Με αυτό το σύντομο, περιεκτικό αλλά σημαντικό κείμενο, ο Θοδωρής Παντούλας - εκ μέρους της Πρωτοβουλίας κοινός τ(ρ)όπος για ένα Εναλλακτικό Δημοκρατικό ψηφοδέλτιο στην Περιφέρεια Αττικής, χαιρέτησε την χθεσινή εκδήλωση για την αυτοδιοίκηση που συνδιοργάνωσε η Πρωτοβουλία 14ης Μάη και το Πράσινο Κίνημα στη Νέα Ιωνία.
Τα boldαρίσματα δικά μας.
Οι τοπικές εκλογές και ιδίως οι Περιφερειακές καταγράφουν σοβαρά προβλήματα αρμοδιοτήτων, θεσμικά ελλείμματα και καθυστερήσεις σχετικά με τον ρόλο των Περιφερειών, οι οποίες και, εντέλει, υπονομεύονται χωρίς ξεκάθαρες αρμοδιότητες, με εξάρτηση από την κεντρική εξουσία και με περιορισμένους πόρους. Όλα αυτά απαξιώνουν τον ρόλο ενός νέου θεσμού, επιφορτισμένου με την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων αλλά και νεοφανών προκλήσεων.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού οι τοπικές εκλογές παραμένουν πάρεργο και για τα κόμματα και για τους κομματανθρώπους, οι οποίοι ούτε ευαισθησίες αυτοδιοικητικές διαθέτουν ούτε παιδεία συμμετοχής τους διακρίνει.
Οι τοπικές εκλογές και ιδίως οι Περιφερειακές καταγράφουν σοβαρά προβλήματα αρμοδιοτήτων, θεσμικά ελλείμματα και καθυστερήσεις σχετικά με τον ρόλο των Περιφερειών, οι οποίες και, εντέλει, υπονομεύονται χωρίς ξεκάθαρες αρμοδιότητες, με εξάρτηση από την κεντρική εξουσία και με περιορισμένους πόρους. Όλα αυτά απαξιώνουν τον ρόλο ενός νέου θεσμού, επιφορτισμένου με την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων αλλά και νεοφανών προκλήσεων.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού οι τοπικές εκλογές παραμένουν πάρεργο και για τα κόμματα και για τους κομματανθρώπους, οι οποίοι ούτε ευαισθησίες αυτοδιοικητικές διαθέτουν ούτε παιδεία συμμετοχής τους διακρίνει.
Μηχανισμοί διεκπεραίωσης συμφερόντων είναι. Γι’ αυτό άλλωστε και βλέπουμε τόση απροθυμία. Από κομματική υποχρέωση συμμετέχουν οι περισσότεροι. Και με πολλαπλώς βεβαιωμένη την πρόθεσή τους να επιστρέψουν ή να μεταπηδήσουν στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Το ξέρουμε όλοι.
Το ξέρουμε όλοι.
Οι περιφερειακές εκλογές είναι σαν προπόνηση για τις εθνικές – να κρατάμε ζεστή την πελατεία μας! Και για όσους έχουν ελπίδες εκλογής, η περιφερειακή διοίκηση είναι ελκυστική, στον βαθμό που διαχειρίζεται ποσά και κατά συνέπεια μπορούν να συνεχίσουν τις εκδουλεύσεις τους κατά το κομματικό δοκούν.
Μπορούν όμως τα παιδιά και τ’ αποπαίδια αυτού του συστήματος να διακονήσουν τον ημιαπασχολούμενο, τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τους απόμαχους της ζωής;
Εμείς λέμε όχι.
Μπορούν όμως τα παιδιά και τ’ αποπαίδια αυτού του συστήματος να διακονήσουν τον ημιαπασχολούμενο, τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τους απόμαχους της ζωής;
Εμείς λέμε όχι.
Αλλά δεν πετάμε με τ’ απόνερα του πολιτικαντισμού το βρέφος της πολιτικής.
Τις ζωές μας δεν τις χαρίζουμε σε κανέναν.
Είμαστε παρόντες.
Μετέχουμε.
Και μετέχουμε χωρίς εκπτώσεις.
Δεν καταλήγουμε στον λιγότερο επιβλαβή, αλλά χτίζουμε μαζί ένα νέο πολιτικό πρόταγμα.
Επιλέγουμε την περιφέρεια της Αττικής για δυο κυρίως λόγους.
Επιλέγουμε την περιφέρεια της Αττικής για δυο κυρίως λόγους.
Ο πρώτος είναι γιατί πιστεύουμε στην αυτοδιοίκηση.
Όχι στην αυτοδιοίκηση των κομματικών επετηρίδων αλλά στην «αυτοδιοίκηση» των πολιτών.
Ο δεύτερος γιατί η Αττική με το συμβολικό και πληθυσμιακό της βάρος συγκεφαλαιώνει όλη την νεοελλαδική παθογένεια.
Κι είναι για εμάς ένα προνομιακό πεδίο.
Όχι μόνο γιατί οι περιφερειακές εκλογές έχουν μικρότερη φόρτιση από τις εθνικές κι εμείς μεγαλύτερη δυνατότητα να συναντηθούμε με το εκλογικό σώμα, αλλά γιατί εμείς έχουμε ευαισθησίες κι επεξεργασμένες ιδέες για την ανάδειξη της περιφερειακότητας σε κεντρική πολιτική στόχευση –κάτι που δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες του κράτους των Αθηνών και της Μυκόνου, που κατέστησε την Αττική γη κρανίου τόπο για όλο τον Ελληνισμό.
Αναζητώντας τον κοινό μας τρόπο, οικοδομούμε με αίσθημα ευθύνης -και χωρίς ηγεμονισμούς- τον κοινό μας τ[ρ]όπο, τον τ[ρ]όπο που επαναφέρει την πολιτική -και όχι την διεκπεραίωση- στην δημόσια σφαίρα για να ξανακάνουμε την πατρίδα πολλά περισσότερα από φτηνιάρικο τουριστικό προορισμό και από δανειολήπτη του ολοκληρωτισμού των Αγορών.
Αναζητώντας τον κοινό μας τρόπο, οικοδομούμε με αίσθημα ευθύνης -και χωρίς ηγεμονισμούς- τον κοινό μας τ[ρ]όπο, τον τ[ρ]όπο που επαναφέρει την πολιτική -και όχι την διεκπεραίωση- στην δημόσια σφαίρα για να ξανακάνουμε την πατρίδα πολλά περισσότερα από φτηνιάρικο τουριστικό προορισμό και από δανειολήπτη του ολοκληρωτισμού των Αγορών.