Αφού υπενθυμίσουμε, για να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι , ότι η Περιφέρεια Αττικής (στην διοίκηση της οποίας συμμετέχω, ως εντεταλμένος Περιφερειακός Σύμβουλος), έχει υπογράψει πολλών εκατομμυρίων ευρώ χρηματοδότηση σχεδιασμού ολιστικής ανάπλασης, ολόκληρης της διαδρομής και των δεξαμενών του Αδριάνειου Υδραγωγείου και για τους οκτώ δήμους τους οποίους διασχίζει, δεν θα παραλείψουμε να δώσουμε συγχαρητήρια, για την τελευταία διάκριση, στα βραβεία Αστικής Καινοτομίας στην Καντόνα της μακρινής Κίνας.
Θα δώσουμε βέβαια, τα συγχαρητήριά μας και στον πρόξενό μας στην Καντόνα, Μαρτίνο Μανδαλίδη, που ως Χαλανδραίος , μεγάλο ρόλο έπαιξε, φυσικά, σε αυτή την διάκριση του δήμου μας (και γιατί να το κρύψω μεν άλλωστε).
Τέλος, πέρα από τα επαναλαμβανόμενα εύσημα, ξανά και ξανά, για τον ίδιο “θρίαμβο”, θα θυμίσουμε και τον “πανωλεθρίαμβο”!
Θα επισημάνουμε δηλαδή, ότι εντείνονται μεγάλες και γνωστές παθογένειες του Δήμου. Στην προκειμένη περίπτωση, αναφερόμαστε στον καταυλισμό των ΡΟΜΑ, όπου, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες και διαμαρτυρίες ταλαιπωρημένων περιοίκων, ξεφυτρώνουν καινούργιες παράγκες και άθλια παραπήγματα.
Σε σχετική επερώτηση, κάποιου εκ των παλαιών δημοτικών συμβούλων, στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η απάντηση που έλαβε το συμβούλιο από τον “Άρχοντα” ήταν : “Εμείς έχουμε κάνει το χρέος μας απέναντι στο πρόβλημα του καταυλισμού, τώρα θα αναλάβουν τις ευθύνες τους το κεντρικό κράτος και η Περιφέρεια Αττικής!”.
Την απάντηση αυτή, θεωρούμε κατάπτυστη, από έναν δήμαρχο μάλιστα, που στην κεντρική προεκλογική ομιλία του, έδιναν τον πανηγυρικό τόνο και καταχειροκροτούσαν, όλοι οι ΡΟΜΑ του καταυλισμού.
Η υποχρέωση της διοίκησης, απέναντι στους υπόλοιπους δημότες, είναι να λύσει οριστικά το πρόβλημα, πιέζοντας νυχθημερόν, κάθε αρμόδια αρχή.
Η λογική “νίπτω τας χείρας μου”, παρά του ότι το πρόβλημα συμβαίνει μέσα ή δίπλα στο σπίτι μου, κάποια στιγμή θα αποδοκιμαστεί από τους δημότες.
Νομοτελειακά, φτάνει η ώρα της Αφύπνισης, όταν πια οι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι πρέπει να βγουν από τον λήθαργο και την στάση του “Δεν βαριέσαι, ψιλοβολευόμαστε και έτσι”.
Κάποιες φορές η αφύπνιση αργεί, πράγματι.
Δεν έχει αναρωτηθεί άλλωστε τυχαία, ο τεράστιος Σαίξπηρ: “ Πόσο σκοτάδι χρειάζεται, για να βγει τελικά το φως”;
Χάρης Ρώμας
Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης “ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΣΤΟ ΦΩΣ”
