Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

Συνάντηση εργασίας Προέδρου της Π.Ε.Δ.Α. και Δημάρχου Αλίμου



Τον Δήμαρχο Αλίμου, Ανδρέα Κονδύλη επισκέφθηκε στο Δημαρχείο της πόλης ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής, Δήμαρχος Νίκαιας/Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Γιώργος Ιωακειμίδης και είχε πολύωρη συζήτηση μαζί του για θέματα τοπικού και ευρύτερου αυτοδιοικητικού χαρακτήρα με αφορμή το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την διοικητική μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ο Δήμαρχος Αλίμου, ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Π.Ε.Δ.Α. για τα εξελισσόμενα έργα στην πόλη του, τα οποία, όπως, είπε, «αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στις γειτονιές του Αλίμου» και αναφέρθηκε με ιδιαίτερη ικανοποίηση στα πρόσφατα ευρήματα των δειγματοληψιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στις ακτές της πόλης.

«Οι μετρήσεις -τόνισε ο κ. Ανδρέας Κονδύλης- έγιναν ύστερα από δική μας παραγγελία για να ενημερωθούν οι πολίτες οι οποίοι ανησυχούν για την κατάσταση των παραλιών, μετά τη μεγάλη ρύπανση από το ναυάγιο του «Αγία Ζώνη ΙΙ. Τα αποτελέσματα τους -επεσήμανε ο κ. Δήμαρχος Αλίμου- δείχνουν ότι οι ακτές μας είναι καθαρές από πετρελαιοειδή, κολοβακτηρίδια και εντερόκοκκους σε όλο το παραλιακό μέτωπο του Αλίμου.»

Ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής, κ. Γιώργος Ιωακειμίδης, ενημέρωσε τον συνομιλητή του για τις πρωτοβουλίες που πρόκειται να αναπτυχθούν από την Π.Ε.Δ.Α. μέχρι το τέλος του 2018 και αξιοποιώντας την ευκαιρία, εξήρε το σύνολο των Δημάρχων του λεκανοπεδίου οι οποίοι με τη θετική στάση τους και την αθρόα συμμετοχή τους στον διαρκή διάλογο που αναπτύσσεται τους τελευταίους μήνες στην Π.Ε.Δ.Α. έδειξαν ότι υπεράνω των όποιων διαφωνιών και των όποιων διαφορετικών απόψεων, νοιάζονται για την ποιοτική αναβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης προς όφελος και μόνο των συνδημοτών τους.

Ο κ. Γ. Ιωακειμίδης, στις δηλώσεις του, συνεχάρη τον κ. Α. Κονδύλη για το έργο που εξελίσσεται στην πόλη του και ξεναγούμενος στην πινακοθήκη του Δήμου Αλίμου την οποία κοσμούν έργα μεγάλων Ελλήνων εικαστικών, (Αλέκος Φασιανός, Γιάννης Τσαρούχης, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, κ.α.) δήλωσε εντυπωσιασμένος από όσα είχε την ευκαιρία να δει.

Κύκλος συναυλιών «Άνοιξη βιδωτό φιλί» Αίθουσα Κωστή Παλαμά


«Άνοιξη βιδωτό φιλί»
(Ο. Ελύτης - Τα ετεροθαλή)


Κύκλος ανοιξιάτικων συναυλιών αφιερωμένων στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι.
Στην αίθουσα «Κ. Παλαμάς» του ιστορικού φιλολογικού συλλόγου, θα πραγματοποιηθούν συναυλίες αφιερωμένες σε σπουδαίους Έλληνες συνθέτες και ποιητές από τις 21/04 εώς και τις 26/05 με την συμμετοχή ταλαντούχων ερμηνευτών της νεότερης γενιάς.

Συνθέτες – ποιητές: Γ. Σπανός, Ν. Κυπουργός, Θ. Μικρούτσικος, Σ. Κραουνάκης, Γ. Χατζηνάσιος, Μ. Σουγιούλ, Μ. Πλέσσας, Λ. Νικολακοπούλου, Ν. Γκάτσος, Μ. Ελευθερίου κ.α

Ερμηνευτές: Χ. Στεφανάκη, Δ. Σαμόλης, Χ. Κωνσταντόπουλος, Γ. Σουλάκης, Ν. Καρακαλπάκης, Γ. Βασιλείου, Α. Τσαρούχης και ο Γ. Μαθές.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ

21/04 Χ. Στεφανάκη φωνή, Γ. Σχοινάς πιάνο/ακορντεόν, σε τραγούδια του Γ. Σπανού

28/04 Δ. Σαμόλης φωνή, Δ. Σιάμπος κιθάρα, σε τραγούδια του Ν. Κυπουργού

05/05 Χ. Κωνσταντόπουλος φωνή, Χ. Θεοδώρου πιάνο σε τραγούδια του Θ. Μικρούτσικου

11/05 Γ. Σουλάκης φωνή, Α. Αναστασιάδης πιάνο Π. Βήτος καχόν σε τραγούδια του Σ. Κραουνάκη

12/05& 26/05 Γ. Μαθές φωνή, Γ. Καφετζόπουλος πιάνο σε μελοποιημένη ελληνική ποίηση

18/05 Γ. Βασιλείου φωνή, Γ. Παπαδόπουλος πιάνο σε τραγούδια του Μ. Σουγιούλ

19/05 Ν. Καρακαλπάκης φωνή, Γ. Τσοκάνης πιάνο σε τραγούδια του Γ. Χατζηνάσιου

25/05 Α. Τσαρούχης φωνή, Χ. Θεοδώρου πιάνο σε τραγούδια του Μ. Πλέσσα


Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός
Αίθουσα «Κ. Παλαμάς»
Πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8

Ώρα έναρξης: 21:00

Γενική είσοδος: 12 ευρώ


Εισιτήρια πωλούνται στο εκδοτήριο του Φ. Σ. Παρνασσός την ημέρα της κάθε παράστασης

Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 9967562
Οργάνωση παραγωγής: Αργύρης Ναστόπουλος
Διοργάνωση: CELESTIAL

Οι εγκληματικές Υπερεθνικές και Σιωνιστικές ελίτ εν δράσει στη Μέση Ανατολή – Απρόβλεπτες οι συνέπειες από τυχόν στρατιωτική επέμβαση στη Συρία

Τάκης Φωτόπουλος
(12/4/2018)

Τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων και ημερών που πολύ σύντομα, ίσως και τις προσεχείς ώρες, μπορεί να κορυφωθούν σε έναν νέο Αρμαγεδδώνα, δεν είναι ούτε τυχαία αλλά ούτε απλά το αποτέλεσμα κάποιων συνωμοσιών ή γεωστρατηγικών παιχνιδιών, όπως αναλύουν εμβριθείς «διεθνολόγοι» στα απόλυτα εξαρτημένα από τις ελίτ ‘βοθροκάναλα’–όπως τα έχει βαφτίσει η λαϊκή θυμοσοφία. Στην πραγματικότητα, τα γεγονότα αυτά απλά σηματοδοτούν το τελικό ίσως στάδιο μιας εξελικτικής διαδικασίας, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή από τότε που ανδρώθηκαν οι πολυεθνικές, πριν περίπου ένα τέταρτο του αιώνα, που συνέπεσε και με την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Από τότε καθιερώθηκε η Νέα Διεθνής Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (ΝΔΤ), την οποία διαχειρίζεται το δίκτυο των διαπλεκόμενων οικονομικών, πολιτικών, πολιτιστικών και ιδεολογικών ελίτ–αυτό που αποκαλέσαμε η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε)[1]– η οποία ενεργεί, άμεσα ή έμμεσα, σαν το εκτελεστικό όργανο των κυριότερων πολυεθνικών. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει τη χρήση τόσο οικονομικής όσο και στρατιωτικής βίας στην υπόταξη λαών και χωρών που δεν είχαν ακόμη πλήρως ενσωματωθεί στην ΝΔΤ και επέμεναν να διατηρούν ένα βαθμό Εθνικής και Οικονομικής κυριαρχίας, ο οποίος ήταν ασύμβατος με την οικονομική ισοπέδωση που επιβάλλουν οι «4 ελευθερίες». Δηλαδή, την οικονομική ισοπέδωση που επέβαλε το άνοιγμα και η απελευθέρωση των αγορών κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών και η συνακόλουθη απώλεια οικονομικής και επομένως εθνικής κυριαρχίας. Το ίδιο γενικό άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών συνεπάγεται την ιδεολογική και πολιτιστική ισοπέδωση που είναι άμεσο αποτέλεσμα της μαζικής μετανάστευσης από το Νότο στον Βορρά και της καλλιέργειας των πολιτικών ταυτότητας και των ατομικών δικαιωμάτων. Δηλαδή, των πολιτικών που συνειδητά σκοπεύουν στη μετατροπή των πολιτών σε απλά ατομιστικά όντα (κατευθυνόμενα από τα ΜΜΕ) που ενδιαφέρονται μόνο για «την πάρτη τους» και προκαθορίζονται κυρίως με βάση το φύλο τους, τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και αντίστοιχα κριτήρια.

Όσον αφορά, πρώτον, την οικονομική βία, αυτή είναι η μορφή βίας που χρησιμοποιεί κυρίως το πιο τυφλό όργανο της Υ/Ε, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), η οποία αποτελεί συγχρόνως το πρότυπο για την πλήρη παγκοσμιοποίηση. Οι λαοί μέσα στην ΕΕ καταδικαστήκαν στην απώλεια κάθε οικονομικής και επομένως εθνικής κυριαρχίας, στο πλαίσιο ενός διαστρεβλωμένου «διεθνισμού», στον οποίο μετέχουν και πολιτικοί απατεώνες όπως αυτοί που απαρτίζουν τον κομματικό μηχανισμό και την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Διαστρεβλωμένο, γιατί βέβαια ο πραγματικός διεθνισμός θεμελιωνόταν στην εθνική και οικονομική κυριαρχία των λαών που ενωνόντουσαν με βάση τα ιδανικά της ειρήνης, της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης των λαών και όχι βέβαια στον ψευτο-διεθνισμό της ΕΕ, όπου μια γραφειοκρατία που ουσιαστικά διορίζει η Υ/Ε, απλά διεκπεραιώνει τις εντολές της, ενώ οι λαοί δεν ελέγχουν πια, σε οποιοδήποτε σημαντικό βαθμό, την οικονομία τους, τα σύνορά τους και την εθνική κυριαρχία τους, ακόμη και την ίδια την κουλτούρα τους. Κύριο παράδειγμα της διαδικασίας αυτής είναι βέβαια η ίδια η Ελλάδα που έχει γίνει ένα καθαρό προτεκτοράτο της Υ/Ε ήδη από την αρχή της κρίσης, όπως τόνιζα σε βιβλίο μου με τον ίδιο τίτλο το οποίο αγνόησε βέβαια η (άμεσα ή έμμεσα) ενσωματωμένη στην ΝΔΤ «Αριστερά».[2]

Όμως οι λαοί αυτοί δεν κάθισαν αδιάφοροι, αφήνοντας την τύχη τους στην Υ/Ε. Εκτός από την Ελλάδα, όπου για ειδικούς λόγους αποκλείεται σχεδόν η ανάπτυξη ισχυρών κινημάτων για εθνική και οικονομική κυριαρχία, στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα κινήματα αυτά ανθούν.[3] Οι ειδικοί λόγοι αφορούν τη συγκυρία, από τη μια μεριά, μιας άμεσα ή έμμεσα ενσωματωμένης στη ΝΔΤ «Αριστεράς» (ΣΥΡΙΖΑ και παρακλάδια του καθώς και ΚΚΕ, Τροτσκιστές διαφόρων αποχρώσεων κλπ που βλέπουν το «μέγιστο εχθρό» σήμερα στον ιστορικά ανύπαρκτο πια «Φασισμό» και μεταθέτουν το βασικό αίτημα για έξοδο από την ΕΕ στη Δευτέρα Παρουσία της εργατικής εξουσίας), και, από την άλλη, ενός εθνικιστικού κινήματος που η ηγεσία του είναι θαυμαστές των Γερμανοτσολιάδων (ΧΑ).

Έτσι, τα κινήματα αυτά έχουν ραγδαία ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια: Από τη Βρετανία, όπου με το Μπρέξιτ ξεκίνησε ένα πελώριο λαϊκό κίνημα που επεκτάθηκε στη Γαλλία (αλλά μποϋκοταρίστηκε από μια «Αριστερά» αντίστοιχη της Ελληνικής (Μελανσόν), μέχρι την Αυστρία, την Πολωνία και πρόσφατα την Ιταλία, αλλά και την Ουγγαρία, όπου χθες θριάμβευσε το αντίστοιχο κίνημα εκεί, αλλά ακόμη και στη μητρόπολη της ΕΕ, τη Γερμανία, όπου το αντίστοιχο κόμμα είναι σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση της Μέρκελ. Φυσικά, τα κόμματα αυτά (που η ενσωματωμένη «Αριστερά» αποκαλεί, «ακροδεξιά», «λαϊκιστικά», αν όχι «ρατσιστικά» και «φασιστικά») δεν εκφράζουν αναγκαστικά τα λαϊκά στρώματα που στρέφονται κατά της ΝΔΤ. Είναι πράγματι γεγονός ότι σε κάποια από αυτά έχουν διεισδύσει (ή από παλιά υπήρχαν) ακροδεξιές ή ακόμη και νέο-ναζιστικές τάσεις. Όμως, οι τάσεις αυτές είναι πάντα η έσχατη μειοψηφία των υποστηρικτών τους, ειδάλλως δεν εξηγείται βέβαια η μαζική άνοδός τους όταν άρχισε να θεριεύει η παγκοσμιοποίηση δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργους και υποαπασχολουμένους, χωρίς κοινωνικά κράτη, τα οποία είναι σε αποσύνθεση μέσα στη ΝΔΤ κλπ.. Ήταν δηλαδή ο αδυσώπητος χωρισμός των πολιτών σε θύματα της παγκοσμιοποίησης και τους βολεμένους από αυτή (πάντα μια μειοψηφία), αυτός που έδωσε την πελώρια και απότομη μαζική ώθηση στα κινήματα και στα κόμματα αυτά.

Παράλληλα, για όσους λαούς αντιστεκόντουσαν στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης και της απώλειας της Εθνικής και Οικονομικής κυριαρχίας τους η Υ/Ε επεφύλασσε την πιο ακραία μορφή εγκληματικής στρατιωτικής βίας, με κύριο παράδειγμα την εκατόμβη του ενός εκατομμυρίου νεκρών για να διαλυθεί το ένα σκέλος του Μπααθισμού, στο Ιράκ, με τη χρησιμοποίηση άθλιων ψευδών για τα δήθεν τρομακτικά όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ. Και αυτό, πέρα από την συνεχιζόμενη ολική καταστροφή του Αφγανιστάν και της Λιβύης (εκεί με στόχο να συντριβεί το πιο αναπτυγμένο κοινωνικό κράτος της Αφρικανικής ηπείρου!) και στη συνέχεια ο εγκληματικός πόλεμος της ίδιας ελίτ και των συμμάχων της στον Αραβικό κόσμο (δηλ. τα άθλια προτεκτοράτα Σαουδ. Αραβίας, Κατάρ κλπ.) με στόχο να συντριβεί και το άλλο σκέλος του Μπααθισμού, η Συρία, που όπως δείχνει ο πολύχρονος ηρωικός αγώνας του λαού της, κάθε άλλο παρά εναντίον του Άσσαντ που εκπροσωπούσε το Μπααθικό κίνημα είναι!

Σε όλες αυτές όμως τις περιπτώσεις, στη Μέση Ανατολή–αντίθετα π.χ. με τη Γιουγκοσλαβία με την οποία εγκαινίασε την εκστρατεία της η Υ/Ε πετυχαίνοντας απόλυτα τον διαμελισμό της– εκτός από την Υ/Ε, παίζει καθοριστικό ρόλο και η εγκληματική Σιωνιστική ελίτ. Μια ελίτ, που δεν διστάζει να δολοφονεί εν ψυχρώ ακόμα και παιδιά με σφεντόνες, επειδή τολμούν να επαναστατούν για την αρπαγή και κατοχή της γης τους, με τελευταία την αρπαγή της Ιερουσαλήμ[4], με την έγκριση βέβαια του ανεκδιήγητου πλανητάρχη τον οποίο για άλλους λόγους εξέλεξαν στην Αμερική τα λαϊκά στρώματα-θύματα της παγκοσμιοποίησης, για ν’ αποδειχτεί στην πράξη ένας αδίστακτος αρχολίπαρος που προκειμένου να μην χάσει την εξουσία (που τον άφησε η Υ/Ε να κατακτήσει) είναι ικανός σήμερα να αιματοκυλίσει όλο τον πλανήτη. Η Σιωνιστική αυτή ελίτ, πέρα από την ικανοποίηση των γενικών συμφερόντων της Υ/Ε που είναι βέβαια έμμεσα και στενά οικονομικά στη Μ. Ανατολή (πετρέλαια κλπ) έχει και ειδικά συμφέροντα που στοχεύουν κυρίως στη δημιουργία μιας σειράς προτεκτοράτων στη Μέση Ανατολή (ακόμη και στην Ελλάδα και την Κύπρο επειδή έχουμε την ατυχία να γειτονεύουμε με το Ισραήλ!) ώστε να εξασφαλιστεί όχι μόνο η παντοτινή αναπαραγωγή ενός σαφώς ρατσιστικού καθεστώτος όπως το Ισραήλ, αλλά και η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής, που βασικά άρπαξαν από τους Άραβες…

ΣΜΗΝΑΓΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΤΑΔΩΡΟΣ: ΑΘΑΝΑΤΟΣ