Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 19 Μαΐου 2020

19η Μαϊου: Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου...




Με αφορμή τη σημερινή επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ο Περιφερειακός Σύμβουλος, επικεφαλής της Παράταξης “Αττική Πράσινη Περιφέρεια” Νίκος Παπαδάκης έκανε την παρακάτω δήλωση: “Θεωρούμε ότι ο αφανισμός των Ελλήνων του Πόντου συνιστά έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Εκτιμούμε ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου το 1994 από την Ελληνική Βουλή αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα δικαίωσης.

Καλούμε τη Διεθνή Κοινότητα κατά το πρότυπο της αναγνώρισης των δύο άλλων γενοκτονιών, Εβραίων και Αρμενίων, να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, να προασπίσει την ιστορική αλήθεια και να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίωσης ενός ολόκληρου λαού.”

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ






ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ: Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (1916 – 1923) αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του 20ου αιώνα και χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Μια θηριωδία κατά την οποία 353.000 Πόντιοι εξολοθρεύτηκαν, περισσότεροι από 400 χιλιάδες ξεριζωμένοι πήραν το δρόμο για την Ελλάδα αφήνοντας πίσω τους έναν πολιτισμό τριών χιλιετιών και μια καμένη γη: 815 χωριά ανασκαμμένα, 1.134 εκκλησίες κατεστραμμένες, 960 σχολεία γκρεμισμένα.

Το Πράσινο Κίνημα θεωρεί ότι ο αφανισμός των Ελλήνων του Πόντου συνιστά έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.


Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου το 1994 από την Ελληνική Βουλή αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα δικαίωσης.

Συμφωνούμε απόλυτα με τη Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ή IAGS) όπου το 2007 αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ελλήνων, μαζί με την γενοκτονία των Ασσυρίων, και εξέδωσε το εξής ψήφισμα και το εξής σκεπτικό:

  • «ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες,
  • ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των ετών 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη).»
Το Πράσινο Κίνημα καλεί τη Διεθνή Κοινότητα κατά το πρότυπο της αναγνώρισης των δύο άλλων γενοκτονιών, Εβραίων και Αρμενίων, να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, να προασπίσει την ιστορική αλήθεια και να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίωσης ενός ολόκληρου λαού.

Η Ιερή Μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου πρέπει να διατηρηθεί ζωντανή.

Ο Συμπρόεδρος του Πράσινου Κινήματος Κώστας Καλογράνης δήλωσε σχετικά: "Η 19η Μαΐου είναι ημέρα εθνικής μνήμης και θλίψης, ημέρα απόδοσης φόρου τιμής προς τον Ποντιακό Ελληνισμό.

Είναι εθνική και ιστορική υποχρέωση όλων μας να θυμόμαστε και να τιμούμε τη μέρα αυτή, να μη ξεχάσουμε ποτέ την τραγωδία της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Οφείλουμε να αγωνιστούμε, για ν' αναγνωρισθεί διεθνώς η γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, ως στίγμα βαρβαρότητας που θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην ανθρώπινη μνήμη.
Υποκλινόμαστε με σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων και κρατάμε ζωντανή την ιστορική μας συνείδηση.

Αιωνία η μνήμη όλων των θυμάτων της Γενοκτονίας."

Σύλλογος "ΑΡΓΩ": Σχετικά με την Εκπαίδευση - Οπισθοδρόμηση σε καιρό πανδημίας



ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ «ΑΡΓΩ»

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,

αισθανόμαστε επιτακτική την ανάγκη να καταθέσουμε τις απόψεις μας για εκπαιδευτικά προβλήματα που απασχολούν εν μέσω της πανδημίας την Εκπαίδευση και όλη την ελληνική κοινωνία, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεκάδες γονείς και εκπαιδευτικοί πλαισιώνουν τον Σύλλογό μας:

1. Τα θέματα της Παιδείας απαιτούν ειλικρινή διάλογο, χωρίς αιφνιδιασμούς, έτοιμες «λύσεις», «καινοτομίες» επικοινωνιακού χαρακτήρα και εμμονές. Με αυτό το σκεπτικό, θεωρούμε ότι ήταν άστοχη και αδικαιολόγητη η επιλογή του Υπουργείου Παιδείας στο διάστημα της καραντίνας να φέρει προς ψήφιση σχέδιο νόμου για την Εκπαίδευση δείχνοντας πρόθεση να προκαταλάβει και όχι να συμπεριλάβει ένα διάλογο με τις απόψεις της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Ρυθμίσεις όπως, η αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα, φθάνοντας τους 26, η αύξηση του αριθμού των εξεταζόμενων μαθημάτων σε Γυμνάσια και Λύκεια, η επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής των μαθητών στα απολυτήρια, που θα τους συνοδεύει δια βίου, η κατάργηση της κοινωνιολογίας ως μάθημα, η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων στις εξετάσεις, παρά την αρνητική εμπειρία κατά την προηγούμενη εφαρμογή της, οι ρυθμίσεις που περιορίζουν την πρόσβαση στα ΑΕΙ, ο καθορισμός του ηλικιακού ορίου των 17 ετών για εγγραφή στα ΕΠΑΛ (τώρα 1 στους 3 μαθητές είναι άνω των 17) με τους υποχρεωτικούς αποκλεισμούς στη φοίτηση και το μονόδρομο προς την ιδιωτική εκπαίδευση που θα επιφέρει, δεν είναι στοιχεία που δικαιολογούν τον τίτλο του ν/σ «Αναβάθμιση του Σχολείου».
Μάλλον ο τίτλος «Οπισθοδρόμηση του Σχολείου» θα ταίριαζε καλύτερα. Αν δε, το συνδυάσουμε και με την πρόσφατη εξίσωση των ιδιωτικών κολλεγίων με τα ΑΕΙ, έχουμε μια συνδυασμένη επί-στροφή στην ιδιωτικοποίηση και το παρελθόν.

2. Θεωρούμε ότι το άνοιγμα και η ολιγοήμερη λειτουργία μόλις 8-9 ημερών των σχολείων είναι ριψοκίνδυνη σε υγειονομικό επίπεδο, με βάση και τις επιστημονικές διχογνωμίες, αλλά και αχρείαστη στο καθαρά εκπαιδευτικό μέρος.

Δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε το άνοιγμα των σχολείων ως κατ’ επίφαση, αφού ο χρόνος μαθήματος θα είναι αμελητέος, τα λεγόμενα μέτρα «προστασίας» επισφαλή, ενώ είναι γνωστές και δεδομένες οι ελλείψεις σε προσωπικό καθαριότητας, όπως και τα προβλήματα στις σχολικές υποδομές που απέχουν πολύ από τις ανάγκες, τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτεί η ασφαλής λειτουργία τους εν μέσω πανδημίας.

Δεν χρειάζεται για οποιουσδήποτε επικοινωνιακούς, ή άλλους λόγους, ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε τα παιδιά, ούτε και οι οικογένειές τους να μπουν σε κινδύνους, χωρίς το παραμικρό εκπαιδευτικό όφελος, ενώ ταυτόχρονα θα συντελείται ο εκφυλισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Προτεραιότητα για όλους μας ήταν και εξακολουθεί να παραμένει η προστασία της δημόσιας υγείας και αυτό δεν μπαίνει σε καμία ζυγαριά.

3. Σχετικά με την χρήση κάμερας στις σχολικές τάξεις και την μετάδοση του μαθήματος -με όποιο μέσο κι αν αυτό πραγματοποιείται- θεωρούμε ότι σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί στοιχείο εκσυγχρονισμού, ή αναβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Αντίθετα, αντιβαίνει τους κανόνες προστασίας προσωπικών δεδομένων, όπως ορίζονται από το Σύνταγμα της Ελλάδος, την ελληνική νομοθεσία και τους διεθνείς κανονισμούς περί προστασίας δεδομένων. Επιπλέον ενέχει σοβαρούς κινδύνους παραβίασης προσωπικών δεδομένων έκθεσης τους στο διαδίκτυο και αξιοποίησης τους για δόλιους σκοπούς.

Η δημόσια έκθεση της εικόνας, της συμπεριφοράς και των ιδιαιτεροτήτων των μαθητών και εκπαιδευτικών αποτελεί τη μεγαλύτερη σε έκταση και σημασία παραβίαση προσωπικών δεδομένων που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα. Αντιλαμβανόμαστε ότι η ενδεχόμενη εγκατάσταση κάμερας στις σχολικές αίθουσες και η ζωντανή αναμετάδοση του μαθήματος με αφορμή και πρόσχημα την πανδημία, δεν θα περιορισθεί μόνο για όσο διαρκέσει η πανδημία. Η εισαγωγή ενός «μεγάλου αδελφού» στην καθημερινότητα της σχολικής κοινότητας θα αποτελέσει μια μεγάλη παιδαγωγική και δημοκρατική υπαναχώρηση που οφείλουμε όλοι να αποτρέψουμε.

Το μάθημα στις τάξεις όλων των βαθμίδων, είναι μια διαδικασία συμμετοχική, ζωντανή, αμφίδρομη, με αμεσότητα, διαλόγους, ερωτοαπαντήσεις κλπ. Μια διαδικασία που απαιτεί άνεση και ελεύθερη έκφραση χωρίς την ανησυχία της «αόρατης» παρακολούθησης και απευθείας μετάδοσης εκτός της σχολικής αίθουσας. Δεν είναι διαδικτυακό σεμινάριο. Η αίσθηση και μόνο της αναμετάδοσης, ή καταγραφής, όλης αυτής της διαδικασίας στερεί τη ζωντάνια, τον αυθορμητισμό και την εμπιστοσύνη που πρέπει να καλλιεργείται μέσα στο μάθημα. Καταλύει συνεπώς τη βασική συνθήκη διδασκαλίας τη σχέση εμπιστοσύνης και εμπιστευτικότητας δασκάλου μαθητή. Μετατρέπει την εκπαιδευτική διαδικασία σε ριάλιτι σόου.

Φίλες και φίλοι,

αν κάτι μας απέδειξε περίτρανα η εν εξελίξει πανδημία είναι ότι χρειαζόμασταν, και εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε, ένα πιο ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας, με μέσα και επαρκές προσωπικό, που θα έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίζει σε όλους ισότιμη και υψηλής ποιότητας υγειονομική κάλυψη, αλλά και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και αμοιβών στους γιατρούς και νοσηλευτές.

Αν κάτι όλοι επιβεβαιώνουμε επίσης συνεχώς, είναι ότι χρειαζόμαστε ένα ισχυρό και σύγχρονο δημόσιο και δημοκρατικό εκπαιδευτικό σύστημα, που θα αντιμετωπίζει ισότιμα και θα ενθαρρύνει τις σπουδές όλων των παιδιών, χωρίς αναχρονισμούς, χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς και διακρίσεις που αναπαράγουν τις κοινωνικές ανισότητες, ευνοούν ιδιωτικά συμφέροντα, και χωρίς φειδώ στις δαπάνες, με προσλήψεις σε εκπαιδευτικούς και βοηθητικό προσωπικό, με πραγματικές επενδύσεις σε μέσα και υποδομές που απαιτούνται για το σύγχρονο σχολείο.

Με εκτίμηση
το Διοικητικό Συμβούλιο
ΑΡΓΩ Πολιτιστικός - Επιστημονικός Σύλλογος Χαλανδρίου

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ (ΑΝΤΙ)ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΝΟΜΟ


Η πανδημία που βιώνουμε όλοι, μας διδάσκει ότι το υγιές φυσικό περιβάλλον είναι ο καλύτερος τρόπος να θωρακίσουμε τη δημόσια υγεία και να χτίσουμε σε στερεή βάση την επόμενη ημέρα. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση, όσο και οι προηγούμενες χρησιμοποίησαν το περιβάλλον κυρίως για την εκποίηση του ορυκτού πλούτου, τη χρησιμοποίηση των στερεών αποβλήτων για να δημιουργηθούν υπερκέρδη προς τους ημέτερους, την άναρχη δόμηση προσπαθώντας να αδρανοποιήσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και την ατολμία να δημιουργηθεί ένα ισχυρό προστατευτικό πλαίσιο για τους φορείς προστατευμένων περιοχών.

Ο νέος νόμος εισάγει θετικά στοιχεία, όπως η εξασφάλιση των εργαζομένων στις προστατευόμενες περιοχές, η επέκταση του μέτρου για τις πλαστικές σακούλες, η υποχρεωτική ρύθμιση των μπαζών από αδειοδοτημένες εταιρίες ανακύκλωσης στις νέες άδειες οικοδομών, η αλλαγή του συντελεστή δόμησης προς τα κάτω στις περιοχές πέριξ της Ακρόπολης κ.α.

Ωστόσο υπάρχουν βασικά ζητήματα που θίγονται, τα οποία χρήζουν επαναξιολόγησης και σίγουρα μετατροπής όπως:

Ο περιορισμός της καταστατικής θέσης των αιρετών της αυτοδιοίκησης, με την ουσιαστική απώλεια αρμοδιοτήτων δεν συνάδει με τις οδηγίες της Ε.Ε. των Πόλεων και των Περιφερειών. Αυτό καθίσταται εντονότερα προβληματικό στην παρούσα φάση, όπου στην ηγεσία της Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρώπης βρίσκονται Έλληνες αυτοδιοικητικοί.  Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Aarhus, την οποία η Ε.Ε. έχει συνυπογράψει και η Ελλάδα έχει αποδεχθεί δεν έχει γίνει η απαραίτητη διαβούλευση και έχει καταστρατηγηθεί το δικαίωμα του κάθε πολίτη στην ενημέρωση και την συμμετοχή.  Το νέο συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης των προατατευόμενων περιοχών ώθησε την Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αιγαίου, του Πανεπιστημίου που αποτελεί την «κοιτίδα» των περιβαλλοντικών σπουδών και της έρευνας στην Ελλάδα, να ζητήσει την απόσυρση του νομοσχεδίου.  Η πρωτοφανής απελευθέρωση των εξορύξεων, παρακάμπτοντας την τοπική αυτοδιοίκηση έρχεται σε αντιπαράθεση με την συμφωνία του Παρισίου, την οποία και η Ελλάδα έχει συνυπογράψει.  Η εμπλοκή ιδιωτών στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις δημιουργεί ένα αδιαφανές περίβλημα το οποίο θα σύρει πολλές αποφάσεις στη δικαιοσύνη. Η επιτάχυνση των διαδικασιών, που είναι το ζητούμενο για την κυβέρνηση, μπορεί να επιτευχθεί μέσω του δημόσιου συστήματος.

Αναλυτικότερα:

Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η διοίκηση και ο νομοθέτης αντιμετωπίζουν τον κρίσιμο θεσμό της περιβαλλοντικής αδειοδότησης σαν γραφειοκρατικό εμπόδιο, και όχι ως θεμελιώδη βραχίονα πραγματικά βιώσιμης ευημερίας. Ο κίνδυνος να εμφανιστούμε περιβαλλοντικά ως το «μαύρο πρόβατο της Ευρώπης» για ακόμα μία φορά είναι πλέον υπαρκτός. Επισημαίνουμε ότι υπάρχει και η νέα οδηγία 2014/52/EE για την περιβαλλοντική́ αδειοδότηση. Oι ευρωπαϊκές τάσεις με βάση και την οδηγία αυτή ζητούν την ενίσχυση της διαδικασίας δημιουργίας περιβαλλοντικής ασπίδας. Δεν φαίνεται τα νέα κριτήρια να έχουν ληφθεί υπόψη, όπως δεν είχαν ληφθεί υπόψη και από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η ενσωμάτωση είναι ελλιπής. Για παράδειγμα, η νέα οδηγία επιβάλλει στα κράτη-μέλη να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές δεν βρίσκονται, στα πλαίσια της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, σε σύγκρουση συμφερόντων. Η διάταξη όχι μονο δεν φαίνεται να έχει ενσωματωθεί αλλά κινείται και στη αντιθετη κατεύθυνση με τους ιδιωτες να μπάινουν στη διαδικασία των ΜΠΕ. Το ευνοιοκρατικά ελαστικό αδειοδοτικό πλαίσιο για τους υδρογονάνθρακες είναι επίσης, απόδειξη αυτής της επικίνδυνης πρακτικής. Αξίζει να αναφέρουμε ότι 56 προστατευόμενες περιοχές βρίσκονται εξ’ ολοκλήρου μέσα σε χερσαία και θαλάσσια οικόπεδα εξορύξεων (40 καταφύγια άγριας ζωής και 16 περιοχές του δικτύου Natura 2000). Επίσης, 136 προστατευόμενες περιοχές βρίσκονται μερικά σε χερσαία και θαλάσσια οικόπεδα εξορύξεων (59 καταφύγια άγριας ζωής, 69 περιοχές Natura, 7 εθνικά πάρκα και ένας εθνικός δρυμός).

Σε ένα συμπαγές και συνεπές αδειοδοτικό πλαίσιο, οι παρεμβάσεις και οχλήσεις που συνεπάγονται οι σεισμικές έρευνες θα έπρεπε να υποβάλλονται σε πλήρη εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων με τη διαφάνεια και δημόσια λογοδοσία που αρμόζει σε κάθε σύγχρονο κράτος. Επίσης δεν είναι λογικό να μην έχει άποψη και λόγο η τοπική αυτοδιοίκηση για τις σεισμικές έρευνες και τις εξορύξεις που θα γίνουν εντός των διοικητικών ορίων της κάθε περιοχής. Σε μια εποχή κατά την οποία άλλα κράτη της Μεσογείου προχωρούν σε ακύρωση προγραμμάτων έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος και συμμόρφωσης με τη Συνθήκη των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή, το γεγονός ότι στην Ελλάδα κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση δημιουργεί προβληματισμό και καχυποψία. Δεν ξεχνάμε πάντως, την άρνηση χορήγησης σημαντικών πληροφοριών από την προηγούμενη κυβέρνηση, όπως συνέβη στην περίπτωση αιτήματος του WWF Ελλάς προς την αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΝ για χορήγηση μελέτης για τον εντοπισμό σχιστολιθικού αερίου. Στο πεδίο της προστασίας της βιοποικιλότητας, η παραπομπή της χώρας στο Δικαστήριο της ΕΕ, τα προηγούμενα χρόνια, για ελλιπή εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ για τη φύση δίνει σαφές μήνυμα ότι δεν αρκεί η ένταξη των περιοχών στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000. Απαιτείται η θεσμοθέτηση ενός αποτελεσματικού και λειτουργικού νομικού πλαισίου για την προστασία και διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών μέσω της διαμόρφωσης επιστημονικά τεκμηριωμένων στόχων. Το είχαμε επισημάνει και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, που δεν το έπραξαν, το επισημαίνουμε και σε αυτήν. Εξάλλου η ελλειπής νομική θωράκιση των περισσότερων προστατευόμενων περιοχών, από την προηγούμενη κυβέρνηση, με συνέπεια την συνεχή υποβάθμιση, τις έφερε στην σημερινή κατάσταση.

Στο πεδίο της κλιματικής αλλαγής με δεδομένες τις διαπιστώσεις ότι η επικίνδυνη αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας κατά 1,5o Κελσίου είναι αναπόφευκτη, οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 41%, ενώ οι ακραίοι καύσωνες που κανονικά εμφανίζονται μια φορά στα είκοσι χρόνια θα αυξηθούν κατά 173%. Τέλος οι ραγδαίες βροχοπτώσεις κατά 10% ενώ η μαζική απώλεια κατά 60% σημαντικών πληθυσμών ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών σε λιγότερο από 50 χρόνια είναι αναμφισβήτητη. Είναι πλέον πασιφανές ότι το θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο προστασίας του περιβάλλοντος αποκτά πια ζωτική σημασία. Με τον νέο νόμο τα κλιμάκια ελέγχου περιβάλλοντος που συγκροτούν ανά εξάμηνο οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας ουσιαστικά καταργούνται. Η καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής τον Ιούλιο του 2018 κατέστησε σαφές ότι το σύστημα δασοπυροπροστασίας της χώρας μας έχει διδαχθεί λίγα από τα λάθη του παρελθόντος αλλά και του παρόντος. Ο χαρακτήρας του παραμένει κατασταλτικός παρότι έχει αποδειχθεί διεθνώς ότι η πρόληψη είναι πιο σημαντική και οικονομικά αποδοτικότερη από την καταστολή. Πάνω σε αυτό το πλαίσιο σκέψης δεν είναι αποδεκτό να επιτραπεί η εξορυκτική δυνατότητα στις Προσταευόμενες Περιοχές και στα Δάση. Ο λογαριασμός θα έλθει στο τέλος στις τοπικές κοινωνίες και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Η Ελλάδα κατατάσσεται στις χαμηλότερες θέσεις της ΕΕ-28 στην ανακύκλωση αποβλήτων. Εμμένει επίσης στην απαράδεκτη πρακτική της ταφής του σχεδόν 95% των αποβλήτων (με μ.ο. ΕΕ το 45%), προκαλώντας ένα ατελείωτο πρόβλημα ρύπανσης αλλά και χάνοντας πολύτιμες ευκαιρίες για καινοτομία σε τομείς της κυκλικής οικονομίας. Αυτή η απογοητευτική κατάσταση έχει επισύρει σειρά από καταδικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ. Από το 2015 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα έχει καταβάλει συνολικά πάνω από 120 εκ. ευρώ σε χρηματικές ποινές για μη συμμόρφωση με αποφάσεις του ευρωδικαστηρίου για τα απόβλητα (στερεά και υγρά). Για εμάς η ιεράρχηση στη διαχείριση των αποβλήτων, ξεκινά με τη μείωση των παραγόμενων ποσοτήτων και συνεχίζεται με την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση, την ενεργειακή αξιοποίηση και την τελική διάθεση. Είμαστε αντίθετοι με τον ασύμφορο κανόνα των «εγγυημένων τιμών» που η προηγούμενη κυβέρνηση επέβαλε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα.

Οι καταστροφικές πλημμύρες στη Μάνδρα κατέστησαν αναγκαία την πλήρη εφαρμογή των προβλέψεων της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα και της οδηγίας για τις πλημμύρες. Είναι αναγκαίο τα Σχεδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών, και τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας να αποτελούν ουσιαστικά εργαλεία στρατηγικού σχεδιασμού της αξιοποίησης των υδάτινων πόρων. Βασική κατεύθυνση θα πρέπει να είναι η εφαρμογή προγραμμάτων μέτρων για την προστασία, αποκατάσταση και αναβάθμιση των υδάτινων σωμάτων ειδικά αυτών που χρησιμοποιούνται για την άντληση πόσιμου ύδατος. Είναι προφανές ότι αυτοί οι Εθνικοί Σχεδιασμοί δεν συνάδουν με τις ανεξέλεγκτες εξορύξεις σε όλη την επικράτεια, αφήνοντας στο περιθώριο μάλιστα, την τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι γνωστό εξάλλου ότι οι σεισμικές δονήσεις για την έρευνα και την εξόρυξη υδρογονανθράκων επηρεάζουν (πολλές φορές ανεπανόρθωτα) τον υδροφόρο ορίζοντα. Το ίδιο ισχύει και για την χωροθέτηση ΧΥΤΑ σε περιοχές που ο υδροφόρος ορίζοντας είναι πλούσιος.

Φέτος, συμπληρώνονται 20 χρόνια από την υιοθέτηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, η οποία εισήγαγε την πρωτοποριακή έννοια της ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το μεγαλύτερο διακύβευμα στη διαχείριση των υδάτων αποτελεί η εξασφάλιση της πρόσβασης όλων των πολιτών σε πόσιμο νερό και σε υπηρεσίες αποχέτευσης. Για εμάς στον νόμο πρέπει να υπάρχει ρητή αναγνώριση του καθολικού δικαιώματος πρόσβασης στο πόσιμο νερό και στις υπηρεσίες αποχέτευσης. Σε αυτό τον τομέα κομβικό ρόλο ζητάμε να παίξει το Πράσινο Ταμείο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το Πράσινο Ταμείο (ΠΤ) είναι η μοναδική εθνική πηγή πόρων για την εξυπηρέτηση του οικολογικού χρέους της χώρας, όμως είναι μειωμένη λόγω του περιορισμού του ορίου των λειτουργικών του δαπανών επί του συνόλου των διαθεσίμων του. Ζητάμε να επανέλθει αυτό το ποσοστό στο 100% για να έχει η τοπική αυτοδιοίκηση πρόσβαση σε ένα χρηματοδοτικό εργαλείο με περισσότερα χρήματα. Επίσης η επίτευξη υψηλού επιπέδου διαφάνειας και δημόσιας λογοδοσίας εξακολουθεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για το Πράσινο Ταμείο. Από την εποχή των προηγούμενων κυβερνήσεων στην ιστοσελίδα του Πράσινου Ταμείου παρατηρείται ελλιπής ενημέρωση αφού οι εκθέσεις ορκωτών ελεγκτών δεν αναρτώνται, ενώ οι ετήσιοι προϋπολογισμοί περιορίζονται στην παράθεση βασικών στοιχείων εσόδων και εξόδων, δίχως αναφορά στο περιεχόμενο και δίχως απολογισμό για το έργο.

Με βάση όλα τα παραπάνω και επειδή:
  • Για πρώτη φορά, κυβέρνηση υποβαθμίζει προκλητικά την περιβαλλοντική νομοθεσία, επιτρέποντας ρητά εξορύξεις πετρελαίου και αερίου μέσα σε ζώνες προστατευόμενων περιοχών (Άρθρο 44).
  •  Για πρώτη φορά, κυβέρνηση αφαιρεί από την τοπική κοινωνία και τις δημοτικές αρχές το δικαίωμα γνώμης για έρευνες υδρογονανθράκων στις δημόσιες περιοχές ιδιοκτησίας τους (Άρθρο 110).
  •  Ο νόμος είχε τεθεί αρχικά σε δημόσια διαβούλευση με 66 άρθρα. Ωστόσο, η τελική του μορφή, όπως αυτή κατατέθηκε προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή είχε 130 άρθρα, 64 εκ των οποίων δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας και έρχονται σε αντίθεση με τη Σύμβαση του Aarhus. 
  •  Σύμφωνα με πρόσφατες ανακοινώσεις, τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος θα αποτελέσουν βασική στρατηγική προτεραιότητα της EUROPOL στο πλαίσιο του πολυετούς προγραμματισμού 2020-2022.  Έχουμε το παράδειγμα του 2017 όπου ο τότε νόμος της κυβέρνησης για τη δόμηση υπέστη τροποποίηση με ένα σαρωτικό άρθρο σε άσχετο νομοσχέδιο.
Πάνω από 100 περιβαλλοντικές οργανώσεις και συλλογικότητες και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου έχουν ζητήσει την απόσυρση του.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου ζητά:

  •  Την απόσυρση του νόμου για να πραγματοποιηθεί αναλυτικότερη διαβούλεση,
  • Τη ρητή απαγόρευση των εξορύξεων σε προστατευμένες περιοχές και δασικές εκτάσεις.
  • Τη δυνατότητα να έχει λόγο και ρόλο η τοπική αυτοδιοίκηση για την όποια πιθανή εξορυκτική δραστηριότητα στις μη προστατευόμενες περιοχές.
  • Την απόσυρση του άρθρου όπου οι ιδιώτες εμπλέκονται στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις. 
  • Τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί το Πράσινο Ταμείο το 100% των χρημάτων για την εξυπηρέτηση του οικολογικού χρέους κυρίως μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης.
  •   Την περιγραφή του δικαιώματος πρόσβασης σε πόσιμο νερό και υπηρεσίες αποχέτευσης όλων των πολιτών και την χάραξη Εθνικής Περιβαλλοντικής Πολιτικής προς την κατεύθυνση αυτή.
  •   Την ίδρυση ανεξάρτητης αρχής περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων, με αναφορά στη Βουλή.
Μειοψήφησαν οι κ.κ. Γ. Κουράσης, Χ. Αγαπητού, Π. Λαμπρόπουλος, Χ. Κιάκος, Ε. Νιώτη, Θ. Αλεξανδρή, Κ. Καρατζά, Δ. Λάμπρου, Α. Οικονόμου και Π. Βάσιος.

Ο κ. Σ. Λαπιέρης έδωσε λευκή ψήφο.

Η επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ‘Λαϊκή Συσπείρωση Χαλανδρίου’ κ. Κ. Καρατζά δήλωσε ότι ή Λαϊκή Συσπείρωση καταδικάζει τον Νόμο που τον θεωρεί απαράδεκτο.

Αυτή η απόφαση έλαβε αύξοντα αριθμό 106/2020.

Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ε Χ Ο Ν Τ Ε Σ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΥΜΠΕΡΑΤΟΣ ΜΕΛΗ: ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ, ΣΕΡΓΙΟΣ ΓΚΑΚΑΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΑΛΑΝΗ - ΠΙΣΙΜΙΣΗ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ, ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΤΟΥΦΑ, ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΑΤΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΣ, ΕΥΤΕΡΠΗ ΛΕΡΤΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΒΑΖΑΚΑ, ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΡΑΣΣΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΡΑΣΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ, ΧΡΥΣΑ ΑΓΑΠΗΤΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΙΑΚΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΙΑΜΠΑΣ, ΕΛΕΝΗ ΝΙΩΤΗ, ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΣΣΥΒΑΣ, ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΡΑΝΙΔΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ, ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΚΑΡΑΤΖΑ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΟΣ, ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΛΑΠΙΕΡΗΣ

Μ Η   Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ε Χ Ο Ν Τ Ε Σ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΡΑΝΙΔΗ, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΝΤΙΚΟΥΔΗΣ, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ, ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΑΖΑΝΗ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ Οι οποίοι δεν συμμετείχαν αν και ειδοποιήθηκαν νόμιμα.

Προσελεύσεις στην τηλεδιάσκεψη: Ουδείς.   

Αποχωρήσεις από την τηλεδιάσκεψη: Κατά τη διάρκεια της προ ημερησίας διάταξης συζήτηση αποχώρησαν οι κ.κ. Κ.-Ο. Καραγιάννη και Γ. Θωμάς και κατά τη διάρκεια συζήτησης του 3ου θέματος της ημερήσιας διάταξης αποχώρησαν οι κ.κ. Ν. Πράσσος, Κ. Αγγελής, Α. Τσιαμπάς και Μ. Κόσσυβας.

Μεταβολές: Μετά από πρόταση του Προέδρου, τα θέματα 4, 5 & 6 της ημερήσιας διάταξης αποσύρθηκαν.

Κληθείς, συμμετείχε ο Δήμαρχος κ. Συμεών (Σίμος) Ρούσσος, ο οποίος αποχώρησε κατά τη διάρκεια συζήτησης του 3ου θέματος της ημερήσιας διάταξης.  Με την υπ’ αρ. πρωτ. 1127/30-08-2019 απόφαση Δημάρχου, τον Δήμαρχο αναπλήρωσε ο Αντιδήμαρχος Διοικητικών - Πολιτισμού, κ. Σέργιος Γκάκας.

Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, συμμετέχουσας της συντονίστριας και υπεύθυνης για την τήρηση των πρακτικών - υπαλλήλου του Δήμου κ. Σοφίας Ηλιακοπούλου επί του 3ου θέματος της ημερήσιας διάταξης είπε ότι:

Μας υπεβλήθη το υπ΄ αρ. 13919/05-05-2020 αίτημα από τον επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ‘Χαλάνδρι Αλλάζουμε Πορεία' κ. Άγγελο Νταβία για την έκδοση ψηφίσματος σχετικά με το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».
 .

Ακολούθησε διαλογική συζήτηση όπως καταγράφηκε στα μαγνητοφωνημένα πρακτικά, τοποθετήθηκαν σχετικά οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων και αφού ελήφθησαν υπόψη οι σχετικές διατάξεις καθώς και το κατατεθέν ψήφισμα, ο Πρόεδρος κάλεσε το Συμβούλιο να αποφασίσει σχετικά.

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ


Το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου, με αφορμή τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στην γειτονική μας Αγία Παρασκευή:

1. Καταδικάζει την επιλογή της αστυνομίας, κατ’ εντολή της κυβέρνησης, να επεμβαίνει σε πλατείες των πόλεων (όπως έγινε στη συνέχεια στην Κυψέλη) με ξύλο και χημικά και θεωρεί ότι αντίστοιχη στάση οφείλει να έχει κάθε δημοκρατικός πολίτης.

2. Θεωρεί ότι το πραγματικό ζήτημα της χαλάρωσης της τήρησης των κανόνων ενάντια στην εξάπλωση της πανδημίας οφείλει να αντιμετωπίζεται με συστάσεις, παροχή δωρεάν μέσων ατομικής προστασίας, ενεργό ενημερωτική δράση όλων των φορέων του κράτους και της αυτοδιοίκησης και αν μη τι άλλο όχι με ξύλο και χημικά προς νέους ανθρώπους. Πόσο μάλλον όταν την ίδια ώρα, η νεολαία λαμβάνει αντιφατικά μηνύματα από τηλεοράσεως για την «ασφαλή επιστροφή» στα σχολεία.

3. Πιστεύει ότι τα γεγονότα αυτά αναδεικνύουν, επίσης, το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης ελεύθερων χώρων στο σύνολο της μητρόπολης. Ενώ η πανδημία θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία επανοικειοποίησης του δημόσιου χώρου από τους πολίτες, μέσα από κατάλληλες δράσεις και παρεμβάσεις, η στάση της κυβέρνησης, της αστυνομίας και των μίντια καταλήγει να ταυτίζει την αξιοποίηση του δημόσιου χώρου από τον λαό, με την παραβατικότητα.

4. Δεν θεωρεί ότι γίνεται να χαρακτηρίζονται οι κάτοικοι της πόλης μας (πόσο μάλλον η νεολαία) ως «παραβατικοί», όπως και κάτοικοι άλλων δήμων.

5. Αντίστοιχα δεν πιστεύει ότι συμβάλλει με κανέναν τρόπο η ταύτιση ολόκληρων περιοχών, των κατοίκων τους, της νεολαίας και του εμπορικού τους κόσμου με παραβατικές συμπεριφορές.

6. Θεωρούμε τέλος ότι δεν γίνεται να στοχοποιούνται αιρετοί εκπρόσωποι από τα ΜΜΕ ως «υποκινητές» παραβατικών συμπεριφορών ή ακόμα περισσότερο ως παραβατικά στοιχεία.

Μειοψήφησαν οι κ.κ. Γ. Κουράσης, Κ. Αγγελής, Χ. Αγαπητού, Π. Λαμπρόπουλος, Χ. Κιάκος, Α. Τσιαμπάς, Ε. Νιώτη, Μ. Κόσσυβας, Θ. Αλεξανδρή, Ε. Κρανίδης, Γ. Θέος, Ι. Αντωνιάδης και Π. Βάσιος.




Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ε Χ Ο Ν Τ Ε Σ ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΥΜΠΕΡΑΤΟΣ ΜΕΛΗ: ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ, ΣΕΡΓΙΟΣ ΓΚΑΚΑΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΑΛΑΝΗ - ΠΙΣΙΜΙΣΗ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ, ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΤΟΥΦΑ, ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΑΤΟΥ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΣ, ΕΥΤΕΡΠΗ ΛΕΡΤΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΒΑΖΑΚΑ, ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΡΑΣΣΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΡΑΣΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ, ΧΡΥΣΑ ΑΓΑΠΗΤΟΥ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΙΑΚΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΙΑΜΠΑΣ, ΕΛΕΝΗ ΝΙΩΤΗ, ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΣΣΥΒΑΣ, ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΡΑΝΙΔΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΕΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ, ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΚΑΡΑΤΖΑ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΘΩΜΑΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΟΣ, ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΛΑΠΙΕΡΗΣ

Μ Η Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ε Χ Ο Ν Τ Ε Σ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΡΑΝΙΔΗ, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΝΤΙΚΟΥΔΗΣ, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ, ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΑΖΑΝΗ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ Οι οποίοι δεν συμμετείχαν αν και ειδοποιήθηκαν νόμιμα.

Προσελεύσεις στην τηλεδιάσκεψη: Ουδείς. 2

Αποχωρήσεις από την τηλεδιάσκεψη: Κατά τη διάρκεια της προ ημερησίας διάταξης συζήτηση αποχώρησαν οι κ.κ. Κ.-Ο. Καραγιάννη και Γ. Θωμάς και κατά τη διάρκεια συζήτησης του 3ου θέματος της ημερήσιας διάταξης αποχώρησαν οι κ.κ. Ν. Πράσσος, Κ. Αγγελής, Α. Τσιαμπάς και Μ. Κόσσυβας.
 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΗΧΟΓΡΑΦΗΘΗΚΕ .....

1978, πιτσιρίκια είμασταν  ή όταν πρωτοακούσαμε ένα νέο - τότε - αγγλικό συγκρότημα σε ένα κομμάτι ύμνο..
Και από τότε ξέραμε ότι ένας τεράστιος μουσικός - ο κιθαρίστας τους Mark Knopfler θα πέρναγε στον χώρο των τεράστιων της ροκ.