Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Κόπηκε το ρεύμα στην εκκλησία που πήγε ο Μητσοτάκης - Ούτε το Άγιο Φως δεν πιάνει, ποιο ξεμάτιασμα τώρα ...




Τα γεγονότα δεν αφήνουν τον πρώην Πρωθυπουργό να απαλλαγεί από τον χαρακτηρισμό "γκαντέμης"
Τον χαρακτηρισμό του "γκαντέμη" που τον συνοδεύει εδώ και πολλά χρόνια φρόντισε, άθελα του, να επιβεβαιώσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Ο πρώην Πρωθυπουργός έκανε ανάσταση στον ναό του Αγίου Νικολάου στην Ρηγίλλης. Ο επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μπήκε στην εκκλησία και μέσα σε πέντε λεπτά... έπεσαν οι ασφάλειες!
Οι πιστοί που είχαν συγκεντρωθεί στον ναό θεώρησαν πως τα φώτα έσβησαν λόγω της ημέρας αλλά τελικά αργότερα αποδείχτηκε πως υπήρχε τεχνικό πρόβλημα. Μάλιστα εκτός από τα φώτα δεν λειτουργούσαν ούτε τα μικρόφωνα με αποτέλεσμα να μην ακούγονται οι ψαλμωδίες και οι πιστοί να αργήσουν να καταλάβουν πως έπρεπε να παραλάβουν το Άγιο Φως. Ωστόσο μόλις αντίκρισαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη κατάλαβαν που οφείλονταν όλα αυτά και χαμογέλασαν με νόημα.

eglimatikotita.gr

ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Τι κάνουμε τώρα; (5) ― Πώς οικονομική αυτοδυναμία;




ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Στα προηγούμενα άρθρα προσπάθησα να δείξω γιατί η ανακοπή της σημερινής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων είναι δυνατή μόνο μέσα από την οικονομική αυτοδυναμία. Και αυτό, γιατί οι εφαρμοζόμενες σήμερα πολιτικές που ουσιαστικά συνεπάγονται τη φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων, την απαξίωση κάθε κοινωνικού αγαθού (Υγεία, εκπαίδευση) και το ξεπούλημα του κοινωνικού μας πλούτου δεν είναι απλά απόρροια της διαφθοράς και των «κακών» πολιτικών κάποιων διεφθαρμένων πολιτικάντηδων, ξένων και ντόπιων, που εφαρμόζουν κάποιο νεοφιλελεύθερο δόγμα με τακτικές «σοκ και δέους». Όλα αυτά είναι αποπροσανατολιστικά παραμύθια που στρέφουν τη λαϊκή οργή στο σαμάρι, αντί για το γαϊδούρι. Και το γαϊδούρι στη περίπτωσή μας είναι το σύστημα της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς (ή παγκοσμιοποίηση) που είναι μια μετεξέλιξη του συστήματος της καπιταλιστικής αγοράς στην εποχή των πολυεθνικών.

Ήταν, δηλαδή, η ανάδυση και μαζική εξάπλωση των πολυεθνικών στη μεταπολεμική περίοδο που επέβαλλε τη θεσμοποίηση του πλήρους ανοίγματος και της απελευθέρωσης των αγορών (τις 4 «ελευθερίες») που συνεπάγεται την εξωστρέφεια και τον αδυσώπητο αγώνα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Και φυσικά δεν είναι μόνο οι πολυεθνικές που ωφελούνται στη διεθνοποιημένη οικονομία, αλλά και τα προνομιούχα κοινωνικά στρώματα που άμεσα ή έμμεσα έχουν ενσωματωμένη την οικονομική δραστηριότητά τους στη διεθνοποιημένη οικονομία.

Όμως, είναι δυνατή η αυτοδυναμία σήμερα, χωρίς παράλληλη αλλαγή του κοινωνικοοικονομικού συστήματος που προϋποθέτει βέβαια επαναστατικές συνθήκες, τις οποίες όμως δεν είδαμε πουθενά να αναπτύσσονται στη παγκοσμιοποίηση, παρά την πιο άγρια συμπίεση των λαϊκών στρωμάτων όσο ποτέ; Κατά τη γνώμη μου, η αποδέσμευση απο τη παγκοσμιοποιημένη αγορά είναι δυνατή μέσα από ένα παλλαϊκό Μέτωπο κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης που θα επέβαλε τις εκλογές και θα κατέβαινε με ολοκληρωμένο πρόγραμμα βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων αλλαγών για μια αυτοδύναμη οικονομία.

Δεν θα συζητήσω εδώ τις βραχυπρόθεσμες απαιτούμενες αλλαγές που έχω συζητήσει παλαιότερα, αλλά μόνο τις μεσοπρόθεσμες αλλαγές για την οικοδόμηση των βάσεων μιας αυτοδύναμης οικονομίας. Δηλαδή, τις αλλαγές για να ξανακτιστεί η παραγωγική δομή της χώρας, που έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά μετά την πλήρη ενσωμάτωσή της στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς (ιδιαίτερα στην ΕΟΚ/ΕΕ), και για να διαμορφωθεί ένα συναφές καταναλωτικό πρότυπο, πέρα από αυτό που μας επέβαλλε η εξάρτηση μας από τη διεθνή αγορά Το νέο παραγωγικό πρότυπο θα πρέπει να στοχεύει στη κάλυψη των βασικών αναγκών όλων των πολιτών και όσων από τις μη βασικές ανάγκες επιλέγουν οι ίδιοι να καλύψουν, και το επιτρέπουν οι διαθέσιμοι παραγωγικοί πόροι.

Χρειάζεται, δηλαδή, στο στάδιο αυτό να δημιουργηθεί μια ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ (όχι αυτάρκης) οικονομία που θα στηρίζεται κατ’ αρχήν στους εγχώριους παραγωγικούς πόρους για την κάλυψη των αναγκών μας, και μόνο κατ’ εξαίρεση σε ξένους παραγωγικούς πόρους, τους οποίους μπορούμε να αποκτούμε μέσω των εξαγωγών των πλεονασμάτων μας, και ενός τουρισμού που θα σέβεται τον ελληνικό λαό και το περιβάλλον. Τα δυο βασικά οικονομικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν για ένα παρόμοιο πρόγραμμα αυτοδυναμίας είναι αυτό της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και του τρόπου κατανομής των οικονομικών πόρων. Όσον αφορά το πρώτο, θα μπορούσε να καθιερωθεί ένα μίγμα μορφών ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής (κρατική, δημοτική, συνεταιριστική, ατομική μικροϊδιοκτησία) και, επομένως, ένα αντίστοιχο μίγμα των μεθόδων κατανομής των οικονομικών πόρων όπου θα συνυπήρχε ο ενδεικτικός σχεδιασμός (που όσον αφορά τη κάλυψη των βασικών αναγκών θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικός), η οικονομική δημοκρατία και η αγορά.

Στους κοινωνικοποιημένους κλάδους παραγωγής θα έπρεπε να υπαχθούν αυτοί που καλύπτουν βασικές ανάγκες σε τρόφιμα, τη κάλυψη των αναγκών Υγείας, Εκπαίδευσης, ηλεκτρικού κλπ και φυσικά το Τραπεζικό σύστημα καθώς και οι «εθνικής εμβέλειας» κλάδοι ενέργειας, επικοινωνιών, μεταφορών κλπ. Η κατανομή των οικονομικών πόρων σε αυτούς τους κλάδους μπορεί να γίνεται μέσω ενός εθνικού μακρο-οικονομικού σχεδιασμού (ενδεικτικός, εκτός από τη κάλυψη βασικών αναγκών) που θα θεμελιώνεται όχι μόνο στις καταναλωτικές προτιμήσεις που εκφράζει η αγορά, αλλά και στις αποφάσεις των δημοτικών συνελεύσεων (δηλαδή, των συνελεύσεων των δημοτών ανά δήμο που συνομοσπονδιοποιούνται στο εθνικό επίπεδο), αλλά και των συνελεύσεων των ίδιων των εργαζομένων στους κλάδους αυτούς.

Οι υπόλοιποι κλάδοι θα μπορούσαν να οργανώνονται στη βάση είτε νέου τύπου δημοτικών επιχειρήσεων που θα ανήκουν στους δήμους και θα ελέγχονται από τις δημοτικές συνελεύσεις καθώς και τις συνελεύσεις των εργαζομένων σε αυτές, είτε νέου τύπουσυνεταιρισμών που θα ανήκουν στα μέλη και θα ελέγχονται από τις συνελεύσεις τους είτε, τέλος, στην ατομική μικρο-ιδιοκτησία(μικρομάγαζα κάθε είδους, βασικά οικογενειακής μορφής, αυτό-απασχολούμενοι κ.λπ.). Το επίπεδο παραγωγής σε όλους αυτούς τους κλάδους θα προσδιορίζεται όχι μόνο με βάση τις καταναλωτικές ανάγκες αλλά και με βάση τον ενδεικτικό σχεδιασμό που θα έχει βασικούς στόχους την πλήρη απασχόληση, την αποτελεσματική χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Η επιλογή μας είναι: συνέχιση και μονιμοποίηση της σημερινής εξαθλίωσης ή το κτίσιμο μιας αυτοδύναμης οικονομίας.


http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_05_04.html

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

http://www.periektikidimokratia.org/

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ! ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ... ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΟ! (Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΣ ΜΑΣ)! ΠΛΑΚΩΘΗΚΕ Ο ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΟ!

Σκασμένος, λέει ο σμπίρος μου, πέρασε τις Άγιες Μέρες ο Αεικίνητος.

Έγινε μπίλιες με τον Βάσιο, ο οποίος του την είπε άτσαλα - λέει ο σμπίρος μου - και ο Γιώργος Κουράσης πήγε να σκάσει.

Άκου τώρα τι παίχτηκε αναγνώστη μου (όπως δίνει το ρεπορτάζ ο σμπίρος μου δηλαδή γιατί το πώς αυτό που θα σου περιγράψουμε το διαβάζω εγώ που είμαι αρρωστημένος εγκέφαλος ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ, οπότε θα μείνω στα γεγονότα).

Πήγε που λες αναγνώστη μου ο Βάσιος, με έναν γραφολόγο (κατά δήλωσή του στους παρευρισκόμενους υπαλλήλους) στον δήμο για να εξεταστεί γραφολογικά το πρωτόκολλο παραλαβής του έργου στον καταυλισμό.
Επικαλέστηκε που λες,  την διαταγή που έδωσε το δικαστήριο που έγινε πριν μερικές μέρες, όπως σας έχουμε ενημερώσει,  με κατηγορούμενο τον Βαγγέλη Λέκκα και παράσταση πολιτικής αγωγής εναντίον του τον Βάσιο, που αμφισβητεί, όπως ξέρεις, την υπογραφή του στο πρωτόκολλο παραλαβής του έργου - ελαφρώς καθυστερημένα βέβαια, αλλά δεν έχει σημασία, Βάσιος είναι, ό,τι θέλει λέει, όποτε θέλει το λέει,  εδώ που την είδε να κάνει τον λοχία στους ιθαγενείς.

"Θέλω το πρωτόκολλο παραλαβής για να το δει ο γραφολόγος όπως διέταξε το δικαστήριο" είπε λοιπόν στους υπαλλήλους.

Η υπηρεσία τον παρέπεμψε στην αντιδήμαρχο κα Μπασιάκου από την οποία θα έπαιρναν οι υπάλληλοι την εντολή για να δώσουν οποιοδήποτε έγγραφο, ειδικά σε μια υπόθεση με την οποία ασχολούνται εισαγγελείς, ελεγκτές και δεν συμμαζεύεται.

Ο Βάσιος λοιπόν με τον γραφολόγο μπήκαν στο γραφείο της αντιδημάρχου, όπου - εντελώς τυχαία δηλαδή - υπήρχε ένα αντίγραφο του πρωτοκόλλου.   (???????)

Η κα Μπασιάκου είπε στον Βάσιο ότι πρέπει να έρθει εισαγγελική παραγγελία για την γραφολογική εξέταση και δεν μπορεί να δώσει το πρωτόκολλο παραλαβής σε γραφολόγο που δεν έχει οριστεί από το δικαστήριο ( σύμφωνα πάντα με τον σμπίρο μου όλα αυτά αλλά όπως ξέρετε είναι καλός σμπίρος, καλά τα λέει.)

Όμως την ώρα που γινόταν αυτή η συζήτηση, (όλως τυχαίως), η κα Μπασιάκου βγήκε για λίγο από το γραφείο της και ο τότε ο Βάσιος πήρε το αντίγραφο και έφυγε .........

Μετά όμως, αναγνώστη μου, το έμαθε ο Δήμαρχος και θύμωσε, που πήρε χωρίς συναίνεση της διοίκησης και χωρίς εισαγγελική παραγγελία ο Βάσιος το χαρτί και έφυγε και τον πήρε τηλέφωνο, όπου σε τόνο αυστηρό, δημαρχιακό και οξύ του ζήτησε να επιστρέψει αμέσως το χαρτί στην κα Μπασιάκου. (!!!!)

Και τότε αναγνώστη μου,  ο Βάσιος επετέθη στον Δήμαρχο, του είπε - σύμφωνα με τον σμπίρο μου και το ρεπορτάζ- "φταίω εγώ  που σε  στήριξα και  έγινες δήμαρχος" και άλλα τέτοια ωραία και στρατοκαβλικά.

ΤΕΖΑ που λες αναγνώστη μου ο Αεικίνητος που τα έβαλε με όλο το Χαλάνδρι για τα μάτια του Βάσιου (και του Πρίγκηπος, αλλά αυτό είναι άλλο ανέκδοτο) που του μίλησε έτσι άσχημα, ο Προστατευόμενός του.

ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΛΑΜΠΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΑΣΙΛΑ! "Μα να μου μιλήσει εμένα έτσι"; έλεγε και ξανάλεγε.

(Σ.Σ. ΠΛΑΤΕΙΑΣ: Τελικά αυτός ο Δήμαρχος δεν έχει άλλο χαβά. 
Μην του μιλήσεις άσχημα και σηκώσεις λίγο τον τόνο της φωνής σου.
Κατά τα άλλα κάνε ό,τι μαλακία θες. Δεν τρέχει μία.
Πάνω από όλα όμως η ευγένεια! 
Να το ξέρετε αυτό αναγνώστες μου και να του μιλάτε με το σεις και με το σας, παρακαλώ.
Βρίστε τον αλλά στον πληθυντικό! Είναι κόρη ναυάρχου!
Μόνο αυτό τον νοιάζει  Αφού εμείς από σήμερα θα το γυρίσουμε και θα δεις πώς θα το χειριστούμε το θέμα. 
Όχι δεν θέλουμε εμείς να στεναχωρούμε τον δήμαρχο! Θα του τα ψέλνουμε ευγενικά:

"Κε Δήμαρχε, θα θέλαμε λίγο την αξιότιμη προσοχή σας διότι επιθυμούμε να διατυπώσουμε την άποψη ότι τα έχετε κάνει όλα μπουρδέλο" και έτσι δεν θα παρεξηγείται.)

Τώρα για να κλείσουμε αυτή την πρώτη μεταπασχαλινή ανάρτησή μας - και με δεδομένη και διατυπωμένη την άποψή μας αλλά και την εκτίμησή μας δια τον μεγάλο αυτό πολιτικό άνδρα, ο οποίος εκλήθη να εγκαταλείψει το στράτευμα δια να επιβάλει την τάξιν και την ευνομίαν εις το Χαλάνδρι, αντί να πάει εκεί στο χωριό του να κάνει τον αρχηγό, ένα έχουμε να πούμε εις τον Δήμαρχο:

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ ΚΕ ΔΗΜΑΡΧΕ (παρακαλώ να προσέξετε τον πληθυντικό ευγενείας)

"ΚΩΛΟ ΒΑΛΑΤΕ ΜΑΓΕΙΡΑ, κε δήμαρχε,  ΣΚΑΤΑ ΣΑΣ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ ΚΕ ΔΗΜΑΡΧΕ", 
(ΠΑΡΟΙΜΊΑ ΠΟΥ έλεγε η γιαγιά μου!


(Σ.Σ. ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΑΡΧΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ. ΑΛΛΑ  ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ .... ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ.)

ΤΟ GOOGLE ΞΕΡΕΙ ...


Ανάγκη για ένα μαζικό άνοιγμα στην κοινωνία


Η συγκυρία απαιτεί απεγκλωβισμό από το μικρό και… γνωστό πεδίο. 

Του Στέφανου Καμπά

logo
Έχουμε όλοι μας ανάγκη από ένα μαζικό άνοιγμα προς την κοινωνία. Έχουμε ανάγκη την εξωστρέφεια χωρίς φόβους και ισορροπίες. Είναι η αναζωογόνησή μας.
Ασχολούμαστε ενοχλητικά -και πολλές φορές με αρρωστημένους τρόπους- με την διασφάλιση των εσωτερικών ισορροπιών και προσωπικών σχέσεων. Ήταν μια νοοτροπία και δυστυχώς εξακολουθεί. Μια νοοτροπία μικρών ομάδων, μακριά από τις μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας. Είναι μια νοοτροπία περιθωρίου.
Η συνεργασία και η ισορροπία στην πολιτική είναι τέχνη, ικανότητα και δίνει προοπτική. Η αποθέωση όμως των ισορροπιών μεταξύ τάσεων, θέσεων και προσώπων, οδηγεί στην παράλυση και την απομόνωση από την υπόλοιπη πραγματικότητα.
Η έλλειψη προσανατολισμού και συνεχούς συνεννόησης με την κοινωνία, στρέφει όλη τη δημιουργικότητα και την έμπνευσή μας στο εσωτερικό. Πολλές φορές με τρόπους αυτοκαταστροφικούς. Για να επιβεβαιώσουμε το λόγο ύπαρξής μας φτιάχνουμε εσωτερικά μέτωπα. Φτιάχνουμε και εσωτερικούς εχθρούς. Εχθρούς που αναπαράγονται και μεταξύ τάσεων και συνιστωσών.
Κλεισμένοι μεταξύ μας, σε μια μικρή αριστερή γωνία, θεωρώντας σαν μοναδικούς συνομιλητές μας μόνο τους εθισμένους σε αυτά αριστερούς, αισθανόμαστε ότι θα λύσουμε τα προβλήματά μας και θα δώσουμε διέξοδο. Νομίζω ότι πολλές φορές ο κύκλος των πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων που αναζητούμε κινείται σταθερά στα ίδια μικρά όρια. Έχει τους ίδιους αποδέκτες. Όταν σχεδιάζουμε κάτι έχουμε στο μυαλό μας τους ίδιους ανθρώπους, με τις ίδιες απόψεις. 
Θέλουμε να ξανα-πείσουμε και να ξανα-επιβεβαιώσουμε στο ίδιο μικρό κομμάτι της κοινωνίας την ταυτότητά μας. Να πάρουμε από αυτούς τα εύσημα ότι είμαστε σωστοί αριστεροί. Αν το ανάγουμε αυτό στο κοινωνικό εύρος που αφορά, μιλάμε για ελάχιστα, έως και ασήμαντα ποσοστά.
Προσπαθούμε να φυλάξουμε καλά τη μικρή αριστερή γωνιά μας, αλλά αφήνουμε όλο το υπόλοιπο «τέρμα» αφύλαχτο. Αφήνουμε ελεύθερο στους αντιπάλους μας, όλο το ευρύτερο κοινωνικό πεδίο.
Το άνοιγμα στην κοινωνία δεν είναι να μοιράσουμε φυλλάδια στη λαϊκή, την εφορία, να σηκώσουμε ένα πανό στην παρέλαση ή να κολλήσουμε αφίσες. Είναι και αυτό. Άνοιγμα στην κοινωνία είναι να ακούσουμε, να συνομιλήσουμε, να αναζωογονήσουμε συλλογικά τις σκέψεις μας, να συν-διαμορφώσουμε θέσεις, να εμπλουτίσουμε με αυτά τις πρακτικές μας, να επικαιροποιούμε συνεχώς μέσω αυτών την πολιτική τακτική μας.
Αν προσπαθούσα να το σχηματοποιήσω θα έλεγα ότι, χρειαζόμαστε πολιτικές και ιδεολογικές συμμαχίες προς τα αριστερά, αλλά και κοινωνικές και εν δυνάμει πολιτικές συμμαχίες προς την άλλη πλευρά. Είναι απολύτως φυσιολογικό.
Και αυτό όχι μόνο στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Αλλά και στο τοπικό. Σε κάθε μορφή οργάνωσης της κοινωνίας. Χρειαζόμαστε να συνεργαστούμε και να συνεννοηθούμε με ευρύτατα στρώματα της κοινωνίας. Και αυτά τα στρώματα είναι και πέρα απ’ ότι έχουμε συνηθίσει να εννοούμε ως Αριστερά.
Αν δεν μας εμπιστευτούν στις απλές συνεργασίες, πώς θα μας εμπιστευθούν στις μεγάλες πολιτικές.
Η προοπτική που δίνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αφορά στο 4-5%, 17% ή άντε το πολύ 27%. Πρέπει να πιστέψουμε ότι πρέπει να μας ακούει, ότι πρέπει να μας εμπιστεύεται, ότι πρέπει να μας ακολουθεί το 50-60%. Να μας αποδέχεται. Όχι απαραίτητα να συμφωνεί σε όλα και για όλα. Αλλά να μας βλέπει ως την αξιόπιστη διέξοδο από τα μνημόνια και την καταστροφή. Να μας βλέπει ως την αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
Δεν είμαστε εδώ μόνο για τους λίγους «φωτισμένους» της αριστερής γωνίας. Είμαστε εδώ για τους πολλούς. Για να εκφράσουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. (…)
Η κυβέρνηση που θέλουμε, η οποία θα εφαρμόσει ένα μεταβατικό πρόγραμμα με χαρακτηριστικά έκτακτης ανάγκης, πρέπει να έχει στόχο στο επίπεδο της κοινωνίας τη συσπείρωση ευρύτερων τμημάτων, τα οποία δεν θα έχουν κατ' ανάγκη αριστερές πεποιθήσεις, αλλά θα τους καθιστά συμμάχους η σύνθλιψη που υπόκεινται η ζωής τους.Οφείλουμε, λοιπόν, να έχουμε ως διαρκή μας προτεραιότητα την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μέσα στην κοινωνία.
Όσο πιο γρήγορα σταματήσουμε τον κατήφορο, τόσο πιο κοντά στις θέσεις μας θα είναι η πολιτική που θα εφαρμόσουμε. (…)

* Ο Στέφανος Καμπάς είναι μέλος του Συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Χαλανδρίου
(Το παραπάνω άρθρο περιέχει εκτενή αποσπάσματα από την τοποθέτησή του στην πρόσφατη
 Γενική Συνέλευση της οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο Χαλάνδρι)


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ  ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΜΠΑ ΑΠΟ ΤΟ E-ΔΡΟΜΟΣ 
ΤΑ BOLDΑΡΙΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ.

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΜΟΥ

Επιστροφή σε ρυθμούς καθημερινότητας λοιπόν από σήμερα.

Επιστροφή και στην καθημερινή μας επικοινωνία, που διακόπηκε την Μεγάλη Πέμπτη αλλά μάλλον εσύ δεν το κατάλαβες αναγνώστη μου διότι ο Δημήτρης κράτησε γερά στα μετόπισθεν - όπως είδα γυρίζοντας - και η Πλατεία έμεινε ενημερωμένη και με πολύ καλά θέματα.

Δεν είχα internet αυτές τις μέρες και παρόλο που από την μια χαλάρωσα, δεν μπορώ να πω ότι δεν μου έλειψε. (Το android στο κινητό μου είναι παντελώς άχρηστο αν είσαι νευρικός και με αρχές πρεσβυωπίας. Προσπάθησα αλλά παραλίγο να το πετάξω στην θάλασσα).

Είναι αυτές οι σχέσεις αγάπης - μίσους που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον τελικά. Βρίζουμε το internet, την εξάρτηση που μας έχει δημιουργήσει, το κόλλημα κλπ αλλά από την άλλη αν έλειπε και αυτή η επικοινωνία που μας έχει εξασφαλίσει, από την καθημερινότητά μας σκεφτείτε κάθε πότε θα προλαβαίναμε να μιλήσουμε με άνθρωπο.

Πριν επιστρέψουμε στην γκρίζα πραγματικότητα και τα συμβαίνοντα στο Χαλάνδρι - από αύριο - θέλω να ευχαριστήσω όσους μας έστειλαν τις ευχές τους μετά την Μεγάλη Παρασκευή - στο mail της Πλατείας - και λόγω απουσίας δεν τις αναρτήσαμε - όπως κάναμε πριν.

Ευχαριστούμε λοιπόν την Πρόεδρο του Σύλλογου Εργαζομένων στον Δήμο Χαλανδρίου, το Σύλλογο Προστασίας της Ρεματιάς, την Ελληνική Ένωση Φαλούν Ντάφα, και την φίλη μας κα Ιωάννα για τις ευχές.

Να είστε όλοι υγιείς και δημιουργικοί φίλοι μας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.


ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΑΣ ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΕΣ   


Ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης - Χαλανδριου σας εύχεται:

Καλό Πάσχα!
Φέτος, μαζί με τις ευχές μας έχουμε την τύχη και την τιμή να σας προσφέρουμε την ίδια τη Ρεματιά μας - μόνιμη κάρτα δροσιάς, χαλάρωσης αλλά και γνώσης - όπως την αποθανάτησε ένας φίλος του συλλόγου:

Με εκτίμηση,
Το Δ.Σ. του συλλόγου





Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση με Υγεία και Δύναμη σε Όλους
Σοφία Κορωναίου
Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου







Εκ μέρους της Ελληνικής Ένωσης Φάλουν Ντάφα σάς ευχόμαστε Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.

Ελληνική Ένωση Φάλουν Ντάφα
Αισώπου 5, Ψυρρή Τ.Κ. 10554
Τηλ. Επικoινωνίας: 212-1003362
www.eefd.gr
www.faluninfo.net
www.falundafa.gr

Ελληνική Ένωση Φάλουν Ντάφα είναι μη-κερδοσκοπικό-σωματείο που ιδρύθηκε το 2002 από Έλληνες ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ (ή Φάλουν Ντάφα), μιας αρχαίας κινέζικης εξάσκησης διαλογισμού, με σκοπό την ορθή εξάσκηση της μεθόδου, και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του ελληνικού κοινού σχετικά με τη δίωξη που υφίσταται η εξάσκηση και οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα στην Κίνα. Το 2010 το καταστατικό μας τροποποιήθηκε ώστε να έχουμε τη δυνατότητα μέσα από την παρουσίαση πολιτιστικών δραστηριοτήτων και γεγονότων (βλ. Shen Yun Performing Arts, Έκθεση Τέχνης: Η τέχνη της Αλήθειας, Καλοσύνης, Ανεκτικότητας), να κοινωνήσουμε στο ελληνικό κοινό τον αληθινό κινεζικό πολιτισμό, που τόσο μοιάζει με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, και το πανανθρώπινο μήνυμά του).




Ευχές από καρδιάς για ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ, με τη λαμπάδα της ελπίδας αναμμένη
Ιωάννα Τζανουδάκη






Φωνάζουν οι άδειες πλατείες

Η «διά περιπάτου» υπερψήφιση του Πολυνομοσχεδίου και τα μηνύματα της κοινωνίας. 

Αισίως οι κυβερνώντες «πάτησαν» τον Μάιο και -με πρώτο τον Σαμαρά- πανηγυρίζουν. Ενώ το μίνι Μνημόνιο διέψευσε παταγωδώς το κατηγορηματικό «δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα», ο πρωθυπουργός δεν ένιωσε καν την ανάγκη να μιλήσει στη Βουλή. «Μα πρόκειται για ανέργους», διευκρίνισε ο Στουρνάρας για τους ανακυκλώσιμους επί πεντάμηνο με 400 ευρώ. Κι ο Ά. Γεωργιάδης ολοκλήρωνε το κρεσέντο του κυνισμού με «κλάκα» και λοιδορία στον Π. Καμμένο, υποχρεώνοντάς τον να κατέβει απηυδισμένος από το βήμα της Βουλής.
Κουτσαβάκικη και φασίζουσα αλαζονεία επιδεικνύει η κυβερνητική Δεξιά του Σαμαρά. Το ότι πέρασαν τούτα στο ντούκου είναι, δυστυχώς, το λιγότερο. Παγιώνεται πια μια ζοφερή κατάσταση αδυναμίας να εγερθεί ξανά το φρόνημα της κοινωνίας. Η πλατεία έξω ήτανε άδεια, επισημάνθηκε από άλλους με οδυνηρό προβληματισμό κι από άλλους με έκδηλη χαιρεκακία δικαίωσης. Τα βλέμματα, δικαίως, στρέφονται στην Αριστερά. Πού είναι, τι λέει, τι κάνει, τι δεν κάνει; 
Αντί για απαντήσεις θα προσθέσουμε στα υπάρχοντα κι άλλα ερωτήματα. Ίσως έτσι χαρτογραφείται μια οδός διαφυγής. Πολλές φορές σε αυτή την τριετία τέθηκε το αμφίπλευρο ζητούμενο: «Γιατί δεν αντιδρά ο κόσμος - ποια γραμμή της Αριστεράς θα δώσει ώθηση;». Και, ταυτόχρονα, το στελεχικό δυναμικό όλου του αριστερού φάσματος έμεινε έκπληκτο, αμήχανο και εν πολλοίς (αυτό προφανώς είναι το χειρότερο) αμέτοχο μπροστά στα μεγαλειώδη λαϊκά ξεσπάσματα που έβαλαν στο στόχαστρο το πολιτικό σύστημα και το καθεστώς της τρόικας και των μνημονίων. Το «κλικ» που συσχέτισε τα σκέλη του ερωτήματος, που σήμερα σε άλλη βάση επανέρχεται αμείλικτο, έλαβε χώρα μάλλον σε τούτο δω το έδαφος. Στη συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη λαϊκή δυναμική της χειραφέτησης. 
Από αυτήν την αφετηρία, πιθανώς, θα πρέπει να τεθούν τα μέτρα και τα σταθμά για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της Αριστεράς. Ποιες πρωτοβουλίες οργανώνονται, ώστε να βγει η κοινωνία στο προσκήνιο; Μέσω προαναγγελιών μιας επικείμενης κυβερνητικής κατάρρευσης που διαρκώς διαψεύδεται, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να εγκλωβίζεται σε θέση… κυβέρνησης σε αναμονή. Θα παραμείνει; Αμφίβολο ακόμη κι αυτό. Ο λαός του έδωσε το χρίσμα, για να ενσαρκώσει όμως προσδοκίες ανατροπής, σωτηρίας και εν τέλει απελευθέρωσης. Κι όχι βέβαια για να αποσυρθεί ξανά ο κόσμος στο ρόλο… μελλοντικού ψηφοφόρου και παθητικού θεατή του γνωστού επικοινωνιακού παιχνιδιού κυβέρνησης - αντιπολίτευσης.
Πώς απαντιούνται οι απαιτήσεις της οργάνωσης του λαού; Της συγκρότησης ενός πολιτικού ρεύματος, ώστε να δοθεί η μάχη της ανατροπής απέναντι σε ένα αδίστακτο πολιτικό σύστημα κι ένα στυγνό καθεστώς; Πώς θα γίνουν κτήμα του λαού, κίνημα αναγέννησης και διεξόδου η δημοκρατική επαναθεμελίωση, η κατάκτηση της ανεξαρτησίας και η παραγωγική ανασυγκρότηση σε νέα αξιακά πρότυπα; 
Δυστυχώς, τα μόνα δείγματα απαντήσεων είναι οι «πλατφόρμες» και οι «πρωτοβουλίες», μαζί και τα «plan» της αλφαβήτας, που λανσάρονται ως πανάκεια, αλλά καταλήγουν αναχώματα αυξομείωσης του ειδικού βάρους των μηχανισμών - εντός και εκτός των τειχών των κομματικών σχηματισμών της Αριστεράς. 
Δεν υπάρχει κανένα δεδομένο που να συνηγορεί στη συνθηκολόγηση του λαού με το καθεστώς της ισοπέδωσης και της αρπαγής. Κι η απατηλή κοινωνική αφασία δεν προδικάζει τη μονιμοποίηση της συγκυριακής εξασφάλισης από τον Σαμαρά του πολιτικού ελέγχου. Άλλωστε, αυτό είναι αντιληπτό από το πρωθυπουργικό κέντρο, που ήδη επεξεργάζεται σχεδιασμούς, χωρίς να αποκλείεται ο εκλογικός αιφνιδιασμός, ωστόσο φιλοδοξώντας σε ευρύτερη αναδιάταξη του κλυδωνιζόμενου πολιτικού κατεστημένου. Αυτό που «φωνάζει» κάθε μέρα όλο και πιο δυνατά είναι το τέλος των συνεγερτικών συνθημάτων και αιχμιακών διεκδικήσεων και η ανάγκη για βαθύτερες και συνολικότερες πολιτικές διεξόδου και προοπτικής. 
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις, κι ενδεχομένως συγκρούσεις, που σοβούν στην περιοχή θα καθορίσουν τις εξελίξεις. Κι εδώ βοά άλλο ένα έλλειμμα πολιτικής γραμμής, ιεράρχησης και βέβαια της επιβαλλόμενης προετοιμασίας και του δυναμικού της Αριστεράς και του λαού. Ο αιφνιδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ με τις ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό, αλλά και την ωμή επιβολή της τρόικας στην τροπή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, φωτίζει πολλαπλά τις αστοχίες εντοπισμού των κρίσιμων μετώπων, παρά τις γενικές καταγγελίες και εξαγγελίες.
Σε αυτό το πλαίσιο, ήρθε και μια δημοσκοπική νότα που, μάλλον, επιβεβαιώνει τα «καμπανάκια» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε έρευνα της ALCO στη Β’ Αθήνας, για την ιστοσελίδα theparer.gr, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει πτώση από το 33% στο 17%. Μεγαλύτερη σημασία έχουν τα ποσοστά των ψηφοφόρων του που μετακινούνται: 13% αναποφάσιστοι, 6,7% δηλώνουν άλλο κόμμα εκτός κοινοβουλευτικών, Λοβέρδου και Plan B, και τέλος 7,6% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιούνη δηλώνουν τώρα ψήφο στη Χρυσή Αυγή. Ενώ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ καταγράφουν μεγάλες απώλειες, η Χ.Α. διπλασιάζει τη δύναμή της. 
Αυτά και καλή Aνάσταση… Το ημερολόγιο έχει εξαντληθεί για την Αριστερά κι όχι για την κυβέρνηση…

του Δημήτρη Υφαντή, Εφημερίδα "δρόμος της Αριστεράς", 3-4/5/2013

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤAΡΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ…

ΠΩΣ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΚΟΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΑΡΑΚΩΜΑΤΑ ΠΡΙΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΑΥΓΟ
(“Βελουχιώτες μου” προσέξτε μην σας φύγει κανά πίπουλο πάνω στην μάχη)

20130502-212812.jpg
http://www.olympia.gr/

Οι άγιες ημέρες του Πάσχα πέρασαν. Η (όποια) ηρεμία και η (επίσης όποια) ανεμελιά, ανήκουν στο άμεσο παρελθόν. Δυστυχώς, το παρόν είναι πάλι εδώ...Ρεαλιστικό, σκληρό, επιτιθέμενο σε...εξακολουθητικό Μέλλοντα, όπως λέγαμε και στο σχολείο...Το μέλλον - εδώ και αρκετά χρόνια - αβέβαιο. Κάποιες πρακτικές, όμως, παραμένουν. Γίνονται τρόπος ζωής, καθημερινότητα, σταθερές "εχθρικές ενέργειες" και επικίνδυνοι ελιγμοί κατά του Έλληνα και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. 
Η παραπλάνηση και η κοροϊδία σε όλο τους το μεγαλείο.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ σε όλους, ΥΓΕΙΑ και ΔΥΝΑΜΗ.

Δ.Χ.