Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Αποκηρύσσεις το ρατσισμό …



…τον εθνικισμό, τον κομμουνισμό;

Λέγε ρε; Γιατί το είπες αυτό, γιατί το σκέφτηκες τι εννοούσες; Ποιες ήταν οι προθέσεις σου;
Ζούμε άγριες μέρες, γκαστρωμένες και δίμουρες…

Το αυγό του φιδιού επωάζεται, λένε όλοι. 
Ναι, αλλά ποιου φιδιού; 
Του μαύρου ή του μαυροκόκκινου; 
Ή μήπως του λευκού; Μέρες της λευκής τρομοκρατίας, όπως λέει και η φίλη Κατερίνα.



Εις το όνομα μιας αόρατης, λανθάνουσας και περιρρέουσας φαιάς απειλής που έχει ξεχυθεί σ’ όλη τη χώρα, είναι έτοιμο να διαπραχθεί το μεγαλύτερο έγκλημα: Ο διωγμός των λέξεων. Των ιδεών, των προθέσεων, των σκέψεων. Των σημαινόμενων και των υπονοούμενων. Των όποιων υπονοούμενων. Προληπτικά πάντα. Στο όνομα της δημόσιας προστασίας και του δημόσιου συμφέροντος.
Έχει επιχειρηθεί κι αλλού με επιτυχία χρόνια τώρα. Στην άλλη άκρη του ατλαντικού, στο όνομα μιας πολιτικής ορθότητας αλλάζουν ακόμα και τα παραμύθια. Τους πρωταγωνιστές, την υπόθεση και το τέλος.
Ο λύκος δεν τρώει τη γιαγιά στο όνομα των δικαιωμάτων των ζώων και οι γονείς του Κοντορεβιθούλη δεν τον παρατάνε με τα αδέρφια του στο δάσος καθότι απαράδεκτη γονεϊκή συμπεριφορά.
Είναι αυτοί που βάφτισαν τους μαύρους «έγχρωμους», χρόνια τώρα. Σαν τις τηλεοράσεις. («Μα είναι πολύχρωμοι, μαμά;» αναρωτιέται ο 6χρονος Στάθης).


Θα ‘ρθει μια μέρα που θα ξυπνήσουμε κι εδώ σε τούτη τη χώρα και θα ανακαλύψουμε πως λογοκρινόμαστε από μόνοι μας, από φόβο μη μας πιάσουν στο στόμα τους οι επιτροπές του Μακάρθι. Για να γλυτώσουμε το διασυρμό και τις διώξεις καλού κακού. Οι βλοσυροί ιεροεξεταστές που θα ανασκαλέψουν όλα τα γραπτά μας, τα προφορικά μας και τις προθέσεις μας. Και θα ερμηνεύουν την κάθε μας λέξη. Και θα μας ζητούν να απολογηθούμε.
Και θα μας δικάζουν για τις προθέσεις μας.



Θα ‘ρθει μια μέρα που δε θα ανεβάζουμε στη σημαία στο μπαλκόνι για να μη μας αποδώσουν τον τρισκατάρατο χαρακτηρισμό του εθνικιστή. Για να πάρουμε τη σημαία σε διαδήλωση, ούτε λόγος, ήδη είσαι υπό διωγμόν ως εθνικιστής, αναγκάζεσαι να τη
διπλώσεις για να σου επιτρέψουν να συμμετάσχεις μαζί τους. Μαζί με τους πολλούς και σωστούς.





Θα ‘ρθει μια μέρα που σε τούτη τη χώρα δε θα στολίζεις τις πόλεις τα Χριστούγεννα με αστέρι και έλατα φωτισμένα, ούτε θα περιφέρεις τον επιτάφιο το Πάσχα, μην τυχόν και προσβάλλεις τους αλλόθρησκους που συγκατοικούν μαζί σου.


Και κείνα που έλεγες να τα ξεχάσεις. Πρέπει να στρογγυλέψεις τα λόγια σου, να τα μεταγράψεις ή να τα γκρούψεις τελείως. Καμιά φράση ή λέξη σου δεν πρέπει να δηλώνει εχθρική ή ξενοφοβική συμπεριφορά ή ρατσισμό ή πρόθεση εχθρική απέναντι σε αλλόθρησκους, αλλοεθνείς, διαφορετικές κοινωνικές οντότητες και δε συμμαζεύεται.
Οι ρατσιστοκυνηγοί καραδοκούν κι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά παντού. Η ρουφιανιά κι ο φόβος απλώνεται σ’ όλη τη δημόσια ζωή, λες και έλειπε ποτέ από τούτο τον τόπο.


Κι όλα αυτά στο όνομα της ελευθερίας και της ανεκτικότητας και της δημοκρατίας.
Δεν είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας, δεν είναι θρίλερ, είναι μια εικόνα από το προσεχές μέλλον. Από έναν τόπο όπου όλοι είναι εναντίον όλων. Όλοι είναι ύποπτοι για κάτι κακουργηματικό. Όλοι είναι εν δυνάμει εχθροί. Όλοι θα πρέπει να τα έχουν καλά με όλους: με την εξουσία, αλλά και τους αδύνατους. Με τους από πάνω, αλλά και με τους από κάτω. Με τους γειτόνους, τους συναδέλφους, τους διπλανούς, τους περαστικούς, τους δικούς και τους ξένους. Και όλοι πρέπει να επιδεικνύουν «κόσμια» συμπεριφορά απέναντι στον οποιονδήποτε, αν δε θέλουν να έχουν μπελάδες. Ένα καθημερινό σκύψιμο της μέσης και γλείψιμο σε κάθε ύπαρξη.


Σβήστε λοιπόν από την καθημερινότητά σας εκφράσεις, παροιμίες και λοιπές κουβέντες που χρησιμοποιούσατε ελαφρά τη καρδία από πάππου προς πάππου. Τους ρατσιστοελεγκτές τους ρωτήσατε; Σας το επέτρεψαν; Πώς λοιπόν προσβάλετε και θίγετε τόσους συνανθρώπους μας; Μπείτε τώρα πίσω από τα σίδερα για να μάθετε να είστε εχθροπαθείς.


Απαγορεύονται:
-Μου φέρθηκε πούστικα (για τον συνεταίρο μου που με έριξε στη δουλειά).
-Ο γύφτος με έβαλε να πληρώσω τα μισά (ο υποψήφιος γκόμενος στο πρώτο ραντεβού)
-Έγινα Τούρκος με αυτά που μου είπε (ο οποιοσδήποτε με κάνει έξαλλη)
-Έχει κατάντησε φιλιππινέζα των τροϊκανών (αφορά την πλειοψηφία των κυβερνητικών...)
-Δουλεύω σαν αράπης (το αφεντικό θέλει υπερωρίες και απλήρωτες).
-Πήγε ο Εβραίος στο παζάρι κι ήτανε Σαββάτο (παλιά κλασσική παροιμία για οποιαδήποτε αναβλητικά άτομα που χάνουν προθεσμίες. Αφορά κυρίως τον αδερφό μου).
-Κάνει τον Κινέζο. (ή την πάπια, αλλά πάλι κάποιο ζωντανό θίγεται)
-Αμερικανάκι με πέρασες; (κυρίως όταν πας να μου πουλήσεις/πλασάρεις κάτι μουσαντένιο)
-Πόντια είσαι; (στη φιλενάδα μου που φύτεψε στραγάλια κι αναρωτιέται γιατί δε φυτρώνουν)
-Ντιγκιντάγκας μου φαίνεται (ο γείτονας που κουνιέται σα μαούνα)
-Δεν τον θέλω είναι Βλάχος. (Ο υποψήφιος γαμπρός φοράει κάλτσα με πέδιλο)
-Του τα ‘φαγε όλα η πουτάνα και τον παράτησε μια βδομάδα πριν το γάμο (μη λέμε ονόματα)
-Σε καθυστερημένους απευθύνεται; (παρακολουθώντας τους σχολιαστές των τηλεοπτικών δελτίων).



Θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε βάλει τα χέρια μας και έχουμε βγάλει τα μάτια μας. Εμείς οι «προοδευτικοί» και ανοιχτόμυαλοι πολίτες αυτής της χώρας. Έχουμε πέσει θύματα των δόλιων σχεδίων φίμωσης των κυρίαρχων τούτης της γης.
Που μας «παραχώρησαν» το προνόμιο να επιλέξουμε οι ίδιοι τα δεσμά μας.
Ένα στρατόπεδο της σκέψης και του νου. Των λόγων και των έργων μας. Αλλά πιο πολύ των προθέσεων μας.


Αλλά τότε θα είναι πια πολύ αργά.


Τότε ακόμα και οι στίχοι του αγαπημένου μου ποιητή θα είναι υπό διωγμόν:


Αυτοί δεν είναι οι δρόμοι που γνωρίσαμε
Αλλότριο πλήθος έρπει τώρα στις λεωφόρους
Αλλάξαν και των προαστίων οι ονομασίες
Υψώνονται άσυλα στα γήπεδα και στις πλατείες.
Ποιος περιμένει την επιστροφή σου; Εδώ οι επίγονοι
Λιθοβολούν τους ξένους, θύουν σ᾿ ομοιώματα,
Είσαι ένας άγνωστος μες στο άγνωστο εκκλησίασμα
Κι από τον άμβωνα αφορίζουνε τους ξένους
Ρίχνουνε στους αλλόγλωσσους κατάρες.

Εσύ στους σκοτεινούς διαδρόμους χώσου
Στις δαιδαλώδεις κρύπτες που δεν προσεγγίζει
Ούτε φωνή αγριμιού ή ήχος τυμπάνου·
Εκεί δε θα σε βρουν. Γιατί αν σ᾿ αφορίσουν
Κάποιοι –αναπόφευκτα– στα χείλη τους θα σε προφέρουν
Οι σκέψεις σου θ᾿ αλλοιωθούν, θα σου αποδώσουν
Ψιθυριστά προθέσεις, θα σε υμνήσουν.
Με τέτοιες προσιτές επιτυχίες θα ηττηθείς.
Τεντώσου απορρίπτοντας των λόγων σου την πανοπλία
Κάθε εξωτερικό περίβλημά σου περιττό
Και της Σιωπής το μέγα διάστημα, έτσι,
Τεντώσου να πληρώσεις συμπαγής

SOS..ΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ! ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΟ ΕΥΡΟΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ



Εκτός από το ζήτημα της ΕΥΑΘ και της καμπάνιας της πρωτοβουλίας SOSτε το νερό υπάρχει σε εξέλιξη μια πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών για να τεθεί το ζήτημα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Μέσα σε ένα μήνα διπλασιάστηκαν οι υπογραφές από Ελλάδα (από περίπου 5.000 στις αρχές Απρίλη), αλλά “υπολειπόμαστε” ακόμη του στόχου των 16.500 υπογραφών από Ελλάδα, που είναι αναγκαίες για να “μετρήσει” και η χώρα μας με τις άλλες που πέρασαν ή θα περάσουν τα εθνικά οριζόμενα όρια.
Είναι σημαντικό να υπογράψουμε όλοι και να το διακινήσουμε
υπογράψτε στη σελίδα

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑΛΑΝΙΖΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ.



Σε αυτό το χωραφάκι εκεί στο Πάτημα ... ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ.

Δεν είναι βέβαια τυχαίο που έχει μείνει αδόμητο. 

Ούτε τυχαίο είναι ότι η ρυμοτομία της περιοχής - πώς να το θέσω τώρα με έναν κομψό τρόπο που να μην θεωρηθεί εμπαθής και να εμπεριέχει και το caumme il faut που επιθυμεί ο Δήμαρχός μας - έχει καθυστερήσει να το πω, έχει διακοπεί να το πω, ΠΑΝΕ ΝΑ ΦΑΝΕ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ να το πω, δεν ξέρω, πες το όπως σου αρέσει, αλλά:

- Η ΚΑΔΜΟΥ - όπως δείχνει και ο ΓΟΥΓΛΗΣ - κόβεται στην μέση.

- Η Σητείας κάνει μια διακοπή και συνεχίζει μετά.

Γιατί άραγε;

Αλλά είναι μόνο το θέμα της ρυμοτομίας;

ΟΧΙ!

Διότι εκεί είναι - λέει - να γίνει και ΣΧΟΛΕΙΟ. 

Είναι χώρος που πρέπει ν ανεγερθεί το γυμνάσιο του Πατήματος.

Έτσι έλεγε η ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ένταξης.

Αλλά δεν   ..... !

"Αμφισβητείται το ιδιοκτησιακό καθεστώς" από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες.

Αλλά κομμάτι αυτής της ιδιοκτησίας ήταν ΔΗΜΟΣΙΑ. 
Ανήκε στο Υπουργείο Γεωργίας ΚΑΙ ΤΟΤΕ - ΠΑΛΙΑ, ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ, επίσημα.
Με παραχωρητήρια ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ.

Αλλά κάποιοι προσέβαλαν την πράξη τότε και θυμήθηκαν ότι τους ανήκει.

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ ΑΝ ΟΝΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ ή ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ και άρα μπορούν να ανοίξουν οι δρόμοι και να ξεκινήσει η ανέγερση του Γυμνασίου.

ΧΡΟΟΟΟΟΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, δεν ξεμπερδεύεται το θέμα.

Και φαίνεται ότι κάτι τρέχει τώρα, που δεν το λένε, δεν το λένε.

Διότι έχουν γίνει στον Δήμο με αυτό το θέμα ανάκατα.

Μου λέει ο σμπίρος μου ότι πρέπει να έχει αρπαχτεί ο Νομικός Σύμβουλος του δήμου κος Παπασταθόπουλος με την αντιδήμαρχο ΤΥ, που ως δικηγόρος έχει χειριστεί το θέμα για λογαριασμό του δήμου όλα αυτά τα χρόνια.

Και το κλου ήταν ότι έσκασε και ένας τύπος με μια διαταγή πληρωμής στο χέρι στον δήμο, που είχε οριστεί - λέει - από το δικαστήριο τεχνικός σύμβουλος για το θέμα και ζητάει να πληρωθεί.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΜΒΑΣΗ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ στον δήμο και ξαφνικά εμφανίστηκε κάποιος ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ.

Και η πλάκα είναι ότι μπορεί να έχει και δίκιο.

ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΟΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΕΙ ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;

Διότι αυτά, που είναι έξοδα της δίκης δεν τα πληρώνει όποιος χάνει την δίκη;  (Νομικός δεν είμαι αλλά έτσι δεν είναι;)

ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗΣΕ τώρα και ζητάει να πληρωθεί ο κος ΖΑΧΑΡΙΑΣ;

ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟΔΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΑΝΔΡΟΒΙΤΣΑΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ!

ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΑΦΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑ ΤΣΙΚΙΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΕ!

ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΤΕ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΗΜΑΤΟΣ! ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ή ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΧΑΣΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ;




Αποθέωση πολιτικών το Πάσχα

Ρεκόρ προσέλευσης πιστών είχε η Μονή Ευόσμου, όπου εκκλησιάστηκε ο Ευ. Βενιζέλος ο οποίος μόνος του ήταν συνάθροιση 150 ατόμων. Συν τους σωματοφύλακες που είχαν μεταμορφωθεί σε μέλη της παιδικής χορωδίας, το σύνολο 670. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κρατούσε την Ιερά Σύνοψη και έψαλε με κατάνυξη τα έξοδα του Γ. Παπανδρέου στα χρυσά ταξίδια του και αποθεώθηκε από τους πιστούς.

Ο Γ. Παπανδρέου υποχρεώθηκε να περάσει το χειρότερο Πάσχα της ζωής του στις Σπέτσες, έδειχνε δε παντού το εισιτήριο με το δελφίνι 17,80 ευρώ. Δεν αποδοκιμάστηκε όμως, αλλά αντιθέτως επιδοκιμάστηκε από πιστούς που του φώναζαν «Είσαι μεγάλος…», χωρίς να συμπληρώνουν τις τελίτσες.

Ο Φ. Κουβέλης πέρασε Πάσχα σπίτι του, αφού το τελετουργικό δεν περιλαμβάνει δηλώσεις στο Μαξίμου, οπότε δεν υπήρχε νόημα να ξεκουνηθεί από τη θαλπωρή του σπιτιού.

Το Πάσχα πέρασαν μαζί στην Αθήνα η Αλέκα Παπαρήγα και ο Μήτσος ο Κουτσούμπας, αφού εκκρεμεί απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για να περάσουν μία μέρα ξεχωριστά.

Στη Χ.Α., επειδή είναι παλαιοημερολογίτες, γιόρτασαν την 21η Απριλίου και ξεκαθάρισαν πάλι ότι δεν ήταν 12χρονο το κοριτσάκι που έφαγε το χαστούκι, αλλά 10χρονο.

Χαρούμενη ήταν η χθεσινή μέρα για τον Κ. Μητσοτάκη, αφού πέθανε ο κυριότερος αντίπαλός του, ο 7άκις πρωθυπουργός της Ιταλίας, 94χρονος Τζούλιο Αντρεότι και κέρδισε το μεταξύ τους στοίχημα.

Ο Αλ. Τσίπρας στάθηκε άτυχος πάντως στη Γαύδο, καθώς έπεσε πάνω σε γιαγιά που διαμαρτυρήθηκε για την πετσοκομμένη σύνταξη των 400 ευρώ:
Χαμογέλασε και της είπε: «Εμείς;»
Σωστό. Αλλά τι το ‘θελε να προχωρήσει παραπέρα;
«Εσύ με τις κοτούλες σου εδώ, μια χαρά είσαι!»
Για να ‘ρθει η στριφογυριστή απάντηση: «Μα και οι κοτούλες θέλουν το φαΐ τους» είπε η γιαγιά, που θέλει 100 Στάη και Τρέμη μαζί.
Ετσι μετά την « Κυρά της Ρω» γνωρίσαμε και την «Κυρά του Ευρώ».

Ο Γ. Στουρνάρας πέρασε ήρεμο Πάσχα και αντί για αρνί σούβλισε 1.500.000 φωτοβολταϊκά.

Ο Αντ. Σαμαράς ήταν κατευχαριστημένος αυτές τις άγιες μέρες, γιατί η τρόικα για πρώτη φορά είπε καλά λόγια για την Ελλάδα που έχει βάλει το μαχαίρι στον λαιμό των πολιτών. Κρατούσε πάντως μυστικό πού θα κάνει Ανάσταση και ήταν σταντ μπάι 354 εκκλησίες. Τελικά έκανε Ανάσταση στο Ναύπλιο και εκεί έγινε το πρωτοφανές περιστατικό όπου ο παπάς πετούσε βεγγαλικά και δυναμιτάκια, ενώ ταυτόχρονα έψαλε το «Χριστός Ανέστη» και «Ελλάς Ανέστη».

"Πάμε Λουκέτο", του Λάκη Μπέλλου, Εφημερίδα των Συντακτών, 7/5/2013

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Συνάντησα έναν φίλο που ετοιμάζεται να κατέβει στας δημοτικάς εκλογάς σε άλλο χωριό.

"Είμαι καθόλα έτοιμος" μου λέει, "βρήκα και έναν γαμώ τους επικοινωνιολόγους που θα με οδηγήσει στη νίκη".

- "Ά, θα χαλάσεις λεφτά" τον ρωτάω.

- "΄Οχι ρε συ, είναι πολύ λογικός στις τιμές του και είναι πολύ καλός - Θα τον ξέρεις μου λέει. ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΠΡΙΝ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΡΕ ΣΥ" μου λέει.

- ΩΩΩΠ! ΤΣΙΜΠΗΣΑ ΕΓΩ ΑΜΕΣΩΣ! "Το βγάλαμε το λαυράκι" λέω από μέσα μου.

"Έλα ρε, τον πήρε τώρα ο Κουράσης; Ποιος είναι;"

- "ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ, τον λένε και ανέλαβε να αντιστρέψει την κατάσταση για τον Κουράση, τον προσέλαβε γιατί δεν πήγαινε καθόλου καλά" μου λέει.

ΕΧΩ ΚΑΤΟΥΡΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΛΙΑ!

"..... τον πήρε πριν 4 μήνες ...."

ΕΝΤΑΞΕΙ?


ΦΟΒΕΡΟ!


Στις 16 ΜΑΪΟΥ του 2010 ΕΙΧΑΜΕ ΠΕΙ ΑΥΤΑ. ΠΡΙΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. ΘΕΩΡΩ ΣΚΟΠΙΜΟ ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΗΣΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ


ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ - ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕ 10ΕΤΙΕΣ.



Η διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας αποτέλεσε και αποτελεί θέμα συζήτησης στον χώρο της αυτοδιοίκησης επί πολλές δεκαετίες.

Είναι ιστορική αλήθεια που δεν προέρχεται από κανέναν παραταξιακό φανατισμό (άλλωστε είναι γνωστό τοις πάσοι ότι δεν έχω και πολλούς λόγους να έχω τέτοιον φανατισμό – μάλλον το αντίθετο ) ότι η αυτοδιοικητική αντίληψη διδάχτηκε στην Ελλάδα, την κοινωνία και το πολιτικό της σύστημα από το ΠΑΣΟΚ.

Μέχρι το 1981 το μοντέλο του υδροκέφαλου, συγκεντρωτικού, αυταρχικού και ξεκομμένου γραφειοκρατικού κράτους δεν είχε αμφισβητηθεί στον πυρήνα του ποτέ.

Οι νομαρχίες ήταν υπαλληλικός θεσμός της κεντρικής διοίκησης ενώ ο πρώτος βαθμός – οι Δήμοι και οι Κοινότητες είχαν ως αποκλειστική αρμοδιότητα την συλλογή των απορριμμάτων. Ήταν η εποχή των «βλαχοδημάρχων – σκουπιδάρχων».

Στα προκυβερνητικά κείμενα εκείνου του ΠΑΣΟΚ έμπαινε πρωταρχικά η ιδέα της αποκέντρωσης και της ενίσχυσης του ρόλου της αυτοδιοίκησης για πρώτη φορά με τέτοια ένταση, σε επίπεδο κυβερνητικής προοπτικής.

(Στον χώρο της ευρύτερης αριστεράς τέτοιες προβληματικές προϋπήρχαν βέβαια, αλλά ποτέ στην κορυφή της ατζέντας των κομμάτων της.)

Η κατεύθυνση για την ενίσχυση του ρόλου της αυτοδιοίκησης φάνηκε από τα πρώτα βήματα της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με πολύ σημαντικές παρεμβάσεις. (Ίσως αξίζει στα επόμενα φύλλα να γίνει μια οργανωμένη ιστορική αναδρομή παρεμβάσεων και για να θυμηθούμε οι παλαιότεροι και για να μάθουν οι νεώτεροι ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ που τόσοι πολλοί θέλουν να υπηρετήσουν και να την «σώσουν»)

Σημαντική ενίσχυση του πρώτου βαθμού με σειρά αρμοδιοτήτων που άλλαζαν τα δεδομένα στους Δήμους , πολυετής διάλογος και καθιέρωση 2ου βαθμου αιρετής αυτοδιοίκησης και Καποδίστριας 1 αποτέλεσαν τους κορυφαίους σταθμούς των παρεμβάσεων, αυτά τα 30 χρόνια που η ανάγκη περισσότερης και καλύτερης αυτοδιοίκησης έγινε συνείδηση στην ελληνική κοινωνία.

Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που συμπαρέσυρε σαν ρεύμα αντίληψης ακόμα και την συντηρητική παράταξη, η οποία σταδιακά εγκατέλειπε τον συγκεντρωτισμό και προσχωρούσε όλο και περισσότερο σε αντιλήψεις που στήριζαν την ιδέα της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης. Πολλές φορές μάλιστα και με τρόπους εντυπωσιακά συμβολικούς έδειξε την βούλησή της η συντηρητική παράταξη να πείσει ότι ξεπέρασε απαρχαιωμένες αντιλήψεις της. (Κορυφαίο τέτοιο παράδειγμα η επιλογή Αντώνη Τρίτση για τον Δήμο Αθήνας, επιλογή που δεν μπόρεσε να αξιολογηθεί αφού ο θάνατος του Κεφαλλονίτη πολιτικού μας άφησε με την απορία; Πώς θα ήταν η Αθήνα αν ….)

Είναι αλήθεια ότι μέσα σε αυτή την πορεία γίνανε μεγάλα λάθη, παραλείψεις, παλινωδίες, εμπαιγμοί, πισωγυρίσματα. Τα συστήματα εξουσίας δεν παραδίδονται εύκολα σε όσους τα αμφισβητούν και βέβαια το κεντρικό γραφειοκρατικό κράτος αποτελεί το πιο ισχυρό, παραλυτικά συντηρητικό και αυταρχικό σύστημα εξουσίας που βγάζει φλύκταινες κάθε φορά που κάποιος τολμά να του πει να παραδώσει μέρος της εξουσίας του παρακάτω.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΥΤΗ Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ – ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ – ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Όλα όσα ακούγονταν και καθυστερούσαν τις εξελίξεις ήταν απλώς ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ. Προφάσεις μιας γραφειοκρατίας που αρνούμενη να αποδεχτεί ότι χάνει μέρος των εξουσιών της και το προνόμιο να αποφασίζει για ΟΛΑ  έβρισκε διάφορα δευτερεύοντα ή τριτεύοντα ζητήματα για να σταματήσει τις εξελίξεις.

Όχι γιατί δεν θα υπήρχαν ή δεν θα προκύψουν προβλήματα, εμπλοκές, εμπόδια κλπ από μια τέτοια μεταρρύθμιση. Αν είναι δυνατόν. Βεβαίως και θα υπάρξουν.

Αλλά γιατί είμαι από εκείνους που πιστεύουν στην λογική σειρά στην απάντηση των ερωτημάτων όταν είναι να τοποθετηθούμε για κάποιο θέμα:

- Η σημερινή δομή του κράτους, η λειτουργία του, οι ρυθμοί του, η διαφθορά του θέλουν αλλαγές ή όχι;

Η απάντηση νομίζω ότι είναι προφανής.

- Το περιεχόμενο των αλλαγών έχει συζητηθεί επαρκώς με τους αρμόδιους φορείς;

ΝΑΙ – ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ στα συνέδρια της ΚΕΔΚΕ δεν κάνουμε τίποτε άλλο. Το περιεχόμενο των αλλαγών ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΟ, με εξαίρεση το ΚΚΕ που με συνέπεια διαφωνεί συνολικά και συγκροτημένα, γι’ αυτό έχει κερδίσει τον σεβασμό ως αντίθετη άποψη.

- Από τα λάθη και τις πιθανές αστοχίες από την εφαρμογή του σχεδίου μπορεί να προκύψει μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που θα προκληθεί από τα λάθη της περιόδου προσαρμογής στο νέο μοντέλο;

Με δεδομένη την εκπληκτική αποτελεσματικότητα του κράτους μας όπως λειτουργεί η απάντηση είναι μία και απλή: ΟΧΙ – ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!

Άρα ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΎΘΜΙΣΗ!

Με όρους λοιπόν απλής, λογικής σκέψης δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε. Να στηρίξουμε όλοι το σχέδιο για να δούμε ένα πιο αποτελεσματικό και φιλικό προς τον πολίτη κράτος.

Έλα όμως που όλοι οι έμπειροι αυτοδιοικητικοί έχουν ένα μάγκωμα. Κάτι δεν τους πάει. «Χάνουν καρέκλες, γι’ αυτό», απαντούν νεόκοποι γραβατωμένοι, ατσαλάκωτοι σωτήρες.

Ίσως. Σίγουρα μεγάλο μέρος ανθρώπων που αφιέρωσαν την ζωή τους στην υπηρεσία της αυτοδιοίκησης έχει έρθει η ώρα να συνταξιοδοτηθούν οριστικά αφού μειώνονται οι θέσεις με τις μειώσεις των δήμων.

Όμως ρε παιδιά είναι μόνο αυτό;

Γιατί ας πούμε υπάρχουν και άλλοι προβληματισμοί που έτσι όπως τίθεται το θέμα και ποινικοποιείται η διατύπωση άποψης ως «άγχος για απώλεια καρέκλας» δυσκολεύεται κανείς να θέσει ακόμα και ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΕΣ παρατηρήσεις που ίσως βοηθήσουν.

Πχ: ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΙ. Άστο για μετά ή ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΟΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ που θα αποκεντρωθούν από το κράτος; Γιατί αλλιώς δεν μιλάμε για ΑΜΕΣΟ ΚΤΥΠΗΜΑ στο αναποτελεσματικό κράτος, μιλάμε για συνενώσεις χωρίς περιεχόμενο.

Ο Ραγκούσης δεσμεύεται ότι θα γίνουν ταυτόχρονα!!! Να δούμε όμως και εμείς τα σχέδια με τις αρμοδιότητες που θα δώσουν όλοι οι υπουργοί στην αυτοδιοίκηση γιατί είμαστε και ολίγον δύσπιστοι όταν ακούμε για αποκέντρωση, διότι όλοι την θέλουν αλλά για τις αρμοδιότητες των άλλων. Κανείς για τις δικές του.

ΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΩΝ ΔΗΜΩΝ – ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ή και νέα σκληρή φορολογία από την πίσω πόρτα σε μας τους φουκαράδες; Η εξαγγελία για αποκέντρωση εσόδων μέρους του Φ.Π.Α. στην αυτοδιοίκηση που έκανε ο Γιάννης Ραγκούσης ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ με τεράστιες ουρές για την τοπική ανάπτυξη, την συνοχή των τοπικών κοινωνιών, την ενίσχυση των τοπικών αγορών κλπ.(Σκεφτείτε αναγνώστες μου τι κίνητρο θα είναι αυτό για τον δήμο να τρέχει με χίλια για να προστατεύει, αναδεικνύει, στηρίζει την τοπική αγορά – όταν τα οικονομικά του είναι συνδεδεμένα με αυτήν. Σκέψου αναγνώστη μου τι νέο κίνητρο θα είναι για όλους μας η ενίσχυση της τοπικής μας αγοράς όταν αυτό θα έχει ας πούμε ανταπόδοση στην καθαριότητα, τους ελεύθερους χώρους, το πράσινο). Τον Παπακωνσταντίνου και το Αλμούνια όμως ο Γιάννης τον ρώτησε; Μπορεί να υλοποιηθεί εν μέσω ΤΕΤΟΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ μια τέτοια ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;;; Ή μήπως οι νέοι δήμοι πρέπει να βρουν μόνοι τους τα λεφτά για να λειτουργήσουν τις νέες αρμοδιότητες που θα πάρουν, αν πάρουν, όπως τα βρήκαν π.χ. με τα αθλητικά κέντρα και τους παιδικούς σταθμούς δηλαδή με νέες φορολογίες;

Και αυτό με τους προβληματισμούς βλέπετε το παθαίνει όποιος έχει την γνώση, την πείρα και την διαδρομή να δει τα πράγματα σε βάθος για να κάνει παρατηρήσεις. Ενώ κάποιος άλλος που είναι ευτυχής στην μακαριότητα του, ομιλεί μόνο όταν του το επιτρέπουν, αναγιγνώσκοντας ό,τι του δώσουν οπότε εμφανίζεται ωραίος και συναινετικός.

Και η συναίνεση στην κεντρική εξουσία, ξέρετε, δίνει χρίσματα. Δηλαδή ΕΜΜΕΣΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ της κεντρικής διοίκησης στον χώρο της αυτό – διοίκησης.

Ενώ οι προβληματισμοί φέρνουν διώξεις.

Αλλά όμως ρε παιδί μου, πάλι ….

Άμα ο αιρετός τοπάρχης είναι … υπάλληλος της κεντρικής εξουσίας, έχουμε αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση η υπερσυγκέντρωση παρασιτικών κέντρων εξουσίας και ετερο-διοίκηση;

Κάτσε ρε φίλε, θα μου πει κάποιος: Όσοι έχουν το χρίσματα είναι υπάλληλοι; ΟΧΙ! Οι περισσότεροι έχουν αναδειχτεί μέσα από τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες με τη δράση τους και την αναγνώριση της προσφοράς τους από τους συνδημότες τους.

Υπάρχουν όμως ΚΑΙ ΔΟΤΟΙ! Και όταν βάζεις δοτό, κανέναν δεν μπορείς να πείσεις ότι οι προθέσεις σου είναι για ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ και ΑΥΤΟ – ΔΙΟΙΚΗΣΗ!

Οι εξαγγελίες λοιπόν και οι προθέσεις για πιο αποτελεσματικό, λιγότερο συγκεντρωτικό και αποκεντρωμένο κράτος θα κριθούν ως ειλικρινείς από τρία επιμέρους μεγάλα κεφάλαια που περιμένουμε να εξειδικευτούν:

- Καθορισμός των νέων αρμοδιοτήτων των νέων Ο.Τ.Α. α και β βαθμού που θα φύγουν από το κράτος προς την αυτοδιοίκηση.

(Κρατείστε το αυτό για να κρίνουμε αύριο όσους θέλουν την αποκέντρωση αλλά όξω από αυτούς ή γιατί μπορεί να διαφωνήσουμε αν το εγχείρημα καταλήξει σε απλές συνενώσεις δήμων οπότε δεν θα μιλάμε για πραγματική αποκέντρωση του κράτους αφού το κράτος δεν θα θέλει να αποκεντρώσει εξουσία.)

- Καθορισμός των πόρων των νέων Ο.Τ.Α. που πρέπει να πάρουν μέρος των ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ των δημοτών τους και της τοπικής τους οικονομίας, αντίστοιχων με τις αρμοδιότητες που θα αναλάβουν.

(Κρατείστε το αυτό για να κρίνουμε αύριο αν πραγματικά ο Γιάννης Ραγκούσης θα κάνει επανάσταση στην δομή του κράτους ή θα αναγκαστεί να αποδεχτεί το σχέδιό του να γίνει μοχλός νέας φοροεπιδρομής χωρίς έλεος.)

- Κατάργηση του θεσμού του κομματικού χρίσματος. 

Η θέση του νέου προέδρου της ΝΔ κου Σαμαρά για κατάργηση του χρίσματος σε μικρότερους Δήμους ήρθε σαν κεραυνός στα κεφάλια όσων ακόμα επιθυμούν να χριστούν ως εκλεκτοί.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να εφαρμόσει το καταστατικό του για προκριματικές εκλογές σε όλα τα επίπεδα, άρα και στους νέους Ο.Τ.Α, χωρίς ΚΑΜΙΆ ΕΞΑΙΡΕΣΗ! Δεν είναι καμία εμμονή. Είναι μέσο για να αποκτήσουν οι νέοι Ο.Τ.Α. ΓΝΗΣΙΑ – ΑΝΟΘΕΥΤΗ –ΛΑΪΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ.

(Θυμίζω ότι στο καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπεται μόνο μία εξαίρεση στην εφαρμογή των προκριματικών εκλογών, που αφορά ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, όπου το αποτέλεσμα προκριματικών εκλογών δεν είναι δεσμευτικό.)

Και αυτό πρέπει τουλάχιστον να κάνει αν δεν μπορεί να βγει ακόμα πιο προοδευτικά, μέσα από ένα νέο καταστατικό συνέδριο και να πει αυτό που πρέπει: Χρίσματα μόνο σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά. Στις άλλες πόλεις ας μιλούν οι τοπικές δυνάμεις.

Χωρίς απελευθέρωση των τοπικών δυνάμεων από κεντρικά συστήματα εξουσία – προσκηνιακά ή παρασκηνιακά – το κράτος θα παραμένει γραφειοκρατικό και συγκεντρωτικό. Με ή χωρίς επίφαση ισχυρών δήμων.

Υ.Γ.

1. Ο Γιάννης Ραγκούσης είναι άνθρωπος καλών προθέσεων, κουβαλάει ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ και έχει εμπειρία από την αυτοδιοίκηση.

2. Οι συνειρμοί για πρόσωπα ή καταστάσεις τοπικού ενδιαφέροντος είναι δικοί σου αναγνώστη μου. Οι θέσεις μας αυτές είναι γενικές και ως τέτοιες κατατίθενται.


ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ

"Διαθεσιμότητα", ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΝΕΧΕΙΑ, ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ...Και ακόμη τους...κάνουμε ΚΟΥ ΠΕ ΠΕ!