Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΞΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ ΣΤΗΝ Λ. ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Το θέμα ήρθε στην δημοσιότητα από συνέντευξη του Δημάρχου Σ. Ρούσσου στον Ρ/Σ "ΚΟΚΚΙΝΟ" όπου επιτέθηκε σε πολύ υψηλούς τόνους στην κυβέρνηση κάνοντας αναφορά σε "πρακτικές σικελικής μαφίας". 

Η χιονοστιβάδα των συσσωρευμένων προβλημάτων του δήμου σκάει - βεβαίως υποβοηθούμενη από την κυβέρνηση -  στη νέα διοίκηση και χρειάζονται γρήγορα - πραγματικά ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ επιλογές και ανοικτό μυαλό στις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου.

Είναι η ώρα "για λιγότερα συνθήματα και πιο πολύ δουλειά"



Αναδημοσιεύουμε το ρεπορτάζ από το site του Ρ/Σ "ΚΟΚΚΙΝΟ"
Σίμος Ρούσσος: «Το Υπουργείο εφαρμόζει απαράδεκτες πρακτικές σικελικής μαφίας»

Συνεντεύξεις Εκβιαστικές πρακτικές στο δήμο Χαλανδρίου καταγγέλλει ο νέος δήμαρχος, Σίμος Ρούσσος, μιλώντας στο Κόκκινο, σχετικά με έγγραφο που εστάλη για άμεση μεταφορά της υπηρεσίας καθαριότητας του δήμου σε ιδιόκτητο χώρο. Λίγες ώρες μετά από την δημοσιοποίηση της απόφασης του δημάρχου Χαλανδρίου, Σίμου Ρούσσου, να μην αφήσει τη διεξαγωγή της αξιολόγησης στους εργαζόμενους του δήμου, η νέα δημοτική αρχή Χαλανδρίου έλαβε έγγραφο το οποίο την καλεί να κάνει έξωση στην υπηρεσία καθαριότητας εντός μιας εβδομάδας, προκειμένου ο χώρος να παραδοθεί εκ νέου στο ΤΑΙΠΕΔ όπου ανήκει, αλλά που είχε παραχωρηθεί για χρήση στο δήμο από το 2007.
«Οι εκβιασμοί προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πάγιοι, διαρκείς και διαχρονικοί» τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ρούσσος, ενώ έκανε λόγο για απαράδεκτες πρακτικές «σικελικής μαφίας» που εφαρμόζει το Υπουργείο εις βάρος του δήμου Χαλανδρίου, που προσπαθούν να καταστήσουν «όμηρο» έναν ολόκληρο δήμο 80 χιλιάδων κατοίκων αλλά και την νεοεκλεγείσα δημοτική αρχή, που αντιτίθεται στην αξιολόγηση. -

ΑΚΟΥΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΕΤΥΞΗ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΔΩ:

http://stokokkino.gr/article/11690/Simos-Roussos-To-Upourgeio-efarmozei-aparadektes-praktikes-sikelikis-mafias

Ανακοίνωση της "Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου" για την πρόσληψη συμβασιούχων


Με γεια το νέο site

Όσο συνεχίζονται οι μνημονιακές πολιτικές τόσο βαθαίνει η διάλυση των στοιχειωδών κοινωνικών δομών. Γεγονός που φαίνεται και φέτος, από την ανάγκη πρόσληψης βοηθητικού προσωπικού με συμβάσεις «ορισμένου χρόνου», για να λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί και τα ΚΑΠΗ. Με αιτία αυτή την ανάγκη πρόεκυψε ένας πολιτικός προβληματισμός για το εάν πρέπει μία αριστερή δημοτική αρχή να προσλαμβάνει εργαζόμενους με συμβάσεις, με τις οποίες διαφωνεί.

Η «Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου», ως αριστερή συλλογικότητα που υποστηρίζει τους εργατικούς αγώνες: από την μία πλευρά υπερασπιζόμαστε την μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους. Και φυσικά, αυτό ισχύει και για τους δημοσίους υπαλλήλους που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αφού, οι εργασιακές σχέσεις με «ημερομηνία λήξης», εδώ και χρόνια, παράγουν τόσο εργαζόμενους όσο και πολίτες «εξαρτημένους» από την εκάστοτε διοίκηση, υποβαθμίζουν την ποιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών και τρέφουν το πελατειακό κράτος που έχουμε βάλει στόχο να διαλύσουμε στο Χαλάνδρι.

Από τη άλλη πλευρά, πρέπει να εξετάσουμε όλους τους παράγοντες. Έτσι, η ξεκάθαρη θέση μας για κατάργηση των ΙΔΟΧ και συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής που τις χρησιμοποιεί, πρέπει να συμβαδίσει με την απαίτησή μας να λειτουργούν και να αυξηθούν οι κοινωνικές παροχές από το κράτος. Έχουμε στόχο να σταματήσουμε την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών προς τους κοινωνικά αδύναμους. Γιατί κι αυτή η διαδικασία έμμεσα (κι όχι άμεσα όπως η «αρπαγή» των εργασιακών κατακτήσεων) μεταφέρει τον πλούτο από τα κατώτερα οικονομικά στρώματα σε τράπεζες, ΣΔΙΤ, χρηματοδότηση ορισμένων έργων κλπ. Κι ακόμα είναι σαφές ότι η μη λειτουργία των δομών που θα επανδρωθούν από τους συμβασιούχους οδηγεί μαθηματικά στην πλήρη διάλυση του δημόσιου χώρου και τις υπηρεσίες στην αγκαλιά των ιδιωτικών συμφερόντων που καραδοκούν, σε βάρος φυσικά του πολίτη.

Για να δώσουμε μία σωστή απάντηση στο ερώτημα που προέκυψε, επιλέξαμε να παραμείνουμε συνεπείς στην προσπάθεια να επιλύσουμε τα πραγματικά προβλήματα της πόλης μας και τα εργασιακά προβλήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας, στην οποία ανήκουμε. Όπως επίσης, και να είμαστε σταθεροί στις πρωταρχικά ταξικές μας αναλύσεις και στην προσπάθεια ανάπτυξης των κοινωνικών αγώνων, όπου η δημοτική μας συνεργασία έχει «καλό βιογραφικό».

Η άρνηση των εργασιακών σχέσεων που έχουν επιβάλει οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις τόσα χρόνια, θα είχε νόημα κινηματικής υπεράσπισης της εργασίας, αν υπήρχαν πιο ισχυρές ενώσεις γονέων, συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, και σωματεία των συνταξιούχων. Για να μπορέσουν αυτές οι συλλογικότητες, να αναλύσουν την κατάσταση, να αντέξουν την πίεση και να την μεταφέρουν στο κεντρικό κράτος. Δυστυχώς όμως, η εξατομίκευση που έχει επιτύχει ο νεοφιλελευθερισμός είναι πολύ μεγάλη. Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι φορές που σκληρά πληττόμενες κοινωνικές ομάδες, σαν τους νέους γονείς και τους συνταξιούχους, μπροστά στην όξυνση των προβλημάτων και λόγω αντικειμενικών συνθηκών, παθαίνουν σοκ και επιλέγουν την απάθεια. Συμπερασματικά λοιπόν, εξετάζοντας την πραγματικότητα και με κινηματικά κριτήρια επιλέγουμε την πρόσληψη του βοηθητικού προσωπικού και «κάτι παραπάνω»! Χωρίς καμία διάθεση συμβιβασμού με τις σημερινές συνθήκες, παράλληλα, ενημερώνουμε τους εμπλεκόμενους και όλους τους δημότες για την κατάσταση που επικρατεί. Ενισχύουμε όσο περνάει από το χέρι μας τις δημοκρατικές συλλογικές δομές, ακούγοντας και δίνοντας σε αυτές ρόλο και στη διοίκηση. Παλεύουμε, όσο γίνεται, μέσω του δήμου για την απόκτηση οικονομικών πόρων και για την κατοχύρωση δικαιωμάτων. Και τέλος, συμμετέχουμε, οργανώνουμε και προωθούμε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να σταματήσει ο εργασιακός μεσαίωνας που ζούμε και η καθημερινή προσβολή της αξιοπρέπειας μας!



ΣΧΟΛΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑΣ: 
Ρεαλιστική προσέγγιση και αντιμετώπιση του θέματος της κάλυψης κενών στο προσωπικό των παιδικών σταθμών και των ΚΑΠΗ από τη νέα διοίκηση του δήμου με εντυπωσιακή κυβίστιση (κοινώς κωλοτούμπα) από τις θέσεις που χρόνια τώρα εξέφραζε, ως αντιπολίτευση καλώντας προηγούμενες διοικήσεις ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΙΔΟΧ (εκτάκτους δηλαδή) εργαζόμενους και καταγγέλοντας όσους έλεγαν αυτά ακριβώς που λέει η ΣΟΦΗ ανακοίνωσή τους για .... εφαρμοστές μνημονιακών πολιτικών και εχθρούς της εργατικής τάξης.
 Οι "σύντροφοι" καθημερινά αντιλαμβάνονται ότι ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΟΥΡΑΕΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙ ΣΤΟ ΑΛΑΤΙ.

Και τέλος πάντων - όσο και να γκρινιάζουν ότι τους την πέφτουν (εκείνοι που την έχουν πέσει και την πέφτουν ακόμα σε όλους και μάλιστα άτσαλα) δεν έχουν κανένα δικαίωμα να θεωρούν ότι όταν αυτοί διορίζουν έκτακτους φταίνε τα συνδικάτα (ΠΟΥ ΦΤΑΙΝΕ) αλλά όταν το κάνουν άλλες διοικήσεις φταίνε εκείνες (και όχι τα συνδικάτα).
Πάντως ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ κάνουν και ΕΞΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ τι ακριβώς συμβαίνει. Θα ήταν ακόμα καλύτερα να το κάνουν χωρίς τον γνωστό απολύτως παλαιοκομματικό παραταξιακό τους πατριωτισμό - ναρκισσισμό.

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΥΑΛΟ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ



ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ.

Αν και το κείμενο είναι «αιρετικό» σε σχέση με τις απόψεις που εκφράζονται συνήθως στο blog, είναι σίγουρο ότι ο Αγγελος θα το αναρτήσει σε περίοπτη θέση.


Καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας περιστατικά πλαστών πιστοποιητικών που χρησιμοποιήθηκαν από επιτήδειους απατεώνες, για να κάνουν καριέρα στο δημόσιο τομέα, σφετεριζόμενοι θέσεις που δικαιωματικά ανήκαν σε άλλους, μορφωμένους και ικανούς συμπολίτες μας.

Εκεί λοιπόν που θα περίμενε κανείς η «συνδικαλιστική ένωση απατεώνων / αποφοίτων Κορυδαλλού» να βγει και να καταγγείλει τους ελέγχους που γίνονται για την αποκάλυψη αυτών των λαμόγιων, βλέπουμε κάθε είδους εκπρόσωπο ή φίλο του ΣΥΡΙΖΑ, να τους «κλέβει» τη δουλειά, και να προσπαθεί να σταματήσει τις έρευνες. Ελπίζω η Πολιτεία να φανεί σκληρή και αμείλικτη κινούμενη ποινικά και πειθαρχικά εξαντλώντας κάθε αυστηρότητα, όσο το επιτρέπουν οι νόμοι, εναντίον αυτών των δημάρχων και περιφερειαρχών, που συγκαλύπτουν αυτά τα φαινόμενα.

Με έκπληξη επίσης μάθαμε, ότι κάποιος δήμαρχος από αυτούς τους «φιλολαϊκούς», παρομοιάζει εαυτόν με την Αντιγόνη και επιθυμεί να πράττει τα δίκαια αντί των νόμιμων. Είναι όντως ευχάριστο να έχουμε δήμαρχο με μόρφωση και γνώση από τις αρχαίες τραγωδίες. Προφανώς όμως θα έπαιρνε το πολύ 15 στην ιστορία καθώς του διαφεύγει το γεγονός ότι ο Κρέων δεν ήταν δημοκρατικά εκλεγμένος κυβερνήτης της Θήβας αλλά βασιλιάς, που πήρε το θρόνο ως ο πλησιέστερος συγγενής της βασιλικής οικογένειας, όταν αλληλοσκοτώθηκαν τα δύο αδέλφια, ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης. Οι εντολές λοιπόν του μονάρχη Κρέοντα καθόλου δεν προσομοιάζουν με τους νόμους που ψηφίζονται στο κοινοβούλιο, σε μια συντεταγμένη κοινωνία, από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις.

Αν θυμάμαι μάλιστα καλά, όλοι ετούτοι οι αιρετοί αυτοδιοικητικοί άρχοντες μόλις πριν από λίγες μέρες ορκίστηκαν, ή έδωσαν το λόγο τους, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, ότι θα τηρούν εκτός από τους νόμους του «βουνού», και τους νόμους της χώρας.
                                                                                                                                                     Γ. Γ.


ΣΧΟΛΙΟ: Αν ο έλεγχος των πλαστών δεν γινόταν με την ΓΝΩΣΤΗ σε όλους μνημονιακή υποχρέωση να ΒΡΕΘΟΥΝ 6500 κεφάλια για την αγχόνη ίσως να διαφωνούσα πολύ λιγότερο μαζί σου Γιώργο, και να έμενα στον σχολιασμό της εμπαθούς (προφανώς) αφετηρία σου απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. 
Με δεδομένο όμως ότι γνωρίζουμε οι πάντες ότι ο έλεγχος είναι ο φερετζές για να βρεθούν τα μνημονιακά θυματα και με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα η αποκάλυψη πλαστών περιορίζεται κυρίως σε ΜΕΤΑΚΛΗΤΟΥΣ (άρα κολλητούς της εξουσίας), ΜΕΓΑΛΟΣΤΕΛΕΧΙΑ ή συζήγους βουλευτών .... ε ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΡΙΖΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΕΔΩ ΠΕΡΑ - το ήξερες αυτό - ΑΛΛΑ ΕΥΧΑΡΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΟΥ ΣΤΟ BLOG. 
Ο αναγνώστη μου δεν είναι χαζός. Βγάζει τα συμπεράσματά του.

Κόντρα κυβέρνησης - αυτοδιοικητικών για την αξιολόγηση στους ΟΤΑ

Επανέλεγχος χιλιάδων μονιμοποιήσεων

ΦΩΤΟ: ΤΑ ΝΕΑ online

Νέο επεισόδιο στην αντιπαράθεση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης για την αξιολόγηση στους δήμους, μετά την συνέντευξη Τύπου δέκα δημάρχων της Αττικής -που υποστηρίχθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ- οι οποίοι αρνούνται τη διαδικασία επανελέγχου χιλιάδων μονιμοποιήσεων τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά το ΠΔ Παυλόπουλου.

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης κάλεσε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα να πάρει θέση στο θέμα, ενώ αποκάλυψε πως το υπουργείο του διαθέτει «βάσιμες πληροφορίες ότι αρκετές συμβάσεις έργου μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου με παράτυπο τρόπο».

Μιλώντας την Παρασκευή στον Alpha 989, ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε ότι «δεν ψάχνουμε να γεμίσουμε καμία δεξαμενή (απολύσεων), ψάχνουμε να αποκαταστήσουμε επιτέλους στη χώρα τους κανόνες νομιμότητας» και σημείωσε ότι «οι υπάλληλοι που δεν θα συνεργαστούν θα βρεθούν αντιμέτωποι με πειθαρχικές κυρώσεις. Έχουμε μια ψηφισμένη διάταξη από τη Βουλή που λέει το αυτονόητο: να επανελέγξουμε μετατροπές συμβάσεων για να δούμε αν έγιναν με νόμιμο τρόπο».

Διευκρίνισε μάλιστα πως η συζήτηση για το Δημόσιο ξεπερνά «τη στείρα συζήτηση περί απολύσεων και διαθεσιμότητας. Τα προβλήματα του δημοσίου είναι πολύ πιο σύνθετα. Η συζήτηση με την τρόικα γίνεται επί αυτών των ζητημάτων και όχι επί ποσοτικών στόχων, που έτσι και αλλιώς κλείνουν στο τέλος του 2014». Στην συνέντευξή τους, πριν από λίγες ημέρες, οι δέκα δήμαρχοι που εξελέγησαν με την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ ανέφεραν πως η απόφαση Μητσοτάκη για επανέλεγχο της μετατροπής συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου θα οδηγήσει στην εξαφάνιση του δημόσιου χαρακτήρα κρίσιμων υπηρεσιών των δήμων.

Ακόμη, εξέφρασαν την άποψη πως πίσω από την απόφαση αυτή υπάρχει «πολιτική επιλογή να φύγει κόσμος από την Αυτοδιοίκηση».

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος, «αν αυτοί οι άνθρωποι τεθούν σε διαθεσιμότητα (σ.σ. λόγω μη συνεχόμενης ασφάλισης εξαιτίας των διακοπών στις συμβάσεις τους), οι δήμοι δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν. Στη δική μας περίπτωση σχεδόν το μισό προσωπικό υπόκειται σε έλεγχο συμβάσεων».

http://www.tovima.gr

Σκοτία: η ήττα των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
 Την Παρασκευή το πρωί πανηγύριζε το Σίτυ του Λονδίνου και τα χρηματιστήρια, όχι μόνον στο Λονδίνο, αλλά της Υπερεθνικής Ελίτ γενικότερα. Και αυτό, γιατί κάτω από μια πρωτόγνωρη επίθεση της Υ/Ε, της Βρετανικής ελίτ (συμπεριλαμβανομένης της Σκοτσέζικης οικονομικής ελίτ, της οποίας το 90% των επιχειρηματιών τάχθηκαν κατά της ανεξαρτησίας) και φυσικά των ΜΜΕ που ελέγχουν οι ελίτ ―τα οποία οργίασαν σε μεροληψία, με επί κεφαλής το «αντικειμενικό» BBC!― θα ήταν άθλος να κέρδιζε στο δημοψήφισμα το «Ναι» στην ανεξαρτησία. Ένας άθλος που θα οφειλόταν όχι στην αναζωπύρωση του εθνικισμού, όπως υποστηρίζει η εκφυλισμένη «Αριστερά», αλλά στη μαζική κινητοποίηση των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης και της συνακόλουθης αποβιομηχάνισης στη Σκοτία. Δηλαδή: των ανέργων, των ψευδο-απασχολούμενων με μισθούς επιβίωσης, των φτωχών και των αδικημένων που όλα αυτά τα χρόνια απείχαν από τις εκλογές. Και αυτό, γιατί αυτά τα στρώματα βρέθηκαν χωρίς καμιά πολιτική εκπροσώπηση μετά την παγίωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση στη Βρετανία, ανεξάρτητα από το εάν εξέλεγαν το Συντηρητικό ή το Εργατικό κόμμα. Γεγονός που οδήγησε στο φούντωμα του κινήματος για ανεξαρτησία, δηλαδή για την αυτοδιάθεσή τους.

Η ανεξαρτητοποίηση περιφερειών είναι βέβαια κατ’ αρχή θετική εάν στόχο έχει τον μεγαλύτερο αυτοκαθορισμό ενός λαού. Αυτό όμως σημαίνει ότι η ανεξαρτητοποίηση θα πρέπει να συνεπάγεται όχι μόνο πολιτική αυτοδυναμία, όπως είναι αυτονόητο, αλλά το κυριότερο ―ιδιαίτερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης― οικονομική αυτοδυναμία, η οποία είναι αναγκαία προϋπόθεση εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας.

Εάν, επομένως, το κίνημα της ανεξαρτητοποίησης υποκινείται ή ενθαρρύνεται από την ίδια την Υ/Ε με στόχο τη διάλυση ενός ισχυρού κράτους-έθνους, και την ευκολότερη ενσωμάτωση στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης των υποτελών κρατιδίων που θα προκύψουν από αυτό, και την συνακόλουθη υποταγή τους στην Υ/Ε, τότε η ανεξαρτησία αυτή είναι όχι απλά αρνητική, αλλά καταστροφική (βλ. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, και πιθανώς σύντομα Συρία.)

Φυσικά, η περίπτωση της Σκοτίας δεν ανήκε σε αυτή τη κατηγορία αφού η Βρετανία παίζει ρόλο «υπαρχηγού» στην Υ/Ε, γι’ αυτό και η Αμερικανική ελίτ αναγκάστηκε να πάρει δημόσια θέση κατά της ανεξαρτησίας της Σκοτίας, ενώ βέβαια η ίδια επιδόθηκε σε κανονική σφαγή των Σέρβων για να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους οι... Κοσοβάροι και να ολοκληρωθεί η διάλυση ενός σχετικά αυτοδύναμου ισχυρού κράτους στα Βαλκάνια, της Γιουγκοσλαβίας. Ιδιαίτερα μάλιστα θορυβούσαν την Υ/Ε οι αντιπολεμικές τάσεις των Σκοτσέζων που τάχθηκαν ενάντια στους πολέμους της Υ/Ε (στους οποίους πρωτοστατούσε βέβαια η Βρετανία), ενάντια στο ΝΑΤΟ, και ενάντια στα πυρηνικά. Aκόμη και ο αρχηγός του Σκοτσέζικου εθνικιστικού κόμματος, ο Σάλμοντ, που ήταν παλαιότερα ακτιβιστής ενάντια στο ΝΑΤΟ, επέσυρε την μήνιν της Υ/Ε και της Βρετανικής όταν τόλμησε να εκφράσει την εκτίμηση του για τις πολιτικες Πούτιν που ανόρθωσαν τη Ρωσία και δήλωσε ότι δεν μπορεί να γίνει βομβαρδισμός των τζιχαντιστών στη Συρία, χωρίς απόφαση του ΣΑ του ΟΗΕ.

Όμως, το κρίσιμο ερώτημα που γεννιέται είναι το ακόλουθο. Είναι δυνατή η πολιτική αυτοδυναμία μιας χώρας ενσωματωμένης στην ΝΔΤ που δεν είναι ισότιμο μέλος της Υ/Ε (η οποία βέβαια δεν θα πήγαινε ποτέ ενάντια στις σχετικές εντολές των οικονομικών ελίτ και των πολυεθνικών) και πολύ περισσότερο η οικονομική αυτοδυναμία της; Ιδιαίτερα μάλιστα όταν το Σκοτσέζικο εθνικιστικό κόμμα, αντίθετα με τα άλλα εθνικιστικά κινήματα στην Ευρώπη, δεν αμφισβητεί ούτε το Ευρώ ούτε πολύ περισσότερο την ΕΕ, και δεν επιδιώκει καν η χώρα να έχει το δικό της εθνικό νόμισμα;

Είναι, δηλαδή, φανερό ότι η Σκοτσέζικη εθνικιστική ελίτ, σε αντίθεση με τα λαϊκά στρώματα που στήριξαν το «Ναι», δεν ήθελε να έλθει σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Υ/Ε γενικότερα. Γι’ αυτό άλλωστε ο ίδιος ο Σάλμοντ υποσχόταν φορολογικούς παραδείσους στις πολυεθνικές για να προσελκύσει περισσότερες στη Σκοτία! Δεν ήταν λοιπόν περίεργο όταν τον ρωτούσαν πώς αυτός θα εξασφάλιζε ένα φιλειρηνικό κοινωνικό κράτος μέσα στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ―όταν ακόμη και οι Νορβηγοί που έχουν επίσης μεγάλα αποθέματα πετρελαίου είδαν μια μαζική υποχώρηση της σοσιαλδημοκρατίας― αναγκαζόταν να καταφεύγει στις ανοησίες τύπου...ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός θα τα κατάφερνε καλύτερα από τους Μιτεράν, Ολάντ κ.λπ. γιατί θα ήταν καλύτερος διαπραγματευτής! Είναι βέβαια γνωστό ότι, παρά το γεγονός ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες ακόμη διατηρούνται στη Νορβηγία, οι σοσιαλδημοκράτες μετείχαν ενθουσιωδώς όχι μόνο στους κτηνώδεις Νατοϊκούς βομβαρδισμούς της Λιβύης αλλά, βέβαια, και στη διαδικασία μιας συνεχούς εντατικοποίησης και επιδείνωσης των εργασιακών συνθηκών. Oπως δηλαδή ακριβώς επιβάλλει η ΝΔΤ και στη Νορβηγία μέσα από τη συμμετοχή της στους θεσμούς της παγκοσμιοποίησης (ΠΟΕ κ.λπ.) αλλά και της εναρμόνισης των πολιτικών της με αυτές της ΕΕ, παρόλο που δεν είναι μέλος της.

Από την άλλη μεριά, στην Αγγλία, όχι μόνο τα λαϊκά στρώματα αλλά και τμήμα των μεσαίων στρωμάτων που σήμερα συνθλίβονται, όπως παντού, έχουν αντιληφθεί ότι χωρίς οικονομική αυτοδυναμία δεν μπορεί να νοηθεί πολιτική αυτοδυναμία και αυτοκαθαρισμός στην εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, γι’ αυτό και μετά το δημοψήφισμα που ανέλαβε να κάνει ο Κάμερον το 2017 μπορεί κάλλιστα η Βρετανία να οδηγηθεί εκτός ΕΕ, που είναι η αναγκαία (αλλά όχι βέβαια και επαρκής) συνθήκη για οποιαδήποτε πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία. Και οι κοινωνικές πολιτικές βέβαια του Φαράτζ δεν διαφέρουν από αυτές του Κάμερον γιατί και αυτός, όπως και ο Σάλμοντ, εκπροσωπεί περισσότερο την εθνικιστική αστική τάξη παρά τα λαϊκά θύματα της παγκοσμιοποίησης.

Με άλλα λόγια, πραγματική ανεξαρτησία και αυτοδυναμία, δηλαδή εθνική και οικονομική κυριαρχία, είναι αδύνατες μέσα στην ΝΔΤ γενικά, και την ΕΕ ειδικότερα. Ακόμη, δηλαδή, και αν νικούσε το «Ναι» στην Σκοτία θα ήταν νίκη κατά της ΝΔΤ μόνο αν θα έπαυε να είναι προτεκτοράτο όχι μόνο της Αγγλικής ελίτ, αλλά και της ΕΕ και της Υ/Ε γενικότερα...

ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ



Πάντα με απασχολούσε το πρόβλημα της ορολογίας που χρησιμοποιούν διαχρονικά οι διάφορες εξουσίες προκειμένου να υποτιμήσουν τον απλό άνθρωπο. Τον απλό άνθρωπο που σήμερα μετά από πολλά χρόνια εξευτελισμού, μόνον όταν επιζητούν την ψήφο του και για μία μόνον ημέρα, αν και όποτε γίνουν εκλογές, τον ονομάζουν Κυρίαρχο λαό. Όλες στις άλλες ημέρες τον βομβαρδίζουν καθημερινά με εξευτελιστικές ορολογίες και τον αποκαλούν ποίμνιο, μάζα, Ανώνυμο κ.λ.π., προκειμένου να καταγραφεί στο υποσυνείδητό του η θέση που θέλουν να έχει σ’ αυτόν τον κόσμο. Ας δούμε τις ορολογίες αυτές ξεκινώντας από την παλαιότερη και φθάνοντας στην σημερινή.
Ιδιαίτερα τη συνωνυμία τους στην διαχρονική προσπάθεια εξευτελισμού του απλού ανθρώπου.


Α΄ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ. Οι θρησκείες πάντα προηγούνται

Πρώτη, καλλίτερη και πολύ καλά προετοιμασμένη η Εκκλησία.
Αποκαλεί σύμφωνα με τις γραφές των ιδρυτών της τους ανθρώπους ποίμνιο
Δεν νομίζω να υπάρχει πιο εξευτελιστική και ταυτόχρονα αποδεκτή από πολλούς ανθρώπους, ορολογία για τον άνθρωπο.
Σίγουρα η ορολογία αυτή έχει καθιερωθεί με μεγάλη διορατική σκοπιμότητα. Ο στόχος είναι να δοθούν στους ανθρώπους και το κυριότερο να συνειδητοποιηθούν, τα χαρακτηριστικά του ποιμνίου.
Ποια είναι αυτά; Μα φυσικά πρώτο και κύριο η έλλειψη εγκεφάλου με την εξελιγμένη ανθρώπινη μορφή και τα όσα η έλλειψη αυτή
συνεπάγεται. Δηλαδή η λειτουργία μόνον των βασικών ενστίκτων της διατροφής και της αναπαραγωγής. Στη συνέχεια η αναγκαιότητα ύπαρξης ποιμενάρχη προκειμένου οι λειτουργίες αυτές να εξασφαλίζονται ομαδικά και προκειμένου ο άνθρωπος–ποίμνιο να είναι εκμεταλλεύσιμος από τη γέννηση μέχρι και το θάνατό του. Τίποτα περισσότερο. Η εξουσία του ποιμενάρχη και των συνεργατών του φυσικά επί του ανθρώπου – ποιμνίου είναι απεριόριστη, διαχρονική και κατοχυρωμένη από θεϊκούς νόμους. Είναι θέλημα θεού και με κανένα απολύτως τρόπο η εξουσία αυτή δεν μεταβάλλεται. Όπως ο τσοπάνης αρμέγει το ποίμνιο και εκμεταλλεύεται το κρέας, το μαλλί ακόμα και την προβιά του, έτσι και ο ιερέας «απόστολος το θεού» στη γη κατά την Εκκλησία, εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο οικονομικά, όπου κατά τη βάπτιση, το γάμο, το θάνατο και όχι μόνο, πρέπει να «περάσει» από την Εκκλησία, αλλά κυρίως τον εκμεταλλεύεται πνευματικά με το «πίστευε και μη ερεύνα» που τον καθηλώνει στον σκοταδισμό και την αμάθεια με όσα αυτά συνεπάγονται.


Β΄ Η ΜΑΖΑ. Η παρεμφερής ορολογία των πολιτικών και γενικότερα του συστήματος εξουσίας. Η δεύτερη στη σειρά εξευτελιστική έκφραση για τον άνθρωπο. 

Η «Μάζα», από τη φυσική που διδαχτήκαμε στο γυμνάσιο, είναι ένα φυσικό μέγεθος. Εκατομμύρια άτομα με απολύτως όμοια σύσταση και συμπεριφορά αποτελούν τη σύστασή της. Ένα πλήθος ανθρώπων, όσες ομοιότητες και να έχουν μεταξύ τους, είναι απαράδεκτο να χαρακτηρίζονται «μάζα». Ο χαρακτηρισμός αυτός έχει ιδιαίτερη προσβλητική σκοπιμότητα για τον άνθρωπο και του αποδίδει όμοια χαρακτηριστικά με αυτά του ποιμνίου.
Καμία διαφορετικότητα, καμία προσωπικότητα, καμία ιδιαιτερότητα και φυσικά καμία προσωπική σκέψη.
Το σύστημα της εκμετάλλευσης των ανθρώπων που ζει και βασιλεύει χιλιάδες χρόνια τώρα, τον όρο αυτό τον χρησιμοποιεί για να περιγράψει κατά τον ευτελέστερο τρόπο τον απλό άνθρωπο, τον «εχθρό» του, που έχει το θράσος να απαιτεί καλύτερο μεροκάματο, καλύτερους όρους εργασίας και ζωής. Με την καθιέρωση και την καθημερινή χρήση, η λέξη «μάζα» γίνεται συνεχής προσπάθεια να μπει στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Για το σκοπό αυτό τα Μέσα Επικοινωνίας ονομάστηκαν «Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας», τα Μέσα Μεταφοράς «Μέσα Μαζικής Μεταφοράς» κ.λ.π. λες και αν δεν έβαζαν τη λέξη «Μαζικής» δεν θα καταλαβαίναμε περί τίνος ακριβώς πρόκειται.
Εν όψει των σκοτεινών πληροφοριών, οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών, που δεχόμαστε καθημερινά ιδιαίτερα στην σημερινΉ εποχή, με τη χρήση της έννοιας «μάζα», ο λαός υποβιβάζεται σε  μία αδιευκρίνιστη, συμπυκνωμένη ύπαρξη, που κανένα πολιτικό ρόλο δεν διαδραματίζει, ούτε έχει ταυτότητα, καθώς γίνεται αντιληπτή σαν ένας ενιαίος φορέας ενοχλητικών για το σύστημα εξουσίας επιθυμιών, και δεν αποτελείται από επιμέρους και ξεχωριστές προσωπικότητες.

Γ’ Οι λίγοι «ΕΠΩΝΥΜΟΙ» και όλοι εμείς οι πολλοί «ΑΝΩΝΥΜΟΙ».


Η καραμέλα των παπαγάλων δημοσιογράφων με γεύση μέλλοντος
 Όλους τους ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εξυπηρετούν το σύστημα εξουσίας, αφού πρώτα τους προβάλουν κατάλληλα από τα προπαγανδιστικά κανάλια τους ώστε να γίνουν γνωστοί, στη συνέχεια τους ονομάζουν «Επώνυμους». Δεν τους χαρακτηρίζουν, όπως θα μπορούσαν και θα έπρεπε, γνωστούς στους Πολίτες ή αν θέλετε Αναγνωρίσιμους. Η ορολογία είναι μελετημένη καλά και έχω την υποψία ότι πηγαίνει πολύ μακριά. Οι «Επώνυμοι» διαχωρίζονται από την πλειοψηφία των πολιτών οι οποίοι αφού δεν είναι «Επώνυμοι» τι θα είναι; Μα φυσικά το αντίθετο. «Ανώνυμοι».
Αν δούμε άλλωστε λίγο το κοντινό παρελθόν, στα στρατόπεδασυγκέντρωσης των Γερμανών στον 2_ παγκόσμιο πόλεμο, όλοι είχαν έναν αριθμό και με αυτόν και μόνον «ζούσαν» και επικοινωνούσαν μεταξύ τους εκεί. Μήπως είχαν Επώνυμο οι Έλληνες εργάτες που μετά τον πόλεμο δούλευαν στα εργοστάσια της Γερμανίας; «Το πρώτο που μας είπαν - εξιστορεί ο Παναγιώτης Διγκόλης, εργάτης τότε στη Γερμανία – ήταν να έχουμε πάντα την κάρτα μαζί μας. Ένα νούμερο ήμουν και εγώ, όπως όλοι μας. Ποιος ήξερε το όνομά μου; Στη σειρά μου ήμασταν 27 άτομα, όλοι νέοι. Ανάσα δεν πήραμε. Το βράδυ φτάσαμε, το ξημερώματα μας πήγαν για δουλειά. Ένα μήνα, περίπου, μας εκπαίδευαν για το πώς θα εργαστούμε στα ανθρακωρυχεία. Μας έδωσαν και 100 μάρκα προκαταβολή….»
«Είμαι το νούμερο 8 με ξέρουν όλοι με αυτό και γω κρατάω μυστικό ποιο είναι τ’ όνομά μου» λέει το γνωστό ποίημα του Γιώργου Σκούρτη που έγινε τραγούδι.
Μήπως ακούστηκε ποτέ κανένα επώνυμο Ασιάτη ή Αφρικανού από τους πολλούς που πνίγονται καθημερινά στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο; Μήπως ακούστηκε ποτέ κανένα επώνυμο από τα τελευταία εγκλήματα των Ισραηλινών στη Γάζα; Όχι βέβαια. Αριθμοί μόνον ανακοινώνονται αφού η ανθρώπινη ζωή συνεχίζει να θεωρείται αναλώσιμο προϊόν στα χέρια των όπου γης οικονομικά ισχυρών.
Τι να το κάνουμε λοιπόν όλοι εμείς οι απλοί άνθρωποι το Επώνυμο; Λίγη δικαιολογημένη υποψία αν έχουμε σχετικά με το μέλλον που σχεδιάζουν οι απόγονοι των Γερμανών και Ελλήνων φασιστών που κυβερνούν σήμερα την Ελλάδα για όλους εμάς και τα παιδιά μας, θα καταλάβουμε γιατί μας θέλουν «Ανώνυμους» και ενδεχομένως τι ακριβώς σχεδιάζουν για το μέλλον των παιδιών μας.
Πέντε ολόκληρα χρόνια τώρα συνεχίζουν να παίρνουν εκατοντάδες μέτρα σε βάρος μας που όλα οδηγούν προς τα εκεί.
Συμπερασματικά δεν είμαι γλωσσολόγος αλλά αν είχα τη δυνατότητα όλες αυτές τις λέξεις «ποίμνιο», «μάζα», «επώνυμοι και ανώνυμοι» με την χρήση και αναφορά τους στον άνθρωπο θα τις χαρακτήριζα συνώνυμες γιατί έχουν την ίδια ακριβώς σημασία και τον ίδιο ακριβώς σκοπό. Τον εξευτελισμό του ανθρώπου.
Αισθάνομαι ότι οι κάθε λογής υπηρέτες του σάπιου συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα, συνειδητά εξυπηρετούν κάποια σκοτεινά μελλοντικά σχέδια σε βάρος των απλών ανθρώπων και της Xώρας.
Καλλιεργούν συστηματικά τον εξευτελισμό και αυτό με προσβάλει και με θυμώνει. Ενοχλούμαι με τις λέξεις αυτές ιδιαίτερα όταν ακούω ομιλίες ή διαβάζω γραπτά κείμενα ακόμα και αριστερών ανθρώπων που, ανυποψίαστοι ίσως, χρησιμοποιούν τη λέξη «μάζα» για τον άνθρωπο.
Αυτοί που θεμελίωσαν τις μεγάλες ιδέες της δημοκρατίας, της πόλης και των πολιτών δεν γνωρίζω να χρησιμοποίησαν καμία απαξιωτική ορολογία για τον άνθρωπο. Ούτε ποίμνιο, ούτε μάζα, ούτε «Επώνυμους» και «Ανώνυμους» χαρακτήρισαν ποτέ τους ανθρώπους.
Θέλω να ζήσω τη μέρα εκείνη που θα καταργηθούν ολοσχερώς οι προσβλητικές για τον άνθρωπο λέξεις. Τη μέρα εκείνη που η λέξη ποίμνιο θα σημαίνει κοπάδι και μόνο. Η λέξη μάζα θα σημαίνει ένα φυσικό μέγεθος ή ποσότητα ύλης και μόνο και δεν θα υπάρχουν «Επώνυμοι» και «Ανώνυμοι» αφού όλοι οι άνθρωποι θα χαρακτηριζόμαστε Πολίτες με Πι Κεφαλαίο, και θα έχουμε ταυτότητα με ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ και όχι κάρτα ανεργίας με αριθμό.



Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει...

Νίκος Κ. Ματζάκος

ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΜΕΤΑ ...