Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ 1 ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ!!!

http://www.iefimerida.gr/news/51255/%CE%AD%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5-%CE%B7-%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BB%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%AE-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%82


Η ΡΕΠΟΥΣΗ (ΣΚΕΤΟ)


Κε ΚΟΥΒΕΛΗ μπορεί αυτή η γυναίκα να είναι μέλος του Εθνικού Κοινοβουλίου;;

ΕΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ!

Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με λίστα.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝ ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΑ ΘΑ ΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ.

ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ - ΘΑ ΜΑΣ ΚΟΨΟΥΝ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ;;;;


Με αυτή την φωτογραφία συνοδεύει η ΣΤΑΣΗ την απάντηση του Σίμου Ρούσου στο "πόνημα" μας.
Αφήνουμε τους συνειρμούς σε εσάς.

Δεν θα απαντήσω, πολύ δε περισσότερο δεν θα αντιπαρατεθώ με τον Σίμο, ειδικά τέτοιες ώρες. 

Απλά απαντάμε για να δούμε το επόμενο καρέ της φωτογραφίας με το ψαλίδι στην "αυθάδη γλώσσα" μας.

Είμαστε περίεργοι.

Εγώ πάντως δεν μπορώ  παρά να εκφράσω την έκπληξή μου  από το άμεσο της αντίδρασης.

Το ύφος της πραγματικά δεν με εξέπληξε. Είναι γνωστό ότι όποιος τολμήσει να διατυπώσει ίχνος κριτικής στην Αντίσταση αυτό το ύφος της απάντησης δέχεται. Δεν είναι καινούργιο. Χρόνια τώρα.  

"Πόνημα", "Φαιδρά" κλπ δεν επιστρέφονται. Τα κρατάμε.
Από τον Σίμο και την Αντίσταση προέρχονται, με τους οποίους δεν θα κάνουμε μέτωπο τέτοιου επιπέδου εμείς.
Αυτό το κάνουμε με όσους το αξίζουν.
Υπάρχει για εμάς σοβαρό κυρίαρχο μέτωπο απέναντι στην πολιτική της συνδιοίκησης. Δεν θα αποπροσανατολιστούμε.

Αν ήταν από οποιονδήποτε άλλον επιστρέφαμε τους χαρακτηρισμούς.

Για την λειτουργία και την παρουσία της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην πόλη δεν έχουμε να πούμε άλλωστε εμείς πολλά.
Είναι γνωστή, είναι ΘΕΤΙΚΗ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε σημεία ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ  στα οποία  διαφωνούμε και διατηρούμε το δικαίωμα της κριτικής.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ ΤΩΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΙΑΣ ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣ:

Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος διαβάζοντας τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς - που είναι πλέον στο τραπέζι - μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του .

Είναι δεδομένο ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΕΣΟΔΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΕΞΕΥΡΕΣΗΣ ΙΔΙΩΝ ΠΟΡΩΝ - ειδικά σήμερα, στην υπό πτώχευση Ελλάδα -  με την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - όχι 10 χρόνια όπως παραδέχεται αλλά πολύ παραπάνω. Διότι Αντιδήμαρχος άλλωστε ήμουν το 1998 - δηλαδή πριν 14 συναπτά έτη και υπερασπιζόμουν τα ίδια.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Ο ΣΙΜΟΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ - έμμεσα - ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ανάμεσα στα υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς (φαιδρά, πόνημα κλπ).

Την συζήτηση για την αυτοδιοίκηση και τον ρόλο που μπορεί να παίξει στην ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ και ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ εμείς θα την ανοίξουμε.

Μετά τις εκλογές θα την ανοίξουμε δημόσια και βέβαια ΟΧΙ ΦΟΒΙΚΑ μην μας κόψουν την γλώσσα.

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΙΜΟ ΡΟΥΣΣΟ
ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ





ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΡΟΥΣΣΟΥ ΣΤΙΣ ΧΘΕΣΙΝΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Κ Νταβία, χωρίς καμία έκπληξη διαβάσαμε το καινούργιο σας πόνημα για τις διαφημιστικές πινακίδες.

Οι θέσεις και οι απόψεις σας για την υπαίθρια διαφήμιση είναι γνωστές.  Τις έχετε άλλωστε υπηρετήσει από την θέση του αντιδημάρχου  και του αντιπροέδρου της «φλύα»  για σειρά ετών την τελευταία δεκαετία. Αποτελεί δικαίωμα σας να πιστεύετε και να υπερασπίζεστε  την υπαίθρια διαφήμιση, άλλωστε η επαγγελματική σας εμπλοκή και οι γνώσεις σας στο αντικείμενο σας δίνουν  αυτήν την δυνατότητα.
Δεν αποτελεί όμως δικαίωμά σας η δίκη προθέσεων και η εκτόξευση αναπόδεικτων κατηγοριών, όπως αυτών για «τήρηση ισορροπιών», «σιωπή», «φόβο μην μας πουν» και άλλα φαιδρά. Πολύ περισσότερο είναι εξοργιστική η κατηγορία για υποκρισία, όταν είναι γνωστό ότι η «αντίσταση με τους πολίτες», είναι η μοναδική παράταξη που αρνήθηκε προεκλογικά την προβολή της στα διαφημιστικά μέσα του δήμου. Το επιχείρημα ότι στην «αντίσταση με τους πολίτες» συμμετέχουν μέλη κομμάτων( οικολόγοι πράσινοι, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ) που διαφημίζονται σε αυτά, δεν μας αγγίζει, μιας και δεν αποτελούμε παράρτημα των παραπάνω κομμάτων ούτε και προσαρμόζουμε τις θέσεις μας σε αυτά.  Όσο και να σας φαίνεται αδιανόητο η «αντίσταση με τους πολίτες» αποτελεί ένα μοναδικό πανελλαδικά αυτοδιοικητικό σχήμα στο οποίο συμμετέχουν ισότιμα μέλη κομμάτων και κυρίως ανένταχτοι πολίτες όλων των χώρων της αριστεράς και της οικολογίας πλην του ΚΚΕ.Η συνεργασία αυτή αυτοπροσδιορίζεται από την συνέλευση των μελών της, στην οποία συμμετέχουν ισότιμα πολίτες του Χαλανδρίου εντός και εκτός κομμάτων.

Η θέση λοιπόν που διαμορφώσαμε ήδη από το 2008 είναι η απαγόρευση της υπαίθριας διαφήμισης για λόγους νομικούς, περιβαλλοντικούς, αισθητικούς και ιδεολογικούς. Αυτήν την θέση ομόφωνα δεσμευτήκαμε να υπερασπιστούμε στο δημοτικό συμβούλιο όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι, είτε ανήκαν σε κάποιο κόμμα είτε όχι. Αυτό έκαναν οι 6 δημοτικοί σύμβουλοι που εναλλάχτηκαν από το 2007 ,αυτό κάναμε και τώρα.

Αυτήν την θέση πρωτοδιατυπώσαμε στο δημοτικό συμβούλιο τόσο το 2008 στην διαδικασία προσδιορισμού των 576 θέσεων υπαίθριας διαφήμισης, όσο και πρόσφατα στην προανακριτική διαδικασία στην οποία κλήθηκε όλο το δημοτικό συμβούλιο εξαιτίας του πορίσματος των ελεγκτών δημόσιας διοίκησης, με την οποία διαπιστώνονται  «σημεία και τέρατα», στον τρόπο διαχείρισης των διαφημιστικών μέσων του δήμου τα τελευταία χρόνια.

Συγγνώμη ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΙΕΡΩΣΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ για να ξεχωρίσουμε την «νόμιμη» από την «παράνομη» διαφήμιση. Αυτό σε ότι αφορά το Χαλάνδρι το  κάνει ήδη η δικαιοσύνη.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ  για εμάς αποτελεί η οριστική κατάργηση της καρμανιόλας που κάθε χρόνο αφαιρεί την ζωή δεκάδων συμπολιτών μας και η συμμόρφωση με τις αποφάσεις  909 και 910/2007του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες  «καθίσταται παράνομη η εγκατάσταση υπαίθριων διαφημίσεων επί του οδοστρώματος και επί των πεζοδρομίων κατοικημένων περιοχών».

Η δημιουργία και εκμετάλλευση των διαφημιστικών μέσων, αποτελεί καρκίνωμα για την πόλη. Ο κυκεώνας των αλληλοαντικρουόμενων διατάξεων δεν επιτρέπει να μπει τάξη στην διαχείριση των διαφημιστικών μέσων. Από την εποχή όμως του γόρδιου δεσμού, ότι δεν λύνεται, κόβεται!

Μόνη λύση για εμάς αποτελεί, η πλήρης και καθολική απαγόρευση της υπαίθριας εμπορικής διαφήμισης στα πρότυπα της πέμπτης  μεγαλύτερης πόλης του κόσμου, το Σαο Πάολο. Άλλωστε ακόμη και οι υποστηρικτές της οφείλουν να παραδεχτούν ότι στην εποχή του ιντερνετ και της κυριαρχίας των ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων, υπάρχουν πολλοί τρόποι αντικατάστασης των λειτουργιών της υπαίθριας διαφήμισης.

Μα θα χαθούν έσοδα για τον δήμο, θα αντιτείνουν κάποιοι. Ας χαθούν λοιπόν. Κανένα έσοδο δεν μπορεί να αντισταθμίσει τον αισθητικό, και περιβαλλοντικό  βιασμό της πόλης και των ανθρώπων της, για να μην μιλήσουμε για τις ζωές των παιδιών της. Η αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου, έγκαιρα και έμπρακτα (αρνούμενη την προεκλογική προβολή της στα διαφημιστικά μέσα) διαχώρισε την θέση της. Για εμάς η σχεδιασμένη αξιοποίηση της τέχνης, της ψυχολογίας και της εικόνας από την διαφημιστική βιομηχανία με στόχο την δημιουργία καταναλωτικών προτύπων και ψεύτικων αναγκών, αποτελεί την ακραία έκφραση μιας μαζικής πολιτισμικής εκπόρνευσης με πολύ ευρύτερες συνέπειες. Το πρότυπο μιας κοινωνίας που «καταναλώνει, άρα υπάρχει, μετρά και ξεχωρίζει»,μας είναι ξένο και αποκρουστικό.

Στις συνθήκες δε, της υπό πτώχευση Ελλάδας γίνεται και γελοίο.

Σίμος Ρούσσος.

Libération: ΣΥΡΙΖΑ ή αλλιώς η στιγμή να αλλάξουμε την Ευρώπη

Θα μπορούσε άραγε η στήριξη στην ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά να γίνει, για τις νέες γενιές, ό,τι ήταν η στήριξη του Βιετνάμ για τη γενιά του ΄68 - ένας ισχυρός μοχλός κινητοποίησης σε παγκόσμια κλίμακα;
 
Των Cédric Durand και Razmig Keucheyan*
Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις ελληνικές κοινοβουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου είναι ένα συμβάν για όλη την Ευρώπη. Κατακτώντας τη δεύτερη θέση, αυτός ο σχηματισμός της ριζοσπαστικής Aριστεράς είναι στο εξής η κύρια δύναμη αντιπολίτευσης στις πολιτικές της «τρόικας», που ακολουθήθηκαν διαδοχικά από μια συμμαχία των κομμάτων του Κέντρου, της Αριστεράς [Σ.τ.Μ.: εννοεί το ΠΑΣΟΚ] και της Δεξιάς. Σε μια χώρα σε επιταχυνόμενη αποδιάρθρωση, πάνω από την οποία απλώνεται η παρανοϊκή σκιά των νεοναζιστών, ενσαρκώνει τη μοναδική στιγμή της ελπίδας. Μπροστά στον εκφυλισμό της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, είναι από την Αθήνα που περνάει σήμερα ο εναλλακτικός δρόμος.

Κοινωνικοί, αντιρατσιστές και οικολόγοι, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο νεαρός ηγέτης του Αλέξης Τσίπρας, αντιπροσωπεύουν μία νέα ριζοσπαστική Αριστερά, η ταυτότητα της οποίας διαμορφώθηκε μέσα από τις ζυμώσεις της αντι-παγκοσμιοποίησης. Παιδί του εργατικού κινήματος του 19ου αι., αλλά και των κινημάτων που εμφανίστηκαν μετά το 1968, συγκροτεί μία πρωτοφανή πολιτική σύνθεση.

Αυτή η νέα ριζοσπαστική Αριστερά είναι η Αριστερά των εργαζομένων, αλλά και όσων «δεν έχουν φωνή». Ο αντικαπιταλισμός που εκφράζει δεν περιορίζεται μόνο στον ανταγωνισμό κεφάλαιο-εργασία. Όπως το έδειξε ο Ντ. Χάρβευ στο πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο του στα γαλλικά ο Νέος Ιμπεριαλισμός, ο καπιταλισμός δε βασίζεται μόνο στην εκμετάλλευση των μισθωτών. Προχωράει επίσης και μέσα από την αποστέρηση (dépossession) των πληθυσμών. Ιδιωτικοποιήσεις, περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων, εμπορευματοποίηση της φύσης, δημοσιονομική πειθαρχία ενάντια στην αναδιανομή, είναι εξίσου εξω-οικονομικές τροπικότητες που επιτρέπουν την παραγωγή κέρδους όταν η παραγωγική μηχανή επιβραδύνει. Η αποστέρηση αναγνωρίζεται έτσι ως αυτό που είναι, ένας άξονας της πάλης των τάξεων εξίσου ουσιώδης με την εργασιακή εκμετάλλευση.

Αυτή η νέα πολιτική ευαισθησία έμαθε να συναρθρώνει τη διαφορετικότητα μέσα από τα κοινωνικά φόρουμ και τις αντι-συγκεντρώσεις της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης. Η καπιταλιστική αποστέρηση επηρεάζει ετερογενείς ομάδες πληθυσμού. Μπορεί η αποδάσωση και η ευνοϊκή για τις επιχειρήσεις φορολογία να έχουν ως κοινή τους λειτουργία την υποστήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όμως η πολιτική συμμαχία απαλλοτριωμένων αγροτών και πανεπιστημιακών δεν είναι κάτι το αυτονόητο. Η πάλη ενάντια στην αποστέρηση, η συνάρθρωσή της με τα εργατικά, φεμινιστικά και αντιρατσιστικά κινήματα, ενσωματώνει υπ΄ αυτή την έννοια μία «ομοσπονδοποίηση» των ασυμμετριών: Κανένας άξονας δεν πρέπει να είναι υποταγμένος στον άλλο και όλοι μαζί συμμετέχουν στην αντίσταση στη λογική του συστήματος. Η κατασκευή ενός κοινού πολιτικού προτάγματος προϋποθέτει να σκεφτούμε, έτσι, τη συνάρθρωση αυτών των αγώνων.

Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει όμως ότι η νέα ριζοσπαστική αριστερά είναι απλά ένα άθροισμα κινημάτων. Προτείνει μια στρατηγική για τη χειραφέτηση. Σαφέστατα πολιτικά προσανατολισμένη, γνωρίζει ότι η κατάκτηση του κράτους είναι ένα αποφασιστικό στοιχείο για την εκκίνηση μίας διαδικασίας κοινωνικού μετασχηματισμού. Ξέρει όμως ταυτόχρονα ότι αυτή η κατάκτηση θα είναι αδύναμη αν δεν υποβαστάζεται από μαζική κινητοποίηση σε μεγάλη κλίμακα. Οι ιδέες δεν είναι αποτελεσματικές παρά μόνο όταν υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις που τις ωθούν.

Από κάθε άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ μας έδωσε ένα μάθημα. Ασυμβίβαστος ως προς το ουσιώδες –την άρνηση της λιτότητας–, αλλά χωρίς να απορρίπτει τη συζήτηση, αποκάλυψε την προτίμηση της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, για μια συμμαχία με τη δεξιά, εκκινώντας ταυτόχρονα ένα διάλογο με τα συνδικάτα και τα κινήματα, ώστε να καταστήσει σαφές το σχέδιό του. Η αύξηση της δύναμής του στις αναμενόμενες νέες εκλογές φαντάζει αναπόφευκτη.

Μπροστά στην ακροδεξιά, στον πειρασμό μίας στρατιωτικής συνδρομής ή σε μια ακόμα αντιδημοκρατική παρέμβαση της Ε.Ε., η αλληλεγγύη με τον ελληνικό λαό είναι μία επείγουσα αναγκαιότητα. Στη Γαλλία, ήδη έχει εξασφαλιστεί η στήριξη του Front de Gauche. Όμως ποια θα είναι η στάση της νέας σοσιαλιστικής εξουσίας; Οι αποφάσεις του Φρανσουά Ολάντ στις επόμενες εκλογές όχι μόνο θα σημαδέψουν την προεδρία του, αλλά θα καθορίσουν και το χαρακτήρα της σοσιαλδημοκρατίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Θα υποστηρίξει και ο Ολάντ, όπως το επιβεβαίωσαν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Γιοργκ Ασμουσεν της ΕΚΤ, ότι «δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος» στις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η τρόικα; Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα έμεναν παρά μόνο δύο λύσεις: Είτε να δοθεί μία λευκή επιταγή σε μια αυταρχική λύση, η οποία θα επισημοποιούσε τον υποβιβασμό της κυριαρχίας της Ελλάδας στο επίπεδο ενός προτεκτοράτου, είτε να αποπεμφθεί η χώρα από το ευρώ, πράγμα που θα έδινε το αποφασιστικό χτύπημα για τη γεω-πολιτική σταθερότητα της ηπείρου.

Από την άλλη, όμως, θα μπορούσε να βάλει μπροστά, όπως τον καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ, τη διαδικασία για την επανανομιμοποίηση της Ευρώπης, υποτάσσοντας τις μορφές της οικονομικής ολοκλήρωσης στην πραγματοποίηση των στόχων της κοινωνικής συνοχής και του οικολογικού μετασχηματισμού. Μία τέτοια δέσμευση επιβάλλει, όμως, τη ρήξη στη συναίνεση με την ευρωπαϊκή Δεξιά και την αποδοχή μιας πολιτικής κρίσης σε επίπεδο κορυφής.

Θα μπορούσε άραγε η στήριξη στην ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά να γίνει, για τις νέες γενιές, ό,τι ήταν η στήριξη του Βιετνάμ για τη γενιά του ΄68 - ένας ισχυρός μοχλός κινητοποίησης σε παγκόσμια κλίμακα;

* O Cédric Durand είναι οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο Παρίσι 9 και ο Razmig Keucheyan κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήιο Παρίσι 4

Πηγή: Libération

«Όταν ο νταβατζής ανησυχεί, η π@@τάνα δεν κινδυνεύει...».

Ανησυχεί το ΔΝΤ, ανησυχούν οι Βρυξέλλες, ανησυχούν οι τράπεζες, ανησυχεί η Μέρκελ, ανησυχεί ο Ράιχενμπαχ, ανησυχούν οι «Ευρωπαίοι», ανησυχεί ο Μπαρόζο, ανησυχούν τα χρηματιστήρια, ανησυχούν οι «αγορές», ανησυχεί η Αμερική, ανησυχεί ο Ρουμπινί, ανησυχεί και ο Σόιμπλε!

«Όταν ο νταβατζής ανησυχεί, η π@@τάνα δεν κινδυνεύει...».

ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΣ: Πόσο κοστίζει το φακελάκι στην Ελλάδα...


Το πόσο παχύ θα είναι το φακελάκι παίζει ανάλογα με την υπηρεσία και τις… εξυπηρετήσεις που παρέχονται στους πολίτες, είτε πρόκειται για το δημόσιο, είτε για τον ιδιωτικό τομέα
Της Άννης ΚαρολίδουH διαφθορά στην Ελλάδα, είναι οργανωμένη και τιμολογημένη. Οι ταρίφες της διαφθοράς παίζουν...
ανάλογα με την υπηρεσία και τις… εξυπηρετήσεις που παρέχονται στους πολίτες, είτε πρόκειται για το δημόσιο, είτε για τον ιδιωτικό τομέα.

Πολύ αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία που έδωσε ο Αυστριακός καθηγητής Φρίντριχ Σνάϊντερ, στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, με θέμα την παραοικονομία, τη διαφθορά, τα δημόσια ελλείμματα και χρέη, την επιχειρηματικότητα.

Έτσι, στο χώρο της Υγείας, που το «φακελάκι» είναι καθημερινή υπόθεση και δίνει και παίρνει, για μια εγχείρηση σε δημόσιο νοσοκομείο μπορεί να ζητήσουν από τους ασθενείς ή, τους συγγενείς του, από 100 μέχρι και 30.000 ευρώ. Όταν είναι να «πηδήξεις σειρά», οι τιμές πέφτουν και ξεκινούν από τα 30 ευρώ μέχρι τις 20.000 ευρώ.

Πάντοτε στο χώρο του δημοσίου, περνάμε στις ΔΟΥ όπου για τη ρύθμιση υποθέσεων για ελέγχους, η ταρίφα είναι από 200 μέχρι και 20.000 ευρώ, με βάση στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδας που επικαλείται ο καθ. Σνάϊντερ. Για κάτι πιο... λίγο, όπως την έκδοση εγγράφων, το λεγόμενο «γρηγορόσημο» αρχίζει από 15 και φθάνει τα... 1.000 ευρώ.

Στις Πολεδομίες, για να ξεκολλήσει η έκδοση οικοδομικής άδειας, το τίμημα ξεκινάει από 200 ευρώ, αλλά μπορεί να φθάσει μέχρι τις 8.000 ευρώ, ενώ για την τακτοποίηση αυθαιρεσιών, υπάρχει και ο πλάγιος τρόπος, που κοστίζει στους ενδιαφερόμενους από 200 μέχρι και 5.000 ευρώ.

Όμως η διαφθορά δεν περιορίζεται στο δημόσιο, είναι υπαρκτή και με το παραπάνω και στον ιδιωτικό τομέα, όπου εκεί ο Έλληνας και η Ελληνίδα πληρώνουν δυο και τρεις φορές για τις αυτονόητες υπηρεσίες που δικαιούνται.

Έτσι, στο χώρο της ιδιωτικής Υγείας, για επεμβάσεις και εγχειρήσεις, οι ταρίφες αρχίζουν από τα 150 ευρώ και φθάνουν στις 7.000 ευρώ, ενώ για τις εξετάσεις, είναι από 30 μέχρι 500 ευρώ.

Τέλος, big business, είναι και το κύκλωμα έκδοσης διπλωμάτων οδήγησης, όπου ο εξεταζόμενος για άδεια οδήγησης μπορεί πολύ επιτυχημένα να βοηθηθεί αν διαθέσει επιπλέον από 40 μέχρι, κάποιες φορές, 500 ευρώ, ενώ τα ευρώ βοηθάνε για να περάσει από τεχνικό έλεγχο και το όχημά σας, αν στη μηχανή της διαφθοράς πέσει ένα «λαδωματάκι», 20-100 ευρώ...
voria.gr