Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Μικρά μαθήματα μεταπολιτευτικής ιστορίας

Γιάννης Παντελάκης


Photo: damopabe/Flickr

Νομίζω πως ο Ζήγρας και ο Κάντας, πρέπει ν' αναγορευθούν σε επισκέπτες καθηγητές Πανεπιστημίων. Η μια ιδέα, είναι να διδάσκουν όλα αυτά τα τεχνικά κόλπα που εφάρμοσαν με το μαύρο χρήμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Σε πρακτικό επίπεδο δηλαδή, όχι θεωρίες. Πώς γίνονται οι καλές δουλειές. Λογαριασμοί, υπεράκτιες εταιρείες, μεσάζοντες, πολιτικά πρόσωπα, αξιωματικοί, ατζέντηδες, Τραπεζίτες, κατασκευάστριες εταιρείες οπλικών συστημάτων, περίεργες διαδρομές του χρήματος, έμποροι όπλων που αγόραζαν μέσα ενημέρωσης κ.α.

Αν διαβάσετε τις καταθέσεις-απολογίες Ζήγρα, αλλά κυρίως του Κάντα, δεν μπορεί παρά να θαυμάσετε την εντυπωσιακή ικανότητα εκπροσώπων ολόκληρου του συστήματος (σχεδόν ολόκληρου, νομίζω δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα ο κρίκος κάποιων εκπροσώπων μέσων ενημέρωσης που, όπως ο Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με φανατισμό υπέρ των F-16, έτσι έκαναν κι αυτοί! Όχι απαραίτητα υπέρ των συγκεκριμένων, είχαν και άλλες επιλογές), να λεηλατεί το δημόσιο χρήμα. Ικανότητα μοναδική, αξιοθαύμαστη.

Η δεύτερη ιδέα, είναι ο Ζήγρας και ο Κάντας, να διδάσκουν ένα κομμάτι της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας. Το μάθημα, θα στηρίζεται προφανώς στο... τεχνικό μέρος των αποκαλύψεων, αλλά αυτό μπορούν να το διανέμουν και ως σύγγραμα. Βασική τους αποστολή θα είναι να αναφέρονται σε πρόσωπα (όχι μόνο πολιτικά) που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, σε συσχετισμούς, σε δικομματική αντιμετώπιση του ζητήματος, σε λόμπυ βουλευτών, στους τρόπους διοίκησης κ.ο.κ.

Χωρίς ν' αποκλείω την πρώτη, νομίζω πως η δεύτερη είναι καλύτερη ιδέα. Πιο εποικοδομητική. Ιδιαίτερα οι μικρότερες ηλικίες θα διδάσκονται τα αίτια της κρίσης που οδήγησαν μια χώρα σε χρεωκοπία και μια κοινωνία σε απόλυτη απόγνωση. Προφανώς θα πρόκειται για ένα τμήμα του μαθήματος, μπορούν να το συμπληρώσουν και άλλοι. Πολλοί άλλοι.

Ο Χριστοφοράκος ας πούμε, αν και ζει "εξόριστος" στην Γερμανία, θα μπορούσε να συμβάλλει με μαγνητοσκοπημένες ομιλίες του που θα ανεβαίνουν στο youtube και θ' αναζητούν οι φοιτητές. Και στις οποίες θα δίνει στοιχεία για ολόκληρο το σύστημα διαπλοκής πολιτικής-οικονομικής και μιντιακής εξουσίας. Παράλληλα, ένα πολύτιμο κομμάτι των ομιλιών-διαλέξεων θα κινείται και γύρω από το σύστημα προστασίας για να διαφύγει κάποιος στο εξωτερικό πριν συλληφθεί. Βέβαια, σε αυτό το τελευταίο, σημαντική θα ήταν και η βοήθεια του Καραβέλα. Σας θυμίζει κάτι το όνομα; Πρώην διευθυντής τηλεπικοινωνιών στην Siemens, χειριζόταν την δεκαετία του 1990 τα μυστικά κονδύλια της Siemens, την κοπάνησε επί πρωθυπουργίας Καραμανλή, λένε γι' αυτόν ότι βρίσκεται κάπου στην Λατινική Αμερική. Σίγουρα θα περνάει καλά, οπωσδήποτε καλύτερα από μας...

Πολύτιμη ωστόσο σ' αυτό το μάθημα, θα ήταν η συνεισφορά του (έτσι κι αλλιώς καθηγητή) πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. 
Σ' ένα μάθημα ας πούμε, με τον μακροσκελή τίτλο: «πώς πέταγαν τα εκατομμύρια πάνω από το κεφάλι μου και δεν είδα ποτέ τίποτα». Θα μπορούσε να αναφέρεται στο πώς κατάφερε επί οκτώ χρόνια να διαχειρίζεται τις τύχες μας, να συμβαίνουν τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα και ο ίδιος ή να τα αγνοεί ή να μη μιλάει γι' αυτά και να μην κάνει τίποτα. Και αν σε κάποιο μάθημα δεν θα μπορεί να παρευρεθεί ο Κ. Σημίτης, νομίζω πως ο σιωπηλός "Βούδας" της Ραφήνας, θα μπορεί να τον αντικαθιστά. Άνετα...

Μέτωπο και γεωπολιτικοί συσχετισμοί (2)

 
του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ο οικονομικός και πολιτικός αυτοκαθορισμός μας σαν λαού προϋποθέτει οικονομική και εθνική κυριαρχία, η οποία είναι αδύνατη μέσα στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση γενικά, και την ΕΕ ειδικότερα. Eπομένως, το αίτημα για αυτοκαθορισμό σήμερα είναι μόνο αμυντικό και στοχεύει στην προστασία της οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), η οποία διαχειρίζεται την παγκοσμιοποίηση και επιδιώκει να ελέγχει όχι μόνο οικονομικά και πολιτικά, αλλά ακόμη και πολιτιστικά, τον λαό κάθε χώρας ενσωματωμένης σε αυτήν.

Φυσικά, η εκφυλισμένη «Αριστερά» (δηλαδή η πλήρως ενσωματωμένη Αριστερά τύπου ΣΥΡΙΖΑ) δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στην ενσωμάτωση αυτή, εξαπατώντας τους λαούς για την «Ευρώπη των λαών» κ.λπ., εν πλήρη γνώσει ότι η ΕΕ ούτε ήταν ποτέ, ούτε μπορεί να γίνει στο μέλλον, Ευρώπη των λαών. Παραδόξως, όμως, και η «παλαιολιθική» Μαρξιστική Αριστερά επίσης δεν αναγνωρίζει σαν νέο συστημικό φαινόμενο την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αλλά την θεωρεί απλά (και εντελώς εσφαλμένα) ως την συνέχεια της απόπειρας για παγκοσμιοποίηση στις παραμονές του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Η προσπάθεια αυτή απέτυχε λόγω της τότε έλλειψης των αντικειμενικών συνθηκών γι αυτη και ιδιαίτερα του ανοίγματος και απελευθερωσης των αγορων. Αναπόφευκτα αυτό οδήγησε στον προστατευτισμό και την αναζωπύρωση των επιθετικών εθνικισμών.

Έτσι, σε αντίθεση με ένα μικρό πεφωτισμένο τμήμα της Μαρξιστικής Αριστεράς που προσπαθεί να ερμηνεύσει την ανάδυση αυτού που ονομάζει Υπερεθνική Καπιταλιστική Τάξη στο πλαίσιο της εξάπλωσης των πολυεθνικών, το παλαιολιθικό τμήμα της, χρησιμοποιώντας υπεραιωνόβια και εντελώς ξεπερασμένα θεωρητικά εργαλεία, μιλά ακόμη για ιμπεριαλισμούς και ενδό-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, όντας σε πλήρη αδυναμία να κατανοήσει τα ζωτικά κοινά συμφέροντα που συνδέουν τα μέλη της Υ/Ε. Όμως, όταν οι Μαρξιστές θεωρητικοί του περασμένου αιώνα μιλούσαν για ιμπεριαλισμούς, την μετεξέλιξη σε μονοπώλια των μεγάλων εθνικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων, καθώς και την αυξανόμενη σημασία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου έναντι του παραγωγικού, το σημείο αναφοράς τους ήταν το καπιταλιστικό κράτος-έθνος ―ακόμη και όταν αυτό ήταν μια τεράστια αυτοκρατορία όπως η Βρετανική.

Η ανάδυση όμως της πολυεθνικής επιχείρησης, η οποία έχει δίκτυα παραγωγής και διανομής σε όλο τον κόσμο, είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο που ορίζει την σημερινή παγκοσμιοποίηση, μαζί με τα επίσης πρωτόγνωρα φαινόμενα του πλήρους ανοίγματος και απελευθέρωσης των αγορών κεφαλαίου και εμπορευμάτων που επέβαλαν οι πολυεθνικές ―και όχι κάποιοι «κακοί» νεοφιλελεύθεροι, όπως υποστηρίζουν αποπροσανατολιστικές συνωμοσιολογίες τύπου Ναόμι Κλάιν. Αντίστοιχα, πρωτόγνωρη ήταν η ουσιαστική άρση των κοινωνικών ελέγχων στις αγορές εργασίας που οδήγησε στον σημερινό εργασιακό Μεσαίωνα. Με άλλα λόγια, ήταν η μαζική ανάδυση των πολυεθνικών που οδήγησε στην σημερινή παγκοσμιοποίηση, αλλά, αναπόφευκτα, και στον νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της. Η ίδια η κερδοφορία τους άλλωστε θεμελιώνεται στο άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών και την ικανότητά τους να μετακομίζουν κατά το δοκούν από τις αναπτυγμένες δυτικές καπιταλιστικές χώρες στις υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας κ.λπ., όπου το κόστος παραγωγής είναι πολλοστημόριο του δυτικού, προκαλώντας αποβιομηχάνιση στις πρώτες, και οικονομικά-«θαύματα» στις δεύτερες!

Η μετάβαση από την καπιταλιστική οικονομία του έθνους-κράτους στην διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς είχε βέβαια και τεράστιες πολιτικές επιπτώσεις. Στο έθνος-κράτος, ο ρόλος της επιβολής των κανόνων της καπιταλιστικής αγοράς ανετίθετο στις πολιτικές και οικονομικές ελίτ που το έλεγχαν, ενώ στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ο ρόλος αυτός ανατίθεται βασικά σε μια υπερεθνική ελίτ που συμπληρώνει το κράτος-έθνος, το οποίο διατηρεί μεν το μονοπώλιο βίας, αλλά για την εφαρμογή κανόνων που διαμορφώνει η Υ/Ε και όχι το ίδιο! Οι κανόνες αυτοί τυπικά μπορεί να ξεκινούν είτε από διεθνείς οικονομικούς θεσμούς, όπως το ΔΝΤ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, η Παγκόσμια Τράπεζα κ.λπ., είτε από περιφερειακούς υπερεθνικούς πολιτικό-οικονομικούς θεσμούς, όπως η ΕΕ και η NAFTA.

Ένας βασικός στόχος της Υ/Ε που επιδιώκει συστηματικά είναι η πλήρης ενσωμάτωση στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ), η οποία ανέτειλε με την ανάδυση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, κάθε άλλης εθνικής ελίτ που αντιστέκεται ακόμη στην διαδικασία της ενσωμάτωσης, Όταν, όμως, η οικονομική ενσωμάτωσή τους δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει την απώλεια της οικονομικής και συνακόλουθα της εθνικής τους κυριαρχίας , τότε επεμβαίνει το ΝΑΤΟ, στο οποίο, μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», ανατέθηκε ο καινούριος ρόλος της συντριβής της αντίστασης κάθε λαού και εθνικής ελίτ που αντιστέκονται στην απώλεια της οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας τους (Ιράκ, Λιβύη, Συρία κλπ.)

Ο έλεγχος που ασκεί η Υ/Ε στις άλλες ελίτ παίρνει διάφορες μορφές, ανάλογα με τον βαθμό οικονομικής και, συνακόλουθα, πολιτικοστρατιωτικής εξάρτησης τους απο αυτή. Προφανώς, για τις ίδιες τις ελίτ των χωρών που απαρτίζουν την Υ/Ε, όπου ουσιαστικά εδράζονται οι μερικές εκατοντάδες πολυεθνικές, οι οποίες ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία, δεν τίθεται θέμα εξάρτησης, αλλά διαφόρων βαθμών αλληλεξάρτησης, ανάλογα με την οικονομική και πολιτικοστρατιωτική δύναμη που συγκεντρώνουν οι ελίτ αυτές στα χέρια τους. Η δύναμη αυτή εκδηλώνεται με τον βαθμό ελέγχου που ασκούν στην παγκόσμια οικονομία ―είτε άμεσα, μέσω του εμπορίου και των επενδύσεων, είτε έμμεσα, μέσω των διαφόρων διεθνών οικονομικών θεσμών που ανέφερα. Εκδηλώνεται, ακόμη, με τον βαθμό πολιτικο-στρατιωτικού ελέγχου που ασκούν στην άτυπη παγκόσμια διακυβέρνηση, κυρίως μέσω του ΝΑΤΟ. Και εκδηλώνεται, τέλος, με τον βαθμό ελέγχου που ασκούν στην διαμόρφωση και αναπαραγωγή της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης, μέσα από τα ελεγχόμενα διεθνή ΜΜΕ, αλλά και τις χρηματοδοτούμενες από την ίδια Υ/Ε διεθνείς ΜΚΟ, καθώς και τα αντίστοιχα χρηματοδοτούμενα διεθνή ερευνητικά κέντρα και think tanks, είτε ανήκουν σε διεθνή Πανεπιστήμια, είτε σε «αυτοτελή» ινστιτούτα (Brookings Institution, Levy Economics Institute κ.λπ.).
Αλλά, θα χρειαστεί να επανέλθω με το «στρατόπεδο» των χωρών, των οποίων οι ελίτ αντιστέκονται στην απώλεια της εθνικής ή/και οικονομικής κυριαρχίας τους, στο οποίο θα μπορούσε να ενταχθεί και η Ελλάδα μετά την άμεση και μονομερή έξοδό της από την ΕΕ, που είναι ο μόνος τρόπος διεξόδου από τη σημερινή καταστροφή.

http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_12_29.html
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
www.periektikidimokratia.org

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ...

Ο Τομπούλογλου μεταφέρθηκε δεμένος πισθάγκωνα στο γραφείο του ανακριτή.

Η πρακτική αυτή, λένε οι δικαιόροι που ξέρουν, εφαρμόζεται σε περιπτώσεις κρατουμένων που είναι πολύ επικίνδυνοι να κάνουν μαγκιές στους συνοδούς.

Ο Τομπούλογλου δεν ήταν τέτοια περίπτωση, μην τρελαθούμε.

ΨΙΛΟΛΑΜΟΓΙΟ ΜΙΖΑΔΟΡΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΑΥΤΟ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ, αλλά δεν θα έπαιρνε και σβάρνα τους συνοδούς του, για να πρέπει να είναι δεμένος πισθάγκωνα.



Μετά την απολογία του αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους και εγγύηση 150.000 ευρώ με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, απόφαση που εκθέτει όσους τον περιέφεραν έτσι.
(ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΩΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΩΝ ΥΠΟΔΙΚΩΝ)

Αυτό λοιπόν  αποδεικνύει τους ισχυρισμούς, που έχουν κατακλείσει σήμερα το διαδίκτυο, ότι η - ΥΠΑΡΚΤΗ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ - υπόθεση Τομπούλογου (αλλά και Λιάπη) υπερδιογκώθηκαν ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ επικοινωνιακά για να αποσπάσουν χρόνο στα δελτία των οκτώ από τις αποκαλύψεις ΚΑΝΤΑ για το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πάρτυ με τις μίζες των εξοπλισμών.

ΠΟΥ - αν υπάρχει θεός - ΠΑΙΖΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΔΗΣΗ!

Πάρτυ με διαστάσεις "παγκοσμιοποίησης" (Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι, Ρώσοι) - ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΑΔΩΝΑΝΕ και αι εκσυγχρονιστικαί δυνάμεις του τόπου, οι ΕΥΡΩΛΥΓΟΥΡΗΔΕΣ της ΠΑΣΟΚΟΝΔ - ΜΑΖΙ ΤΑ ΤΡΩΓΑΝΕ!

Ποοοολλά λεφτά!

14 μυρια βρήκαν στον ανθυπομούτσο που τους δίνει - ΕΥΤΥΧΩΣ - στην Σιγκαπούρη - "για να μην καθυστερεί τους φακέλους".

ΣΚΕΨΟΥ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝ - ΑΝ ΨΑΧΤΟΥΝ -  ΤΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΜΙΖΑΣ.

Όμως είμαστε ψιλιασμένοι πολίτες. Ξέρουμε. Ένας - δυο για να ησυχάσουν οι χωριαταραίοι.

Και πλέον δεν μασάμε γιατί ΕΝΑΣ πολιτικός είναι στην φυλακή και έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος, λες και ήταν ο μόνος.

Δεν μασάμε που ΕΝΟΣ οι μίζες γύρισαν στα κρατικά ταμεία.

Ξέρουμε ότι ακόμα κουμάντο κάνουν οι εκλεκτοί του λαδιού.

Και θέλουν να συνεχίσουν.

Αναζητούν την επιβίωσή τους κάτω από Καλαματιανά λιόδεντρα για να έχουν διαπραγματευτικά ανταλλάγματα να προσφέρουν στο καθεστώς των μιζομεγαλοεπιχειρηματιών, για να μην τους κρεμάσουν και αυτούς σε τίποτα ελιές δεμένους πισθάγκωνα.

Σε έναν απίστευτο ιλαροτραγικό συμβολισμό της ΕΥΡΩΛΗΓΟΥΡΙΑΣ τους.

Ούτε αυτό δεν μπόρεσαν μόνοι τους να σκεφτούν: να μην το πουν το εγχείρημά τους ακριβώς όπως οι Ιταλοί - ΕΛΙΑ - και να το πουν ΚΑΝΑΒΟΥΡΙΑ!

Γιατί μόνο ΜΑΣΤΟΥΡΩΜΕΝΟΙ δεν καταλαβαίνουν ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ και θα ακολουθήσουν ΠΑΛΙ τους ίδιους.

Οι χορτάτοι μιλούν για τους πεινασμένους και κηρύσσουν τη «φιλανθρωπία»

                                                      του Χ. Κάτσικα

Ο Αγιος Βασίλης της υποκρισίας… χέρι χέρι με τον Ηρώδη του κέρδους! 
 
Να το καταλάβουμε: η μια πατρίδα μας ταξιδεύει στα ελβετικά σαλέ, παίρνει μίζες από τις… Siemens, αγοράζει κάμερες που φωτογραφίζουν τον λαό, έχει εφεύρει δεκάδες τρόπους για να θωρακίζει το «είναι» και το «αντέχειν» της από τον εσωτερικό εχθρό της. Η άλλη πατρίδα τρέχει για το μεροκάματο, ζει με 500 ευρώ, πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να αυξάνονται
Του Χρήστου Κάτσικα
Οπως σημειώνει ο Μακιαβέλι στο βιβλίο του «O ηγεμόνας», το καλό πρέπει να το κάνεις με δόσεις για να σε θυμούνται και να σ” ευγνωμονούν. Το κακό πρέπει να το κάνεις αποφασιστικά, γρήγορα και δραστικά. Ετσι κάπως σκέφτηκε η τηλεοπτική φιλανθρωπία, μέρες που είναι, και βάλθηκε να παρουσιαστεί με τη λεοντή του κοινωνικού παρηγορητή. Αυτό άλλωστε γινόταν ανέκαθεν. Οι ισχυροί με το ένα χέρι μοίραζαν τη φτώχεια, τον θάνατο και το περιθώριο, και με το άλλο πρόσωπο, σαν Ιανός, εμφανίζονταν να αγαθοεργούν και να απαλύνουν τα κοινωνικά τραύματα.

Α, όλα κι όλα… Δεν μπορεί τώρα λίγες εκατοντάδες που αυτοκτονούν, καίγονται ή πνίγονται να αμαυρώσουν την εικόνα. Ούτε οι σύγχρονοι Ολιβερ Τουίστ των δρόμων και των φαναριών τους, οι περισσότεροι «εισαγόμενοι», όπως υποστήριξε πριν από μερικά χρόνια κάποιος υφυπουργός της Παιδείας… Δεν μπορεί κάποιοι μαθητές που λιποθυμούν εν έτει 2013 στα σχολεία από ασιτία να χαλάσουν τη διακήρυξη του υπουργού Παιδείας, που έχει οδηγό της το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής»… Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί 1,5 εκατ. άνεργοι και απεγνωσμένοι να ταράξουν τον ύπνο της τρόικας που ιδρώνει τη φανέλα για να σώσει τη χώρα …

Φαρισαίοι του συστήματος
Η φιλανθρωπία των «ωσαννά», το ενσταντανέ για λίγο γάλα σε λίγους, η καλλιέργεια της υπέρκοσμης ελπίδας. Οι Φαρισαίοι του συστήματος, έχοντας τις κάμερες και την τηλεοπτική δημοκρατία στο χέρι τους, μπορούν ακόμα να χαλιναγωγούν την οργή του κόσμου καθηλώνοντάς την σε ανώδυνα κανάλια. Από μία άποψη, προσεγγίζοντας με αφαίρεση τα γεγονότα, φανταζόμαστε πως κάπως έτσι λειτουργούσε ο Μεσαίωνας. Δίπλα στο παλάτι των ηγεμόνων ή του βασιλιά, οι οποίοι έστελναν «το πόπολο» να πεθάνει στον πόλεμό τους, συνωστίζονταν φτωχοί, ανάπηροι, άκληροι, απόκληροι. Σ” αυτούς πετούσε ο μονάρχης το ξεροκόμματο και η εκκλησία την ευλογία της, ώστε «η εξωοικονομική καταπίεση να γίνεται ισχυρότερη της φορολογίας» (Μαρξ) και να μακροημερεύει η κυριαρχία τους. Αν η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, που είναι, η φιλανθρωπία είναι η δίδυμη αδελφή της, η παρηγορήτρια ιδέα για να ξεστρατίζουν οι αγώνες και να αποζητιέται «η φάτνη για το ορφανό» και η κούφια απαντοχή για τον ζητιάνο.

Και να σου πάλι μπροστά μας η ευημερία των αριθμών… Το λογιστικό πρόσωπο της φιλανθρωπίας προσπαθεί να ξεγελάσει την πείνα του τέρατος… Η φιλανθρωπία στην επαιτεία που μαλακώνει την καρδιά, αλλά δεν εξαλείφει τη ζητιανιά. Παρέλαση «στιγμιοτύπων» πόνου, έγχρωμα και θεαματικά, επιδιώκουν να προβάλουν, στο «γόνιμο» έδαφος των Χριστουγέννων, τον Αγιο Βασίλη της υποκρισίας για να κρύψουν τον Ηρώδη του κέρδους. Εναν Αγιο Βασίλη με λαμπρά κουρέλια και ακίνδυνο, που πιστώνεται κάθε φορά να «είναι εντάξει», τις «άγιες μέρες» του Δεκεμβρίου, για να μπορεί να καλύπτει όλο τον υπόλοιπο χρόνο τους πραγματικούς υπεύθυνους για τους εκατομμύρια φτωχούς, άνεργους, άστεγους…

Μάλιστα στις από άμβωνος ικεσίες έχουν προστεθεί οι φαρισαϊκές παραινέσεις τού «όλοι μαζί» όσων κανοναρχούν τον χορό του «καπιταλισμού της συμπόνιας». Την ίδια ώρα που δοξολογούν την κατεδάφιση του «σπάταλου» κοινωνικού κράτους, την ίδια στιγμή που θυμιατίζουν τον «κοινωνικό κανιβαλισμό», παραδίδουν μαθήματα φιλανθρωπίας και εθελοντισμού! Το δέντρο της ελεημοσύνης που προσπαθεί να αναπλάσει τη βιτρίνα του γέρικου σώματος της κοινωνίας των ανισοτήτων και να κρύψει το δάσος της εκμετάλλευσης. Καλοσύνη των «κερμάτων», δημόσια εκτεθειμένη, σε έγχρωμα σόου και δελτία ειδήσεων, πασχίζει να μεταθέσει τις ευθύνες για το εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού, τη φτώχεια, προβάλλοντάς τη σαν ατομική ευθύνη και όχι ως προϊόν της πιο απάνθρωπης εκμετάλλευσης.

Από την άλλη, προύχοντες και αρχικήρυκες της λιτότητας, την ίδια στιγμή που περικόπτουν τις κοινωνικές παροχές, απολύουν χιλιάδες εργάτες, βυθίζουν στην πείνα και την εξαθλίωση ολόκληρες περιοχές, «κατασκευάζουν» πολέμους για να αυξήσουν τα κέρδη τους, αυτοί οι ίδιοι, επενδύουν στον ανθρώπινο πόνο ένα ψίχουλο από τα «καρβέλια της εκμετάλλευσης» εκατομμυρίων ανθρώπων. Ιεραπόστολοι του ελέους που κηρύσσουν την αποδοχή της φτώχειας για τους φτωχούς, μοιράζοντας απλόχερα επαίνους στους επιχειρηματίες της φιλανθρωπίας.

Ούτε τα «φιλανθρωπικά γκαλά-μπαζάρ» ούτε η ελεημοσύνη ούτε επίσης οι αγνές προθέσεις χιλιάδων εθελοντών, που δίνουν καθημερινά τη μάχη για την επιβίωση των θυμάτων της κρίσης, μπορούν να αντικαταστήσουν ή να υποκαταστήσουν τις κοινωνικές λειτουργίες ακόμη κι ενός χρεοκοπημένου κράτους. Δεν μπορείς να χορτάσεις ένα εκατομμύριο στόματα με «κοινωνικά συσσίτια» ή «παντοπωλεία», αν δεν σπάσεις τα δεσμά της «δημοσιονομικής φυλακής», αν δεν ανατρέψεις τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2013, που το σύνολο των εσόδων του θα το καταβροχθίσουν η «ξένη ακρίδα» και οι τράπεζες.

Το σκηνικό φτιάχνεται
«Δεν πιστεύω στη φιλανθρωπία, πιστεύω στην αλληλεγγύη» επισήμαινε σωστά, πριν από κάμποσο καιρό, ο Εδουάρδο Γκαλεάνο. «Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη, άρα είναι ντροπιαστική. Πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω. Η αλληλεγγύη είναι οριζόντια. Σέβεται τον άλλο και μαθαίνεις από αυτόν. Εχω πολλά να μάθω από άλλους ανθρώπους».

Να το καταλάβουμε. Η μια πατρίδα μας ταξιδεύει στα ελβετικά σαλέ, παίρνει μίζες από τις… Siemens, αγοράζει κάμερες που φωτογραφίζουν τον λαό, έχει εφεύρει δεκάδες τρόπους για να θωρακίζει το «είναι» και το «αντέχειν» της από τον εσωτερικό εχθρό της. Η άλλη πατρίδα τρέχει για το μεροκάματο, ζει με 500 ευρώ, πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να αυξάνονται.

Σε πιάνει γέλιο νευρικό ακούγοντας όλους αυτούς τους ευαγγελιστές της αγοράς. Αυτούς που έχουν μετατρέψει την κοινωνία σε οργανωμένο ακρωτηριασμό. Πράγματι δίνουν τα ρέστα τους. Το σκηνικό φτιάχνεται. Το θέμα είναι αν θα καταφέρουν να «μεταλλάξουν» και πάλι μεγάλο μέρος των αφανισμένων εργαζόμενων σε «κοινή γνώμη» που χωνεύει αμάσητα την επικοινωνιακή μαεστρία αυτών που χρησιμοποιούν την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν σαν ευκαιρία για να μετατρέψουν τη χώρα και τον λαό σε έρημο.

Με τα μάτια μόνιμα στραμμένα στους φτωχούς και τους ακάλεστους αυτού του κόσμου, αξίζει να θυμάται κανείς αυτές τις μέρες -και πάντα- τα τραχιά λόγια των Αντόρνο – Χορκχάιμερ που ταιριάζουν σε όσους πιστεύουν στην αλλαγή της κοινωνίας και στην ανθρώπινη ελευθερία. «Εμείς οι εχθροί της φιλανθρωπίας δεν θέλουμε να ταυτίσουμε τον άνθρωπο με τη δυστυχία, που η ύπαρξή της είναι αίσχος για μας. Πολύ ευαίσθητοι στην αδυναμία μας, δεν θα παραδεχτούμε ποτέ ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι αντικείμενο ελέους».
efsyn.gr

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ... ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΧΩΡΙΑΤΑΡΑΙΟΙΟΙΟΙΟΙΟΙ

Είμαστε οι μόνοι σε αυτή την πόλη που αντιταχθήκαμε στην κατάργηση των νομικών προσώπων του δήμου, τοποθετηθήκαμε έγκαιρα και με παρρησία, συγκρουστήκαμε χωρίς υπολογισμούς με τους υποστηρικτές της κατάργησης, ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ, μας επιτέθηκαν με χυδαίο τρόπο πολιτικοί και γραφειοκράτες.

 Και βέβαια θυμίζουμε ότι ΟΜΟΦΩΝΑ αποφάσισαν να κλείσουν τα νομικά πρόσωπα.

Η απόφαση πάρθηκε στο Δ.Σ. στις 15 Οκτωβρίου.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΑ Δ.Σ. των νομικών προσώπων λειτουργούν σα να μην τρέχει τίποτα ένα και ενάμιση μήνα μετά.

ΤΑ ΔΙΑΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΑ Δ.Σ. ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ! ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ!

Μπες στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ να δεις ότι ο Οργ. Κοινωνικής Προστασίας και το Αετοπούλειο έχουν ανεβάσει αποφάσεις ένα και ενάμιση μήνα μετά την κατάργηση ενώ ο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ συνεχίζει την δραστηριότητά του ακάθεκτος με νέα χριστουγεννιάτικη εκδήλωση την Παρασκευή.

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΑ Δ.Σ. - δηλαδή όλες - δεν έχουν διαχωρίσει την θέση τους και ΟΛΕΣ έχουν εκπροσωπηθεί σε συνεδριάσεις των Δ.Σ. που έγιναν ΜΕΤΑ την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, που ΕΚΕΙΝΕΣ ψήφισαν να καταργηθουν!



ΧΩΡΙΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΡΕ! ΧΟΝΤΡΟΚΕΦΑΛΟΙ ...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Εεεεεεετσι! Φέρτε πίσω τα κλεμμένα!


http://www.enikos.gr
Στα κρατικά ταμεία η μίζα του Κάντα




Αμέσως μετά την εμφάνιση του πρώην αναπληρωτή Διευθυντή Εξοπλισμών Αντώνη Κάντα στους ανακριτές τα 14 εκατομμύρια της μίζας ξεμπλοκαρίστηκαν από τη Σιγκαπούρη.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του STAR και του Τάσου Τέλλογλου την Παρασκευή τα χρήματα έφυγαν από την Ελβετική τράπεζα και είναι καθ’ οδόν προς τον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος που έχει ανοιχτεί για τον σκοπό αυτό.

Πρόκειται για τα πρώτα λεφτά από μίζα που επιστρέφουν στην Ελλάδα. Παράλληλα, οι ανακριτές θα καλέσουν τα πρόσωπα που εμπλέκονται, με βάση την απολογία του κ. Κάντα, στις υποθέσεις των διαφορετικών προγραμμάτων.

ΣΧΟΛΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑΣ: Το θέμα είναι ότι το πάρτυ της μίζας συνεχίζεται και τα ξαναβλέπω στην Συγκαπούρη.