Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Κάτι συμβαίνει στην Πόλη, στην Αγορά .... Ο επικήδειος στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη από τον Βασίλη Ασημακόπουλο

 




Μιχάλη, σύντροφέ μας ακριβέ και αγαπημένε,

Από προχθές το βράδυ κάτι συμβαίνει στην πόλη, στην αγορά. Είναι κοινή συνείδηση στη χώρα. Τι άλλο να μαρτυρά αυτή η έκρηξη συναισθημάτων, όπως εκδηλώνονται προς το πρόσωπό σου, στην είδηση της απώλειάς σου; Για πολλούς ίσως να δείχνει το άλλον εαυτό, μια ψυχολογική ανάγκη, την κρυφή ελπίδα. Την απόσταση του ιδεατού από την καθημερινότητα. Τη νιότη που έδειχνε πως θα γινόμουν άλλος. Και εσύ Μιχάλη έγινες η προσωποποίηση του άλλου. Της διαρκούς νιότης. Του εφικτού που είναι θεμελιωμένο στην ουτοπία. Του καλού, του αγαθού, του δίκαιου, του ακέραιου, του ανιδιοτελούς. Που άλλοι, οι πολλοί, οι επαγγελματίες, δεν ήταν πια. Ένα ίσως να είναι αυτό.

Εσύ που μας έκανες πλουσιότερους στις ιδέες, που μας ταξίδευες, που μας οδηγούσες στον κόσμο των ιδανικών, των αρχών, των αξιών. Το άκουσμα της καθόλου μα καθόλου αναμενόμενης απώλειάς σου, ειδικά για όσους από εμάς είχαμε την αγαθή τύχη να σε γνωρίζουμε από κοντά, μας έκανε φτωχούς, αλλά όχι μόνους. Είναι περίεργο. Είμαστε όμως εμείς οι σύντροφοί σου, συγκλονισμένοι, κυριευμένοι αυτές τις μέρες από μνήμες, εικόνες, συναισθήματα, σκέψεις, βιώματα, από τη μορφή και τη φωνή σου Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

«Χωρίς πολιτικά κινήματα δεν υπάρχει δημοκρατία»

Διάβαζα χθες το βράδυ ξανά την κατάθεσή σου από το βιβλίο σου δύο διακηρύξεις, του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης και μια κατάθεση. Απευθυνόμενος στο Δικαστήριο το 2004, στη δίκη που έγινε εδώ για την παράδοση του Οτζαλάν, είπες «Τέλος, πρέπει να πω, ότι ήρθα εδώ να υπερασπίσω μια πολιτική παράδοση και κληρονομιά. Ήμουν 23 ετών όταν συμμετείχα στην πρώτη ιδρυτική συνάντηση του ΠΑΣΟΚ στο Βίντερτουρ της Ελβετίας, το 1974.

Πάντοτε ήταν χαραγμένη στη μνήμη μου η εικόνα του Ανδρέα Παπανδρέου ως αρχηγού του ΠΑΚ, της Βιετναμέζας εκπροσώπου στις συνομιλίες του Παρισιού για το Βιετνάμ και του Αμιρκάλ Καμπράλ, ηγέτη του απελευθερωτικού κινήματος της Γουϊνέας και των νησιών του Πράσινου Ακρωτηρίου. Ένας μεγάλος επαναστάτης και ποιητής. Τη φωτογραφία δημοσίευσε η ‘Έξοδος’ του Άρη Φακίνου που εκδιδόταν στο Παρίσι. Θα ήταν αδιανόητο μετά τη διεθνή εκδήλωση στη Στοκχόλμη με την παρουσία του Όλαφ Πάλμε, ο οικοδεσπότης να παραδώσει τον Καμπράλ στους Πορτογάλους φασίστες του Σαλαζυτοί, δυο χρόνια μετά τον δολοφόνησαν, αλλά σε λίγο κατέρρευσαν με την επανάσταση των γαρύφαλλων. Ίσως στην Τουρκία να είναι των Τριαντάφυλλων ή των Αμάραντων. Με αυτή τη φωτογραφία μεγαλώσαμε, μεγάλωσε μια γενιά, ένα πολιτικό κίνημα. Χωρίς πολιτικές γενιές και πολιτικά κινήματα δεν υπάρχει ιστορία και δημοκρατία». 

«Διαφέρει από τους άλλους»

Μίλησες Μιχάλη για την πολιτική κληρονομιά και μίλησες για την φωτογραφία. Έτσι θυμήθηκα αυτές τις μέρες την 1η φορά που άκουσα για σένα. Ήμουν μαθητής γυμνασίου, όπως είναι τώρα ο γιος μου. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, έρχεται η μητέρα μου ένα απόγευμα κρατώντας την Ελευθεροτυπία, την εφημερίδα που τότε έγραφες, διπλωμένη στο άρθρο σου, που συνοδευόταν από μια φωτογραφία. Διάβασέ το, μου είπε η μάνα μου. Διαφέρει από τους άλλους. Το κείμενό σου και η φωτογραφία, ήσουν μαζί με τον Οτζαλάν στους Κούρδους αντάρτες. Αυτό ήταν. Η κρίσιμη φωτογραφία για εμένα. Αυτή που πέρασε από τη μνήμη στην καρδιά. Συναντηθήκαμε λίγα χρόνια μετά στο ΠΑΣΟΚ, ήμουν φοιτητής, σε μια εποχή μετάβασης και μεταμόρφωσης του χώρου.

Είχες καταγωγή από τον Πόντο, ήσουν από την Αλεξανδρούπολη, την Θράκη, τόπους που εσύ μας έκανες να τους αγαπήσουμε πολιτικά, φαντασιακά, ταυτοτικά, ανοίγοντας τους πνευματικούς μας ορίζοντες. Στο ΠΑΚ ενταγμένος από το 1971. Δραπέτευσες από το χουντικό κράτος το 1973, με πλαστό διαβατήριο ενός Ιταλού συναγωνιστή φοιτητή, του Bellino Ricardo, αλληλέγγυου στους Έλληνες αντιδικτατορικούς-αντιστασιακούς φοιτητές, μετά την εξέγερση της Νομικής.

Από τη Θεσσαλονίκη, όπου εφοδιάστηκες με το πλαστό διαβατήριο, στην Ήπειρο, στην Κέρκυρα και από το Ιόνιο πέρασες στην Ιταλία και την Ρώμη, πέρασες στην Ελευθερία. Μέσα από τις γραμμές του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος. Ακολούθως σε βλέπουμε στο Βίντερτουρ της Ελβετίας στην τελευταία συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ, που αποφάσισε την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, τον Ιούλιο του ’74, από εκεί στο Μόναχο τον Αύγουστο στη συντακτική ομάδα της μυθικής διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη και στη συνέχεια ιδρυτικό - ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Τέκνο της επανάστασης, ριζοσπάστης διανοούμενος

Ήσουν φορέας κλασικής, ελληνιστικής, ορθόδοξης και οικουμενικής παιδείας. Κοινωνιολόγος και Πολιτικός Επιστήμονας, ριζοσπάστης διανοούμενος, τέκνο της επανάστασης και των εθνικο -απελευθερωτικών κινημάτων. Πνευματικό παιδί του Σαμίρ Αμίν, του Αντρέ Γκούντερ Φρανκ, του Ανδρέα Παπανδρέου, του Λέλιο Μπάσσο, του Monthly Review, της λατινοαμερικάνικης σχολής της εξάρτησης. Αλλά έχοντας μεγάλη εκτίμηση στο έργο του Κώστα Βεργόπουλου, του Σπύρου Βρυώνη, του Περικλή Ροδάκη, του Νίκου Σβορώνου, του Νίκου Ψυρούκη, στην μνήμη των οποίων αφιερώνεις το βιβλίο σου για το Νέο Ανατολικό Ζήτημα -Το Τουρκικό Πρόβλημα - Η Ανθρωπιστική Ελλάδα (2020). Μεγάλη η αγάπη σου για τον Βάσο Λυσσαρίδη.

Από την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ανατολική Μεσόγειο, στην Ισπανία, την Αφρική, την Νότια Αμερική. Ενεργητικά παρών στο πλευρό των λαών - εθνών της παγκόσμιας περιφέρειας απέναντι στις δυνάμεις και τις δομές της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Μέσα από την Διεθνή Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών. Το ιδιαίτερο πολιτικό ρεύμα ιδεών που διαμόρφωσες εντός ΠΑΣΟΚ, από το 1977 και μετά, από το περίφημο σεμινάριο της Παβίας, αποτέλεσε έναν κριτικό αντίλογο - πρόταση για την πορεία του κινήματος και της χώρας, απέναντι στην κρατικοποιημένη γραφειοκρατική εκδοχή του κόμματος και στην τριτοδιεθνιστική της περίοδο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού (1979-1989) και στο μεταμορφισμό της μέσω της τηλεκρατίας κατά την νεοσοσιαλδημοκρατική, ψευτοεκσυγχρονιστική όπως τη χαρακτήριζες φάση της, της δεκαετίας του ’90.

Αποχώρησες και μαζί σου και εμείς, από το ΠΑΣΟΚ το 1999. Παρέμεινες ενεργός και δραστήριος πολιτικο - διανοητικά, μετά την εμπειρία της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης, ένα εγχείρημα όπου αντιμετωπίστηκε με τους όρους που η πολιτική επιστήμη αναλύει και εντοπίζει το σύστημα κομμάτων του καρτέλ, όπως άλλωστε και εσύ ο ίδιος ως πρόσωπο και οι ιδέες σου, μέχρι κυριολεκτικά τη στιγμή που έφυγες από αυτόν τον κόσμο προχθές, περνώντας στην αθανασία. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι ακριβώς το «σύστημα του καρτέλ» που φέρει την πολιτική ευθύνη για την ολέθρια ήττα του 2010. Και ας μην αποσιωπάται αυτό, όπως επισημαίνεις σε κείμενό σου, το 2020.
Σε σένα υπήρχε η αρμονία μεταξύ λόγου και πράξης

Στη μακρά, αλλά πάντα νεανική, διαδρομή σου ασχολήθηκες με ζητήματα θεωρίας και εμπειρίας σοσιαλιστικής μετάβασης, εργατικού κινήματος, που το ήθελες όχι κλεισμένο στο κλαδικό, στο επιμέρους που εκφυλίζεται σε συντεχνιακό, αλλά καθολικό, ηγεμονικό, ως κίνημα μετασχηματισμού και μετάβασης. Έγραψες για θεσμικά - πολιτικά, κινηματικά - κομματικά ζητήματα, ασχολήθηκες με τον αγροτικό χώρο, τις πόλεις και τις περιφέρειες, θεωρία και προτάσεις για την ανάπτυξη, τους σιδηροδρόμους – πόσο τραγικά επίκαιρο αλήθεια- την επανασύνδεση με τα Βαλκάνια και τον Εύξεινο, τα εθνικά θέματα, το Αιγαίο, την Κύπρο, το δικαίωμα στη μνήμη απέναντι στα εγκλήματα των Γενοκτονιών, τον αγώνα για την απελευθέρωση των λαών, τον περιφερειακό διεθνισμό, τον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό κ.α.

Έδινες νόημα, περιεχόμενα σε λέξεις, σε συμβολισμούς. Μας έκανες να αγαπήσουμε τους τόπους, τον Ελληνισμό, την Πολυκεντρική Ελλάδα, την έννοια - σημασία του έθνους, βαθιά και ουσιαστικά, τον πατριωτισμό ως πνευματική κατάσταση, ως ανθρωπιστική παιδεία όπως έλεγες, τους αγώνες των Λαών για ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη. Ήσουν μάστορας, πόσο σου άρεσε αυτή η λέξη, δημιουργός, αληθινός. Ευρωπαίος και γι’ αυτό Έλληνας. Κοσμοπολίτης με ισχυρή ιθαγένεια. Με αυτόχθονη παραγωγή ιδεολογίας και πολιτικής σκέψης και μέτωπο απέναντι στον μεταπρατισμό όλων των μορφών, τον διανοητικό αποικισμό όπως έλεγες.

Ήσουν της Μνήμης, του Ήθους, του Παραδείγματος, του Λόγου. Του αυθεντικού και όχι του εικονικού. Σε σένα υπήρχε η αρμονία μεταξύ λόγου και πράξης. Εκεί που απέτυχε η πολιτική τάξη στη Μεταπολίτευση, στην Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία, κάνοντας έναν συγκριτικό απολογισμό. Δεν πάλευες απλά για το ασυμβίβαστο μέλους κομματικού οργάνου και κρατικής θέσης. Δεν έλεγες απλά για το ασυμβίβαστο. Εσύ ενσάρκωνες το ασυμβίβαστο με το προσωπικό σου παράδειγμα. Το έκανες πράξη. Δεν κρατικοποιήθηκες. Δεν ενσωματώθηκες, δεν προσαρμόστηκες, δεν παρήκμασες, δεν φθάρθηκες, δεν εντάχθηκες σε επιρροές άλλων συμφερόντων. Ήθελες να δώσεις – και έδωσες – ένα άλλο έμπρακτο παράδειγμα στους Έλληνες, όπως έλεγες μετά τις εκλογές του 1981, για το πώς πρέπει να κυβερνάται η χώρα, η σχέση κόμματος-κράτους, για να έχει ουσία και περιεχόμενο η Αλλαγή και να μην ηττηθεί, αλλοτριωθεί, για να μη χαθεί το ραντεβού με την ιστορία.

Έβλεπες πάντα μακριά

Σεβάστηκες τους Έλληνες πολίτες, τα μέλη του Κινήματος, με συνείδηση του ιστορικού βάρους του εγχειρήματος. Ίσως γι’ αυτό να σε εκτιμούσε, να σε ξεχώριζε και να σε αγαπούσε ο Ανδρέας. Γιατί η σχέση πέραν από ιδεολογική, ήταν πολιτική. Με σεβασμό στη διαφωνία και στην κριτική. Όχι ευτελής, ούτε του παζαριού. Έβλεπες μακριά. Γιατί είχες κατακτήσει τα αναλυτικά εργαλεία, την επιστημονική επάρκεια να το κάνεις. Είχες την ευφυία. Τον χαρακτήρα. Την αυτονομία. Την κουλτούρα. Τη μάχιμη και έντιμη διανοητικότητα.

Ήσουν φορέας μιας μεγάλης κληρονομιάς αγώνων του ελληνικού λαού για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή, δυναμικών και διαστάσεων που διαπερνούν το εθνικό και κοινωνικό γίγνεσθαι όπως έλεγες, με ιστορικό-χρονικό βάθος και προοπτική. Εμπνεόσουνα από τον μεγάλο αγώνα της εθνικής μας παλιγγενεσίας που εορτάσαμε δύο μέρες πριν φύγεις. Θυμάμαι ακόμα την κατάληξη της ομιλίας σου στην ιδρυτική διακήρυξη της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης στις 13 Μαρτίου 2000.

Το μόνο που μπορούμε να σου υποσχεθούμε, συντετριμμένοι καθώς είμαστε, όπως μας ακούς και μας βλέπεις, εμείς οι σύντροφοί σου, ότι θα συνεχίσουμε αυτή την κληρονομιά που εσύ όχι μόνον αφειδώλευτα και διαρκώς μας μεταλαμπάδευσες και απλόχερα μας πρόσφερες, αλλά εμπλούτισες την κληρονομιά, το περιβόλι. Και όπως μας λέει ο ποιητής, «για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε, κι όλο κινάει για νάρθη, κι όλο συντρίμμι χάνεται στο περάσμα των κύκλων!»

Με σεβασμό προς την οικογένεια σου, σε χαιρετούμε αγαπημένε μας Μιχάλη, αρχηγέ, με τιμή, συγκίνηση και ευθύνη, που πορευθήκαμε μαζί αυτή την πορεία, στον φωτεινό δρόμο που εσύ μας οδηγείς. Ζεις για πάντα στις καρδιές, στην ψυχή και στη σκέψη μας. Εις το επανιδείν ακριβέ μας σύντροφε.

Αγωνιστικά και με Αξιοπρέπεια

 

Τον επικήδειο λόγο στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη εκφώνησε ο Βασίλης Ασημακόπουλος, Διδάκτωρ Πολιτικής Κοινωνιολογίας,στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

 

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΖΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ.

 

Το καζίνο στη γειτονιά μας φέρνουν οι μεθοδεύσεις της εκτελεστικής εξουσίας, υπέρ της μετεγκατάστασης του καζίνο της Πάρνηθας, στη Λ. Κηφισίας, μέσα στον οικιστικό ιστό, στα όρια των δήμων Αμαρουσίου και Χαλανδρίου, με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και το κυκλοφοριακό, αλλά και με την πλήρη νομιμοποίηση του τζόγου.

Η σχεδιαζόμενη κατασκευή μιας ιδιωτικής πόλης ξενοδοχείων και καζίνο, θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τις περιοχές κατοικίας, υποβαθμίζοντας περαιτέρω την ποιότητα ζωής των κατοίκων με τις κυκλοφοριακές και περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις σε μια ήδη κορεσμένη περιοχή.

Η ενδεχόμενη εγκατάσταση του καζίνο μέσα στον οικιστικό ιστό, σε απόσταση αναπνοής από δεκάδες σχολεία των όμορων δήμων, συνιστά ηθική νομιμοποίηση του τζόγου και προώθηση του «οράματος» του εύκολου πλουτισμού.

Σημειώνουμε ότι η μετεγκατάσταση του καζίνο έχει κριθεί αντισυνταγματική από την ολομέλεια του ΣτΕ, με τις υπ’ αριθ. 44 και 45 αποφάσεις του 2021. 

Η εκτελεστική εξουσία ωστόσο νομοθέτησε εκ νέου «φωτογραφικά», μόλις δύο μήνες μετά τις αποφάσεις της ολομέλειας, υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων που εκμεταλλεύονται το καζίνο.

Στο ν. 4512/2018 προσέθεσε το άρθρο 369Α, με το οποίο «νομιμοποιεί», για δεύτερη φορά, τη μεταφορά του καζίνο στις αυλές των σπιτιών μας. Στην πραγματικότητα επαναλαμβάνει, ίσως πιο αναλυτικά, τις προβλέψεις και τις πρόνοιες του προηγούμενου νόμου 4499/2017, τον οποίο έκρινε αντισυνταγματικό η ολομέλεια του ΣτΕ.

Στις 3 Απριλίου 2024 το ΣτΕ θα εκδικάσει εκ νέου τις πέντε προσφυγές, μεταξύ των οποίων και αυτή του Δήμου Χαλανδρίου κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο.

Η απόφαση των δικαστών του Ε’ τμήματος του ΣτΕ θα κρίνει το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων και τη βιωσιμότητα των πόλεων του Αμαρουσίου, του Χαλανδρίου, της Νέας Ιωνίας, του Ηρακλείου, της Μεταμόρφωσης, της Πεύκης, της Λυκόβρυσης, της Φιλοθέης, του Ψυχικού, της Κηφισιάς. 

Η απόφαση των δικαστών του Ε’ τμήματος του ΣτΕ θα κρίνει το μοντέλο ανάπτυξης που θα επικρατήσει τα επόμενα χρόνια.

Είναι καλό να γνωρίζουν ότι εμείς οι πολίτες, κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής και όλης της Αττικής, δεν θέλουμε το καζίνο στη γειτονιά μας, δεν θέλουμε καζίνο σε απόσταση αναπνοής από τα σχολεία των παιδιών μας, δεν θέλουμε το μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται στο τζόγο.

Οι γειτονιές μας έχουν ανάγκη από χώρους πολιτισμού δημιουργίας και μαζικού αθλητισμού, ικανών να συμβάλλουν στην αποφόρτιση της περιβαλλοντολογικής υποβάθμισης και την καλλιέργεια δημιουργικών προτύπων για τη νέα γενιά.

Καλούμε τους πολίτες να πουν με την ψήφο τους όχι στη μετεγκατάσταση του καζίνο.

Καλούμε τους πολίτες να συμμετέχουν στην κινητοποίηση που θα γίνει την Τετάρτη 3 Απριλίου 2024 έξω από το ΣτΕ.

ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ή ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ.

 https://chng.it/WDMGZqhgbN

Κοινοποιήστε τον σύνδεσμο παντού για να ενημερωθούν όλοι οι πολίτες του βόρειου τομέα.

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ «ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ» : ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821

  ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ «ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ»

Χαλάνδρι, 30-3-2024 


Μέσα σε κλίμα εθνικής έξαρσης, συγκίνησης και ενθουσιασμού και με παρουσία πλήθους Χαλανδραίων επιστημόνων και δημοτών, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024 στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου του ιερού ναού αγίου Νικολάου Χαλανδρίου, η προγραμματισμένη εκδήλωση του Συλλόγου Επιστημόνων Χαλανδρίου «ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ» για τη διπλή εορτή και εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Η κεντρική ομιλία του κ. Ελευθερίου Παπακώστα, ιστορικού – συγγραφέα, καθήλωσε επί μία ώρα επισήμους και κοινό, καθώς ανέλυσε με γλαφυρό και πολύπλευρο τρόπο τη σύντομη δυστυχώς ζωή και το έργο του εθνάρχη κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.

Στην εκδήλωση συμμετείχε ως τιμώμενος συνδιοργανωτής σύλλογος ο «Πατριωτικός Όμιλος Απογόνων Αγωνιστών του 1821 και Ιστορικών Γενών της Ελλάδος», εκ μέρους του οποίου απηύθυνε χαιρετισμό ο κ. Κώστας Ζαΐμης, αντιπρόεδρος. Από τον Όμιλο παραβρέθηκαν επίσης οι: Ανδρέας Ζαΐμης, επίτιμος Πρόεδρος, πρώην υπουργός, Αντώνης Πετμεζάς, Γενικός Γραμματέας, αντιναύαρχος Σ. Κανάρης, αντιναύαρχος Π. Κυρίτσης Σπυρομήλιος, Μ. Σπυρομήλιος, Θ. Κωτσάκης, Α. Καδδάς.

Ο ΣΕΧ «ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ» αναγνωρίζοντας την προσφορά τους, απένειμε Αριστεία στον Πατριωτικό Όμιλο Απογόνων Αγωνιστών του 1821 καθώς και στον ομιλητή κ. Ε. Παπακώστα.

Με την παρουσία τους μας τίμησαν επίσης οι εξής: Ν. Σαλαβράκος, αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δ. Νατσιός και Α. Κουρουπάκη, Πρόεδρος και βουλευτής βορείου τομέα Αθήνας Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «ΝΙΚΗ» και μέλος του Συλλόγου αντίστοιχα, Α. Ανδρεουλάκος, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου και άλλοι ανώτατοι δικαστικοί, Α. Βαρελάς, πρέσβης, ανώτατοι αξιωματικοί Ενόπλων Δυνάμεων και ΕΛΑΣ, Καθηγητές ΑΕΙ Α. Νικολαΐδης, Σ. Μαλτέζος και Μ. Ζηλεμένου (Πρόεδρος Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών & Σπουδών «Ιωάννης Καποδίστριας»), Καθηγητές Λυκείων Σ. Ανδρής και Α. Γεωργόπουλος, Ό. Φλωράτος, εκπρόσωπος ΛΑ.Ο.Σ., Κ. Αγγελής, αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Χαλανδρίου, οι δημοτικοί σύμβουλοι Χ. Κιάκος και Μ. Κρανίδης, Ε. Κατούφα, δημοσιογράφος, τ. αντιδήμαρχος, Α. Γαβριηλίδου και Δ. Μπαβαβέα από τη Γυναικεία Παρέμβαση Χαλανδρίου, Α. Ανδρέικου και Μ. Φαραντάκη, πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εστίας Χαλανδρίου, Ε. Τσελεμπίδου, πρόεδρος του Εξωραϊστικού – Επιμορφωτικού και Καλλιτεχνικού Συλλόγου «Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» Πατήματος Χαλανδρίου, Α. Βυτινάρου, Πρόεδρος της Ένωσης Αρκάδων Χαλανδρίου και η κ. Ματσούκη, αντιπρόεδρος της Ένωσης Κεφαλλήνων - Ιθακησίων Βορείων Προαστίων.

Στις εκπλήξεις της βραδιάς και η παρουσία στο κοινό του Κωνσταντίνου Χατζηδάκη, του βατραχάνθρωπου που περιέσωσε την ελληνική σημαία στα Ίμια, αλλά και πριν δύο χρόνια ανήγειρε το κενοτάφιο του Νικηταρά δίπλα στον τάφο του Θ. Κολοκοτρώνη στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του ήρωα.

Η βραδιά έκλεισε με φλογερό πανηγυρικό χαιρετισμό του Προέδρου του ΣΕΧ Ηλία Ντάβαρη.

Το σχέδιο του Χάρη Δούκα για τα ποτάμια της Αθήνας



Ο Αντιδήμαρχος Αθήνας κος Γ. Αποστολόπουλος



Το σχέδιο της νέας δημοτικής αρχής της Αθήνας για να ρέματα και τα ποτάμια της πόλης, περιγράφει σε αδρές γραμμές με άρθρο του στην εφημερίδα TODAY PRESS, o αντιδήμαρχος Πρασίνου και Περιβάλλοντος του Δήμου Αθηναίων, Γιώργος Αποστολόπουλος.

«Στις προθέσεις της είναι η ανάπλαση του Ποδονίφτη, του ρέματος Προφήτη Δανιήλ και ακόμα περισσότερο του Ιλισού και άλλων αφανισμένων ρεμάτων εφόσον υπόκειται στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της», σημειώνει χαρακτηριστικά ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, σημειώνοντας πως ως πολίτες αυτής της χώρας δεν πρέπει να πάψει να μας συγκινεί η ιστορία του τελευταίου Αθηναϊκού ποταμού ούτε και το τελευταίο ψαράκι που τσιμεντώνουμε…

Ολόκληρο το άρθρο του Γιώργου Π. Αποστολόπουλου στην TODAY PRESS.

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΚΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΚΑΙ Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ


Ήταν Οκτώβριος του 1994 όταν στη Νέα Ιωνία ο καλυμμένος με δρόμο ποταμός Ποδονίφτης «σπάει» τα τσιμέντα και τα νερά πνίγουν τα πάντα. Εννέα άνθρωποι έχασαν τότε τη ζωή τους και δυστυχώς προστέθηκαν σε έναν μακρύ κατάλογο ανθρώπινων απωλειών. Τα θύματα είναι διαχρονικά εκατοντάδες και οι περιουσιακές καταστροφές ατελείωτες. Ήταν και το 1991, το 1989, το 1980, το 1977, το 1961. Ο μακρύς κατάλογος φτάνει μέχρι το 1895 όταν δεν υπήρχε ούτε ίχνος της Κλιματικής αλλαγής.

Είναι προφανές ότι στην Ελλάδα κάνουμε κάτι λάθος και αυτό το λάθος είναι διαχρονικό, υπερκομματικό και συνεχιζόμενο.

Ο Ιλισός και η πηγή Καλλιρρόη που έρεε σε ένα ιστορικό, όμορφο και γαλήνιο τοπίο, αντί να αναδειχθεί για το καλό της πόλης έγινε δρόμος. Αρκετές παλαιές φωτογραφίες αποτυπώνουν την τραγική διαφορά παρελθόντος και παρόντος. Ιδίως στην περιοχή της Αγίας Φωτεινής όπου αν και το τοπίο έχει πληγωθεί βάναυσα μπορεί να υπάρξει αποκατάσταση.

Ο Κηφισός ήταν κάποτε ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της ανατολικής Στερεάς Ελλάδας. Ελαφρά τη καρδία ωστόσο βρέθηκε μπαζωμένος και τσιμεντωμένος κάτω από μία αποτυχημένη λεωφόρο. Πλωτός στην αρχαιότητα σε ένα τμήμα του, προμήθευε την Αθηναϊκή πολιτεία με νόστιμα χέλια. Αν σκεφτούμε ότι έως τη δεκαετία του 1960 οι Αθηναίοι έκαναν μπάνιο και ψάρευαν στα νερά του, θα συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της καταστροφής. Έως το 1950, η κεντρική πηγή του στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς, ανέβλυζε εκατοντάδες κυβικά μέτρα νερό την ώρα. Μικρά παιδάκια έκαναν μπάνιο στις αμπολές ενώ άρδευε κτήματα μέχρι τα Πατήσια που τότε ονομάζονταν Παραδείσια.

Το Διαβολόρεμα, διέσχιζε την οδό Σεβαστουπόλεως μέχρι τη δεκαετία του 1960. Είχε μόνιμη ροή νερού και στη κοίτη του ζούσαν… καβούρια που εντοπίζονται ακόμα σε εκσκαφές θεμελίων της περιοχής των Ελληνορώσων όπου υπάρχουν υπόγεια ύδατα. Ξεχασμένα αλλά ζωντανά ορθώνονται άλλωστε και τα μεγάλα πλατάνια του δρόμου.

Στο Κολωνάκι, στο τέρμα της οδού Λυκαβηττού όπου βρίσκεται ο λόφος της Σχιστής Πέτρας υπήρχε μία «διπλή» πηγή που ανάβλυζε μέσα από σπήλαιο. Αυτές ήταν οι πηγές του Ηριδανού ο οποίος ρέει και σήμερα στο σταθμό μετρό «Μοναστηράκι» και στον Κεραμεικό. Ακούγεται παράδοξο ότι σε αυτή την πηγή έπλεναν τα ρούχα τους με σκάφες οι Κολωνακιώτισες μίας άλλης εποχής.

Ο Κυκλόβορος έρεε από την οδό Βαφειοχωρίου με έτερο κλάδο στην οδό Βαλτινών ενώ στο ύψος της λεωφόρου Αλεξάνδρας, υπήρχε το ρέμα του Αγίου Στυλιανού που σχημάτιζε χαράδρα. Συνέχιζε στην οδό Μάρνη και στο Μεταξουργείο αρδεύοντας ένα μαγευτικό τοπίο με λεύκες, πλατάνια, γεφυράκια και αμέριμνες… αγελάδες.

Από την άλλη πλευρά, στη Φωκίωνος Νέγρη, κατέβαινε το ρέμα Λεβίδι με σημαντικές πηγές. Μία βρισκόταν στην οδό Αγίας Ζώνης, στον πλάτανο που ακόμα επιβιώνει και άλλη στην οδό Σποργίλου.

Τα δυστυχές απομεινάρι των ρεμάτων Λεβίδι και Κυκλόβορου είναι το ρέμα-οχετός του Προφήτη Δανιήλ στο Βοτανικό.

Η «ποταμοκτονίες» είναι συνυφασμένες με την ιστορία της πόλης Βιώνουμε μία ιστορία τσιμέντου και κακοποίησης. Η έλλειψη παιδείας ανύψωσε μία άθλια μεγαλούπολη, αποκομμένη από τη φύση και την ιστορία.

Αντίθετα, σε διεθνές επίπεδο τα λάθη αποκαθίστανται με πρωτοποριακές αποφάσεις. Στην Αγγλία και στη Γερμανία διανοίγονται σκεπασμένα ποτάμια.

Στη Σεούλ της νότιας Κορέας, κατεδαφίστηκε η λεωφόρος που σκέπαζε τον Ετσεόν Γκι Ετσεόν, αντίστοιχου μεγέθους με τον Κηφισό. Ο Αρχές της πόλης συγκρούστηκαν με συγκοινωνιολόγους, εργολάβους, επιχειρηματίες και οδηγούς. Αντιλαμβανόμενες το λάθος και τις περιβαλλοντικές συνέπειες, ξόδεψαν εκατομμύρια γκρεμίζοντας τη λεωφόρο και αναδεικνύοντας ένα σημαντικό αξιοθέατο.

Εδώ στην Ελλάδα όπου κυριαρχεί «η κρυφή γοητεία του τσιμέντου», της ανοχής στη βιομηχανική ρύπανση και στα μπαζώματα το έγκλημα συνεχίζεται. Οι προσπάθειες να τσιμεντοποιηθούν το Μέγα ρέμα Ραφήνας, η Πικροδάφνη, ο Ερασίνος στη Βραυρώνα, ο Ποδονίφτης, το ρέμα της Εσχατιάς είναι σε αναχρονιστική κατεύθυνση.

Καθώς φοβάμαι ότι η εκδίκηση της φύσης και των υδάτινων συστημάτων θα είναι εξίσου συνεχής εάν δεν αλλάξει έμπρακτα η πολιτική που εφαρμόζεται είμαι από αυτούς που εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζω το «ανέφικτο». Αυτό το «ανέφικτο» στην περίπτωση της Ελλάδας είναι η φυσική ανάπλαση των διατηρημένων ρεμάτων και ποταμών, η ορθολογική αξιοποίηση των υδάτων τους και η διάνοιξή τους όπου αυτό είναι τεχνικά υλοποιήσιμο.

Εξάλλου και η νέα Δημοτική αρχή κινείται σε παρόμοια κατεύθυνση καθώς στις προθέσεις της είναι η ανάπλαση του Ποδονίφτη, του ρέματος Προφήτη Δανιήλ και ακόμα περισσότερο του Ιλισού και άλλων αφανισμένων ρεμάτων εφόσον υπόκειται στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της.

Ως πολίτες αυτής της χώρας δεν πρέπει να πάψει να μας συγκινεί η ιστορία του τελευταίου Αθηναϊκού ποταμού ούτε και το τελευταίο ψαράκι που τσιμεντώνουμε…

Εικόνες που αμαυρώνουν τον Ελληνικό πολιτισμό όπως η αποξήρανση της ιερής λίμνη της Δήμητρας στην Ελευσίνα που αντικαταστάθηκε με βιομηχανικές εγκαταστάσεις πρέπει να παραμείνουν για πάντα στο σκοτεινό παρελθόν…

ΠΗΓΗ: TODAY PRESS

Πεντέλη Πόλη Πρότυπο: Για τον παιδικό σταθμό της Νέας Πεντέλης





Ανακοίνωση 29/03/2024

Αστοχίες Διοικήσεων για τον Παιδικό Σταθμό Νέας Πεντέλης

Όπως ενημερωθήκαμε από την τεχνική υπηρεσία του Δήμου Πεντέλης το θέμα του κλεισίματος του παιδικού σταθμού στη Νέα Πεντέλη προέκυψε λόγω τεχνικών προβλημάτων και απόκλισης από τις προβλεπόμενες αυστηρές προδιαγραφές του ΠΔ99/2017.

Αν και η μετακίνηση από το υφιστάμενο κτίριο φαίνεται να είναι αναπόφευκτη από τεχνικής άποψης, η έλλειψη επικοινωνίας και προετοιμασίας από μέρους της νυν δημοτικής αρχής είναι και ανεξήγητη και απαράδεκτη.

Το ζήτημα είναι γνωστό στο Δήμο από πάρα πολύ καιρό και όφειλε η προηγούμενη ακόμη διοίκηση του Δήμου να έχει μεριμνήσει ώστε κάτι τέτοιο να δρομολογηθεί ομαλά από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Το ότι δεν το έπραξε και άφησε τη νέα Διοίκηση να διαχειριστεί το πρόβλημα είναι επίσης απαράδεκτο αφού γνώριζε ότι η υφιστάμενη άδεια του παιδικού σταθμού θα έληγε στις 31/3/2024.

Κατόπιν των παραπάνω, θέλουμε να τονίσουμε τα εξής:

1. Αναγνωρίζουμε τα τεχνικά προβλήματα που οδήγησαν στην ανάγκη μετακίνησης του παιδικού σταθμού, αλλά εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας για την αυταρχική τακτική που ακολουθείται από τη δημοτική αρχή, χωρίς επίσημη και έγκαιρη ενημέρωση και συζήτηση με τους ενδιαφερομένους.

2. Επισημαίνουμε τη σημασία της κάλυψης των εκπαιδευτικών αναγκών σε χώρους που ανταποκρίνονται στα τρέχοντα πρότυπα και προδιαγραφές και εκφράζουμε τη δέσμευσή μας να συμβάλουμε προς την κατεύθυνση αυτή.

3. Καλούμε τη Διοίκηση για πλήρη ενημέρωση των γονέων και μελών της σχολικής κοινότητας σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση του συγκεκριμένου παιδικού σταθμού και τα μελλοντικά σχέδια για την εξυπηρέτηση όλων των εκπαιδευτικών αναγκών.


Η Γραμματεία της Δημοτικής Παράταξης

ΠΕΝΤΕΛΗ ΠΟΛΗ ΠΡΟΤΥΠΟ

Συμπερίληψη στην πράξη: Μαθητές δημοτικού παίζουν και μαθαίνουν με τα μέλη του Κρίκου

 






Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος των Special Olympics Hellas "Παίζουμε Μαζί - Μαθαίνουμε Μαζί" το Κ.Δ.Α.Π. Α.μεΑ. "Κρίκος" του Δήμου Βριλησσίων φιλοξένησε το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκης.

Είκοσι μαθητές και μαθήτριες της Πέμπτης Δημοτικού μαζί με ωφελούμενους του ΚΔΑΠ ΑμεΑ/ αθλητές των Special Olympics βίωσαν μία πρωτόγνωρη εμπειρία ζωής.

Γνώρισαν από κοντά τον χώρο και τον τρόπο λειτουργίας του ΚΔΑΠ-ΑμεΑ του Δήμου Βριλησσίων και το κυριότερο είχαν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν, να συνεργαστούν και να συν-αθληθούν με εφήβους και ενήλικες με νοητική αναπηρία.

Το ΚΔΑΠ-ΑμεΑ «Κρίκος» του Δήμου Βριλησσίων είναι πιστοποιημένος συνεργάτης/πρωταθλητής ενταξιακού αθλητισμού των Special Olympics Hellas.

Στην όμορφη εκδήλωση παρευρέθηκε η αρμόδια Αντιδήμαρχος Οικογενειακής Πολιτικής, Ισότητας και Προσχολικής Ηλικίας, Λαμπρινή Λίλη Τζίμα, η οποία ευχαρίστησε την Αντιδημαρχία Καθαριότητας και Πρασίνου για την υποστήριξη της.