ΔΗΜΟΣ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ: Συλλογή βιβλίων για το Παλαιοβιβλιοπωλείο των Αστέγων

 

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ

Αγαπητοί φίλες και φίλοι
Με το δέος που έχει κανείς όταν, έχοντας διανύσει κάποια μέτρα στη ζωή του συνειδητοποιεί πολύ καλύτερα τις αποστάσεις, ερχόμαστε εδώ, στο Θέατρο Τέχνης.
Με συναίσθηση του τι έχει συμβεί εδώ, σε αυτό το θέατρο, με το νεωτερικό αλλά και θεμελιωμένο επαναστατικό πνεύμα που «κουβαλάει» από τα χρόνια που ξεκίνησε μέχρι τώρα, ερχόμαστε εδώ ως Ελληνικό Σχέδιο στα Δευτερότριτα να παίξουμε μουσική που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέεται με το Θέατρο. Από το ρεμπέτικο μέχρι την διεθνή ποίηση και το κλασικό ρεπερτόριο. Από το Αναγεννησιακό Θέατρο μέχρι τους ζώντες ποιητές μας.
Έχοντας γνωρίσει αρκετά καλά σε νεαρή ηλικία (20-25 ετών) τον Κάρολο Κούν, βλέπω, όσο μεγαλώνω, πόσα πολλά μου έχει προσφέρει, διαφορετικά από ότι τά άλλα ιερά τέρατα της παρέας του Ζώναρς και του «Κεντρικού». Του είμαι βαθύτατα ευγνώμων γιατί μου τα χάρισε- και αυτός- χωρίς απολύτως καμία εμφανή αιτία. Ημουν -ειρήσθω εν παρόδω- ένα χονδρούλικο και εσωστρεφές ασήμαντο παιδί. Χωρίς αποδείξεις και έργο.
Η γενναιοδωρία προς έναν νέο, άγνωστο και χωρίς σημαντικό έργο καλλιτέχνη είναι η μέγιστη προσφορά στην Τέχνη. Ένα στοίχημα που, αν και συχνά χαμένο, πρέπει να παίζεται. Άλλωστε τι θα ήταν η Τέχνη αν ήταν πάντα μια σίγουρη, αιτιολογημένη επιτυχία; Τι θα ήταν ένα Θέατρο εκ του ασφαλούς;
Έτσι είναι και το Ελληνικό Σχέδιο, μια ΑΜΚΕ που χρηματοδοτείται από το ONASSIS culture. Από τους Αγώνες τραγουδιού μας μέχρι τις δεκάδες παραγγελίες, εκδόσεις και ζωντανές παρουσιάσεις νέων και σημαντικών καλλιτεχνών, μέχρι τις αποκαλύψεις άγνωστων και θαμμένων αριστουργημάτων. Σε όλα μας το ωραίο, το δύσκολο στοίχημα. «Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» λοιπόν αντιγυρίζουμε το δώρο που πήραμε, δίνοντας πίσω στην Τέχνη τις διαστάσεις που της ψαλιδίζει καθημερινά το ακόρεστο marketing, αυτό που, υποτίθεται, «εξασφαλίζοντας» παρά φύσιν την «επιτυχία», μακροπρόθεσμα την Τέχνη την σκοτώνει.

Αφιερώνουμε στο διαχρονικό Θέατρο Τέχνης και την Σχολή του και προς τιμήν του Κάρολου Κούν κάθε μας νότα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Για το Ελληνικό Σχέδιο

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ
«Μήνας της μνήμης και της μουσικής»     
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ

 

 

 
Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ στο πλαίσιο του «Μήνα της μνήμης και της μουσικής» συνεργάζεται για πρώτη φορά με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ και τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, που φέρνει στη σκηνή της Φρυνίχου μια σειρά από άκρως ενδιαφέρουσες μουσικές εκδηλώσεις που τιμούν την μνήμη μεγάλων μορφών του σμυρνέικου και του ρεμπέτικου αλλά και την μνήμη μεγάλων ποιητών μέσα από πρωτότυπα έργα του Δημήτρη Παπαδημητρίου πάνω στην ποίησή τους. Επιπλέον ένα σύνολο από μουσικούς της ΚΑΜΕΡΑΤΑ θα ερμηνεύσει μια θεατρική σουίτα για ορχήστρα εποχής, βασισμένη σε μουσική του συνθέτη για θεατρικές παραστάσεις.
Οι μουσικές εκδηλώσεις του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ στη Φρυνίχου, ξεκινούν την Δευτέρα 22 Ιανουαρίου και θα διαρκέσουν έως τις 20 Φεβρουαρίου. Θα παρουσιάζονται Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00. Η πρώτη εκδήλωση έχει προγραμματιστεί για τις 22-23 Ιανουαρίου και είναι αφιερωμένη στους Γιάννη Παπαϊωάννου και Παναγιώτη Τούντα. Προλογίζει ο Λάμπρος Λιάβας. 

Πρώτη εκδήλωση: Δευτέρα 22, Τρίτη 23 Ιανουαρίου στις 21.00   ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΟΥΝΤΑ Επεξεργασία Ανασύσταση και Ανάδειξη σημειώσεων και χειρόγραφών τους από το Ελληνικό Σχέδιο. Η προπώληση έχει ξεκινήσει   Ενορχηστρώσεις: Μανόλης Πάππος και Γρηγόρης Βασίλας Εισαγωγή- Παρουσίαση: Λάμπρος Λιάβας Παίζουν και τραγουδούν: Μανόλης Πάππος (μπουζούκι), Γιάννης Ζευγώλης (βιολί), Κωστής Κωστάκης(κιθάρα), Αυγερινή Γάτση (ακορντεόν),Γιώργος Βεντουρής (μπάσο), Κωστής Κωστάκης (κιθάρα), Φίλιππος Παιχνιστής (πιάνο) , Γρηγόρης Βασίλας (μπουζούκι), Μάνος Καλπάκης (μπουζούκι), Παναγιώτης Γαλάνης(μπουζούκι), Γιώργος Νικόπουλος(κιθάρα), Βερόνικα Δαβάκη, Γιάννης Νιάρχος.    Περιήλθαν στα χέρια μας παρτιτούρες «οδηγοί» με άγνωστα, μη δισκογραφημένα τραγούδια του σπουδαιότερου εκπροσώπου του Σμυρνέικου τραγουδιού, του Παναγιώτη Τούντα! Κάποια είχαν σαφήνεια και πληρότητα, δηλαδή μελωδία και ακόρντα μαζί με πλήρεις στίχους του ίδιου του Τούντα. Κάποια ήταν με πιο λιτές, λακωνικές και πρόχειρες σημειώσεις. Αυτές χρειάστηκε να τις εναρμονίσουμε βάσει της αυτονόητης αρμονικής γλώσσας του Τούντα. Κάποια ήταν ελλιπή ή και στερούντο ολικά στίχων. Κάποια είχαν τίτλο μόνο. Κάποια ούτε καν τίτλο. Απευθυνθήκαμε στον κορυφαίο μας Μανόλη Πάππο να οργανώσει την νέα Ορχήστρα του Παναγιώτη Τούντα. Ο Γιάννης Ζευγώλης, ο μεγάλος αυτός μουσικός υιοθέτησε μια τέτοια προσπάθεια με την ευαισθησία, το δέος και τη  γνώση που τον διέπει. Δίπλα τους νέοι τραγουδιστές και μουσικοί, με σφραγίδα γνώσης, ήθους και γνησιότητας. Παράλληλα απευθυνθήκαμε σε σημαντικούς σύγχρονους ποιητές και στιχουργούς για να ολοκληρωθούν τα τραγούδια. Έτσι έχουμε καλλιτεχνικές συνεργασίες που πατούν  σε δύο αιώνες! Τραγούδια αληθινά σπουδαία. Η Χρύσα Παπαϊωάννου παρακινημένη και συγκινημένη από την προσπάθεια μας πάνω στον Τούντα μας έφερε κι άλλο ανεκτίμητο υλικό: Tραγούδια του πατέρα της, του Γιάννη Παπαϊωάννου. Αυτά τα ενορχήστρωσε ο νεώτερος μεν, εξ ίσου άξιος συνεχιστής δε, της  μεγάλης σχολής του Λαϊκού τραγουδιού, ο  σολίστας Γρηγόρης Βασίλας. Με παρόμοιες μεθόδους συμπληρώθηκε ο ελλείπων στίχος, σε δύο μόνο, εδώ, περιπτώσεις. Μείναμε αποσβολωμένοι από το αποτέλεσμα. Το συναίσθημα είναι σαν να γνωρίσεις ξαφνικά και σε μεγάλη ηλικία κάποια χαμένα, άγνωστα αδέρφια σου. Είναι άγνωστα ναι, αλλά τα γνωρίζεις πολύ καλά. Είναι κομμάτια από το σώμα σου που έλλειπαν και τώρα «κουμπώνουν» τέλεια επάνω σου. Παραστάσεις: Δευτέρα 22, Τρίτη 23 Ιανουαρίου στις 21.00 Φρυνίχου 14, Πλάκα Τιμές : από 12 έως 25 ευρώ Τηλεφωνικές κρατήσεις: Δευτέρα-Παρασκευή  10.30-1.30 μμ: 2103228706                                                 Καθημερινά 5-10μμ: 2103222464 Στο φουαγιέ θα υπάρχει κέρασμα αποστάγματος σταφυλής χορηγία από το παραδοσιακό καζάνι Σαγιά   ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ | Εισιτήρια online! | More.com

ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

5 και 6 Φεβρουαρίου
ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
«ΜΑΣΚΕΣ» ή όταν ο συνθέτης παίζει θέατρο. 
 
Θεατρική Σουίτα για ορχήστρα εποχής, συνθέσεις του Δημήτρη Παπαδημητρίου για θεατρικές παραστάσεις Shakespeare, Goldoni, Moliere διασκευασμένες και επανεπεξεργασμένες για ορχήστρα παλαιάς μουσικής. Παραγγελία της ορχήστρας Καμεράτα.
Η Καμεράτα και ο Γιώργος Πέτρου είχαν την ιδέα να παραγγείλουν στον Δημήτρη Παπαδημητρίου, τον Γιώργο Κουμεντάκη και τον Περικλη Κούκο από ένα έργο για ορχήστρα παλιάς μουσικής.
Ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου» περιγράφει:
 
«Μάσκες» ή όταν ο συνθέτης παίζει θέατρο. 
Ποιός άραγε μπορεί να σε απελευθερωσει από την βαρειά υποχρέωση να εισαι διαρώς και επιτυχώς ο εαυτός σου; Nα ζείς και να εκφράζεις το σήμερα; Να ζείς και να εκφράζεις τον τόπο σου και τον πολιτισμό σου;  Kαι, το χειρότερο, να μη μοιάζεις σε κανέναν;…Και όλα αυτά να συμβαίνουν όχι μόνο ατιμώρητα, αλλά και μετά πολλών επαίνων, αν φυσικά τα καταφέρεις! Μην νομίσετε πως είναι απλή αυτή η υπέρβαση.
Μιά θεατρική Μάσκα όμως αρκεί και η ελευθερία σου τρέχει στον αιθέρα. Την φοράς και πάς στό “θεματικό” πάρτυ! Το πάρτυ που λέγεται αρχικά θεατρική πρόβα και εν τέλει μεγαλειώδης “Παράσταση”.
 Στο βασίλειο τής ηδονικής ασυδοσίας του θεάτρου, αριστεύεις όταν παύεις τελείως να είσαι ο εαυτός σου, (άσχετα αν έτσι καταλήγεις τελικά περισσότερο ο εαυτός σου). Ειναι βαθειά η χαρά αυτής της απελευθέρωσης από τα βαρειά δεσμά της πραγματικότητας πρώτου επιπέδου και ακόμα μεγαλύτερη η επαναπροσγείωση σε έναν εαυτό καλύτερο και πλουσιώτερο.
Μόνο στο θέατρο συνάντησα τόσο συχνά τον συνθέτη εαυτό μου σε άλλες εποχές. Πολλοί αναρωτιουνται πώς μπορεί κανεις να γράψει κατά παραγγελίαν. Εγώ από τέτοιες παραγγελίες αναζωογονούμαι.  Πόσω μάλλον που εδώ πρόκειται γία μουσική σύνθεση διπλής παραγγελίας: O Γιώργος Πέτρου μου παρήγγειλε ένα έργο γιά την ορχήστρα Armonia Atenea μέ όργανα εποχής σε μιά συνομιλία με τρείς μεγάλους συνθέτες του Μπαρόκ. Η συνομιλία αυτή είχε ήδη συντελεσθεί στο θέατρο επανειλλημένως φοβάμαι με περισσότερους “συναδέλφους”!
Διάλεξα θέματα από δύο παραστάσεις: την “Λοκαντιέρα” του Γκολντόνι  σκ. Θέμη Μουμουλίδη μέ τους Γιάννη Μπέζο και Ναταλία Τσαλίκη, και “Το Ημέρωμα της Στρίγκλας” του Σέξπηρ σε διασκευή Στ. Παχίδη, και σκηνοθετη τον Γιάννη Μπέζο και τους ίδιους πρωταγωνιστές.  Θα μπορούσα να επεκτεινω την ιδέα αυτή σέ τουλάχιστον άλλες τρείς “Μάσκες” με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Εδώ την μελωδική ενότητα την διατηρεί η παρουσία των ίδιων πρωταγωνιστών που τραγουδούσαν πολλά από τα θέματα αυτά με ιδιαίτερη επιτυχία αν και τα έργα διαφέρουν αισθητότατα.
Ειναι άκρως διασκεδαστική και απελευθερωτική η θεατρική μουσική. Ειναι γιά μένα το μουσικό “Τραμπουκέτο”, η καταπακτή στο μέσο της σκηνής από όπου ο ηθοποιός η τα αντικείμενα εξαφανίζονται και επανεμφανίζονται μαγικά. Ομως όταν η μουσική αυτή που γράφεις θα αποτελεί πιά ένα ανεκτίμητο κομμάτι ενός εαυτού χαμένου σε άλλες εποχές, σε άλλους τόπους και άλλες ζωές, η μεταφυσική της διάσταση σε ξεπερνάει.
Ηχογραφήθηκε, τυπώθηκε αλλά ποτέ δεν εκδόθηκε. Τώρα θα ακολουθήσει έκδοση του δίσκου!»

Β Μέρος
Η ΝΕΦΕΛΗ ΜΟΥΣΟΥΡΑ σε έργα Δημήτρη Παπαδημητρίου
Εργα για σόλο πιάνο που συνέθεσε ο Δημήτρης Παπαδημητριου ερμηνεύει η εξαιρετικά σημαντική ελληνίδα πιανίστα. Οι δύο «Εξομολογήσεις», πρελούδια από το «Χρονικό ενός πρώιμου Φθινοπώρου», η μικρή σουίτα «Ελληνικά Νυκτερινά» σε πρώτη εκτέλεση πάνω σε επεξεργασμένους ελληνικούς λαΙκούς ρυθμούς. Τέλος το «Εξωφρενική Πόλκα» ή αλλιώς «Καίγεται ο κώλος μας» βασισμένο στην μουσική της παράστασης «Ο Επιθεωρητής» του ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.
Η Νεφέλη Μούσουρα είναι μια διεθνής πιανίστα με αξιοσημείωτη παρουσία, προσωπικότητα και ποιητικό κόσμο. Συνδέεται επίσημα με την μουσική του Παπαδημητρίου για πρώτη φορά.
 
12 και 13 Φεβρουαρίου
Λαϊκές Προσευχές 
με την Βερόνικα Δαβάκη και την ορχήστρα Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης
Στο Θέατρο Τέχνης, τον χώρο που ο Μάνος Χατζιδάκις επέλεξε για να υπερασπιστεί το ρεμπέτικο ως μορφή υψηλής τέχνης,  η Βερόνικα Δαβάκη έχοντας πρόσφατη την παράσταση για την ζωή της Μαρίκας Νίνου, θα συναντηθεί με την Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης σε ένα σπάνιο πρόγραμμα με πολυαγαπημένα αλλά και δυσεύρετα τραγούδια του συνθέτη.
40 χρόνια από τον θάνατο του Βασίλη Τσιτσάνη και 50 από του Χατζιδάκι η θεατρική σκηνή της οδού Φρυνίχου μας επιτρέπει να κυνηγήσουμε κάτι από τη μυσταγωγία χαμένων εποχών, παίζοντας unplugged και χωρίς άλλες άλλοτε απαραίτητες ενισχύσεις. Σαν ένα πολλαπλό ταξίδι στον χωροχρόνο ή σαν προσευχή.
Παράλληλα θα ακουστούν κείμενα από την ιστορική ομιλία του Μάνου Χατζηδάκι.
Προλογίζει ο Λάμπρος Λιάβας.
 
19 και 20 Φεβρουαρίου
Α μέρος
Δημήτρης Παπαδημητρίου – Διονύσης Καψάλης - Γιώργος Φλωράκης
Τρείς μικροί κύκλοι.

1. «Του ¨Ερωτα η Μαύρη Δόξα» (Χάινε-Καψάλη) Επιλογή
2. «Τραγούδια της Αιώνιας φυγής» (Μύλλερ-Καψάλη) Επιλογή
3. «Μπαλάντες της οδού Ατθίδων» Διονύση Καψάλη Επιλογή

Μια τριάδα, ο κορυφαίος σύγχρονος ποιητής μας Διονύσης Καψάλης, ο αισθαντικός και βαθύς ερμηνευτής Γιώργος Φλωράκης και ο συνθέτης Δημήτρης Παπαδημητρίου συναντώνται σε τρία έργα-κύκλους τραγουδιών. Ξεκινώντας από τον Διονύση Καψάλη που επανασυνέθεσε τα ποιήματα των Χάινε και Μύλλερ από τους «Ερωτες του Ποιητή» και το «Χειμωνιάτικο Ταξείδι» αντίστοιχα (με τρόπο που να τραγουδιούνται στην πρωτότυπη μουσική των Σούμαν και Σούμπερτ στα ελληνικά!). Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου εξέλαβε αυτά τα ποιήματα ως πρωτογενές υλικό για απολύτως νέα μουσικά έργα στο ύφος της έντεχνης ελληνικής μουσικής του. Γιατί ήσαν πλέον σαφώς ποιήματα του Διονύση Καψάλη!
«Αυτή η ανακύληση της τέχνης επάνω στον εαυτό της είναι κάτι θαυμάσιο. Η ερμαφρόδιτη αυτοδύναμη αναδημιουργία της. Προέκυψαν από το ίδιο υλικό νέα έργα τέχνης όπου δύσκολα κανείς θα διέπλεπε την συγγένεια μεταξύ τους αν ήταν απληροφόρητος για την διαδικασία που τα δημιούργησε. Ιδανικός ερμηνευτής ο Γιώργος Φλωράκης που μπορεί να εσωτερικεύει στην μουσική και τον ήχο την ερμηνεία του.»
 
Β Μέρος
Δημήτρη Παπαδημητρίου
Κ.Π.Καβάφη:  “Που γι’ Αλεξανδρινό γράφει Αλεξανδρινός»
για μικρό σύνολο.  
Εννέα Τραγούδια
Ενορχηστρωτική Διασκευή: Τάσος Ρωσόπουλος
Μπάμπης Βελισάριος, Βερόνικα Δαβάκη, Αιμιλιανός Σταματάκης
 
Σε αυτή την μορφή με ορχήστρα δωματίου και με νέες αξιόλογες φωνές παρουσιάζεται για πρώτη φορά μέρος του έργου αυτού, του Δημήτρη Παπαδημητρίου, επάνω στον Κ.Π.Καβάφη. Ένα έργο που έχει -στην Συμφωνική του μορφή- πρωτοπαιχτεί ως παραγγελία στα Εγκαίνια της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και αργότερα δύο φορές στο Ηρώδειο.
Όμως και τότε, στην πρωτότυπη μορφή, υπηρετώντας το κλίμα της ποίησης αυτής, η συμφωνική ενορχήστρωση ήταν συνήθως εσωτερική και χαμηλόφωνη, «χαμηλού φωτισμού» θα λέγαμε, παίζοντας συνήθως τον ρόλο μιας, πιο πολυποίκιλης ίσως, αλλά πάντως ορχήστρας δωματίου. ΄Έτσι λοιπόν ήταν «χρωστούμενη» και επί της ουσίας αυτή η διασκευή που ανέλαβε ο συνθέτης Τάσος Ρωσόπουλος, συνεργάτης του Ελληνικού Σχεδίου.
Νέοι σπουδαίοι τραγουδιστές έρχονται τώρα να υπηρετήσουν τα τραγούδια. Ο Μπάμπης Βελισάριος, η Βερόνικα Δαβάκη και ο Αιμιλιανός Σταματάκης θα αναλάβουν να ερηνεύσουν τον Μεγάλο Αλεξανδρινό λίγα μέτρα μακρυά από το Μουσείο Καβάφη, όπου τόσα προσωπικά αντικείμενα του ποιητή μας οδηγούν στην Κάμαρη του. Πολλά από αυτά αναφέρονται και στα τραγούδια μας.
 
Τραγουδούν Μπάμπης Βελισάριος Βερόνικα Δαβάκη Άρτεμις Μπόγρη
Αιμιλιανός Σταματάκης

ΑΝΤΙΘΕΤΗ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

Δ Η Λ Ω Σ Η

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ

Η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης σχετικά με τον γάμο για ομόφυλα ζευγάρια προωθείται με την δικαιολογία ότι τακτοποιεί εκκρεμότητες, ικανοποιεί δίκαια αιτήματα ισοπολιτείας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων ορισμένων πολιτών.

Αρχικά, είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι ο γάμος αποτελεί απλώς μια νομική κατασκευή θεμελιωμένη στην αρμοδιότητα του νομοθέτη ή στη θέληση επιμέρους ομάδων πολιτών βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή εν γένει των επιλογών τους. Είναι επίσης αβάσιμη η επιχειρηματολογία που επικαλείται ίσα δικαιώματα μεταξύ πολιτών, διότι το ετερόφυλο ζευγάρι και το ομόφυλο ζευγάρι είναι πραγματικότητες ανόμοιες.

Συγκεκριμένα, η πρόταση της κυβέρνησης αλλάζει τον ορισμό του γάμου και της οικογένειας, γεγονός που αγγίζει όλη την ελληνική κοινωνία, όλες τις οικογένειες, όλους τους πολίτες, όλους τους γονείς, όλα τα παιδιά, και εν γένει τα κοινωνικά ήθη. Στην προκειμένη περίπτωση αλλάζει την έννοια της γονικής ευθύνης. Αλλάζει την έννοια του πατέρα και της μητέρας και της ευθύνης τους στην ανατροφή των παιδιών τους. Αλλάζει τη συγκρότηση της οικογένειας και την συμβολή των δύο βιολογικών γονέων στην οικογενειακή ζωή. Η υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση αρνείται στα παιδιά το δικαίωμα να ζουν με πατέρα και μητέρα, αρνείται το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας, την ετερότητα που συγκροτεί τον ανθρώπινο ψυχισμό. Αρνείται στα παιδιά τη γνώση της καταγωγής τους και της ταυτότητάς τους. Εισάγει νέα νοοτροπία και φρόνημα στην παιδεία και στα σχολεία της χώρας μας.

Η ρύθμιση εκκρεμοτήτων που αφορούν τα παιδιά τα οποία βρέθηκαν για διάφορους λόγους στην ευθύνη ομόφυλων ζευγαριών ή θέματα οικονομικά και κληρονομικά θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν με νομοθετικές ρυθμίσεις χωρίς να υιοθετείται ο γάμος για ομόφυλα ζευγάρια, με αλλαγές που δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η εν λόγω πρόταση είναι μια οπισθοδρόμηση στον νομικό μας πολιτισμό, μια οπισθοδρόμηση στα χρηστά ήθη και στον πολιτισμό εν γένει. Είναι σημείο παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, κάθε κοινωνίας που θέλει να ονομάζεται ανθρώπινη, είναι προϊόν αλαζονείας και εγωκεντρισμού που δεν γνωρίζει όρια στην ατομική επιθυμία και θέληση.

Μας προβληματίζει η υποχωρητικότητα του πολιτικού μας κόσμου στις επιθυμίες και τα κελεύσματα μιας συγκεκριμένης προωθούμενης διεθνώς ιδεολογικής τάσης. Η Ελλάδα είναι χώρα με μακραίωνη, πλούσια παράδοση που τροφοδότησε πολιτισμικά τον ευρωπαϊκό και τον παγκόσμιο πολιτισμό. Δεν μπορεί να αρνείται την παράδοση και την ταυτότητά της και να υποτάσσεται σε ιδεολογικές προτάσεις και αντιλήψεις χωρίς ηθικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, χωρίς σοφία και ευαισθησία στην πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά.

Εμείς οι Καθολικοί Επίσκοποι στην Ελλάδα, σε συμφωνία με την ανά την οικουμένη Καθολική Εκκλησία ομολογούμε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι, όποια κι αν είναι η κατάσταση και η ζωή τους, καλούνται με την ίδια αγάπη από τον Θεό να γνωρίσουν και να δεχθούν την εν Χριστώ δωρεά της πληρότητας της ζωής. Αυτή την κλήση όλοι οι χριστιανοί οφείλουμε να την έχουμε προ οφθαλμών. Πέραν τούτου, οφείλουμε επίσης ως ποιμένες να εξηγήσουμε τι συνεργεί στην κατά Θεόν ολοκλήρωση του ανθρώπου και τι αντιμάχεται αυτήν, σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού και την ιστορική εμπειρία της Εκκλησίας.

Θέλουμε συνεπώς να δηλώσουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην αλλαγή του νοήματος του γάμου και της οικογένειας που επιχειρείται να επιβληθεί στην κοινωνία. Επαναλαμβάνουμε ότι ο γάμος είναι δεσμός ενός άνδρα και μιας γυναίκας, αποκλειστικός και μόνιμος, φυσικός καρπός του είναι τα παιδιά, στην ανατροφή των οποίων ο πατέρας και η μητέρα έχουν κοινές και αναφαίρετες υποχρεώσεις, τις οποίες το κράτος οφείλει να σέβεται δεδομένου ότι προϋπάρχουν και αυτού του ιδίου.

Ως ποιμένες της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα θέλουμε να τονίσουμε ότι «η κλήση στον γάμο εγγράφεται στην ίδια τη φύση του άνδρα και της γυναίκας όπως πλάστηκαν από τον Δημιουργό… έστω και αν η ιερότητα αυτού του θεσμού δεν είναι εμφανής παντού με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει ωστόσο σε όλους τους πολιτισμούς η αίσθηση του μεγαλείου της ένωσης του γάμου. Η ευτυχία του ανθρώπου και της ανθρώπινης και χριστιανικής κοινωνίας συνδέεται στενά με την επιτυχή ένωση του γάμου και της οικογένειας. (Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, παράγραφοι 1602 και 1603)

Ο συνειδητός χριστιανός, ο συνεπής Καθολικός πιστός, αλλά και ο πολίτης καλής θελήσεως ο οποίος αποβλέπει στο κοινό καλό της κοινωνίας, επειδή ακριβώς πιστεύει στη θεμελιώδη σημασία και ιερότητα του θεσμού του γάμου και της οικογένειας, δεν μπορεί να αποδεχθεί τις κοινωνικά επιζήμιες ρυθμίσεις της εξαγγελθείσας προωθούμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας.

Για την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος

† Πέτρος
Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης
Πρόεδρος της Ι.Σ.Κ.Ι.Ε.

† Ιωσήφ
Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και Χίου
Γραμματέας της ΙΣΚΙΕ