Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014
ΚΑΤΑΘΕΣΑΜΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ - ΡΩΤΑΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΜΕ ΔΙΑΔΥΚΤΙΑΚΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΕΣ. ΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ
Εισηγηθήκαμε 10 σημαντικές, απαραίτητες, κρίσιμες παρεμβάσεις που πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι η κύρια ατζέντα του δήμου τα επόμενα πέντε χρόνια.
(http://allazoumeporeia.weebly.com/deltaepsilonlambdatauiotaalpha-tauupsilonpiomicronupsilon.html)
Για κάθε ένα από αυτά - και όχι μόνο, αφού μπορεί αν ακούσουμε κάτι και από άλλους - θα ζητήσουμε την γνώμη σας.
Ξεκινάμε από το θέμα του δημαρχείου.
Εμείς έχουμε τοποθετηθεί (http://stinplatia.blogspot.gr/2014/01/blog-post_3633.html)
ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ:
Την δεκαετία του 1990 απαλλοτριώθηκε ο γνωστός χώρος - 25ης Μαρτίου και Β. Γεωργίου, το σημερινό πάρκινκ - για την ανέγερση ιδιόκτητου δημαρχειακού μεγάρου στο Χαλάνδρι.
Μετά την ολοκλήρωση της απαλλοτρίωσης κηρύχθηκε πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την καλύτερη πρόταση - μελέτη για το κτίριο, ο οποίος ολοκληρώθηκε.
Ο δήμος έχει στα χέρια του έτοιμη την μελέτη από το 2001.
Κάθε τετραετία (2002 -2006-2010) στις εκλογές, όλοι εξαγγέλλουν την ανέγερση του δημαρχείου ενώ λίγοι γραφικοί αρχίζουν να προτείνουν να φύγει από εκεί που έχουν ξοδευτεί ήδη εκατομμύρια (για γη και μελέτες) το δημαρχείο και να πάει .... αλλού.
Θυμίζουμε το 2006, όταν στον χώρο αναρτήθηκε και μεγάλη διαφήμιση με τα ονόματα όσων έχουν συμβάλλει στην ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων και των μελετών με δέσμευση του τότε δημάρχου του κου Ζαφειρόπουλου, για άμεση έναρξη των εργασιών στον χώρο αυτό.
Τις ίδιες δεσμεύσεις είχε αναλάβει στην συνέχεια και ο σημερινός δήμαρχος κος Κουράσης.
Άλλη μια τετραετία πέρασε και ο δήμος ακόμα λειτουργεί στα μισθωμένα κτίρια που γνωρίζετε.
Αυτή την 10ετία ο δήμος έχει διαθέσει σε μισθώματα πάνω από 6 εκατομμύρια ευρώ !
Έχτιζε δηλαδή 2 δημαρχία και αποδέσμευε, μετά την απόσβεση της απαιτούμενης επένδυσης (3 με 4 εκ ευρώ ήταν ο αρχικός προϋπολογισμός), το ποσό των μισθωμάτων για άσκηση άλλων πολιτικών.
Ανικανότητα, έλλειψη πολιτικής βούλησης, σκοπιμότητα, προστασία εκλεκτών, τι να φταίει άραγε και δεν προχωράει ο δήμος ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ;
ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ;
Είναι πρωτεύον ζήτημα για την πόλη το θέμα της ανέγερσης του Δημαρχείου ή ΟΧΙ;
ΠΕΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΒΟΥΝ ΥΠΟΨΗΝ ΤΟΥΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ.
Περιμένουμε τις επιλογές σας σε δύο ερωτήματα για το Δημαρχείο της πόλης.
Και θα ακολουθήσουν ψηφοφορίες για όλα τα μεγάλα θέματα της πόλης.
ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ .... ΒΑΡΑΤΕ
ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΕΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΒΙΟΜΑΖΑΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
- Οι πολίτες της Πεντέλης
(Μελίσσια, Ν. Πεντέλη & Πεντέλη) λέμε ομόφωνα όχι στην εγκατάσταση του
εργοστασίου καύσης απορριμμάτων, με τη μορφή της αεριοποίησης βιομάζας ή με
άλλη θερμική επεξεργασία, στο λατομείο του «Μαλτέζου» στην Πεντέλη ή αλλού. Τα
εργοστάσια αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την παραγωγή διοξινών, τοξικών
αερίων και βαρέων μετάλλων στην ατμόσφαιρα και τοξικών αποβλήτων. Σε περίπτωση
ατυχήματος, η οικολογική καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη.
- Δηλώνουμε ότι αρνούμαστε οποιαδήποτε μέθοδο θερμικής
επεξεργασίας (καύση, πυρόλυση & αεριοποίηση), λόγω των επικίνδυνων
επιβαρύνσεων που επιφέρει στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία και θα
προτείνουμε άμεσα συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης των κλαδεμάτων του δήμου
Πεντέλης.
- Είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την υγεία και το περιβάλλον μας. Δεν θα
ανεχτούμε καμία απολύτως προσπάθεια να επιβληθεί η καύση απορριμμάτων, είτε
ευθέως, είτε πλαγίως. Όσοι και όποιοι προσπαθήσουν να διευκολύνουν την καύση
απορριμμάτων, θα αντιμετωπίσουν πάνδημη και σύσσωμη την αντίσταση των πολιτών.
- Δηλώνουμε ότι η διαχείριση απορριμμάτων δεν μπορεί
παρά να διατηρήσει τον δημόσιο, κοινωφελή και ανταποδοτικό χαρακτήρα της.
- Απαιτούμε την ουσιαστική λειτουργία της ανακύκλωσης και όλων των μεθόδων που μειώνουν
με περιβαλλοντικά αποδεκτό τρόπο την ποσότητα απορριμμάτων.
- Απαιτούμε από τον δήμαρχο Πεντέλης κ. Στεργίου να δηλώσει επίσημα τη διακοπή
κάθε ενέργειας για τη δημιουργία του σχεδιαζόμενου εργοστάσιου αεριοποίησης
βιομάζας στο βουνό της Πεντέλης. Υπενθυμίζουμε ότι σε άλλες περιοχές
παρόμοια σχέδια προωθούν ιδιωτικές εταιρίες με σκοπό το κέρδος – είμαστε ο
μοναδικός δήμος που προωθεί μια τόσο καταστροφική επιλογή.
- Ζητάμε από όλες τις δημοτικές παρατάξεις και τα πολιτικά κόμματα να δεσμευτούν
ότι θα εναντιωθούν έμπρακτα σε κάθε ενέργεια για εγκατάσταση τέτοιου
εργοστασίου στην περιοχή μας.
- Ζητάμε τη συμπαράσταση των πολιτών των όμορων δήμων και ολόκληρης της Αττικής. Ο αγώνας μας είναι αγώνας όλων των κατοίκων του λεκανοπεδίου. Το βουνό της Πεντέλης, ένας από τους τελευταίους πνεύμονες οξυγόνου, είναι οικολογική περιουσία του λαού μας, που τη χρωστάμε στις επόμενες γενιές.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ
Η χθεσινή συναντησή μας (3/2/2014) επιβεβαίωσε
ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οι πολίτες μπορούν να παίξουν
καθοριστικό ρόλο στην πολιτική. Μπορεί η συνάντησή μας να έγινε με σκοπό
να ενώσουμε δυνάμεις στην κατεύθυνση να μην πραγματοποιηθεί το
καταστροφικό "όνειρο" του δημάρχου Πεντέλης πραγματικότητα αλλά μιλήσαμε
για πολλά. Είναι φανερή η ανάγκη των ανθρώπων να μιλήσουν και να
ακουστούν, να πάρουν θέση για όλα όσα τους ενδιαφέρουν. Δυστυχώς η
τοπική αυτοδιοίκηση δεν δίνει το λόγο στους πολίτες - στη δική μας
περίπτωση, στην Πεντέλη, πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τους πολίτες
κατα το δοκούν, κρατώντας τους μακρυά απο τα δρώμενα. Τους προτιμούν
κομπάρσους, ώστε να είναι εκείνοι οι πρωταγωνιστές στο ίδιο έργο...όμως
οι καιροί αλλαζουν!
Τη χθεσινή εκδήλωση άνοιξε ο εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Πολιτών Ενάντια στο Εργοστάσιο Καύσης Απορριμμάτων στην Πεντέλη Βασίλης Θεοδώρου, ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής συμπεριφοράς (στο κέντρο). Στη συνέχεια μίλησε ο Βασίλης Τσολακίδης, αρχιτέκτονας, πρόεδρος του Οικολογικού Ινστιτούτου Ελλάδας (δεξιά) και ο Κώστας Ζαχαριάδης, βιολόγος - περιβαλλοντολόγος (αριστερά).
Το λόγο έλαβε, κατ΄εξαίρεση, καθώς δεν ήταν στο πρόγραμμα, η Χαρά Καφαντάρη, γεωλόγος, βουλευτής Β΄Αθηνών (δεύτερη απο αριστερά). Η εκδήλωση συνεχίστηκε με τον εκπροσωπο της Πρωτοβουλίας Πολιτών κατα του Εργοστασίου Αεριοποίησης στην Κηφισιά Γιώργο Λιάκο και ο καθηγητής του Χαροκοπείου και νομικός Γιώργος Μπάλιας (δεύτερος απο δεξιά), που εχει προσφύγει κατά της σχετικής απόφασης για το αντίστοιχο εργοστάσιο στην Κηφισιά.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι από την παράταξη Πεντέλη Εν Δράσει - Ριζοσπαστική Συνεργασία Πολιτών και την Συμπολιτεία, όπως και πρώην δημοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι πήραν το λόγο και ανέλυσαν τις θέσεις τους. Επίσης δημοτικοί σύμβουλοι από το Μαρούσι και την Κηφισιά, που δήλωσαν τις θέσεις τους και την συμπαράσταση τους.
Ο Αντώνης Φειδοπιάστης επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Πεντέλη Εν Δράσει - Ριζοσπαστική Συνεργασία Πολιτών, από τους πρώτους που έχουν αναδείξει το θέμα μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο αναλύει το ιστορικό της υπόθεσης και τις ενέργειες που έχει κάνει.
Βασικό συμπέρασμα που εξήχθη από τη συζήτηση και τις εμπειρίες άλλων περιοχών
με παρόμοιες εμπειρίες είναι ότι τόσο οι νομοί και οι συνταγματικά καθιερωμένες
αρχές καταπατώνται από τη διοίκηση προκειμένου να επιβληθούν στις τοπικές κοινωνίες
επιλογές με τις οποίες δε συμφωνούν. Παρόλα αυτά ακόμα υπάρχει σημαντικό νομικό
οπλοστάσιο για να αντιμετωπιστούν οι αυθαιρεσίες. Οι πιθανές βλάβες στην υγεία
που μπορεί να προκαλέσει ένα τέτοιο εργοστάσιο με τη λειτουργία του παραμένουν ένα
πολύ σοβαρό επιχείρημα – κοινωνικό και νομικό. Ωστόσο είναι απαραίτητη η εγρήγορση
των πολιτών και η άσκηση πίεσης προς τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Υπήρξε έντονη κριτική στο πρόσωπο
του δήμαρχου Πεντέλης (όχι άδικα) επειδή λειτούργησε αυθαίρετα, ερήμην του δημοτικού
συμβουλίου, προσπάθησε να προκαταλάβει και να επιβάλλει μια λανθασμένη επιλογή και έθεσε
εμπόδια στην ενημέρωση των πολιτών. Από την πλευρά της ωστόσο, η Πρωτοβουλία Πολιτών
Ενάντια στο Εργοστάσιο Καύσης Απορριμμάτων στην Πεντέλη τόνισε «ότι δεν κάνουμε
εκστρατεία κατά του Στεργίου αλλά των επιζήμιων επιλογών του, όπως θα κάνουμε
και για οποιονδήποτε διεκδικητή του δήμου που θα επαναφέρει ζητήματα που θίγουν
το περιβάλλον».
Οι παρεμβάσεις όλων των πολιτών ήταν καταλυτικές και συμφωνήθηκαν τα παρακάτω:
- Να ζητηθεί άμεσα η σύγκλιση ειδικής συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου για το θέμα του εργοστασίου αεριοποίησης βιομάζας στην Πεντέλη.
- Να ξεκινήσει συλλογή υπογραφών κατά του εργοστασίου.
- Να υπάρξει συντονισμός των πολιτών και να είμαστε σε εγρήγορση εν όψει πιθανών εξελίξεων.
- Να ασκήσουμε πιέση με την παρουσία μας και τις δράσεις μας για τη ρητή αναίρεση της εξαγγελίας του δημάρχου - και να ζητήσουμε εξίσου ρητή δέσμευση όλων των δημοτικών παρατάξεων ότι δεν θα υλοποιήσουν το συγκεκριμένο ή παρόμοιο έργο, αν έλθουν στη διοίκηση του δήμου.
Σημ.: Ευχαριστούμε θερμά το φωτογράφο Σπύρο Διαμαντόπουλο για την προσφορα των σχετικών φωτογραφιών
από ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ
Μαθήματα από το Ουκρανικό πραξικόπημα (2)
ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η κρίση στην Ουκρανία, η οποία προκλήθηκε από το «πραξικόπημα από τα κάτω» της Ευρω-ελίτ (και της Υπερεθνικής Ελίτ γενικότερα) για να ματαιώσει την ένταξή της στην Ευρασιατική Ένωση και να επιτύχει την πλήρη ενσωμάτωσή της στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, έχει άμεσες σχέσεις με την Ελληνική καταστροφή, την οποία επέβαλλαν οι ίδιες ελίτ που σήμερα καταστρέφουν την Ουκρανία. Ποια είναι τα μαθήματα που μπορούμε να συνάγουμε από αυτήν;
Το πρώτο μάθημα νομίζω είναι ότι η επιλογή που δίνεται σήμερα από την Υ/Ε και την Ευρω-ελίτ στους Ευρωπαϊκούς λαούς είναι: είτε να ενσωματωθούν, μέσω της ΕΕ, στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της Κοινοβουλευτικής Χούντας, είτε να έχουν την ίδια τύχη που έχουν οι αντιστεκόμενοι λαοί, οι οποίοι παλεύουν για την εθνική ανεξαρτησία τους είτε στην Μέση Ανατολή (Ιράκ, Λιβύη χθες, Συρία, Ιράν σήμερα), είτε, τώρα, ακόμη και στην Ευρώπη (Ουκρανία). Η διαδικασία αρχίζει με τις ελίτ αυτές να ξεκινούν μια εκστρατεία εκμετάλλευσης σημαντικών κοινωνικών διαιρέσεων (όχι βέβαια ταξικών!), π.χ. θρησκευτικών στην Μέση Ανατολή, ή ιστορικών, εθνοτικών κ.λπ. μεταξύ δυτικο-Ουκρανών και ανατολικο-Ουκρανών. Στην συνέχεια, οι ίδιες ελίτ, με την αμέριστη βοήθεια των ντόπιων ελίτ, χρησιμοποιώντας την πελώρια οικονομική, στρατιωτική και μιντιακή δύναμή τους κινητοποιούν το τμήμα του πληθυσμού που είναι πρόθυμο να συμμαχήσει μαζί τους στον στόχο της «αλλαγής καθεστώτος», μέσα από μια «στημένη» εξέγερση, η οποία οργανώνεται, χρηματοδοτείται και στην ανάγκη εξοπλίζεται από τις ίδιες ελίτ. Φυσικά, οι κοκα-κολα «Μαρξιστές» τύπου Ζιζεκ και οι «πράσινοι» τύπου Κον Μπεντιτ ―που θαυμάζει η εκφυλισμένη «Αριστερά» και οι αντίστοιχοι «Οικολόγοι» μας!― αναλαμβάνουν, όπως πάντα, την ιδεολογική στήριξη των “εξεγέρσεων” αυτών. Για να πετύχουν, μάλιστα, τον στόχο τους οι ελίτ αυτές δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ως προσωρινούς συμμάχους ακόμη και άσπονδους εχθρούς τους, όπως η Αλ Κάιντα στις Αραβικές χώρες, ή νεοναζί κινήματα σε χώρες σαν την Ουκρανία που έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι, αφού καταφέρουν με την βοήθεια των ελίτ να ρίξουν τα υπάρχοντα καθεστώτα, στην συνέχεια θα ξεκινήσουν αγώνα εναντίον τους. Μέχρι βέβαια να συνειδητοποιήσουν την μοίρα των «στυμμένων λεμονιών»...
Το δεύτερο μάθημα είναι ότι, αν οι Ευρωπαϊκοί λαοί θέλουν να αποφύγουν την τύχη αυτή, η μόνη διέξοδος είναι ο αγώνας ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την ΕΕ που την εκφράζει στον χώρο μας. Με άλλα λόγια, τα λαϊκά στρώματα, τα οποία αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, πρέπει να ξεπεράσουν τις αποπροσανατολιστικές θέσεις της εκφυλισμένης «Αριστεράς» ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια «καλή» παγκοσμιοποίηση, ή μια «καλή» ΕΕ. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλή ιδεολογία αλλά το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο που εξασφαλίζει το άνοιγμα και την απελευθέρωση όλων των αγορών, που απαιτούνται για την επικερδή λειτουργία των υπερεθνικών επιχειρήσεων, οι οποίες σήμερα ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία. Δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα χώρας που ήταν ενσωματωμένη στην ΝΔΤ και τους οικονομικούς θεσμούς της (ΕΕ, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ΔΝΤ, Διεθνής Τράπεζα) και τους αντίστοιχους πολιτικοστρατιωτικούς (ΝΑΤΟ κ.λπ.) η οποία εφάρμοσε διαφορετικές πολιτικές από αυτές που επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια της «Αριστεράς του χαβιαριού», όπως σωστά την αποκαλεί η λαϊκή θυμοσοφία.
Το τρίτο μάθημα, συναφές με το παραπάνω, είναι ότι οι «μαξιμαλιστικές» δήθεν λύσεις για «σοσιαλιστική επανάσταση σε μια χώρα» (ή ακόμη πιο ουτοπικά, στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια, αν όχι πανευρωπαϊκά!) οδηγούν τελικά σε αδράνεια και στην συνεχή αποθράσυνση των ελίτ, εφόσον βέβαια ούτε οι αντικειμενικές, αλλά ούτε οι υποκειμενικές συνθήκες για συστημική αλλαγή υπάρχουν σήμερα. Οι αντικειμενικές, διότι, παρά το γεγονός ότι η σημερινή πολυδιάστατη κρίση είναι πρωτόγνωρη, καμιά χώρα ενσωματωμένη στην ΝΔΤ δεν μπορεί να έχει συστημική αλλαγή οποιουδήποτε τύπου, εάν δεν έχει αποδεσμευθεί πρώτα από αυτή. Όλες άλλωστε οι ιστορικές επαναστάσεις με αντισυστημικό περιεχόμενο στην Ευρώπη (από την Ρωσική του 1917 μέχρι την Ισπανική του 1936 που ήταν και η τελευταία απόπειρα καπιταλιστικής ανατροπής) έγιναν στο πλαίσιο εθνών-κρατών, πριν δηλαδή την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πρωτόγνωρης, ιστορικά, οικονομικής αλλά και πολιτικο-στρατιωτικής αλληλεξάρτησης/εξάρτησης. Οποιαδήποτε, επομένως, συστημική αλλαγή σήμερα είναι αδύνατη, εάν δεν έχουν αλλάξει πρώτα οι παραπάνω αντικειμενικές συνθήκες. Συνάρτηση της ανυπαρξίας αντικειμενικών συνθηκών, με την παραπάνω έννοια είναι, βέβαια, και η έλλειψη των υποκειμενικών συνθηκών για συστημική αλλαγή, με τα μαζικά σοσιαλιστικά και συνδικαλιστικά κινήματα του παρελθόντος να έχουν ουσιαστικά διαλυθεί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης .
Το τέταρτο μάθημα είναι ότι ο μόνος τρόπος ώστε τα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης να οδηγηθούν στην έξοδο από την οικονομική καταστροφή που επιβάλλει η ΝΔΤ, αλλά και να τεθούν οι βάσεις για μελλοντική συστημική αλλαγή, είναι η δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου Εθνικής και Κοινωνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ) που στόχο θα έχει ακριβώς την δημιουργία των κατάλληλων αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών. Οι αντικειμενικές συνθήκες μπορούν να δημιουργηθούν μέσα από μια στρατηγική οικονομικής και πολιτικής αυτοδυναμίας που θα υιοθετήσει η Κυβέρνηση του ΜΕΚΕΑ, μετά την ρήξη με τη ΝΔΤ και την έξοδο της χώρας από τους θεσμούς της ―με παράλληλη βέβαια αλλαγή των γεωστρατηγικών προσανατολισμών για την αυτο-προστασία της από τους «συμμάχους» της που επέβαλαν το ξεπούλημα του κοινωνικού της πλούτου!― καθώς και τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές (μονομερής διαγραφή Χρέους, κοινωνικοποίηση Τραπεζών και των κλάδων που καλύπτουν βασικές ανάγκες κ.λπ.).Οι υποκειμενικές συνθήκες θα αρχίσουν να ωριμάζουν με την δημιουργία του παλλαϊκού αυτού Μετώπου, όπου οι πολίτες μετέχουν σαν πολίτες, ξεπερνώντας ιδεολογικές προκαταλήψεις, για την επίτευξη των στόχων του. Το γεγονός ότι ένα παρόμοιο (άτυπο) κίνημα κατά της ΝΔΤ έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται «από κάτω» στις Ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στις ανατολικο-ευρωπαϊκές, είναι άκρως ενθαρρυντικό.
http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_02_09.html
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
www.periektikidimokratia.org
Η κρίση στην Ουκρανία, η οποία προκλήθηκε από το «πραξικόπημα από τα κάτω» της Ευρω-ελίτ (και της Υπερεθνικής Ελίτ γενικότερα) για να ματαιώσει την ένταξή της στην Ευρασιατική Ένωση και να επιτύχει την πλήρη ενσωμάτωσή της στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, έχει άμεσες σχέσεις με την Ελληνική καταστροφή, την οποία επέβαλλαν οι ίδιες ελίτ που σήμερα καταστρέφουν την Ουκρανία. Ποια είναι τα μαθήματα που μπορούμε να συνάγουμε από αυτήν;
Το πρώτο μάθημα νομίζω είναι ότι η επιλογή που δίνεται σήμερα από την Υ/Ε και την Ευρω-ελίτ στους Ευρωπαϊκούς λαούς είναι: είτε να ενσωματωθούν, μέσω της ΕΕ, στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της Κοινοβουλευτικής Χούντας, είτε να έχουν την ίδια τύχη που έχουν οι αντιστεκόμενοι λαοί, οι οποίοι παλεύουν για την εθνική ανεξαρτησία τους είτε στην Μέση Ανατολή (Ιράκ, Λιβύη χθες, Συρία, Ιράν σήμερα), είτε, τώρα, ακόμη και στην Ευρώπη (Ουκρανία). Η διαδικασία αρχίζει με τις ελίτ αυτές να ξεκινούν μια εκστρατεία εκμετάλλευσης σημαντικών κοινωνικών διαιρέσεων (όχι βέβαια ταξικών!), π.χ. θρησκευτικών στην Μέση Ανατολή, ή ιστορικών, εθνοτικών κ.λπ. μεταξύ δυτικο-Ουκρανών και ανατολικο-Ουκρανών. Στην συνέχεια, οι ίδιες ελίτ, με την αμέριστη βοήθεια των ντόπιων ελίτ, χρησιμοποιώντας την πελώρια οικονομική, στρατιωτική και μιντιακή δύναμή τους κινητοποιούν το τμήμα του πληθυσμού που είναι πρόθυμο να συμμαχήσει μαζί τους στον στόχο της «αλλαγής καθεστώτος», μέσα από μια «στημένη» εξέγερση, η οποία οργανώνεται, χρηματοδοτείται και στην ανάγκη εξοπλίζεται από τις ίδιες ελίτ. Φυσικά, οι κοκα-κολα «Μαρξιστές» τύπου Ζιζεκ και οι «πράσινοι» τύπου Κον Μπεντιτ ―που θαυμάζει η εκφυλισμένη «Αριστερά» και οι αντίστοιχοι «Οικολόγοι» μας!― αναλαμβάνουν, όπως πάντα, την ιδεολογική στήριξη των “εξεγέρσεων” αυτών. Για να πετύχουν, μάλιστα, τον στόχο τους οι ελίτ αυτές δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ως προσωρινούς συμμάχους ακόμη και άσπονδους εχθρούς τους, όπως η Αλ Κάιντα στις Αραβικές χώρες, ή νεοναζί κινήματα σε χώρες σαν την Ουκρανία που έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι, αφού καταφέρουν με την βοήθεια των ελίτ να ρίξουν τα υπάρχοντα καθεστώτα, στην συνέχεια θα ξεκινήσουν αγώνα εναντίον τους. Μέχρι βέβαια να συνειδητοποιήσουν την μοίρα των «στυμμένων λεμονιών»...
Το δεύτερο μάθημα είναι ότι, αν οι Ευρωπαϊκοί λαοί θέλουν να αποφύγουν την τύχη αυτή, η μόνη διέξοδος είναι ο αγώνας ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την ΕΕ που την εκφράζει στον χώρο μας. Με άλλα λόγια, τα λαϊκά στρώματα, τα οποία αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, πρέπει να ξεπεράσουν τις αποπροσανατολιστικές θέσεις της εκφυλισμένης «Αριστεράς» ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια «καλή» παγκοσμιοποίηση, ή μια «καλή» ΕΕ. Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλή ιδεολογία αλλά το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο που εξασφαλίζει το άνοιγμα και την απελευθέρωση όλων των αγορών, που απαιτούνται για την επικερδή λειτουργία των υπερεθνικών επιχειρήσεων, οι οποίες σήμερα ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία. Δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα χώρας που ήταν ενσωματωμένη στην ΝΔΤ και τους οικονομικούς θεσμούς της (ΕΕ, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ΔΝΤ, Διεθνής Τράπεζα) και τους αντίστοιχους πολιτικοστρατιωτικούς (ΝΑΤΟ κ.λπ.) η οποία εφάρμοσε διαφορετικές πολιτικές από αυτές που επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια της «Αριστεράς του χαβιαριού», όπως σωστά την αποκαλεί η λαϊκή θυμοσοφία.
Το τρίτο μάθημα, συναφές με το παραπάνω, είναι ότι οι «μαξιμαλιστικές» δήθεν λύσεις για «σοσιαλιστική επανάσταση σε μια χώρα» (ή ακόμη πιο ουτοπικά, στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια, αν όχι πανευρωπαϊκά!) οδηγούν τελικά σε αδράνεια και στην συνεχή αποθράσυνση των ελίτ, εφόσον βέβαια ούτε οι αντικειμενικές, αλλά ούτε οι υποκειμενικές συνθήκες για συστημική αλλαγή υπάρχουν σήμερα. Οι αντικειμενικές, διότι, παρά το γεγονός ότι η σημερινή πολυδιάστατη κρίση είναι πρωτόγνωρη, καμιά χώρα ενσωματωμένη στην ΝΔΤ δεν μπορεί να έχει συστημική αλλαγή οποιουδήποτε τύπου, εάν δεν έχει αποδεσμευθεί πρώτα από αυτή. Όλες άλλωστε οι ιστορικές επαναστάσεις με αντισυστημικό περιεχόμενο στην Ευρώπη (από την Ρωσική του 1917 μέχρι την Ισπανική του 1936 που ήταν και η τελευταία απόπειρα καπιταλιστικής ανατροπής) έγιναν στο πλαίσιο εθνών-κρατών, πριν δηλαδή την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πρωτόγνωρης, ιστορικά, οικονομικής αλλά και πολιτικο-στρατιωτικής αλληλεξάρτησης/εξάρτησης. Οποιαδήποτε, επομένως, συστημική αλλαγή σήμερα είναι αδύνατη, εάν δεν έχουν αλλάξει πρώτα οι παραπάνω αντικειμενικές συνθήκες. Συνάρτηση της ανυπαρξίας αντικειμενικών συνθηκών, με την παραπάνω έννοια είναι, βέβαια, και η έλλειψη των υποκειμενικών συνθηκών για συστημική αλλαγή, με τα μαζικά σοσιαλιστικά και συνδικαλιστικά κινήματα του παρελθόντος να έχουν ουσιαστικά διαλυθεί στην εποχή της παγκοσμιοποίησης .
Το τέταρτο μάθημα είναι ότι ο μόνος τρόπος ώστε τα λαϊκά στρώματα που είναι τα θύματα της παγκοσμιοποίησης να οδηγηθούν στην έξοδο από την οικονομική καταστροφή που επιβάλλει η ΝΔΤ, αλλά και να τεθούν οι βάσεις για μελλοντική συστημική αλλαγή, είναι η δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου Εθνικής και Κοινωνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ) που στόχο θα έχει ακριβώς την δημιουργία των κατάλληλων αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών. Οι αντικειμενικές συνθήκες μπορούν να δημιουργηθούν μέσα από μια στρατηγική οικονομικής και πολιτικής αυτοδυναμίας που θα υιοθετήσει η Κυβέρνηση του ΜΕΚΕΑ, μετά την ρήξη με τη ΝΔΤ και την έξοδο της χώρας από τους θεσμούς της ―με παράλληλη βέβαια αλλαγή των γεωστρατηγικών προσανατολισμών για την αυτο-προστασία της από τους «συμμάχους» της που επέβαλαν το ξεπούλημα του κοινωνικού της πλούτου!― καθώς και τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές (μονομερής διαγραφή Χρέους, κοινωνικοποίηση Τραπεζών και των κλάδων που καλύπτουν βασικές ανάγκες κ.λπ.).Οι υποκειμενικές συνθήκες θα αρχίσουν να ωριμάζουν με την δημιουργία του παλλαϊκού αυτού Μετώπου, όπου οι πολίτες μετέχουν σαν πολίτες, ξεπερνώντας ιδεολογικές προκαταλήψεις, για την επίτευξη των στόχων του. Το γεγονός ότι ένα παρόμοιο (άτυπο) κίνημα κατά της ΝΔΤ έχει ήδη αρχίσει να δημιουργείται «από κάτω» στις Ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στις ανατολικο-ευρωπαϊκές, είναι άκρως ενθαρρυντικό.
http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_02_09.html
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
www.periektikidimokratia.org
Γερμανική εποπτεία σε δώδεκα ελληνικούς δήμους, δύο αιρετές περιφέρειες και μια αποκεντρωμένη διοίκηση
του Περικλή Καπετανόπουλου
Κάτω από άμεση γερμανική εποπτεία περνούν τον Μάρτιο δώδεκα ελληνικοί δήμοι, δύο αιρετές περιφέρειες και μια αποκεντρωμένη διοίκηση, σε εφαρμογή της ελληνογερμανικης συμφωνίας του Μαρτίου 2010, μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Αγκελας Μέρκελ.
Πρόκειται για τους δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Καλλιθέας , Βέροιας, Κοζάνης, Καρδίτσας, Ρόδου, Αμφιλοχίας, Παιωνίων, Πλαστήρα και Νεάπολης , τις αιρετές περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Δυτικής Μακεδονίας και την αποκεντρωμένη διοίκηση Αττικής.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Ευρ.Στυλιανίδη, το Γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών θα αξιολογήσει δομές και υπηρεσίες και θα ετοιμάσει το κατάλληλο « μοντελάκι» για κάθε τύπο Δήμου της νέο-αποικίας που λέγεται Ελλάδα, ήτοι: Δήμος –πρωτεύουσας, μεγαλούπολη, αστικός, ημιαστικός, αγροτικός, τουριστικός, ορεινός, κ.α.
Στόχος της γερμανικής διοίκησης είναι :
- Η μείωση κατά τα 2/3 του προσωπικού που εργάζεται σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
-Η ανάληψη από επιχειρηματικα σχήματα των κερδοφόρων λειτουργιών και αρμοδιοτήτων που ασκούν σήμερα οι Δήμοι και τα νομικά τους πρόσωπα.
-Η εξυπηρέτηση των γερμανικών επιχειρηματικών συμφερόντων, μέσα από την δημιουργία μικτών επιχειρήσεων (ΣΔΙΤ), με αξιοποίηση των κονδυλίων του αναπτυξιακού νόμου και του ΕΣΠΑ. Πρωταρχικοί τομείς που ενδιαφέρουν τη γερμανική πλευρά είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, η ενεργεία κάθε μορφής και τα ελληνικά τουριστικά θέρετρα.
Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν όλα αυτά θα θυμίσουμε ότι σε παλιότερη ανακοίνωσή της η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. δημοσιοποίησε ορισμένα ονόματα αιρετών που βρίσκονται σε συνεργασία με τον Γερμανό Υφυπουργό Εργασίας και απεσταλμένο της Καγκελαρίας στην Ελλάδα, Χανς-Γιοαχιμ Φούχτελ . Τους αποκάλυψε άλλωστε ο κ. Φούχτελ, όπως και το αντικείμενο των συνομιλιών τους. Δεν είναι άλλο από το ξεπούλημα των βασικών αρμοδιοτήτων των Δήμων, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, σε ιδιώτες εγχώριους και μη. Ο κ. Φούχτελ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επιβεβαίωσαν την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ως προς τη σπουδή της κυβέρνησης και των αιρετών να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των Δήμων.
Προς τι όλο αυτό το ενδιαφέρον; Μήπως για να έρθουν οι οργανωμένοι και έμπειροι Γερμανοί να μας φτιάξουν τους δήμους; Το ακούμε αυτό από ορισμένους οπαδούς της «νέας τάξης πραγμάτων». Άλλωστε μια νέα τάξη για την Ευρώπη δεν ευαγγελιζόταν και ο Αδόλφος Χίτλερ; Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Οι Γερμανικοί δήμοι είναι καταχρεωμένοι σε βαθμό κακουργήματος. Με άλλα λόγια οι Γερμανικοί δήμοι και τα κρατίδια είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. Είναι λοιπόν αναγκασμένοι, δήμοι και κρατίδια, , αν δεν βάλουν στο χέρι τα κονδύλια των ελληνκων δήμων μεσω ΕΣΠΑ καθως και τις ελληνικες πλουτοπαραγωγικες πηγες, να χρηματοδοτηθούν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση γεγονός που θα σημάνει την εκτίναξη του δημόσιου χρέους και ελλείμματος με αποτέλεσμα να υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας , οι οίκοι αξιολόγησης και να εκτιναχθούν τα επιτόκια δανεισμού που σήμερα είναι γύρω 1% και δεν δημιουργούν πρόβλημα δανεισμού στην χώρα. Έτσι η Γερμανία θα γευτεί κι αυτή τον φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας όπως και οι χώρες του Νότου, αν δεν λεηλατήσει την ελληνικη Τοπική Αυτοδιοικηση.
Ετσι εξηγείται γιατι με τόση επιμονή όλο το προηγούμενο διάστημα ο «καλοκάγαθος» χερ Φούχτελ, εντεταλμένος πληρεξούσιος υπουργός (όπως και επί Κατοχής 1941-44) της γερμανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα, όργωσε απρόσκλητος κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Αποστολή του ήταν να πείσει με «καθρεφτάκια και κάθε λογής υποσχέσεις» για συνεργασία «από τα κάτω» και κοινή δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσω δικτύων, αδελφοποιήσεων πόλεων κ.λπ. με εμπειρογνώμονες, επιχειρηματίες και κοινωνία των πολιτών. Και απ΄ότι φαίνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις τα κατάφερε. Στο επίπεδο της συνεργασίας από τα «κάτω «εντάσσεται και η Ελληνογερμανική Συνέλευση, που οργανώθηκε φέτος επεισοδιακά το Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη.
Σε κυβερνητικό επίπεδο τώρα, υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας με τη συμμετοχή της Taskforce EU και τον γερμανομαθή υπουργό Εσωτερικών κ.Στυλιανίδη, την Ένωση των Περιφερειαρχών (ΕΝ.ΠΕ) και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας(ΚΕΔΕ). Ας σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων και περιφερειαρχών, που συνεργάζονται με τους Γερμανούς, εξελεγησαν στις εκλογές του Οκτωβρίου 2010, και ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Σήμερα οι ίδιοι αιρετοί των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων πιέζουν μέσω υπουργείου Εσωτερικών, να παραταθεί η θητεία τους έως το τέλος του 2015, γιατί όχι και μέχρι το 2022, όταν περατωθεί η εφαρμογή των μνημονίων; Ο λόγος είναι απλός. Γνωρίζουν γιατί έρχονται καθημερινά σε επαφή με πολίτες, ότι η επανεκλογή τους, ακόμα και με τρικομματικη στήριξη στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Ιουνίου του 2014, θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Οι τοπικές κοινωνίες τους έχουν γυρίσει τη πλάτη και τους έχουν ταυτίσει με ότι εκπροσωπούσαν και συνεχίζουν να εκπροσωπούν: το Μνημόνιο και την νέα τάξη πραγμάτων. Άρα έχουν ένα λόγο παραπάνω ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο κ. Σαμαράς να αναβάλλουν τις αυτοδιοικητικες εκλογές, τουλάχιστον για 18 μήνες, αφού έτσι επιθυμεί και το Βερολίνο. Ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει, αν στη θέση των σημερινών πειθήνιων δημάρχων, εκλεγούν δήμαρχοι, πολιτικά αντίθετοι από τις πολιτικες του Μνημονίου, με αυτοδιοικητική συνείδηση και πατριωτικό πνεύμα; Τότε πραγματικα αρχίζουν τα δύσκολα…
http://seisaxthia.wordpress.com/2013/02/17/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)