Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

3ο ΛΥΚΕΙΟ: ΟΙ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

 

Με μισόλογα και εκμεταλλευόμενοι το λάθοςτου διευθυντή του λυκείου να καταθέσει μηνύσεις και να αποβάλλει 14 μαθητές (ενώ στην κατάληψη ήταν πάνω από 50), οι της διοίκησης του δήμου τώρα βερμπαλίζουν κατά των διώξεων των παιδιών μας, θέλοντας προφανώς να μεταφέρουν το ενδιαφέρον της τοπικής κοινής γνώμης από το 'αίτιο" της κρίσης - τον φράχτη - στο αποτέλεσμά της με αρθρογραφία στην ΣΤΑΣΗ.

Αλλά ξέχασαν να γράψουν (ή δεν ήξεραν, αν και δεν το πιστεύουμε) την αλήθεια.

Επειδή λοιπόν προφανώς μερικοί στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ κάνουν μικροπολιτική με τέτοια θέματα, και αυτό είναι εύκολα αποδείξιμο και επειδή έχουν και θράσος να γράφουν για "παραταξιακά παιχνίδια" (των άλλων), ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΞ' ΙΔΙΩΝ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ, παραβιάσαμε σήμερα την "αργία" της ΠΛΑΤΕΙΑΣ για να ενημερώσουμε τους συνδημότες μας, ότι εχθές ο διευθυντής του λυκείου  ενημέρωσε  με email τους γονείς των 14 μαθητών ότι από την Πέμπτη έχει αποσύρει τις μηνύσεις ενώ ανέλαβε μόνος του ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ για την υποβολή της μηνυτήριας αναφοράς, ενημερώνοντας μας ότι ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΩΞΗ. (sic)
 

Αυτό γιατί άραγε δεν γράφτηκε στην ΣΤΑΣΗ;

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ!


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ - ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΑΣΚΕΣ

Ότι η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ είναι κατά πλειοψηφία  ένα οπορτουνίστικο συνονθύλευμα ψευτοεπαναστατών, ψευτοπροοδευτικών και γενικά διαφόρων τάχαμου και δήθεν παραγόντων που το μόνο που υπερασπίζονται είναι η πάρτη τους και η κλίκα τους και ζουν με την ψευδαίσθηση της κατοχής της απόλυτης αλήθειας και της μοναδικής συνέπειας είναι για εμάς ένα αυταπόδεικτο συμπέρασμα.

Και το συμπέρασμα αυτό αφορά την συνισταμένη της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, όχι τις συνιστώσες της, όχι κάθε πρόσωπο χωριστά και βεβαίως όχι όλους. Διότι υπάρχουν πραγματικά προοδευτικοί άνθρωποι στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Το σημείο ισορροπίας που βγήκε όμως για να συνυπάρξουν κάτω από ένα σχήμα ακραία εκσυγχρονίστριες  - μετακλητοί συνεργάτες στα γραφεία του Γιαννίτση και του Ρέππα επί υπουργίας τους, αναρχοελευθεριακοί, σοσιαλφιλελεύθεροι, ριζοσπάστες αριστεροί μαζί με κομμουνιστές και αριστεριστές αλλά και κάτι αρχαία απομεινάρια παραγόντων της τοπικής κοινωνίας που έμειναν χρόνια στο περιθώριο του ΠΑΣΟΚ - στην εποχή της παντοδυναμίας του,  δεν ήταν αποτέλεσμα ενός ρεαλιστικού εφαρμόσιμου σχεδίου για την πόλη, ΜΙΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, αφού αυτό δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες και τα κυρίαρχα ενδιαφέροντα της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.

Μαζί να τα φάμε, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, αντιφασιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, φιλοζωικές δραστηριότητες, παραθεσμική αλληλεγγύη, αυτά τους ένοιαζαν και τους νιάζουν.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ που θεωρώ απολύτως χρήσιμες αλλά ΑΣΧΕΤΕΣ με τις προτεραιότητες μιας προοδευτικής δημοτικής πολιτικής. ¨Αλλο αυτό και άλλο η διοίκηση του δήμου. ΑΥΤΟ ΛΕΩ.

Αυτές οι δυνάμεις που μετέχουν στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ θα μπορούσαν να συνθέσουν ένα σχέδιο δράσης και παρεμβάσεων αναγκαίο για την πόλη και να βρουν σε αυτό συμμαχίες.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ.

Κατανάλωσαν την δραστηριότητά τους σε επί μέρους δράσεις δευτερεύουσας σημασίας αρνούμενοι  να ασχοληθούν με τα σοβαρά θέματα της πόλης (ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ. ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ) αφού σε αυτά ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΊΝΕΣΙΣ ούτε μεταξύ τους. πώς να επιχειρήσουν να διαλεχτούν και με άλλους; Είναι αυτονόητο ότι θα καταλήξουν ΠΡΩΤΟΙ  σε .... σκορποχώρι.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ, Η ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ γίνεται φανερός σε επίπεδο διοίκησης. 

Και πλέον έχουν μόνο ένα σημείο σύνθεσης ώστε να παραμένουν ενιαίο σύνολο: ΝΑ ΑΥΤΟΑΝΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΣ που αντιμάχονται τους κακούς και αυτούς που έχουν χεσμένη την φωλιά τους"  ( Όπως μου είπε εκείνος ο - caumme il faut -  συνδικάλας καθηταράς που ήρθε στο συμβούλιο για να με μαλώσει και να επιτεθεί στην ΠΛΑΤΕΙΑ, λες και ήμουν μαθητής του και θα ψάρωνα - ο αστείος,
Δεν με ξέρει καλά. Αν με ήξερε θα ήξερε ότι δεν έχω καθόλου την φωλιά μου χεσμένη  αλλά έχω απολύτως  χεσμένα  κάτι "τυπάκια που το παίζουν αυθεντία".
ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΘΟΜΟΥΝ "ΚΟΡΗ ΝΑΥΑΡΧΟΥ" στο bulling του, είναι μακρυά νυχτωμένοι).

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ: Με το γκουβέρνο στα χέρια όμως της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, αυτή η συνεκτική ουσία της που πριν φαινόταν μπετόν αρμέ - η συνεκτική ουσία που ενώνει "καλούς και συνεπείς αγωνιστές" - δισδηλωτές κάθε 15 μέρες στην πόλη κατά του ΦΑΣΙΣΜΟΥ τα προηγούμενα χρόνια,  υπερασπιστές της ανεκτικότητας στις πράξεις της νεολαίας, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ανθρώπων που περιορίζουν οι "μικροαστοί" συντηρητικοί ζητώντας "ησυχία και ασφάλεια", οι  υπερασπιστές των δικαιωμάτων των μειονοτήτων κάθε είδους που ουρλιάζουν όταν η "μαύρη συντήρηση" βάζει  κάμερες στη ρεματιά (π.χ. - θυμίζω μερικά highlights από τα παλιά), οι υπερασπιστές και καθοδηγητές της αναγραφής πολιτικών συνθημάτων στους τοίχους των σχολείων, (ε, θυμάστε έτσι;) μετατρέπονται οι ίδιοι σε συντηρητικούς εξουσιαστές, τότε αυτή η συνεκτική ουσία που φάνταζε μπετόν αρμέ γίνεται  κόλλα χαρτοκοπτικής.

Το ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό πλεονέκτημα όσων μοίραζαν πιστοποιητικά κοινωνικής ευαισθησίας και συνέπειας πάει περίπατο.

Διότι τώρα η βέρμπα  συνοδεύεται και με ΠΡΑΞΗ.

Και ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ πρέπει να μας πει αν είναι ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ - FULL VERSION ΧΩΡΙΣ ΦΡΑΧΤΕΣ στα σχολεία ή είναι LIGHT ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ που περιορίζει και ολίγον την ελεύθερη πρόσβαση και διακίνηση γιατί .... υπάρχουν αιτήματα συλλόγων, ψηφοφόρων κλπ. Γίνεται δηλαδή ΜΑΥΡΟΓΥΑΛΟΥΡΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ και τα θέματα ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ μετατρέπονται σε μέσα ψηφοθηρίας.
(και για το σύμφωνο συμβίωσης εγώ άκουσα κάποιος να ζητούν να μην γίνει ....)

 Και αν πει ότι είναι ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ ΜΕ ολίγον ΦΡΑΧΤΗ, δηλαδή με ΟΛΙΓΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, τότε η βέρμπα χρόνων, το κούνημα του δακτύλου στους άλλους πάει περίπατο και έρχεται η ώρα να ΣΥΓΚΡΙΘΟΥΝ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ.

Δεν είχα σκοπό να γράψω Χριστουγεννιάτικα.

Αλλά στην ΣΤΑΣΗ ανέβηκαν δύο άρθρα για το θέμα του 3ου που ΑΠΟΔΕΙΚΝΎΟΥΝ όσα παραπάνω ισχυρίζομαι για τον ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟ τους

Το ένα είναι του Γερολυμάτου με τίτλο:

Tι μπορεί να σημαίνει η εφαρμογή του δόγματος Τζουλιάνι περί μηδενικής ανοχής σε ένα λύκειο του Χαλανδρίου.

Είναι καλό ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ κατά την γνώμη μου.

 ΜΟΝΟ ΠΟΥ Ο ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ για να ικανοποιήσει το αίτημα των συντρόφων του συνδικαλιστών - καθηγητών.

Το άρθρο του Γερολυμάτου θα ήταν ΑΨΟΓΟ αν περιείχε ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΣΥΓΝΩΜΗ για το δικό του λάθος και εξέφραζε πρόθεση διόρθωσης του λάθους του.

Αλλά δεν έχει αυτό το θάρρος ο Γερολυμάτος. Πρέπει να φταίνε οι άλλοι πάντα. Ακόμα και όταν η κρίσιμη υπογραφή ΗΤΑΝ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ.

Το δεύτερο είναι απλά .... ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ: ¨Εχει τίτλο:
Περί απαξίωσης του δημόσιου σχολείου

Και σας προτείνουμε να το διαβάσετε για να κατανοήσετε ότι υπάρχουν "αριστεροί" που είναι ΦΑΣΙΣΤΕΣ και δεν το ξέρουν.
Και όταν αντιμετωπίζουν την κοινωνία απέναντί τους χρησιοποιούν ΑΜΑΣΗΤΑ τα επιχειρήματα της πιο μαύρης καθεστωτικής προπαγάνδας και του κοινωνικού αυτοματισμού.
Απλά αντιγράφουμε την πρώτη πιο  ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ από όλες παράγραφο:

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η κατάληψη του σχολείου από τους μαθητές του Λυκείου (για το συγκεκριμένο ζήτημα). Είτε εντάσσεται στο πλαίσιο της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου, προς όφελος του φροντιστηρίου. Είτε κατατείνει στην κατοχύρωση τής, προ των Χριστουγγένων. "παραδοσιακής" κατάληψης των σχολείων. 

ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΝΑ ΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ! 
ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ !
ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ!
  

«ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» (του Α. ΚΡΟΥΣΤΗ)

«ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»Στο σταθμό υπ’αριθμόν «2016» σταμάτησε ένα τρένο. Δεν ήταν ένα συνηθισμένο τρένο όπως όλα τ’άλλα. Τα βαγόνια που κουβαλούσε ήταν πολλά και διαφορετικά. Το καθένα είχε και μια πινακίδα που δήλωνε το περιεχόμενο του. Στο βαγόνι του οδηγού η πινακίδα έγραφε «ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ» και ας διαφαινόταν μέσα σ’αυτό ο οδηγός και μηχανοδηγός του. Ο οδηγός ήταν πρόσωπο κοινής αποδοχής και έχαιρε της πλήρης εμπιστοσύνης όλων των επιβατών. Το όνομα του δε, άκουγε στη λέξη «ΘΑΝΑΤΟΣ» και του συνοδηγού του, στο όνομα «ΕΓΩΙΣΜΟΣ».
Στο δεύτερο, η πινακίδα έγραφε «ΑΔΙΚΟΙ». Μια ματιά που έριξα μέσα είδα ασύλληπτη πολυτέλεια, με κάτι καλοζωισμένους κυρίους με κοστούμια, να ανοίγουν σαμπάνιες και να μετρούν τα χρήματα τους καπνίζοντας πούρα.
Στο τρίτο βαγόνι η πινακίδα έγραφε «ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ». Εκεί είδα αρκετά γνωστά πρόσωπα που διαπληκτίζονταν μεταξύ τους και ενίοτε αγκάλιαζε ο ένας τον άλλον. Περίεργα πράγματα.
Στο επόμενο η πινακίδα έγραφε «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ». Κάτι φωτογραφίες του Χίτλερ στα τοιχώματα και οι στολές που φορούσαν τα μέλη του βαγονιού, δημιουργούσαν ένα κλίμα φόβου, ιδίως όταν συνοδεύονταν με ομοιόμορφους χαιρετισμούς και με ρυθμικά συνθήματα.
Πιο πίσω ήταν ένα κατακόκκινο βαγόνι που η πινακίδα του έγραφε «ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ», μόνο που τώρα στη ίδια θέση υπήρχε η φωτογραφία του Στάλιν και οι παλάμες αντί για ανοικτές ήταν σφιχτές σαν μπουνιά έτοιμες να σπάσουν τα διαχωριστικά των βαγονιών που ήταν ερμητικά κλειστά και έκοβε την επικοινωνία μεταξύ τους.
Αμέσως μετά ένα γαλάζιο βαγόνι έγραφε με επιβλητικά γράμματα «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ». Η εντύπωση που έδινε το αισιόδοξο χρώμα που είχε ανατρεπόταν καταλυτικά από την ασυνεννοησία των επιβατών τους, αφού φαίνονταν όλοι τους να συμπεριφέρονται ως αρχηγοί.
«ΠΟΡΝΟΙ», έγραφε το επόμενο. Καλυτέρα να μην περιγράψω τις εικόνες που είδα, όπως και για το επόμενο που έγραφε «ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ» και τα αμέσως μετά που έγραφαν «ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ» και «ΔΙΕΣΤΡΑΜΕΝΟΙ».
Το μαύρο βαγόνι που ακολουθούσε είχε ως λογότυπο με μαύρα γράμματα που με δυσκολία διακρινόταν, τη λέξη «ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ». Εκεί άκουγες γοερά κλάματα από χήρες, ορφανά, τυφλούς, ανάπηρους, ψυχικά και σωματικά ασθενείς, θύματα βιασμού, πένητες και πεινασμένους. Ίσως ήταν το πιο μεγάλο βαγόνι του τρένου που ήταν το μόνο που είχε χώρο να χωρέσει κι άλλους, αφού καθημερινά κάποιοι από αυτούς έδιναν τέλος στη ζωή τους.
Εκεί όμως που στάθηκα, ήταν στο επόμενο που έγραφε «ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΙ». Εκεί είχε ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Λευκούς, μαύρους, άντρες , γυναίκες, ανθρώπους κάθε εθνικότητας, φυλής, θρησκείας και τάξης, που εκλιπαρούσαν την απελευθέρωση τους, χτυπώντας δυνατά τα τοιχώματα του σκοτεινού τους βαγονιού.
Τα επόμενα βαγόνια, δεν θυμάμαι τον αριθμό, το καθένα τους είχε και ένα θρήσκευμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ», «ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ», «ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ», «ΙΟΥΔΑΙΟΙ», «ΙΝΔΟΥΙΣΤΕΣ» και πάει λέγοντας, μέχρι να συναντήσω το προτελευταίο που έγραφε «ΑΘΕΟΙ». Σε κάθε λογότυπο από κάτω είχε και έναν επιθετικό προσδιορισμό που ίσχυε για όλους, «ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ». Που να πήγαιναν άραγε όλοι αυτοί μαζί , αφού η διαδρομή του τρένου ήταν μια;
Στο τελευταίο βαγόνι όμως συνέβαινε κάτι διαφορετικό. Ήταν το πιο μικρό από όλα. Είχε μια μικρή πορτούλα από την πίσω πλευρά που ο καθένας που έμπαινε σ’αυτό έπρεπε πρώτα να σκύψει το κεφάλι του. Είχε όμως την πιο φωτεινή ταμπέλα που έγραφε με πεζά γράμματα «Οι ελπίζοντες…».
Άδραξα την ευκαιρία , έσκυψα και μπήκα στο εσωτερικό του. Εκεί αντίκρισα ένα μωρό που μόλις είχε γεννηθεί. Στο χέρι του κρατούσε ένα κλειδί που χαραγμένο ανεξίτηλα πάνω του, έγραφε τη λέξη «ΑΓΑΠΗ» , με κεφάλαια γράμματα . Η μητέρα του, μου εκμυστηρεύτηκε ότι με το κλειδί αυτό ανοίγουν όλες οι πόρτες του τρένου και σκοπός του βρέφους ήταν, όταν μεγαλώσει να τις ανοίξει όλες για να επικοινωνούν όλοι οι επιβάτες μεταξύ τους. Καθώς και τις πόρτες αποβίβασης, καρφώνοντας πάνω τους την ένδειξη «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Όταν φτάσει όμως στο αρχικό βαγόνι του συρμού, θα εκτοπίσει τον οδηγό από την θέση του και θα αλλάξει, στην πρώτη κιόλας διασταύρωση, την πορεία του. Στον επόμενο σταθμό θα ξηλώσει τη ταμπέλα «ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟΣ» και θα την αντικαταστήσει με την λέξη «ΣΩΤΗΡΙΑ».
Το ερώτημα όμως πάντοτε θα παραμένει ζητούμενο. Εμείς ; Τι θα κάνουμε εμείς; Θα συνεχίσουμε την πορεία του «Τρένου της Σωτηρίας», ή θα κατέβουμε στον επόμενο σταθμό;


ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Αντώνης Κρούστης

ΜΑΝΩΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ