Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023

Νίκος Πράσσος - Μένω στο Χαλάνδρι

 

Ανακοινώνουμε με χαρά, τους πρώτους 52 υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους της παράταξής μας. Της ενωτικής παράταξης του προοδευτικού δημοκρατικού χώρου στο Χαλάνδρι.
Δύο μέρες πριν κλείσουμε το ενωτικό μας ψηφοδέλτιο καλούμε όλους τους συμπολίτες μας που το επιθυμούν, να δώσουμε μαζί την μάχη των δημοτικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου και να συμμετάσχουν σε αυτό.
Η αναλυτική παρουσίαση των υποψηφίων μας θα γίνει τις επόμενες μέρες.
 

 

Πέμπτη 10 Αυγούστου 2023

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ - ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ

 


ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ

Η δημοτική μας παράταξη ιδρύθηκε το 2014 με έναν στόχο:  Η τοπική μας κοινωνία να αλλάξει πορεία από το τέλμα της υπανάπτυξης στην οποία είχε οδηγηθεί από την τετραετία Κουράση.

Το Χαλάνδρι να κοιτάξει το μέλλον του μέσα από ένα δημοκρατικό, προοδευτικό, αναπτυξιακό και πράσινο πρίσμα, με στόχο την ευημερία όλων των δημοτών και κατοίκων  του.

Να επανασχεδιάσει το μέλλον του ενωμένο, σύγχρονο και πρωτοπόρο στον βόρειο τομέα της Αττικής, όπως αξίζει στον μεγαλύτερο δήμο του.

Τις δύο προηγούμενες τετραετίες  πετύχαμε την εκπροσώπησή μας στο δημοτικό συμβούλιο και στηρίξαμε στον 2ο γύρο τον Συμεών Ρούσσο.

Την πρώτη φορά – το 2014 – το κάναμε χωρίς αναστολές, ελπίζοντας σε μια νέα αυτοδιοικητική σελίδα βασισμένη σε όσα διαχρονικά υπερασπίστηκε στην πόλη η – πάλαι ποτέ – μικρή παρέα  της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ περί συλλογικότητας, εναλλαγής στις θέσεις διοίκησης, δημοκρατίας βασισμένης σε συναινέσεις και κοινές δράσεις, διεύρυνση των συμμετοχικών διαδικασιών μαζί με τους πολίτες.

Την δεύτερη φορά – το 2019 – πρώτη (και δυστυχώς τελευταία) φορά εφαρμογής της απλής αναλογικής στην εκλογή δημοτικών συμβουλίων ουσιαστικά αναγκαστήκαμε να το κάνουμε, αφού αυτό μας επέβαλλε πολιτικά ο αντισυνταγματικός νόμος περί – δήθεν – κυβερνισιμότητας του κ. Βορίδη.

Ελπίσαμε ότι θα οδηγηθούμε στην πρώτη φορά διοίκηση του δήμου με απλή αναλογική και καταλήξαμε σε μια σύμπραξη εφαρμογής του αντισυνταγματικού νόμου. Κάναμε μια πολιτικά λανθασμένη επιλογή  αφού ο δήμαρχος Χαλανδρίου αντί να λειτουργήσει με τρόπο που θα αναδείκνυε την αποτελεσματικότητα της απλής αναλογικής  στην διοίκηση – όπως εμείς θέλαμε – εντάχθηκε πλήρως και πρωτοστάτησε στην εφαρμογή των κυβερνητικών επιλογών στην τοπική αυτοδιοίκηση για να μην πούμε ότι τις υπερέβαλλε προς το αυταρχικότερο.

Κάθε μεταρρυθμιστική δυναμική, κάθε ελπίδα εφαρμογής μιας άλλης – στην βάση και την ουσία της – προοδευτικής και αριστερής πολιτικής ενταφιάσθηκε στο Χαλάνδρι.

Ο Σ. Ρούσσος βασισμένος πολιτικά και διαχειριστικά σε ένα κλειστό εξουσιαστικό λόμπυ όχι περισσοτέρων από 15 ανθρώπων, μια καλοταϊσμένη επικοινωνιακή ομάδα και μερικές δεκάδες διαδικτυακά τρολς αλλά και φτιάχνοντας σχέσεις συνεξάρτησης και υποταγής με τις αδέξιες παρατάξεις της συμπολιτευόμενος αντιπολίτευσης – όλοι ξέρουμε στο Χαλάνδρι ποιες είναι, ας μην τις κατονομάσουμε – εξάντλησε την δεύτερή του τετραετία σε πολιτικές διαχείρισης  και νομής, χωρίς όραμα, χωρίς μεταρρυθμιστική δυναμική, χωρίς στρατηγική.

Όπως, όπως να κλείνουν τα θέματα. Έτσι και αλλιώς κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν αντιπολιτεύεται, κανείς δεν προτείνει.

Κορυφαίο παράδειγμα η ένταξη του Πεύκο Πολίτη με τον τρόπο που έγινε και που σύντομα οι ιδιοκτήτες αλλά και ολόκληρη η πόλη θα κατανοήσουν τις συνέπειες από την πολεοδομία της ιδεοληψίας και του πεζοδρομίου.

Μια ματιά στον επικοινωνιακό απολογισμό της διοίκησης του δήμου είναι εύγλωττη και δεν χρειάζεται εμάς για κολαούζους:

Τι προβάλλει η καλοκουρδισμένη επικοινωνιακή τους ομάδα;

1 Το Δημαρχείο.  Δεν θα αναφέρουμε ιστορικά στοιχεία τώρα. Είναι γνωστά και θα επανέλθουμε ειδικά σε αυτό το θέμα, αφού είναι το ΜΟΝΟ έργο που θα απογραφεί πραγματικά στην απερχόμενη διοίκηση του δήμου και είναι ένα ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΡΓΟ.

2. Τις συντηρήσεις στα σχολεία από την κατά αυτοαναγόρευσή τους  «καλύτερη διοίκηση που πέρασε ποτέ από  το Χαλάνδρι».

Μια ύβρις πραγματική απέναντι στην ιστορία, όταν επί εννέα συναπτά έτη δεν έχουν να απολογίσουν ούτε καν ένα νέο σχολικό συγκρότημα. Διαβάζοντας τα γραφόμενά τους κανείς θα πιστέψει ότι τα παιδιά της πόλης δεν πήγαιναν σχολείο πριν την  «πρωτηφοράριστερά».

3. Τους αγωγούς ομβρίων που πραγματικά προχώρησαν με πλήρη χρηματοδότηση από τα περιφερειακά προγράμματα.

4. Τις συντηρήσεις του αθλητικού κέντρου που κάποιοι άλλοι έφτιαξαν στην πόλη.

Πιο πολλή διαχείριση σε μια τετραετία πεθαίνεις.

Δύο μεγάλες τομές ξεκίνησαν αυτά τα 9 χρόνια, που θα μπορούσαν να δώσουν πρόσημο στην απερχόμενη διοίκηση:

1.       Ο εκσυγχρονισμός του χώρου στέγασης της υπηρεσίας καθαριότητας και ανακύκλωσης που βέβαια έμεινε στον αέρα με τις γελοίες παλινωδίες, την αλήστου μνήμης αχαρακτίριστη επιλογή αγοράς του ΧΕΥ 9, την αγορά του κτήματος στην Τήνου που έχει καταλήξει ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ τοξικών αποβλήτων .

2.       Το πολιτιστικό πάρκο του Κάτω Χαλανδρίου στο Δουζένη – που και αυτό ΕΜΕΙΣ εξασφαλίσαμε για την πόλη – που πολυδιαφημίστηκε στην αρχή της θητείας Ρούσσου με την γνωστή σε όλους σημερινή κατάληξη.

ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΗΔΕΝ.

Ακόμα και ένα δημοτικό πάρκινγκ - που τόσο έχει ανάγκη η πόλη μας – στο Μαμμόπουλος δεν έγινε ποτέ.

Ακόμα και το διατηρητέο Κεφαλληνού που θα σώζαμε είναι έτοιμο προς κατάρρευση.

Πολλά θα μπορούσαμε ακόμα να αντιπαραβάλλουμε στη ναρκισιστικά αυτοανακυρηχθίσσα καλύτερη διοίκηση που πέρασε από το Χαλάνδρι αλλά θα γράφαμε τόμο.

Θα κλείσουμε το πρώτο μέρος – της αποτίμησης της τετραετίας -υπενθυμίζοντας τις επιτυχίες της και στον τομέα της πολιτικής προστασίας, τότε που ο στόλος του δήμου περίμενε τους δημότες να πάνε να τον ξεθάψουν από τα χιόνια.

Και αυτή η διοίκηση – συγκρινόμενη επιλεκτικά με την διοίκηση Κουράση – έχει το θράσος να αυτοαναγορεύεται σε καλύτερη διοίκηση που πέρασε από το Χαλάνδρι.

Καλύτερη από την διοίκηση Πέρκιζα και την διοίκηση Παττακού!

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΥΒΡΙΣ!

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΕΝΑ – αριθμός 1 – έργο  με εξαίρεση τα όμβρια – που θα μείνει στην πόλη μετά από δέκα χρόνια.

Γιατί οι τουαλέτες στα σχολεία και στα αθλητικά κέντρα πάντα θα χρειάζονται συντηρήσεις. Δεν συνιστά ΠΟΛΙΤΙΚΗ το αυτονόητο.

Ήταν χωρίς αποδέκτες οι συνεχείς προσπάθειες που κάναμε σε συνεργασία με την παράταξη του Γ. Θώμα, την επίσημη παράταξη του ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη τετραετία, να διευρύνουμε λίγο το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής  της διοίκησης σε πραγματικά μεταρρυθμιστικές, αναπτυξιακές, προοδευτικές και πράσινες κατευθύνσεις.

Οι προτάσεις μας προϋπόθεταν να σπάσει η διοίκηση και κανένα αβγό για να γίνει ομελέτα.

Ο κ. Ρούσσος όμως και η παρέα του δεν ήθελαν και δεν θέλουν να εφαρμόσουν πολιτικές . Είναι στείροι διαχειριστές και τελικά κατέληξαν πολιτικάντηδες της δεκαετίας του 50 όπου τις δράσεις  και τις επιλογές του δήμου τις υποδείκνυε το στενό  παραταξιακό συμφέρον. 

Κορυφαίο παράδειγμα η μετατροπή ενός πολυδύναμου αθλητικού κέντρου στο Πάτημα μονοδιάσατα σε γήπεδα τένις  για την εξυπηρέτηση μιας απλής πολιτικής υποχρέωσης.

Κάποιοι λένε ότι οι προοδευτικοί μιλάνε για την οικονομία και όχι τα δημοσιονομικά.

Η παράταξη Ρούσσου νοιάστηκε μόνο για το δημόσιο ταμείο.

Δεν έχουν να πουν τίποτα, εχθρεύονται και αντιπολιτεύονται την τοπική οικονομία, την τοπική ανάπτυξη, τον περιορισμό και γιατί όχι την εξάλειψη της τοπικής ανεργίας μέσω σύγχρονων  καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας τόσο στον δημοτικό τομέα όσο και στην κοινωνική, αλληλέγγυα οικονομία και βεβαίως στον ιδιωτικό τομέα, την τοπική επιχειρηματικότητα που δεν θα έπρεπε να είναι ο εχθρός αλλά ο σύμμαχος του δήμου.

Η διοίκηση του δήμου τάραξε τι τοπικές επιχειρήσεις στην υπερφορολόγηση μέσω των δημοτικών τελών και φόρων, τάραξε τους επαγγελματίες στα πρόστιμα και τις διώξεις. Ανέβασε το κόστος της μίσθωσης δημόσιου χώρου σε αφύσικα ύψη, έχοντας επιβάλλει το ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ  ΧΩΡΩΝ για τραπεζοκαθίσματα στο λεκανοπέδιο.

Και όλα αυτά με άλλοθι και υπερπροβολή της υπερευαισθησίας τους για τις «ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού» και την κοινωνική τους πολιτική.

Αλλά και την εξασφάλιση του δημόσιου ταμείου.

Το οποίο αξιοποιεί αποκλειστικά πελατειακά για την δόμηση σχέσεων πολιτικής εξάρτησης με στοιβαγμένους στις λίστες της δημοτικής αρχής υποψήφιους συμβασιούχους – εξαρτημένους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα αλλά και οφελούμενους των προγραμμάτων της κοινωνικής υπηρεσίας που πρέπει να προσκυνούν την τοπική εξουσία για την λήψη  μερικών πακέτων οσπρίων.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΕ ΡΟΥΣΣΟ!

Μια αλήθεια που τα τρολάκια δεν επιτρέπουν να αναδειχθεί ασκώντας διαδικτυακό εκφοβισμό  σε όποιον τολμήσει να μιλήσει και ένας μηχανισμός που δεν έχει όριο να αξιοποιήσει  κάθε δυνατότητα, κάθε μέσο θεμιτό και κυρίως ΑΘΕΜΙΤΟ, για να γονατίσει κάθε διαφορετική φωνή. Ένας μηχανισμός που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ.

Το Χαλάνδρι και οι Χαλανδραίοι χρειάζονται μια άλλη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ που θα έχει στόχο να θεραπεύσει την διασαλευθείσα κοινωνική συνοχή, να ενώνει και να μην διχάζει τους πολίτες, να εμπνεύσει το παραγωγικό δυναμικό της πόλης ώστε να μην τρέμει να επενδύσει στο Χαλάνδρι αν δεν δηλώσει υποταγή,  να αντιμετωπίζει τους δημότες με ισονομία και ισοπολιτεία, χωρίς κομματικά κριτήρια, που θα ξανακάνει το δημοτικό μέγαρο  χώρο φιλικό στον δημότη, ανεξαρτήτου παράταξης.

Μια δημοτική πολιτική που θα επιχειρήσει να διαχειριστεί και να θεραπεύσει τις ακατανόητες ακόμα για πολλούς τεράστιες πολεοδομικές και οικονομικές συνέπειες από την πολεοδομία του άρπα κόλλα και του πεζοδρομίου.

Να περιορίσει τις απώλειες για την πόλη, τους μικροϊδιοκτήτες και το δημοτικό ταμείο από τους ιδεοληπτικούς χειρισμούς στο Πεύκο πολίτη, που οδήγησαν στο ειδικό πολεοδομικό καθεστώς για το ACS, δρόμο που άνοιξε και νομιμοποίησε ο κ. Ρούσσος με την στάση του στον ΧΕΥ 9 και που έφερε και το ΚΑΖΙΝΟ στο Δηλαβέρη.

Μια δημοτική πολιτική που θα ανατάξει την έννοια της πολιτικής συναίνεσης σε πολιτικές συγκλίσεις παραγωγής και εφαρμογής πολιτικών για το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και της πόλης και όχι  διαχειριστικής νομής της μιζέριας και της υπανάπτυξης μεταξύ των εντός των τειχών.

Σε μια τέτοια πολιτική εμείς είμασταν και είμαστε πάντα έτοιμοι να συμβάλλουμε.

Μια ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ με ΠΡΟΣΗΜΟ.

ΠΡΟΣΗΜΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚO, ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ  ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ.

Δεν είναι κάτι νέο για εμάς: ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΑ!

Εκτιμήσαμε το  νέο  πολιτικό περιβάλλον.

Το νέο εκλογικό σύστημα της υπενενισχυμένης αναλογικής σε συνδυασμό με την μείωση των εδρών στο δημοτικό συμβούλιο φαίνεται ότι θα ανεβάσει το εκλογικό μέτρο για εκλογή έδρας πάνω από 4%.

Είχαμε ελπίδα να το διεκδικήσουμε; Με δεδομένη την άριστη πολιτική σχέση που είχαμε δομήσει με τον Γιώργο Θωμά όλη την διάρκεια της τετραετίας και με δεδομένη την πρόθεσή του να αποχωρήσει, μπορεί και να το πετυχαίναμε, αν επιμέναμε στην αυτόνομη πορεία μας.

Θα αφήναμε όμως για άλλη μια φορά τον ευρύτερο πολιτικό μας χώρο να βολοδέρνει χωρίς γνήσια έκφραση δεξιά και αριστερά, χωρίς να αποκτήσει – για άλλη μια δημαρχιακή περίοδο – την ουσιαστική δυνατότητα ανάταξης.

Και αυτή την φορά θα γινόταν με δική μας ευθύνη και  θα δικαιώνονταν πραγματικά όσοι χρόνια τώρα μας κατηγορούν άδικα για εμμονές.

Από το 2006, όταν ο Στάθης Ανδρεόπουλος πήρε το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ και επιβλήθηκε η διαγραφή Νταβία  και μέχρι το 2019 που το ΠΑΣΟΚ επέλεξε τον Γιώργο Θωμά, καμία απόπειρα ενοποίησης του χώρου δεν είχε γίνει.

Ποτέ δεν είχε τέτοια αντίληψη σύνθεσης ο Στάθης Ανδρεόπουλος.

Διαχειρίστηκε την τιμή που του έγινε από το ΠΑΣΟΚ με μια αλαζονική, ιδιοκτησιακή για την παράταξη αντίληψη.

Και μάλιστα όταν το 2019 η Φώφη Γεννηματά επέλεξε τον Γ. Θωμά να δοκιμάσει να ενώσει τους βάρβαρους του Χαλανδρίου τότε ήταν ο πρώτος που επέμεινε και κατέβασε ξανά αυτόνομο – μη χρισμένο ψηφοδέλτιο απέναντι στο κόμμα που τον έχρισε τρεις φορές και απέτυχε.

‘Ίσως να έχει έρθει η ώρα να ποινικοποιηθεί η πολιτική αχαριστία.

Πάντως δεν μπορεί να είναι όμηρη μια ολόκληρη παράταξη των ορέξεων ενός πρώην αποτυχημένου χρισμένου της.

Από το ΠΑΣΟΚ λοιπόν αναλήφθηκε η πρωτοβουλία για ενοποίηση του χώρου με επικεφαλής το Νίκο Πράσσο.

Κληθήκαμε να είμαστε μέρος της λύσης για την παράταξη με την συνάντηση του επικεφαλής μας  με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Αν. Σπυρόπουλο.

Βεβαίως και ο Νταβίας δεν μπορούσε να αρνηθεί . Θα δικαίωνε τους ιστορικούς λασπολόγους του ότι είναι εκείνος η αιτία της μη ενοποίησης του χώρου.

Εκείνος ο οποίος διαγράφηκε το 2006, έτσι χωρίς λόγο, για να έχει μάλλον τότε ο κ. Ανδρεόπουος άλλοθι για την αποτυχία του.

Η υπέρβαση του ΕΓΩ του Νταβία ήταν δεδομένη και αυτονόητη.

Η πικρία αντικαταστάθηκε από θέληση για ενότητα και προοπτική.

Ο Νίκος Πράσσος είναι ο νεώτερος των τριών επικεφαλής που συγκλίναμε ή συναινέσαμε στην λύση.

Έχει  ήδη αυτοδιοικητική εμπειρία αλλά κυρίως είναι ανοικτός και έχει κάνει τα πάντα, μαζί με το ΠΑΣΟΚ για την ενότητα του χώρου.

 Ό,τι ήταν δυνατόν να γίνει έχει γίνει.

Όποιος μείνει εκτός θα μείνει με αποκλειστικά δική του ευθύνη και δικαιολογίες δεν θα έχει, ούτε θα του επιτραπούν.

Ο Νίκος Πράσσος έχει τον χρόνο να οδηγήσει την παράταξη στον δρόμο της ανάταξης.

Θα είμαστε εκεί, δίπλα του και πίσω του για να είναι ξανά ο πολιτικός μας χώρος μια αξιόπιστη αυτοδιοικητική δύναμη στο Χαλάνδρι.

Από σήμερα η δημοτική μας κίνηση αναστέλλει την δραστηριότητά της και εντασσόμαστε στην παράταξη Μένω στο Χαλάνδρι, του Νίκου Πράσσου.

Την παράταξη της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ,  ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ, ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.

ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΞΑΝΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ.


ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ