Η ελληνική κοινωνία, μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου λιτότητας και καταστροφής από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εισέρχεται σε νέα περίοδο φτώχιας, αποσάθρωσης της οικονομίας, και περαιτέρω υποβάθμισης των κοινωνικών, ατομικών, εργασιακών δικαιωμάτων. Επόμενο είναι και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να υφίσταται τις επιπτώσεις των μνημονίων και να επιδεινώνεται η θέση της.
Όλοι και όλες εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, δραστηριοποιηθήκαμε στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και στα τοπικά κινήματα που γεννήθηκαν μέσα από τις φλόγες των μνημονίων και μέσα από τη δημοτική κίνηση «Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη».
Προβάλαμε την κατάργηση των μνημονίων, την αναγκαιότητα βελτίωσης της ζωής του πολίτη, που πλήττεται βάναυσα με τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, τις απολύσεις από το κλείσιμο εργοστασίων και καταστημάτων και την επακόλουθη τεράστια συνεχιζόμενη ανεργία. Πιστεύαμε ότι το πρωταρχικό καθήκον του δήμου ήταν να αντιμετωπίσει το μεγάλο αυτό πρόβλημα με δυναμικό και αγωνιστικό τρόπο.
Ως συμμετέχοντες και συμμετέχουσες στην δημοτική κίνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς στον Δήμο Θεσσαλονίκης δώσαμε την μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων οργανισμών, όπως στην ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένα Θεσσαλονίκης, του αεροδρομίου της Μακεδονίας, του παραλιακού μετώπου, της ΕΥΑΘ, μέσα και από τη νικηφόρα μάχη του δημοψηφίσματος για το νερό τον Μάιο του 2014, καθώς και ενάντια στη δημιουργία και λειτουργία του ΣΜΑ Ευκαρπίας.
Προβάλλαμε προτάσεις για το κυκλοφοριακό και την επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων στους κοινόχρηστους χώρους, για την εκπαιδευτική και πολιτιστική πολιτική του Δήμου, μιλήσαμε για τα δικαιώματα των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στην πόλη, και κυρίως για την στάση μας σε σχέση με την προσφυγική κρίση που βιώνουμε όλοι και όλες.
Δυστυχώς, μετά το καλοκαίρι που σημαδεύτηκε από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, βιώνουμε μια μετάλλαξη της αντιμνημονιακής, ριζοσπαστικής, κινηματικής «Θεσσαλονίκης Ανοιχτής Πόλης» σε υποστηρικτή της κυβερνητικής πολιτικής.
Η επικεφαλής της δημοτικής κίνησης μάλιστα έχει διοριστεί από την κυβέρνηση και έχει αναλάβει θέση διευθύνουσας συμβούλου στο Δ.Σ της ΕΓΝΑΤΙΑΣ Α.Ε η οποία πωλείται από το ΤΑΙΠΕΔ.
Η δημοτική κίνηση δεν καταγγέλλει και δεν αγωνίζεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης από το ΤΑΙΠΕΔ, όπως και αυτήν του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, «Μακεδονία», που προηγήθηκε, του ΟΣΕ και της ΕΥΑΘ που έπονται, δεν καταγγέλλει τις συμφωνίες για ξεπούλημα σε μεγάλες αθλητικές ομάδες των στρατοπέδων της πόλης, που αποτελούν μόνη νησίδα ελεύθερου, δημόσιου και πράσινου χώρου.
Παρά την στήριξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη σοβαρή προσπάθεια για διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών του Δήμου, δεν αναιρείται το γεγονός ότι η «Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη» δεν αντιπολιτεύεται σε μία νεοφιλελεύθερη διοίκηση και σε ένα Δήμαρχο, που συνεχίζει ακάθεκτος να ιδιωτικοποιεί υπηρεσίες, και έρχεται σε συμφωνία με μεγάλα συμφέροντα της πόλης, που απομυζούν εδώ και δεκαετίες δημόσιο χρήμα.
Αλλά και ο τελευταίος απολογισμός του οργάνου της δημοτικής κίνησης δεν αφήνει καμία αμφιβολία περί του αντιθέτου. Στηρίζει με κλειστά μάτια τις πολιτικές της κυβέρνησης. Θεωρεί μάλιστα πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ θα αντικαταστήσει τον Καλλικράτη με «προοδευτικό νόμο» για την τοπική αυτοδιοίκηση, όταν ο Καλλικράτης αποτελεί πρόπλασμα και παιδί των μνημονίων που συνεχίζουν να εφαρμόζονται.
Αναφέρεται στο προσφυγικό ως μια ανθρωπιστική οργάνωση, ή ως ενοριακή επιτροπή αλληλεγγύης, παραβλέποντας συνειδητά τις πολιτικές αιτίες της προσφυγικής κρίσης, και τη συνολική στάση της κυβέρνησης, η οποία απελαύνει πρόσφυγες, καταστρατηγώντας τις διεθνείς συνθήκες, και δεν ρίχνει τον φράχτη του Έβρου για να εξασφαλίσει ασφαλή δίοδο στους πρόσφυγες.
Ανοίγει, με την πρότασή της για συνεργασίες, την πόρτα για συνεργασία της με την παράταξη Μπουτάρη. Προσχωρώντας ολοκληρωτικά στην σφαίρα της δικής του καθεστωτικής αντίληψης.
Και επιπλέον, «προβλέποντας» τις αναπόφευκτες αντιδράσεις και διαφορετικές προτάσεις μελών της, προτείνει την τροποποίηση του καταστατικού της, λειτουργία για πρώτη φορά από την ίδρυση της Κίνησης «κλειστού» συντονιστικού, την οχύρωσή της δηλαδή, σε ένα σφικτό, φιλοκυβερνητικό σχήμα, αφού εξανδραποδιστούν οι «ανεπιθύμητοι».
Όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο, παλέψαμε από τη δημιουργία της, ώστε η δημοτική κίνηση να είναι μια ζωντανή συλλογικότητα που συζητά, τα μέλη της συμφωνούν, διαφωνούν και συνδιαμορφώνουν. Παλέψαμε για μια συλλογικότητα που θα σέβεται τη δημοκρατία στο εσωτερικό της. Της δώσαμε δομή, με τη δημιουργία Συντονιστικού, Γραμματείας και Θεματικών Ομάδων.
Σήμερα, εκτιμούμε ότι είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στα μνημόνια και τη λιτότητα που επιβάλλουν περικοπές σε συντάξεις, μισθούς, κοινωνικό κράτος, στις δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά περικοπές και στα δικαιώματα και κατ’ επέκταση και στις ζωές μας.
Κάτι τέτοιο δυστυχώς, για όλους τους παραπάνω λόγους, και άλλους τόσους, δε θα μπορούσε να συμβαίνει από τις γραμμές μιας δημοτικής κίνησης του δεύτερου μεγαλύτερου Δήμου της χώρας που η επικεφαλής της και η πλειοψηφία της βλέπουν στη σημερινή κυβέρνηση αριστερό πρόσημο και της προσδίδουν χαρακτήρα κοινωνικής σωτηρίας, την ώρα που εφαρμόζει το τρίτο μνημόνιο.
Δηλώνουμε λοιπόν, πως αποχωρούμε από τη δημοτική κίνηση «Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη».
Παράλληλα όμως, δηλώνουμε πως δεν πηγαίνουμε σπίτι μας. Θα συνεχίσουμε όλοι και όλες να παλεύουμε για μια άλλη Θεσσαλονίκη, πλάι και μέσα από τα τοπικά κινήματα, τις συνελεύσεις γειτονιών, τα δίκτυα αλληλεγγύης σε ντόπιους και πρόσφυγες. Θα βρισκόμαστε σε κάθε μάχη υπέρ των δικαιωμάτων των αδυνάμων αυτής της πόλης.
Οι υπογράφοντες/ υπογράφουσες:
( ακολπουθουν υπογραφες)
