Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017

ΔΙΑΦΩΝΩ ΡΙΖΙΚΑ ΜΕ ΟΣΑ ΛΕΣ, ΠΕΣΤΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ


Εξαιρετική πραγματικά η απόπειρα του Αντώνη να μας φωτίσει για το νεοφιλελευθερισμό και να τον ξεπλύνει.
Είναι προφανές ότι διαφωνώ μαζί του.

Και με μερικές επισημάνσεις του Κομπότη - εχθές είχα σοβαρές διαφωνίες αφού ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ντε και καλά ότι έχει δίκιο όποιος βρίζει τον Συμεών και πρέπει να υιοθετείται ό,τι λέει.
Η δικιά μας η κριτική έχει σαφές πρόσημο δεν είναι υιοθέτηση κάθε κριτικής από όπου και αν προέρχεται.
ΕΙΔΙΚΑ αν μιλάμε για ΨΕΜΑΤΑ προερχόμενα από .γνωστούς λασπολόγους, συκοφάντες και πλαστογράφους που όντας σε δύσκολη θέση αυτή την περίοδο, έχουν υιοθετηθεί πολιτικά και τεθεί υπό καθεστώς προστασίας της - εν ζωή - ηγεσίας της ΚΟΚΚΙΝΟΠΡΑΣΙΝΗΣ αυτοεξυπηρέτησης που έχει αναλάβει την προστασία όοολοου του παλιού κατεστημένου.

(Κάντε λίγο κράττει να τελειώσει η ΕΔΕ, μην εκτίθεστε λόγω άγχους να την καλύψετε. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. Νταβίας speaking).

ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΧΩΡΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.

Ο Αντώνης  σήμερα με εντυπωσίασε με τις διατυπώσεις του και την προσέγγισή του περί νεοφιλελευθερισμού.
Τελικά έχουν γίνει σαν τους ΚΝΙΤΕΣ της εποχής μας.
Κάνουν το άσπρο μαύρο!

Μετά λοιπόν τα γνωστά ιδεολογήματα περί του "κακού" δανεισμού (σε ποιον ρε Αντώνη χρωστάει όλος ο πλανήτης όμως;;;;) , της κακής φορολογίας που ταΐζει τεμπέληδες και των περιορισμών - δια του συνδικαλισμού και των νόμων  - της "ελευθερίας"  να ανοίγουν νέες επιχειρήσεις όπου και όπως να ' ναι, από τους ιδιώτες, με κεφάλαια προερχόμενα από  δανεισμό και κρατικές ή κοινοτικές (πάντως ΔΗΜΟΣΙΕΣ) επιδοτήσεις ή από ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες, με κεφάλαια δηλαδή προερχόμενα από το αντικείμενο της φορολογίας (αφού εκείνοι οι ελάχιστοι που έχουν το χρήμα - και τους χρωστάει ο πλανήτης -  δεν επενδύουν ΠΟΤΕ στην παραγωγή και την καινοτομία αλλά τα διαθέτουν μέσω χρημοτοπιστωτικών προϊόντων και κάααθονται να απολαμβάνουν την δουλειά των άλλων μέχρι να αποφασίσουν να τους κλείσουν, αν δεν τους αποδίδουν αρκετούς τόκους) ή ακόμα κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι οι "επενδύσεις" γίνονται ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ άλλων κρατών (FRAPORT - DEUTCHE TELECOM κλπ)   διαβάσαμε και την εξαιρετική διατύπωση για το ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!

"Θεωρεί (ο νεοφιλελευθερισμός) ότι ο κύριος ρόλος του κράτους είναι να παρέχει σε όλους τους πολίτες δικαιώματα και πρόσβαση σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Πρόνοια, ο Πολιτισμός, η Δημόσια Διοίκηση, η Δικαιοσύνη, η Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια."

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όχι να παρέχει το κράτος ΔΩΡΕΑΝ δικαιώματα πολύ περισσότερο όχι ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ σε ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΝΟΙΑ κλπ.

"Να παρέχει δικαιώματα και πρόσβαση" γενικώς.

ΑΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ βεβαίως ο πολίτης και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟ του παρέχει ο νεοφιλελευθερισμός την δυνατότητα.

Αρκεί να πληρώσει "σεμνά και ταπεινά κα νοικοκυρίσια" με τα 450 ευρώ το μήνα μισθό που θα του δώσει ο .... επενδυτής αν είναι καλό παιδί και δεν κάνει απεργία.

ΩΡΑΙΟΣ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ!

Λογικό να μην πείθεται ούτε ο νεοδημοκράτης με αυτά.

Α. ΚΡΟΥΣΤΗΣ: Μα τι διάολο είναι αυτός ο Νεοφιλελευθερισμός;

Ο Α. ΚΡΟΥΣΤΗΣ
Βρισκόμουν σ’ ένα τραπέζι φίλων σε μια πικάντικη πολιτική συζήτηση, όταν έδραξα την ευκαιρία και έκανα την ερώτηση του αιώνα. Τι είναι ρε παιδιά ο νεοφιλελευθερισμός; Για να πάρω την συνήθη απάντηση από όλους, ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι ο άκρατος καπιταλισμός και η αχαλίνωτη ελεύθερη οικονομία της αγοράς χωρίς κανόνες που το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό κλπ, κλπ κλπ. Κάτι σαν μπαμπούλας δηλαδή.

Ομολογώ ότι η Αριστερή συσκότιση του τόπου έχει κάνει πολύ καλή δουλειά ακόμα και σε οπαδούς της φιλελεύθερης παράταξης.

Ε! λοιπόν ας το ξεκαθαρίσουμε.

Ο νεοφιλελευθερισμός εμφανίζεται σαν όρος, και όχι σαν ιδεολογία, αρχικά από τους φιλελευθέρους John Gray, Friedrich Hayek, κι έπειτα από τον αριστερό David Harvey, στο βιβλίο του A Brief History of Neoliberalism)

Η ευκολία να οριστεί ως έτσι, ήταν η ανάγκη επιστροφής στην οικονομία της αγοράς χωρίς κρατικές παρεμβάσεις.

Ο φιλελευθερισμός ήδη είχε αρχίσει να χάνει έδαφος από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου πολέμου και δω . Ο πολιτικός φιλόσοφος John Gray, ανέφερε «ότι ο φιλελευθερισμός τραυματίστηκε στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και σκοτώθηκε στον Δεύτερο». Οι υπέρογκες δαπάνες σε εξοπλισμούς και αμυντικά συστήματα, η διόγκωση των κρατικών δαπανών , οι κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία, τα πολυδάπανα κοινωνικά κράτη, η δημοσιοϋπαλληλία, τα δημόσια έργα, δασμοί, διατιμήσεις, στρεβλώσεις των φυσικών νόμων της προσφοράς και ζήτησης και πλήθος άλλων παρεμβάσεων , έφεραν την παγκόσμια οικονομία να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Παράλληλα δε, η θηλιά του εξωτερικού χρέους να μη δίνει και πολλές ευκαιρίες διεξόδου στις ταλαίπωρες κοινωνίες που παρατηρούν ανήμπορες τον επερχόμενο αργό τους θάνατο.

Έτσι το 1947 ο Friedrich Hayek εμπνεύστηκε και δημιούργησε μια ένωση (MontPelerin Society) 39 φιλελευθέρων διανοούμενων οικονομολόγων, μεταξύ των οποίων ο Karl Popper, ο Ludwing von Mises, ο Milton Friednan , George Stiglerκ.α , με σκοπό να επαναφέρει τις φιλελεύθερες ιδέες στο προσκήνιο της εφαρμοσμένης πολιτικής.

Η προσπάθεια αυτή πήρε σάρκα και οστά την δεκαετία του 80 όταν οι ιδέες αυτές προέτρεπαν τις δυτικές κυβερνήσεις να επιστρέψουν στις αρχές της οικονομίας της αγο­ράς.

Έτσι δημιουργήθηκε ο νεοφιλελευθερισμός, επαναλαμβάνοντας και πάλι , όχι ως μια νέα ιδεολογία , αλλά σαν μια προσπάθεια επαναφοράς του φιλελεύθερου μοντέλου στις οικονομίες των κρατών.

Η εφαρμογή του όμως συγκρούστηκε με εγκατεστημένες νοοτροπίες και ισχυρά συμφέροντα με αποτέλεσμα ο όρος να πάρει αρνητική χροιά από τους θιγόμενους της πολιτικής αυτής.

Όταν ο νεοφιλελευθερισμός υποστήριζε ότι πρέπει να υπάρχει έλεγχος στη ροη του χρήματος, βρήκε απέναντι του ισχυρά τραπεζικά συμφέροντα.

Όταν ο νεοφιλελευθερισμός επεδίωκε τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα εισοδήματα και στις επιχειρήσεις, δέχτηκε τα πυρά όλων εκείνων των ομάδων πίεσης που τρέφονταν από αυτούς.

Όταν ο νεοφιλελευθερισμός αποκρατικοποιούσε μεγάλες ζημιογόνες επιχειρήσεις του Δημοσίου, δεχόταν λυσσαλέα επίθεση από τα οργανωμένα κρατικοδίαιτα συνδικάτα τους που καθόριζαν μόνοι τους τις μισθολογικές τους αυξήσεις και παροχές θέτοντας παράλληλα σε πολιτική ομηρεία τις κυβερνήσεις των κρατών.

Όταν ο νεοφιλελευθερισμός άνοιγε τις αγορές για να δημιουργηθούν νέες σύγχρονες επιχειρήσεις και καινούργια καινοτόμα προϊόντα , οι εγκατεστημένες ολιγαρχίες υπονόμευαν μέσω των χρηματοδοτούμενων κόμματων και ΜΜΕ, τις αποφάσεις της κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης εξουσίας.

Όταν ο νεοφιλελευθερισμός έσπαγε τα κρατικά και ιδιωτικά μονοπώλια, είχε απέναντι του, στην πρώτη περίπτωση τους κόκκινους και πράσινους συνδικαλιστές και στη δεύτερη περίπτωση τους «γαλάζιους» και όχι μόνο, καπιταλιστές.

Όταν ο νεοφιλελευθερισμός επεδίωκε να ισορροπήσει την οικονομία με την πραγματικότητα. Δηλαδή , το χρήμα και το επίπεδο διαβίωσης μας να επανέλθει σε ισορροπία με τον παραγόμενο πλούτο, οι γαλαζοπράσινες με κόκκινες αποχρώσεις ηγεσίες του τόπου προτιμούσαν τον δανεισμό της επίπλαστης ευημερίας.

Τώρα όλοι αυτοί βρίζουν αυτόν που τους προειδοποιούσε.

Ο νεοφιλελευθερισμός λοιπόν είναι το σύστημα που επιδιώκει την ελεύθερη λειτουργία της αγοράς χωρίς κρατικούς παρεμβατισμούς, αλλά με αυστηρή τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού. Θεωρεί ότι ο κύριος ρόλος του κράτους είναι να παρέχει σε όλους τους πολίτες δικαιώματα και πρόσβαση σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Πρόνοια, ο Πολιτισμός, η Δημόσια Διοίκηση, η Δικαιοσύνη, η Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια.

Όπως θα κατάλαβε κανείς ο νεοφιλελευθερισμός είναι λιγότερο «άκρατος» ή «ακραίος» από τον κλασικό φιλελευθερισμό και κινείται στις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας, όπως δυστυχώς δεν γνωρίζουν οι 101 έλληνες στους 100. Τώρα θα μου πεις , εδώ έχει σύγχυση η ΝΔ δεν θα έχουν οι πολίτες αυτής της χώρας; Σωστό κι αυτό.

Αντώνης Κρούστης

ΓΚΙΛΓΚΑΜΕΣ: Το Μέγα Βαβυλωνιακό Έπος ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ




Η βραβευμένη με «Έπαινο Κάρολος Κουν 2014» θεατρική παράσταση σε Σκηνοθεσία Μαρίας Περετζή στις 17 Σεπτεμβρίου ( 9:00 μμ ) στο Φεστιβάλ Ηλιούπολης.

Προπώληση εισιτηρίων: 12 ευρώ.
Γενική είσοδος στο Ταμείο : 15 ευρώ.
Είσοδος για ΑΜΕΑ (στο ταμείο του θεάτρου): 10 ευρώ