[5] Η έκπτωση του υπαλλήλου από την υπηρεσία επέρχεται αυτοδικαίως από τη χρονολογία δημοσιεύσεως της καταδικαστικής αποφάσεως, αν κατ' αυτής δεν επιτρέπεται η άσκηση ενδίκων μέσων, ή από τη χρονολογία, κατά την οποία η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη. Για την επέλευση του νομικού αποτελέσματος της εκπτώσεως εκδίδεται υποχρεωτικώς σχετική διαπιστωτική πράξη από την αρμόδια για την απόλυση Αρχή, χωρίς προηγούμενη απόφαση του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου. Οι διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα τάσσουν ως μόνη προϋπόθεση της εκπτώσεως δημοσίου υπαλλήλου από την υπηρεσία την ύπαρξη αμετάκλητης καταδικαστικής αποφάσεως ποινικού δικαστηρίου, με την οποία επιβλήθηκε στον υπάλληλο είτε ποινή τουλάχιστον πρόσκαιρης κάθειρξης ή οποιαδήποτε ποινή για πλημμέλημα εκ των αναφερομένων στο άρθρο 8 παρ. 1 περ. α΄ του Υπαλληλικού Κώδικα, είτε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. Συνεπώς, εφ' όσον συντρέχει μία από αυτές τις, διαζευκτικώς οριζόμενες, περιπτώσεις αμετακλήτου καταδίκης ή στερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων, διαπιστώνεται υποχρεωτικώς η αυτοδίκαιη έκπτωση του υπαλλήλου, χωρίς να ασκεί επιρροή η αναστολή εκτελέσεως της ποινής, ή της παρεπόμενης αυτής στερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων, η οποία έχει τυχόν αποφασισθεί από το ποινικό δικαστήριο βάσει των οικείων διατάξεων του Ποινικού Κώδικα. (ΣτΕ 3890/2013)
