θούλη Σιδηροπούλου
Οι δυνάμεις της βίας, του σωβινισμού και του ρατσισμού του Τουρκικού καθεστώτος με το μεθοδευμένο και αποτρόπαιο σχέδιο, που εφάρμοσαν Νεότουρκοι και Κεμαλιστές, εξόντωσαν από το 1914 μέχρι το 1922, περίπου, τον μισό Ελληνικό Πληθυσμό στον Πόντο.

Η Ποντιακή Γενοκτονία, στην αρχή της Οθωμανικής και ύστερα της Κεμαλικής Τουρκίας, οδήγησε τον Ποντιακό Λαό σε μια πρωτοφανή πορεία αίματος, σφαγών, διώξεων και εκτοπισμών. Το ακραίο έγκλημα των Τούρκων εξολόθρευσε πάνω από 350.000 Έλληνες του Πόντου.

Στις νέες αυτές ιστορικές συνθήκες, που επέβαλε με φρικιαστική βία η Τουρκία, ο ιστορικός Ποντιακός Λαός έγινε ένας λαός της διασποράς, ένας λαός προσφύγων.

Εκδιώχθηκαν οι Έλληνες από την Μικρά Ασία και τον Πόντο, ξεριζώθηκαν οι πρόγονοί μας από τις αλησμόνητες Πατρίδες 3.000 ετών. Το προσφυγικό ζήτημα, που αφορά την περίοδο 1922-1930 είναι το σημαντικότερο γεγονός της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.

Η προσφυγιά, όμως, των Ελλήνων της Ανατολής ξεκινά από τον 19ο αιώνα. Τότε έρχονται οι πρώτοι πρόσφυγες, από την Μικρά Ασία και τον Καύκασο, για να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Ο μεγάλος, όμως, πληθυσμός της προσφυγιάς έρχεται μετά το 1922. Ανταλλάσσονται τότε 1.350.000 Έλληνες με 350.000 Τούρκους. Η ανταλλαγή γίνεται με βάση την θρησκεία και είναι πράγματι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Ένα πρωτοφανές ανθρώπινο παζάρι, που όμοιό του, δεν γνώρισαν, ούτε η Ιστορία, ούτε ο Πολιτισμός.

Ήταν μια ανταλλαγή υποχρεωτική. Ήταν ένας πρωτόγνωρος ξεριζωμός.

Ο ντόπιος ελλαδικός πληθυσμός, απέναντι σε αυτήν την ιστορική θύελλα, αφουγκράστηκε με δυσκολία, όπως ήταν φυσικό, τον ερχομό των προσφύγων. Ο πληθυσμός των περίπου 10 εκατομμυρίων, που ζει σήμερα στην Ελλάδα, είναι κατά το ήμισυ σχεδόν πληθυσμός, που άφησε την πανάρχαιη πατρίδα του και κατέφυγε στην ελεύθερη Ελλάδα, δίνοντας σκληροτράχηλο και υπέρ πάντων αγώνα για κάθε ικμάδα ζωής.

Ο πολιτισμός των προσφύγων από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Θράκη, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες στήριξης της σημερινής κοινωνίας μας και, ως τέτοιο θα πρέπει να τον αντικρίζουμε.

Οι πρόσφυγες αναζωογόνησαν την ελληνική ύπαιθρο και τις πόλεις, συνέβαλαν στην κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της Ελλάδας, ανιστόρησαν τα θρησκευτικά μας σύμβολα, όπως η Παναγία Σουμελά, αύξησαν τον πληθυσμό της Ελλάδας και το σημερινό ελληνικό κράτος θεμελιώθηκε στην έλευσή τους. Η μετοικεσία της Ανατολής είναι το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός μετά το 1821.

Παρ΄ όλες τις προσπάθειες πολέμιων και δήθεν υποστηρικτών, ο βαθιά ριζωμένος στην Ιστορία Ποντιακός λαός, θεμέλιος λίθος του πανάρχαιου Ελληνικού Έθνους, δεν χάνεται.

Επιβιώνει από τις σφαγές, τα σοβινιστικά δόγματα του «παντουρκισμού», την αλλοίωση και αφαίρεση της μνήμης του, την πλαστογραφία της Ιστορίας του.

Αντιμετωπίζει σθεναρά την, για περίπου εβδομήντα δύο χρόνια, επίσημη κρατική αντίληψη, που προσπαθούσε να αποσιωπήσει, λησμονήσει, υποβαθμίσει, παραλείψει και παραγράψει τα αδικήματα, τις βιαιοπραγίες, τα εγκλήματα, που διαπράχθηκαν εναντίον του.

Οι μαρτυρίες όλων όσων επέζησαν από το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων του Πόντου, αρνήθηκαν, αρνούνται και θα αρνούνται να παραμείνουν μνήμες και αφηγήσεις.

Από τους προπάτορες μας, τους παππούδες, τους γονείς, εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια μας όλα αυτά, τα ζούμε μέσα στην ψυχή μας, όπως το παραμύθι της γιαγιάς μας, σαν βίωμα κι όχι σαν επίκτητη γνώση ή αφήγημα. Για όλους τους Πόντιους αυτό σημαίνει την εκπλήρωση του μεγάλου ιστορικού χρέους προς εκείνους, που μας δίδαξαν, μέσα από τα βάθη του χρόνου, ότι το να είσαι Έλληνας είναι κάτι μοναδικό. Είναι το χρέος μας στην Ελευθερία.

‘’Με αυτήν την αφετηρία πήραμε τον δρόμο της γνώσης, της ανασυγκρότησης της Ιστορίας μας, τον δρόμο της αλήθειας που στην πανάρχαιη οικουμενική γλώσσα μας, που επιμένει να ακούγεται ακόμη και σήμερα στον ιστορικό Πόντο, σημαίνει όχι στην λήθη. Σημαίνει ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ και την γνώση των λόγων, των αιτίων που γέννησαν την σύγχρονη Ποντιακή Ιστορία του διασκορπισμού σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη μας. Και ήταν η πράξη, το γεγονός της γενοκτονίας η γενεσιουργός αιτία γέννησης της σύγχρονης Ιστορίας μας…’’ γράφει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης.

Μέσα στα κόκκαλα της πανάρχαιας ποντιακής γλώσσας μας, πάντα, στα περασμένα, στα τωρινά και στα μελλούμενα, ακούμε σταθερό το άσμα και την κραυγή των περιπετειών της ελληνικής ψυχής. Αφυπνιζόμαστε, κατανοούμε, διατηρούμε, προβάλλουμε και αναδεικνύουμε τις αδιαπραγμάτευτες αξίες του ελληνικού πολιτισμού, το δικαίωμα ο κάθε άνθρωπος να ορίζει ελεύθερα την ζωή του, να υπερασπίζεται την εθνική του αξιοπρέπεια, να εναντιώνεται στην αυθαιρεσία κάθε απάνθρωπου καθεστώτος, να διεκδικεί δικαιοσύνη και σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών του, να ζει ειρηνικά, να προκόβει, να χαίρεται την ζωή. Καθορίζοντας έτσι την πεμπτουσία της ανθρώπινης υπόστασης και της εθνικής μας προοπτικής, απέναντι σε κάθε είδους βαρβαρότητα.

19 Μαΐου 1994: Ο ορισμός, η καθιέρωσή της, ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου αναπαύει τους αθώους νεκρούς και γαληνεύει τον κάθε ελεύθερο άνθρωπο.

Η δικαίωση, όμως, απαιτεί την διεθνή, οριστική και αμετάκλητη αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας, ως απαράγραπτο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Η δικαίωση επιβάλλει την οριστική και αμετάκλητη παραδοχή του εγκλήματος της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τον ίδια την Τουρκία, που την προμελέτησε και την εκτέλεσε. Η επίσημη αίτηση συγγνώμης του Τουρκικού Κράτους, δεν είναι απλώς επιτακτικό χρέος προς την ανθρωπότητα. Είναι απαραίτητη συνθήκη για την ειλικρινή φιλία και την συναδέλφωση των λαών, μια εγγύηση, ότι δεν θα στιγματίσουν την ιστορία παρόμοια εγκλήματα στο μέλλον.

Διαφορετικά, οι αθώοι νεκροί θα παραμένουν, ακόμη, άταφοι από την απάνθρωπη αυθαιρεσία του Τουρκικού καθεστώτος απέναντι και στον νόμο του Θεού.

Αν λησμονήσω… η Ρωμανία δεν θα ανθήσει!

«…γιατί θα με κυνηγούν οι κραυγές των θρυμματισμένων από τους Τσέτες νηπίων στους Ποντιακούς βράχους, οι ρόγχοι των απαγχονισμένων Αρμένιων διανοούμενων, οι πατημασιές των πεταλωμένων, ο άφωνος πόνος των βιασθέντων, το περήφανο βλέμμα του Πόντιου με την εθνική συνείδηση που δεν πεθαίνει ούτε στη διασπορά ούτε στην πατρώα γη με το στα φανερά Μαχμούτ αγάς και στα κρυφά Νικόλας τα ζωντανά μάτια των αποκεφαλισθέντων Αρμενίων, η Αρμένισσα μάνα που θηλάζει το βρέφος με πηχτό αίμα, τα ακρωτηριασμένα σώματα των Ασσυρίων, οι καμένες σάρκες στη Σμύρνη, και ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, οι εξόριστοι σοφοί της Ιωνίας που χωρίς του Όμηρου τα ποιητικά αδημονούν κι αγανακτούν κι αναζητούν τους τραγωδούς, τους ποιητές, τ΄Απόλλωνα τη λύρα και την απέριττη τη γνώριμη αρχιτεκτονική».
 Βάσος Λυσσαρίδης

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΡΟΥΣΤΗΣ: Φιλελευθεροποιείται ή σοσιαλιστικοποιείται η οικονομία μας;

Α, ΚΡΟΥΣΤΗΣ
Ολίγον καπιταλισμός με αρκετές δόσεις σοσιαλισμού είναι το μίγμα πολιτικής που εφαρμόστηκε, ιδιαίτερα στα χρόνια της μεταπολίτευσης, μέχρι τις μέρες της «Πρώτης φοράς…», δημιουργώντας μια οικονομία «τραβεστί», κατά την Καραμανλίκεια ρήση.

Προς τα πού όμως το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Φιλελευθεροποιεί θα έλεγε κάποιος την οικονομία και τον επέλεξαν οι ξένοι μέχρι να τα ψηφίσει όλα , όπως το γενναίο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και το πρόγραμμα απελευθέρωσης της αγοράς με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Σοσιαλιστικοποιεί θα έλεγε κάποιος άλλος , αφού το κράτος διογκώνεται επιπλέον.

Ας δούμε ορισμένα στοιχεία που θα δώσουν την απάντηση στο γρίφο.

- 30.000 περίπου είναι οι νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο επί ΣΥΡΙΖΑ.

- 146 εκ. ευρώ αυξήθηκε η μισθοδοσία στο Δημόσιο.

- Οι Γραμματείες του Κράτους αυξήθηκαν από 70 σε 140.

- Η ΔΕΗ , το ΜΕΤΡΟ , ο Ηλεκτρικός και οι αστικές συγκοινωνίες ξαναέγιναν παθητικές και χρειάζονται επιπλέον επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό για να λειτουργούν.

- Το κόστος του Κράτους το 2016 αυξήθηκε κατά 1,7 δις σε σχέση με το 2015.

- Οι συνολικές δαπάνες της Γενικής Κυβέρνησης από το 50,7% που την άφησε ο Σαμαράς το 2014 , σκαρφάλωσαν στο 55,3% του ΑΕΠ.

- Καμία αποκρατικοποίηση δεν προχωρά, όπως όλοι θα περίμεναν.. Αντιθέτως η κρατική βιομηχανία ζάχαρης επιχορηγείται με 70 εκ.

- Τα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% επιβαρύνουν με νέους φόρους την εναπομείνασα παραγωγική τάξη της χώρας.

Όλα δείχνουν ότι κάνουμε τα αντίθετα από αυτά που μας ζητούν οι θεσμοί και έχουμε υπογράψει στα μνημόνια. Τη δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών. Κάνουμε ακριβώς αυτά που μας έφεραν στη χρεοκοπία. Κανείς δεν αντιδρά. Κανείς δεν διαμαρτύρεται. Και όσοι το κάνουν, δεν εισακούγονται. Μια κοινωνία εθισμένη στην αδράνεια ή μήπως πεπεισμένη ότι το καράβι δε σώζεται;

Στο παγκόσμιο δείκτη οικονομικής ελευθερίας (Index of Economic Freedom) μεταξύ των 178 χωρών βρισκόμαστε στην 138 θέση με καθοδικές τάσεις. Όταν το χρήμα τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία , εμείς έχουμε πατήσει το pause των capital controls. Όταν όλος ο κόσμος φιλελευθεροποιείται εμείς έχουμε κάποιους συμβιβασμένους κομμουνιστές που παίζουν την κυβέρνηση και μας φορτώνουν φόρους μόνο και μόνο για να νέμονται την εξουσία, λίγο πριν την κατάρρευση της.

Εκλογές τώρα. Αρκεί να ξυπνήσουμε… Αν!

Αντώνης Κρούστης Fileleftheros1966.blogspot.com

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ: Ανοικτή επιστολή για την σημερινή "ποδηλατάδα" εγκαινίων του ποδηλατοδρόμου στο Μαρούσι

Αγαπητά μας Μέλη του Συλλόγου Ασθενών Πνευμονικής Υπέρτασης,

Αγαπητοί μας Ποδηλάτες και Ποδηλάτισσες,





Σας καλωσορίζουμε στη γειτονιά του Πολυδρόσου με αφορμή την πραγματοποίηση της ποδηλατάδας που συνδιοργανώνουν ο Δήμος Αμαρουσίου με το Σύλλογο Ασθενών “Πνευμονική Υπέρταση Ελλάδας” στα πλαίσια της παραλαβής από το Δήμο Αμαρουσίου του νέου ποδηλατόδρομου που διέρχεται από τις γειτονικές Πολυδρόσου, Παραδείσου και Αγίου Θωμά.

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι ο Σύλλογο μας εδώ και πολύ καιρό έχει επισημάνει επανειλημμένως στο Δήμο Αμαρουσίου τις σημαντικές ελλείψεις και τις σοβαρότατες ατέλειες του συγκεκριμένου έργου, που εγκυμονούν κινδύνους τόσο για τους ποδηλάτες όσο και για τους διερχόμενους πεζούς όπως είναι η έλλειψη φωτισμού του ποδηλατόδρομου κατά τη διάρκεια της νύχτας, η παρεμβολή κάδων απορριμάτων που παρεμποδίζουν τη διέλευση των ποδηλατών εξαναγκάζοντάς τους αιφνίδια να εισέρχονται στο οδόστρωμα των λοιπών οχημάτων, η ασυνέχεια του ποδηλατοδρόμου (οδός Αμαρουσίου-Χαλανδρίου, Λ. Κηφισίας)

πεζοδρόμιο στην οδό Φραγκοκλησιάς

Αγαπητοί ποδηλάτες, σας εφιστούμε την προσοχή σε όλη τη διαδρομή και σας παρακαλούμε να συμβάλλετε με τις παρατηρήσεις σας στην κατάδειξη των προβληματικών /επικίνδυνων σημείων ώστε να μας βοηθήσετε να επιμείνουμε στην αποκατάσταση του απαραίτητου επιπέδου ασφαλούς κίνησης.


κάδοι απορριμάτων στην οδό Σάμου (μάλλον για αύριο θα έχουν απομακρυνθεί)


παρκαρισμένα οχήματα και κάδοι απορριμάτων στην οδό Πηγάσου

Αγαπητοί πεζοί, ΚΑΙ εσείς θα αντιμετωπίσετε τα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά στην προσπάθειά μας να βαδίσουμε στις γειτονιές μας, πολλώ δε μάλλον οι τυφλοί συμπολίτες μας, και θα ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες οι παρατηρήσεις σας, ώστε να δούμε κατά πόσον ταυτίζονται με τις δικές μας επισημάνσεις.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ: ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΕΝΗ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΩΣΤΑ

ΜΕΡΕΣ