Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙΣ ΑΝ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ - ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ. ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ



Δημοκρατία και διαφάνεια στην τοπική αυτοδιοίκηση


Στο τελευταίο συνέδριο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) υπήρξε έντονη συζήτηση για το σύστημα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Στη θέση που είχε διατυπώσει ήδη στο συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών, Κώστας Πουλάκης, απάντησε από το βήμα του συνεδρίου της ΕΝΠΕ ο πρόεδρός της, Κώστας Αγοραστός, περιφερειάρχης Θεσσαλίας. «Πιστεύω», είπε, «δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει κληθεί ν’ ασκήσει διοίκηση στην περιφέρεια ή στο δήμο που να μην αντιληφθεί πού οδηγεί αυτό. Οδηγεί πού; Στην ακυβερνησία». Το επιχείρημα είναι γνωστό και έχει προβληθεί κατά κόρον, κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία, στην πρόσφατη συζήτηση για το σύστημα των εθνικών εκλογών. Είναι εύκολο να αντικρουστεί με το παράδειγμα των περισσότερων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα οποία ισχύει η απλή αναλογική σε όλα τα αιρετά όργανα του κράτους, χωρίς να υπάρχει ένδειξη «ακυβερνησίας». Τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ισπανία (αλλά και στην Ελλάδα), αντίθετα, η ενίσχυση των μεγαλύτερων κομμάτων δια του εκλογικού συστήματος σε όλα τα επίπεδα ενίσχυσε, επίσης σε όλα τα επίπεδα, τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την κάλπικη πόλωση των αστικών πολιτικών δυνάμεων.

Είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξ αρχής, όπως άλλωστε σύμπασα η Αριστερά, υπέρ της απλής αναλογικής τόσο στις εθνικές όσο και στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στην πολιτική απόφαση που ενέκρινε το 2ο συνέδριο του κόμματος αναφέρεται σχετικά: «Η αναλογική εκπροσώπηση πρέπει να επεκταθεί και να ισχύσει σε όλα τα αιρετά όργανα της πολιτείας κάθε επιπέδου, όπως είναι τα δύο επίπεδα της αυτοδιοίκησης». Αυτό είναι καθαρή παραγγελία προς την κυβέρνηση και τα αυτοδιοικητικά στελέχη του κόμματος, πολύ περισσότερο που σε όλη τη διάρκεια του συνεδρίου, στις ομιλίες των συνέδρων και στη διαδικασία τροπολογιών, δεν διατυπώθηκε ενάντια γνώμη.

Συχνά στο παρελθόν είχε επικριθεί η Αριστερά ότι η θέση της υπέρ της απλής αναλογικής ήταν απλώς και μόνο η επιθυμία μικρών κομμάτων να έχουν μεγαλύτερη εκπροσώπηση και δύναμη στα αιρετά όργανα της πολιτείας. Ωστόσο, στο συνέδριο της ΚΕΔΕ ο Κώστας Πουλάκης εκ μέρους της κυβέρνησης είχε δηλώσει πως: «Θεωρούμε ότι η αναλογική συγκρότηση των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων είναι υπερώριμο βήμα και θα αποτελέσει το θεσμικό πλαίσιο για τη διαμόρφωση κουλτούρας συνεργασιών και συναινέσεων. Πρόκειται για μία μεγάλη αλλαγή που ήδη προχωρά σε επίπεδο κεντρικού πολιτικού συστήματος και δεν επιτρέπεται σε αυτό ειδικά το θέμα η αυτοδιοίκηση να γίνει ουραγός των κοινωνικών εξελίξεων». Αυτή η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έχει τις ρίζες της στις επεξεργασίες του ΚΚΕ Εσωτερικού, διαφέρει ριζικά από την αμυντική υποστήριξη της απλής αναλογικής από μικρά κόμματα εν γένει, αλλά και από την επιχειρηματολογία του ΚΚΕ για την απλή αναλογική που λέει (το είπε περίπου κατά λέξη ο Δημήτρης Κουτσούμπας) ότι δεν θέλει πολιτική σταθερότητα, διότι η αστάθεια ευνοεί «τον λαό» – ότι μπορεί να παραγάγει τέρατα δεν είναι ικανό να το σκεφτεί το ΚΚΕ.

Επικίνδυνο ηγετο-κεντρικό σύστημα

Στο πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι αλήθεια ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα φέρει τα πάνω κάτω. Κι αυτό διότι πρόκειται για ένα ρολαρισμένο σύστημα διοίκησης, στο οποίο ο εκάστοτε δήμαρχος ή περιφερειάρχης, με τη θηριώδη πλειοψηφία των 3/5, που του δίνει ο ισχύων εκλογικός νόμος, αλλά και με τις αρμοδιότητες που του δίνει η ηγετο-κεντρική αντίληψη που διαπερνά τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα, μπορεί κυριολεκτικά να λύνει και να δένει, να οικοδομεί προσωπικές σχέσεις και συμμαχίες και να αναπαράγει τη θέση του ή τη θέση της παράταξής του. Έτσι λοιπόν, η τύχη του δήμου ή της περιφέρειας εξαρτάται σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό από το αν ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης είναι έντιμοι, ικανοί, καπάτσοι, διορατικοί κ.ο.κ και πολύ λιγότερο από τις πολιτικές δυνάμεις και τη βούληση των δημοτών ή των πολιτών. Αυτό το ρολαρισμένο σύστημα εξηγεί και την αξιοθαύμαστη σταθερότητα των συσχετισμών στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου, ας πούμε το ΠΑΣΟΚ, παρά την καταβαράθρωσή του στην κεντρική πολιτική σκηνή, διατηρεί πολύ ισχυρές δυνάμεις.

Αυτή η προοπτική του «τα πάνω κάτω» εξηγεί και τη διστακτικότητα πολλών αριστερών αυτοδιοικητικών απέναντι στο εκλογικό σύστημα που υποστήριξαν στο παρελθόν, δηλαδή την απλή αναλογική. Έχω πάρει στον πρώτο γύρο 18%, σου λέει ο αριστερός δήμαρχος. Κέρδισα στον δεύτερο και έχω 60% του δημοτικού συμβουλίου. Αν ίσχυε η απλή αναλογική και παρά ταύτα εκλεγόμουν δήμαρχος, είτε απευθείας είτε με την ανάπτυξη συμμαχιών στο δημοτικό συμβούλιο, δεν θα μπορούσα να εφαρμόσω την πολιτική μου. Αυτό είναι μόνο εν μέρει αλήθεια, αλλά και στο βαθμό που είναι αλήθεια, δεν είναι κακό. Με την ανάδειξη του δημοτικού ή του περιφερειακού συμβουλίου με απλή αναλογική, δηλαδή εάν δεν υπάρχει παράταξη με απόλυτη πλειοψηφία, θα χρειαστεί η δημοτική ή η περιφερειακή αρχή ή οι παρατάξεις να συνεννοούνται και να καταλήγουν σε συναινετικές λύσεις. Και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ’ όσο χρειάζεται σήμερα για την προεκλογική συγκρότηση μιας παράταξης.

Πιθανότατα θα αναδειχθούν δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι που θα εκπροσωπούν μικρές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και πρωτοβουλίες πολιτών, η γνώμη και τα αιτήματα των οποίων μέχρι σήμερα ακούγονται εκτός δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου ή, κι αν ακούγονται μέσα, δεν έχουν βαρύτητα. Εάν αυτές οι γνώμες και αυτά τα αιτήματα χρειάζεται να ληφθούν υπόψη όχι μόνο προεκλογικά, προκειμένου να κερδίσει η μία ή άλλη παράταξη λίγες ψήφους παραπάνω, αλλά και για την ανάδειξη των αντιδημάρχων, για την έγκριση του προϋπολογισμού κ.ο.κ., η δημοτική και η περιφερειακή πολιτική θα μπορούν να εμπλουτισθούν πραγματικά. Θα μου πεις: μα, αυτό θα είναι ένα διαρκές παζάρι. Όλες οι διαδικασίες εύρεσης κοινών τόπων και συνθέσεων έχουν κάτι από παζάρι. Σάμπως τώρα η προεκλογική συγκρότηση δημοτικών και περιφερειακών ψηφοδελτίων δεν έχει κάτι από παζάρι και μάλιστα κρυφό;

Η διαφορά είναι ότι σε ένα σώμα στο οποίο κατά κανόνα δεν θα υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία, αυτές οι διαδικασίες μπορούν να είναι δημόσιες και, στο μέτρο που οι γνώμες και τα αιτήματα είναι πολιτικά, η δημόσια προβολή τους από εκλεγμένους δημοτικούς ή περιφερειακούς συμβούλους θα επιδιώκεται. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και ιδιοτελείς απαιτήσεις. Αλλά ποιος είπε ότι τα εκλογικά συστήματα πλάθουν αγγελικές ή διαβολικές κοινωνίες;

Ανάδειξη του δημόσιου διαλόγου

Η αναλογική εκπροσώπηση των δημοτικών και περιφερειακών παρατάξεων στα συμβούλια, μειώνει την ισχύ του δημάρχου και του περιφερειάρχη, αλλά απαιτεί μια διαφορετική ικανότητα: οι επικεφαλής των δήμων και των περιφερειών θα χρειάζεται να μπορούν να συνθέτουν και να ενώνουν μέσα στο δημόσιο διάλογο –να είναι δηλαδή αληθινοί ηγέτες. Η μείωση τη διοικητικής ισχύος και η απαίτηση πολιτικών ικανοτήτων θα μεταφέρουν ένα μέρος των σημερινών αρμοδιοτήτων από τους αιρετούς στη διοίκηση. Με άλλα λόγια, ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης θα κρίνονται και από το κατά πόσο θα μπορούν να οργανώσουν τις υπηρεσίες τους κατά τέτοιον τρόπο που οι μονάδες της αυτοδιοίκησης να λειτουργούν με σχετική αυτονομία και ανεξαρτησία, να μην είναι δηλαδή αναγκασμένες να κάνουν τα χατίρια του αιρετού προϊσταμένου τους.

Στην ομιλία του κ. Αγοραστού στο συνέδριο της ΕΝΠΕ, αλλά και στην απόφαση του συνεδρίου, διατυπώνεται το αίτημα να «μετεξελιχθεί η περιφερειακή αυτοδιοίκηση σε περιφερειακή διακυβέρνηση, να αποκτήσει δηλαδή κανονιστική αυτονομία, ήτοι την αρμοδιότητα να θεσπίζει κανόνες δικαίου για θέματα του τομέα ευθύνης της». Αυτό σημαίνει να μπορούν τα περιφερειακά συμβούλια να νομοθετούν για ζητήματα της περιφερείας τους. Βέβαια, για να υπάρξει τέτοια εξέλιξη, χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος, γιατί πώς αλλιώς θα μεταφερθούν αρμοδιότητες της Βουλής σε άλλα όργανα και να μεταβληθεί η μορφή της Ελληνικής Δημοκρατίας σε, έστω και περιορισμένα ομοσπονδιακή; Ανεξάρτητα από την ουσία της πρότασης –και η δική μου γνώμη είναι αρνητική–, η ίδια η πρόταση αντιφάσκει με την αντίρρηση του κ. Αγοραστού για την απλή αναλογική. Κι αυτό, γιατί τέτοιου είδους αρμοδιότητες απαιτούν αντιπροσωπευτικά όργανα, παρόμοια με τα κοινοβούλια. Ο συνδυασμός, όμως, πολιτικών αρμοδιοτήτων με τον «περιφερειάρχη-αφέντη», τον οποίο ο εκλογικός νόμος εφοδιάζει με θηριώδη πλειοψηφία τριών πέμπτων, οδηγεί σε δικτατορία.


ΣΧΟΛΙΟ Α.Ν.:
Τι να σχολιάσω επί της ουσίας του άρθρου;;;
Αυτό είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ! 
Απόψεις, διάλογος, σύνθεση, συναίνεση, κοινή δράση.
Τα άλλα, τα ολοκληρωτικά, τα "εμείς έτσι θέλουμε" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΑΣ!

Θα σχολιάσω όμως ότι έγινε ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ο Συμεών για την αριστερά. "¨Ερχεται - σου λέει ο αρθρογράφος -  με 18% και μας λέει ότι πρέπει να εφαρμόσει την πολιτική του χωρίς συναίνεση.

ΑΦΙΕΡΩΣΗ


Έξτρα αφιερωμένο στον Συμεών πρωτοσύγκελο πασών των εξουσιών.

Είναι ήδη γνωστό το πόσο αγαπάει ο φουκαράς τον Καβάφη, αφού έχει μάθει ένα στιχάκι ενός ποιήματος του, που το επαναλαμβάνει άσχετα όπου βρεθεί και όπου σταθεί παριστάνοντας τον καμπόσο!!!!!


Ν. ΚΟΜΠΟΤΗΣ

O Leonard Cohen τραγουδ;aei Καβάφη: ALEXANDRA LEAVING Από το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη ,  "Απολείπειν ο θεός Αντώνιον".




Απολείπειν ο θεός Aντώνιον

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
 Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.



Το «Alexandra leaving» είναι βασισμένο στο ποίημα του K.Π. Καβάφη, Απολείπειν ο θεός Aντώνιον, από τον τόμο Ποιήματα 1897-1933 και βρίσκεται στο album του συνθέτη με τίτλο Ten New Songs, που κυκλοφόρησε το 2001.

Ο Αντώνιος του ποιήματος του Καβάφη δεν είναι άλλος από τον Μάρκο Αντώνιο, φίλο του Ιούλιου Καίσαρα και εραστή της Κλεοπάτρας. Το ποίημα είναι βασισμένο στην Ιστορία του Πλούταρχου, ο οποίος γράφει ότι τη νύχτα την παραμονή της απώλειας της Αλεξάνδρειας από τα στρατεύματα του Οκταβιανού και της ήττας του που οδήγησε στην αυτοκτονία του, ο Αντώνιος άκουσε μιαν απόκοσμη μουσική από μιαν αόρατη ορχήστρα, μια μουσική λιτανεία, η οποία – μεταξύ άλλων- συμβόλιζε την εγκατάλειψη του Αντωνίου από τον θεό-προστάτη του Βάκχο. Οι αόρατοι μουσικοί που απομακρύνονται και ο ήχος που όλο και εξασθενεί, σηματοδοτούν το τέλος, την απώλεια της δόξας, της φήμης, του πλούτου.

Ο Leonard Cohen μετατρέπει την Αλεξάνδρεια σε Alexandra, κάνει την πόλη γυναίκα και επικεντρώνεται στην απώλεια της αγάπης. Μεταμορφωμένο από την πένα του Cohen το ποίημα μιλάει για την αντιμετώπιση της απώλειας του ερωτικού μας αντικειμένου και την ματαίωση των υποσχέσεων και των προσδοκιών. Η ενθάρρυνση του Καβάφη στον πολεμιστή να αντιμετωπίσει γενναία την απώλεια της ζωής, την παραμονή της μάχης, μεταλλάσσεται από τον Cohen σε παρότρυνση του εραστή να φανεί δυνατός και ν' αποδεχθεί την απώλεια του αγαπημένου προσώπου.

ΠΗΓΗ:http://www.o-klooun.com

Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Επίσκεψη του Πρόεδρου Ομπάμα στην Αθήνα - Πρώτη εκτίμηση:



Επίσκεψη του Πρόεδρου Ομπάμα στην Αθήνα:
Πρώτη εκτίμηση;
(όπως το είπαμε και την Παρασκευή στην εκπομπή στην ert.open):
Ελάφρυνση Χρέους έναντι "λύσης" του Κυπριακού...

ΕΙΝΑΙ ή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟΙ; Ο ΝΤΑΒΙΑΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΠΕΡΥΣΙ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΑΠΟ ΤΑΚΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΕΧΘΕΣ ΑΠΟ ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ



Μετά το προχθεσινό άρθρο του Νταβία οι δημοτικοί σύμβουλοι έλαβαν εχθές πριν την συνεδρίαση του ΔΣ από την πρόεδρο (του προέδρου) το παρακάτω "ενημερωτικό σημείωμα" που αφορούσε την πρότασή τους να εκλεγούν αναπληρωματικά μέλη της Οικονομικής Επιτροπής.

Σας ενημερώνουμε ότι οι εκλογές για τα αναπληρωματικά μέλη  της Οικονομικής Επιτροπής αφορούν:

  1. σε δύο αναπληρωματικά μέλη της πλειοψηφίας, κατόπιν παραίτησης των κ.κ. Ε. Ευσταθίου και Κ. Φασίτσα από αναπληρωματικά μέλη της Οικονομικής Επιτροπής
  2. σε δύο αναπληρωματικά μέλη της μειοψηφίας, κατόπιν παραίτησης του κ. Νταβία από τακτικό μέλος της Οικονομικής Επιτροπής και αντικατάστασής του από το αναπληρωματικό μέλος κ. Κ. Καρατζά και κατόπιν παραίτησης του κ. Σ. Καραμολέγκου από Δημοτικός Σύμβουλος και ως εκ τούτου και από αναπληρωματικό μέλος της Οικονομικής Επιτροπής. 
ΔΗΛΑΔΗ Ο ΝΤΑΒΙΑΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΠΕΡΥΣΙ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΑΠΟ ΤΑΚΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΠΡΟΕΧΘΕΣ - 11 μήνες μετά - ΑΠΟ .... ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ!

Για το πόσο "Ο,ΤΙ ΝΑΝΑΙ" είναι αυτή η διοίκηση χρειάζεσαι καλύτερη απόδειξη;

Η αλήθεια βέβαια δεν είναι αυτή που αναφέρουν στο "ενημερωτικό σημείωμα".

Η αλήθεια είναι άλλη.

Και επειδή πρέπει να μην δημοσιοποιηθεί στους μπαμπουίνους η αλήθεια είπαν στου δημοτικούς συμβούλους ΒΛΑΚΕΙΕΣ!

Και πού θα ρίχναν το .... φταιξιμο;

ΣΤΟΝ ΝΤΑΒΙΑ ΠΑΛΙ!

Ή ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΝΤΑΒΙΑ!

ΥΓ: ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ!

Για την 43η επέτειο του Πολυτεχνείου


• Οι σημερινοί συνταξιούχοι ανήκουν στη γενιά του Πολυτεχνείου. Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν μετά την 17η Νοεμβρίου 1973 δώσαμε μάχες για να γίνουν πράξη τα συνθήματα του Πολυτεχνείου μέσα από συλλογικούς αγώνες: Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία.
• Δυστυχώς, 43 χρόνια μετά, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, ακολουθώντας πιστά την πολιτική της Ε.Ε και του ΔΝΤ, «πέτυχαν» να παραδώσουν τη χώρα μας «χειροπόδαρα» στην τρόικα και να υπαγορεύουν την πολιτική μας εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τη σφαγή του Πολυτεχνείου.
• Δεν αισθανόμαστε απόμαχοι. Αντίθετα νιώθουμε υπεύθυνοι που παραδίδουμε τη νέα γενιά στα κοράκια της νέας τάξης πραγμάτων, για να είναι άνεργη ή να εργάζεται σε συνθήκες Μεσαίωνα για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς οκτάωρο, χωρίς ασφάλιση.
• Είμαστε υπεύθυνοι, γιατί δεν ορθώσαμε το ανάστημά μας, ενώ βλέπαμε ότι το σύστημα θα έπαιρνε τη ρεβάνς και θα αφαιρούσε όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις, που είχε αναγκασθεί να παραχωρήσει κάτω από την πίεση των αγώνων των εργαζομένων. Νιώθουμε επίσης υπεύθυνοι, γιατί αφήσαμε τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία όλα αυτά τα χρόνια να αφήνει ελεύθερο το πεδίο στις μνημονιακές κυβερνήσεις να περικόπτουν μισθούς και συντάξεις, να διαλύουν τη δημόσια υγεία και παιδεία, κλίνοντας Νοσοκομεία και σχολεία, και αυτή να αναλώνεται στον καθορισμό της κατάλληλης ημερομηνίας(!) για 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση.
• Δηλώνουμε ότι έχουμε καθήκον και ευθύνη να ανατρέψουμε όσους εξανδραποδίζουν την νέα γενιά της πατρίδας μας . Να μην παραδώσουμε μια χώρα προτεκτοράτο. Μια χώρα ξεπουλημένη ταπεινωμένη και χρεοκοπημένη.
• Καλούμε όλους στους συναδέλφους , την Πέμπτη , 17 Νοέμβρη, ώρα 15.00, στην πλατεία Κλαυθμώνος, για να συμμετάσχουμε στο συλλαλητήριο ενάντια σε όσους επιχειρούν να ενταφιάσουν το μήνυμα του Πολυτεχνείου. Ταυτόχρονα να καταγγείλουμε την επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα των ΗΠΑ στη χώρα μας και την κυβέρνηση που προσβλέπει σε βοήθεια από μια ιμπεριαλιστική χώρα , υπεύθυνη για επεμβάσεις σε άλλες χώρες και το αιματοκύλισμα των λαών που έχουν το «θράσος» ακόμη να αντιστέκονται.


Για το Δ.Σ της Π.Ε.Σ.ΕΚ

Ο πρόεδρος                Η Γ. Γραμματέας

Τάσος Σταυρόπουλος                   Ροζίτα Σουραή
 
Ν,Κ

Cine ΑΡΓΩ: Προβολή της ταινίας " '71 " - Πέμπτη 17/11

Το Cine ΑΡΓΩ πιστό στο ραντεβού με το καλό σινεμά,
 
σας προσκαλεί αυτή την Πέμπτη 17/11 και ώρα 20:30
στο Κέντρο Νεότητας Χαλανδρίου (Αντιγόνης 56 & Δαναΐδων)
στην προβολή μιας ταινίας για τον άνθρωπο μέσα σε μια εμφύλια διαμάχη και κατοχή,
κόντρα στον πόλεμο και την πολιτική που τον συνοδεύει, του εξαιρετικού
" '71 "



 
Παραγωγή: Μεγ. Βρετανία - 2014
Σκηνοθεσία: Yann Demange
Σενάριο: Gregory Burke
Πρωταγωνιστούν: Jack O'Connell, Paul Popplewell, Sean Harris, Jack Lowden, Adam Nagaitis
Μουσική: David Holmes
Φωτογραφία: Ted Radcliffe
Διάρκεια: 99'


ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ