Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ! ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ!


ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΣΥΓΓΕΛΑΚΗΣ: 

Η ΩΡΑ ΕΦΘΑΣΕ!
Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΕΝΕΡΓΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ!

Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΘΑ ΛΑΜΨΕΙ!!!

Τη Δευτέρα (11.2, 18.30, Δημαρχείο Θεσσαλονίκης) ξεκινά από τη Θεσσαλονίκη, τη μεγαλύτερη, ίσως, μαρτυρική πόλη της Ευρώπης, η περιοδεία των Γερμανών ιστορικών 
Karl Heinz Roth,
 Christophe U. Schminck - Gustavus 

για την παρουσίαση ενός σπουδαίου βιβλίου, που επιτέλους μεταφράστηκε στα ελληνικά με την αξιέπαινη πρωτοβουλία της εθελοντικής ομάδας "Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ"  από την Κατερίνη.

Ένα ισχυρό μήνυμα για Δικαιοσύνη και Αποζημίωση, ένα μήνυμα κατά του φασισμού και υπέρ της ειρήνης και της δημοκρατίας.
Ελπίζουμε η εξαιρετική αυτή έκδοση και η παροσυίαση του βιβλίου στην Ελλάδα να γίνει καταλύτης για να ξεκινήσει, επιτέλους, η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών!

Η περιοδεία θα συνεχιστεί την Τρίτη στις 12.2 στην Κατερίνη (Καπνικός Σταθμός), προς τιμή της ομάδας "Ο τόπος μου".

Tην Τετάρτη 13.2 θα γίνει μεγάλη συγκέντρωση στην Αθήνα (Πολεμικό Μουσείο).

Την Πέμπτη 14.2 εκδήλωση στη Λιβαδειά (αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Διοικητηρίου της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας).

Η περιοδεία ολοκληρώνεται το Σάββατο 16.2 στο Ηράκλειο της Κρήτης (Πολιτιστικό Κέντρο).

Συμμετέχουν σημαντικοί εισηγητές, Αντιστασιακοί και κοινωνικοί φορείς. Ώρα έναρξης για όλες τις εκδηλώσεις: 18.30.

Εκπρόσωποι του Εθνικού Συμβουλίου θα απευθύνουν αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις εκδηλώσεις (πρόσθετες ευχαριστίες στην ομάδα Ο Τόπος μου).

Οφείλουμε να δώσουμε μαζικό παρών!
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ & ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ!


Αγωνιζόμαστε κι αισιοδοξούμε!

Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ Δ.Κ. "ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ" ΑΓΓΕΛΟΥ ΝΤΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

 

Καλησπέρα.

Ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μας σε αυτή την πρώτη εκδήλωσή μας εν όψει της φετινής προεκλογικής χρονιάς.

Συνεχίζουμε να πηγαίνουμε κόντρα στον καιρό.

Και με τον καιρό να είναι κόντρα είναι τιμή να πετάς.

Και όσο πιο κόντρα είναι ο καιρός, τόσο μεγαλύτερη τιμή.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πλέον όσους θέλουν να πηγαίνουν με αυτό το ρεύμα που βιώνουμε.

Εκείνους που θέλουν να υπηρετήσουν την κανονικότητα της σημερινής κατάστασης μέσα από την παραδοσιακή πολιτική.

Την ώρα που αλληλοβρίζονται και επιχειρούν να μας πουν ότι φταίει ….. ο άλλος.

Ο πρώην ή ο επόμενος. και γενικώς ....

Την ώρα που πίσω από αυτή την γελοία χρέωση ευθύνης κρύβουν ακριβώς τις ίδιες πολιτικές.

Στην κεντρική πολιτική που κρατάνε τα προσχήματα της διαφορετικότητας μέσω βερμπαλιστικών σχημάτων και προσχηματικών καβγάδων και πολύ περισσότερο στην αυτοδιοίκηση όπου εκεί πια επιχειρούν να ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ κάθε διαφορετικότητα αναδεικνύοντας την ως μάταιη ή ακόμα και παράνομη.

Εμείς πάμε κόντρα. Ξεκινάμε σήμερα με μια διαφορετική αφετηρία.

Κάνουμε την έκπληξη. Δεν κόβουμε πίτα.

Το πολιτικά συμβατικό θέλει μια "ανεξάρτητη" και "πολυσυλλεκτική" αυτοδιοικητική παράταξη να αποφύγει να ξεκινήσει την πορεία της προς τις δημοτικές εκλογές με μια "παρεξηγήσιμη" για την εικόνα της και την πολυσυλλεκτικότητά της εκδήλωση σαν και αυτή.

Μια εκδήλωση που για κάθε στενόμυαλο. υποκριτή ή σπεκουλαδόρο είναι μια εκδήλωση με έντονο πολιτικό και μάλιστα κομματικό στίγμα.

Μια εκδήλωση που επικονωνήθηκε με το εξώφυλλο του βιβλίου που σήμερα παρουσιάζουμε.

Με την εικόνα του Ανδρέα Παπανδρέου και ένα βιβλίο που αναφέρεται σε ένα κόμμα.

Ένα κόμμα που σήμερα - κατά την γνώμη μου - απλά δεν υπάρχει.

Έχει περάσει ήδη στην ιστορία αφού πρώτα την σημάδεψε ανεξίτηλα.

Όπως ανεξίτηλα σημάδεψε την κοινωνία άρα και την αυτοδιοίκηση.

Όπως ανεξίτηλα σημάδεψε και εμάς που μάθαμε πολιτική και αυτοδιοίκηση στα σπλάχνα του.

Ένα κόμμα που όσοι μετείχαμε στο τελευταίο συνέδριό του με την παρουσία του ηγέτη και ιδρυτή του, το 1996 ακούσαμε την τελευταία του επιθυμία - καθοδήγηση:

"Το ΠΑΣΟΚ δεν γεννήθηκε για να αποτελέσει διάττοντα αστέρα στην πολιτική ζωή του τόπου. Ούτε χαρίζεται, ούτε κληρονομείται, ούτε τεμαχίζεται σε τιμάρια.".

Μια από τις λίγες προβλέψεις του Ανδρέα που διαψεύστηκε τόσο τραγικά από την ιστορία.

Σχεδόν σαρκαστικά.

Σχεδόν αποκαλυπτικά για τα λάθη που έγινα από την κομματική γραφειοκρατία του διαχρονικά. Ίσως από τα πρώτα χρόνια μετά την 3η Σεπτέμβρη του 1974.

Λάθη που ήταν για χρόνια αόρατα, μέσα στην λάμψη του ηγέτη.
Και που ήρθαν όλα μαζί στο ορατό φάσμα μόλις εκείνος έσβησε.


Δεν είναι δικό μου αντικείμενο σε αυτή την εκδήλωση να ψηλαφίσω περισσότερο αυτή την ιστορική διαδρομή στον χαιρετισμό αυτό, των καλεσμένων μας.

Το κάνει το βιβλίο που θα παρουσιάσουν οι σύντροφοί μου στο πάνελ.

Άλλωστε η δική μου προσέγγιση μόνο συναισθηματική θα μπορούσε να ήταν.

Γεμάτη πίστη, νοσταλγία και θυμό για όσα το κόμμα που υπηρέτησα μου επιφύλαξε, όταν οι επίγονοι το ήθελαν κληροδότημα, χάρισμα, τιμάρια.

Μικρό. Όσο το μπόι τους.


Τότε που δεν χώραγε η άρνηση ταύτισης με κάποιο εκ των μηχανισμών των επιγόνων του Ανδρέα.

Όταν ο αντίπαλος ήταν μέσα και όχι έξω από το κόμμα γιατί ο μόνος στόχος ήταν η καρέκλα.

Και αντίπαλος ήταν μόνο εκείνος που μπορούσε να πάρει την καρέκλα.

Και δεν τον συναγωνίζονταν οι επίγονοι τον αντίπαλο για να βγει ο καλύτερος για την καρέκλα.

Τον ανταγωνίζονταν, τον διέβαλαν και τον εξόντωναν, συνήθως συμμαχώντας με τους απ’ έξω για να νικήσουν τους από μέσα.

Τότε πέθανε το ΠΑΣΟΚ.


Γι΄αυτά οι σύντροφοι στο πάνελ θα μιλήσουν πιο αποστασιοποιημένα άρα πιο έγκυρα.

Είτε πιάνοντας το νήμα από την αρχή, από το ΠΑΚ και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ (ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος) είτε με την επιστημονική φερεγγυότητα των πολιτικών επιστημόνων (ο Μένης Συγγελάκης, ο Χρύσανθος Τάσσης, ο Βασίλης Ασημακόπουλος), είτε με την ματιά ενός έγκυρου και έγκριτου δημοσιογράφου (ο Αντώνης Κοκορίκος).

Η παρέμβασή μου είναι ο χαιρετισμός του επικεφαλής της δημοτικής κίνησης που διοργάνωσε την σημερινή εκδήλωση.


Του "υποψήφιου δημάρχου" όπως ένα ελλειμματικό αυτοδιοικητικό πλαίσιο, μιας ακόμα ανολοκλήρωτης δημοκρατικής μεταρρύθμισης για την αυτοδιοίκηση, αυτή της μισής απλής αναλογικής του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να με αποκαλεί για να μετέχουμε στις εκλογές και να συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε στην τοπική κοινωνία.

Βλέπετε στο δικό μας αξιακό μοντέλο ο δήμαρχος θέλουμε να εκλέγεται και να ανακαλείται από το δημοτικό συμβούλιο, μετά τις δημοτικές εκλογές.

Από τις δημοτικές συλλογικότητες που θα εκλέγουν τους εκπροσώπους τους στο ΔΣ με την απλή αναλογική.

Και εξ αυτών να προκύπτουν λοιπόν οι ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ, μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.

Αυτή είναι η δική μας αξιακή προσέγγιση.

Επιλέγει ο λαός τους ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ με την ψήφο του και στο δημοτικό συμβούλιο εκπροσωπούνται όλα τα ρεύματα και οι τάσεις της τοπικής κοινωνίας.

Σήμερα ζούμε το τρολάρισμα της απλής αναλογικής αλλά και της ιδιότητας του υποψηφίου δημάρχου.
Του υποψηφίου δημάρχου έτσι, χωρίς πρόγραμμα. 

Επειδή δεν πήρε το χρίσμα του κόμματος η γυναίκα του ή επειδή .... έτσι γουστάρει η γραφειοκρατία.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μου πολυαρέσει να χρησιμοποιώ αυτό το "υποψήφιος δήμαρχος" όταν γράφω ή με παρουσιάζουν αλλά προτιμώ το απείρως τιμητικότερο "επικεφαλής αυτόνομης δημοτικής κίνησης", επικεφαλής μιας παρέας που δεν λέει να παραιτηθεί από το να υπερασπίζεται το να υπάρχουμε στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης.

Γιατί ξέρει ότι η φωνή μας δεν είναι μόνο χρήσιμη. 
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ.

Και αυτό δεν το λένε μόνο οι φίλοι μας.

Το λένε και όλοι - σχεδόν - οι αντίπαλοί μας. Που εναγωνίως ζητούν να πάμε μαζί τους, αλλά «αφού ρίξουμε λίγο νερό στο κρασί μας». Το λίγο τώρα είναι σχετικό βέβαια.

Θέλουν να υποθηκεύσουμε την αυτονομία μας εκεί που εκείνοι εκχώρησαν την ταυτότητά τους. Εμείς δεν θέλουμε.

Αυτή η ξεροκέφαλη και ανυποχώρητη παρέα ξεκινάει πάλι με την σημερινή εκδήλωση.

Με μια βουτιά στην ιστορία.

Η δημοτική μας παράταξη αρνείται να δηλώσει "ανεξάρτητη" παρά του ότι γνωρίζει καλά ότι αυτό πουλάει στον μικροαστούλη, συντηρητικό.

Μια ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ παράταξη , με συμπολίτες μας από όλο το πολιτικό φάσμα που όμως έχουν αποδεχτεί ότι ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΗΜΟ.

ΠΡΟΣΗΜΟ καθαρό.

Πρόσημο που ακουμπάει στα πιο ριζοσπαστικά διδάγματα του κόμματος αυτού, που σήμερα δεν υπάρχει και την ιστορική του διαδρομή σήμερα, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου θα αναζητήσουμε ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΜΕ.

Σε εκείνες τις ριζοσπαστικές αφετηρίες για την αυτοδιοίκηση που ξεκινούν από τις παραδόσεις της αυτοοργάνωσης των τοπικών κοινωνιών στην ελεύθερη Ελλάδα μέσα στην κατοχή, το αυτοδιοικητικό μοντέλο της κυβέρνησης των Κορυσχάδων το 1944, περνάνε στο ανολοκλήρωτο και εγκαταλελειμμένο όραμα της Ελλάδας της αποκέντρωσης, της περιφερειακής ανάπτυξης, του δημοκρατικού προγραμματισμού, της κοινωνικής οικονομίας, του συνεργατισμού, εκείνων των ταυτοτικών στοιχείων του ΠΑΣΟΚ που εγκαταλείφθηκαν κατά την πορεία της ενσωμάτωσής του και της οριστικής του μετατροπής σε ....ένα μάτσο ΚινΑλίτες παράγοντες.

Τώρα δεν κληροδοτείται μόνο το ΠΑΣΟΚ Ανδρέα.
Τώρα κληροδοτούνται και οι καρέκλες ακόμα και των μεσαίων στελεχών του.

Σε αυτές τις παραδόσεις του μη ενσωματωμένου ΠΑΣΟΚ, του νεκρού ΠΑΣΟΚ, εμείς σήμερα βρίσκουμε ακόμα απαντήσεις για τις ανάγκες της σημερινής κοινωνίας και της υπέρβασης της κρίσης ειδικά αν συναντηθούν και συντεθούν αρμονικά με απαντήσεις σε σύγχρονα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον και την βιωσιμότητά του.

Να γιατί το μόνο κόμμα με το οποίο θεωρήσαμε ότι δεν έχουμε λόγο να φοβηθούμε να συνεργαστούμε για να μην μας καπελώσει είναι το ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ. 
Το κόμμα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας, της αντιμνημονιακής – αντισυστεμικής οικολογίας και της πράσινης οικονομίας.

Ξέρω ότι αυτά ακούγονται απλά ως νοσταλγία των εφηβικών μας χρόνων για τους περισσότερους δημότες.

Εκείνους που μας ακούν προσεκτικά, σχεδόν με σεβασμό όταν αναπτύσσουμε το πρόγραμμά μας για το Χαλάνδρι και τους στόχους που πρέπει να κατακτηθούν για να αναστραφεί η σημερινή πορεία του προς την παρακμή (αυτή που ζήσατε όσο ταλαιπωρηθήκατε για να φτάσετε σε αυτή την αίθουσα)
την ώρα που μας "συμβουλεύουν" να εγκαταλείψουμε το έντονο ύφος, την καθετότητα στην υπεράσπιση των απόψεών μας και το ιδεολογικοπολιτικό μας στίγμα, ώστε να γίνουμε ανεξάρτητοι και όχι αυτόνομοι γιατί έτσι θα ενισχυθεί η επικοινωνία μας με την μεγάλη μάζα των πολιτών που .... ενδιαφέρονται για τα σκουπίδια και τα κλαδιά και όχι γι’ αυτά τα περίεργα που λέμε.

Εμείς, όμως ξέρουμε ότι το μάζεμα των σκουπιδιών έχει πολιτική.

Έχει συμφέροντα και συγκρούσεις.

Έχει ταξικούς διαχωρισμούς. Έχει χρώμα.

Αυτά τα είπε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014.

Επειδή δεν τα λέει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι λόγος για εμάς να σταματήσουμε να τα λέμε, αφού εμείς που τα λέγαμε πολύ πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανακύκλωση λοιπόν ΝΑΙ έχει χρώμα.

Υπάρχει η «ανακύκλωση» που βλέπετε, η ανακύκλωση του κέρδους των ανώνυμων εταιρειών και της χρέωσης του πολίτη με πρόσθετο κόστος και η ανταποδοτική για τον πολίτη ανακύκλωση της ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, του ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Το πώς θα γίνει η διαχείριση ενός αθλητικού χώρου έχει χρώμα. 
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ - τις περισσότερες μάλιστα – έντονο ΤΑΞΙΚΟ ΧΡΩΜΑ.

Η τοπική ανάπτυξη δεν είναι μια προεκλογική υπόσχεση ενός πολιτικάντη που θα υλοποιηθεί αν ο δήμος παραδοθεί στις ορέξεις κάποιων επενδυτών με τους οποίους έχει κάνει προεκλογικές συμφωνίες.

Το ίδιο άλλωστε ισχύει και για την χώρα.

Ξέρουμε ότι σήμερα τα προεκλογικά προγράμματα των δημοτικών παρατάξεων - που μοιάζουν τόσο ίδια - δεν είναι παρά τα υπαγορευμένα κελεύσματα από τη "νομιμότητα" του πλαισίου του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ των δανειστών για την αυτοδιοίκηση και των χρηματοδοτών τους.

Της ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ των προθύμων.

Εκείνοι μόνο καθορίζουν πλέον το «επιτρεπτό», το «νόμιμο» πλαίσιο προεκλογικών δεσμεύσεων για τους επίλεκτους του κομματικού συστήματος υποψηφίους.

Εκείνους τους υποψηφίους που δεν επέτρεψαν να συζητήσουν καν οι εκπρόσωποι των Χαλανδραίων στο ΔΣ για την συμφωνία των Πρεσπών και τις επιπτώσεις της και στην τοπική μας κοινωνία.

Γιατί εδώ δεν είναι Μακεδονία. Οπότε τι μας νοιάζει να πάρουμε θέση και να κακοκαρδίσουμε κανέναν πελάτη - ψηφοφόρο που έχει άλλη άποψη .....

Εκείνους που δεν κατανοούν γιατί εμείς ξεκινάμε αντί να κόψουμε μια πίτα σαν κανονικοί άνθρωποι, επιλέξαμε να υπογραμμίσουμε με μια "βαριά" εκδήλωση ότι η τοπική ανάπτυξη την οποία θέλουμε να υπηρετήσουμε μέσα από τις προτάσεις μας για έργα, παρεμβάσεις και επενδύσεις δημόσιου ή κοινωνικού χαρακτήρα έχουν 4 προϋποθέσεις, βασίζονται σε ένα τετράπτυχο και την εξειδίκευσή του στο σήμερα:

Εθνική Ανεξαρτησία, επανάκτηση του δικαιώματος της χώρας και της αυτοδιοίκησης να παίρνει αποφάσεις , να κατανέμει το δημόσιο χρήμα όπως θέλουν οι πολίτες της, Ο ΛΑΟΣ της.
Και να χρησιμοποιεί την δημόσια περιουσία όχι με βάση την γρήγορη απόδοσή της στο Υπερταμείο. Να λειτουργεί η αυτοδιοίκηση όπως το 102 του Συντάγματος προβλέπει και όχι το μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί.

Λαϊκή Κυριαρχία. Η δυνατότητά σας να επιλέγεται εσείς μέσα από προτάσεις και προγράμματα χωρίς προεπιλογή και αποκλεισμούς όσων δεν ελέγχονται. Και βέβαια το δικαίωμα το δικό μας να επικαλούμαστε και να διεκδικούμε - χωρίς συνέπειες, απειλές και διώξεις - το συνταγματικό μας δικαίωμα του εκλέγεσθαι.

Κοινωνική Απελευθέρωση.  Από δεσμά που αλυσοδένουν την κοινωνία στο άρμα μιας ελευθερίας ψεύτικης, ελευθερίας κατ΄ όνομα.
Περιορισμένης στο δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης προϊόντων, κεφαλαίων και μεταναστών.
Ελευθερίας του δικαιωματισμού ακραίων και προκλητικών ψευτοεπαναστατημένων κοινωνικών περιθωρίων ενάντια στο δικαίωμα ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ στο να ζει στην πατρίδα του, να εργάζεται και να έχει την ποιότητα ζωής που δικαιούται.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ!

Το βιβλίο δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ολόκληρο.

Το άνοιξα, είδα τα περιεχόμενα και έκανα αυτό που θα περιμένατε να κάνει ο Νταβίας.

Πήγα κατευθείαν στην σελίδα 742.

Είναι το κεφάλαιο που αναφέρεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Και όλα ξεκαθάρισαν και πάλι.

Γιατί ακόμα και η πιο - φαινομενικά απλοϊκή - αυτοδιοικητική επιλογή ή πρόταση είναι ένα κομματάκι ενός παζλ, όσο και να προσπαθούν να το αποκρύψουν αυτό από τον πολίτη όσοι θέλουν να διαιωνίζεται το σημερινό καθεστώς.
Μαζί με το πολιτικό  προσωπικό που εξυπηρετεί τους στόχους τους και τα συμφέροντά τους.
Εμείς βλέπετε, επιλέξαμε - όταν ηττηθήκαμε - να υπερασπιστούμε στον δήμο μας τρία μόνο κεφάλαια, αφού δεν είχαμε τον συσχετισμό να εφαρμόσουμε πλήρως το σχέδιο μας.
  •  Τον δημόσιο χώρο ως αδιαπραγμάτευτη περιουσία του λαού, των δημοτών και όχι ως μεταβιβάσιμο εμπόρευμα, επί του οποίου προσπαθούμε να αποτρέψουμε να γίνουν ΜΟΝΙΜΕΣ ΒΛΑΒΕΣ έξω από τους πολεοδομικούς σχεδιασμούς της πόλης, σε βάρος των επόμενων γενεών, από πρόθυμους να υπηρετήσουν την ανάπτυξη του ξεπουλήματος
  • Την υπεράσπιση της ύπαρξης των δημοτικών επιχειρήσεων και του συνεταιρισμού ως παραγωγικής αναπτυξιακής μονάδας και όχι ως διαχειριστή - διαμεσολαβητή της εργασίας, την κοινωνική οικονομία ως ελάχιστο πεδίο για την αντεπίθεση μας, αν ποτέ έρθει η ώρα. Δίνοντας λυσσαλέα μάχη όταν θέλανε να κλείσουν την δημοτική επιχείρηση και όταν θέλανε να πείσουν ότι ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ δεν είναι παρά μηχανισμός διαχείρισης ελαστικών μορφών εργασίας.
  • Την προστασία του δημοκρατικού προγραμματισμού, της διαφάνειας και την υπεράσπιση - όταν δεν είναι ώριμο να μιλήσουμε για διεύρυνση - της συμμετοχής του πολίτη στην λήψη των αποφάσεων. Απέναντι στον κατεξευτελισμό και την κατασυκοφάντηση της διευρυμένης παρουσίας του πολίτη, που προηγήθηκε του κλεισίματος των νομικών προσώπων αλλά και την καρικατούρα του συμμετοχικού προϋπολογισμού της διοίκησης Ρούσου….  Του "αμεσοδημοκρατικού, συμμετοχικού προϋπολογισμού" με έγκριση από το παρατηρητήριο. Το ΠΡΩΤΗΦΟΡΑ ανέκδοτο!
Είχαμε πυξίδα. Και είμασταν αταλάντευτοι σε αρχές. Γι΄ αυτό σήμερα ακόμα η επιχειρηματολογία μας αντέχει.

Γιατί είναι απολύτως συμβατή με το ιστορικό νήμα. Εκείνο το νήμα που κόπηκε και το βιβλίο τούτο αναζητά τις αιτίες.

Πάνω σε αυτά είναι συναρπαστικό ότι συναντιόμαστε με τους συντηρητικούς πολίτες που είναι μαζί μας γιατί κατανοούν ότι ΑΝ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ - άκου να δεις τώρα, έχουμε δίκιο σε όσα λέμε για τον δήμο. Και έχουν άδικο εκείνοι από τους δικούς τους, που μαζί με κάποιους δικούς μας μεταφέρουν τις λύσεις των προβλημάτων του δήμου στον αυτόματο πιλότο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και των υπηρετών της.

Και αφού είμαστε ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, ναι μπορούμε να συνεννοηθούμε για να διεκδικήσουμε συμπεφωνημένες λύσεις σε σχεδιασμούς που απαιτούν ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ.

Και υπερβάσεις τέτοιας έκτασης που σήμερα είναι αναγκαίες δεν γίνονται χωρίς την παρέμβαση του ΛΑΪΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ.

Και αφού δεν είμαστε υπέρ του διχασμού θα αναζητάμε πάντα συνθέσεις – χωρίς όμως υπαναχωρήσεις - ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ κατανοούν ότι υπάρχουν δύο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
  • Το ένα είναι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στην υποταγή και τη νομή.
  • Το άλλο είναι το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για την υπέρβαση και την δράση.
Και εκείνοι που δεν υπηρετούν το όλοι μαζί για την υπέρβαση και υπηρετούν τον κατακερματισμό των λαϊκών, πατριωτικών δυνάμεων ανατροπής δεν είναι μόνο ύποπτοι για ιδιοτέλεια.

ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΞΩΝΗΜΕΝΟΙ!

Είτε είναι στην κεντρική πολιτική, είτε είναι - υποτιθέμενοι - αυτοδιοικητικοί.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ και υπηρέτης του υπερταμείου και των επιλογών του είναι εξ ορισμού αντίφαση.

ΑΥΤΟδιοικητικός με την άδεια της Ελληνογερμανικής απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ.

Θα σας καλέσουμε σύντομα να συζητήσουμε για την πόλη. Για το πρόγραμμά μας

Σήμερα θα μιλήσουμε για το βιβλίο.

Και θα διδαχθούμε από την ιστορία.

Ευχαριστούμε και πάλι για την παρουσία σας.

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ


ΑΝΑΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ "ΚΑΛΟ" ΑΝΘΡΩΠΟ - ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ


ΚΑΛΗΜΕΡΑ. - ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ