Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Το πάρα κάτω κείμενο είναι αφιερωμένο στον Συμεών τον Πρωτοσύγκελο πασών των εξουσιών και στην σέκτα που "διοικεί" τον δήμο μας.
για την αντιγραφή
ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ


Οποιος έχει δημόσιο αξίωμα ή δημόσιο λόγο πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δεχτεί την κριτική ή τον αντίλογο.

Αλλιώτικα δεν κάνει γι’ αυτήν τη δουλειά. Στη θεωρία βέβαια. Στην ουσία είναι ένας δικτάτορας που, ανάλογα με την εξουσία του, επιβάλλει όχι μονάχα την άποψή του, αλλά και την ποινή στον βλάσφημο που αμφισβήτησε την αυθεντία της εξουσίας.

Είτε πολιτικής είτε θρησκευτικής είτε και τα δύο μαζί. Πότε όμως η εξουσία δέχτηκε κριτική ή αντίλογο και απάντησε με επιχειρήματα, στοιχεία, ντοκουμέντα, έτσι που να δημιουργηθεί ένας διάλογος, να προκύψει μια νέα σκέψη και να δούμε την υπάρχουσα πραγματικότητα όπως είναι, με τα σωστά της και με τα λάθη της, και από κει και πέρα ο καθένας να πάρει τις ευθύνες του;

Σχεδόν ποτέ. Η εξουσία, εξ ορισμού, είναι ένα μεταφυσικό φαινόμενο, άσχετα αν δρα στην πραγματικότητα. Θέλει γύρω της πραίτορες, να υποστηρίζεται από πιστούς που δεν έχουν δική τους σκέψη. Αυτό είναι αποκλειστικό προνόμιο της εξουσίας. Μόνο αυτή την παράγει.

Η εξουσία ως κοινωνικό φαινόμενο είναι η ίδια παντού, πέρα από την όποια ιδεολογική, πολιτική, θρησκευτική ή άλλη αναφορά.

Εξ ου και οι πολλές διασπάσεις, στο όνομα πάντα της αντιεξουσίας, άσχετα αν δημιουργείται μια νέα, έστω και μίνι εξουσία. Γιατί η εξουσία δεν είναι μόνο ιδιότητα των αυτοκρατόρων, των δικτατόρων, των πρωθυπουργών ή των προέδρων της όποιας δημοκρατίας.

Κατά τη δική μου άποψη, η εξουσία είναι μια επικίνδυνη αρρώστια που ακόμα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν την έχει εντάξει στα κατάστιχά του. Αλλά ούτε έχω υπόψη μου - μπορεί να υπάρχει, αλλά εγώ την αγνοώ - κάποια σοβαρή ψυχαναλυτική μελέτη που να βλέπει την εξουσία ως ασθένεια.

Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι από τα πιο αδύναμα ζώα του πλανήτη. Ούτε χαυλιόδοντες έχει, ούτε τη δύναμη του λιονταριού, ούτε την ταχύτητα του ζαρκαδιού, αλλά ούτε και το βάρος του ελέφαντα, ακόμα και στην περίπτωση ακραίας παχυσαρκίας.

Και όμως κυριάρχησε στον πλανήτη, όχι με τη δύναμή του, αλλά με τον λόγο και την κοινότητα.

Η αρρώστια της εξουσίας εμφανίζεται όταν κάποιος θέλει να κυριαρχήσει πάνω στην κοινότητα χωρίς αυτός να είναι ο φυσικός της ηγέτης. Και η διαφορά εδώ είναι μεγάλη.

Ο ηγέτης λειτουργεί για την ενδυνάμωση της συλλογικότητας και ανά πάσα στιγμή χάνει αυτομάτως την ιδιότητά του, αν βρεθεί κάποιος πιο ικανός ή ακόμα όταν ο ίδιος δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στις εντολές της κοινότητας.

Ο εξουσιαστής κυριαρχεί όταν η κοινότητα βρίσκεται σε κρίση. Κατά κανόνα δημιουργείται ένας θεσμός που είναι πάνω από την κοινότητα, σχεδόν πάντοτε θεόπνευστος, και στηρίζεται σε μια ιεραρχία που επιτρέπει στην εξουσία να διαιωνίζεται.

Ας δούμε από λίγο πιο κοντά τη σχέση των εξουσιαστικών θεσμών και της ιεραρχίας, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωσή της. Στον στρατό οι ανθρώπινες ικανότητες ταυτίζονται με το πόσα αστέρια έχει ο καθένας στις επωμίδες του.

Αν κάποιος ασήμαντος φελλός είναι άσος στις ίντριγκες και έχει βύσμα σε κάποιο κόμμα εξουσίας, μπορεί να γίνει αρχηγός του ΓΕΣ. Αυτή του η αξία επιβεβαιώνεται από τα αστέρια του.

Το ίδιο ισχύει με την Εκκλησία, όπως και με τα πολιτικά κόμματα εξουσίας. Είναι ο θεσμός για τον θεσμό και όχι φυσικά για την κοινωνία. Ο εξουσιαστής άνθρωπος είναι αυτός που δεν αποδέχεται τον εαυτό του, δεν δέχεται τη γύμνια του και φοράει τη λεοντή της εξουσίας.

Και για να τραφεί πρέπει να βρει έναν τρόπο να πίνει το αίμα των άλλων. Σε αυτό το κλίμα ευνοείται ο ιός του φασισμού, άσχετα αν εκδηλώνεται ή όχι. Εντούτοις υπάρχει και πολλαπλασιάζεται και την κατάλληλη στιγμή θα εμφανιστεί.

Και με αυτό το πρίσμα να δούμε και το φαινόμενο Τσίπρα. Προερχόμενος από την κομμουνιστική - εξουσιαστική Αριστερά, βρήκε καλύτερη δουλειά στο σύστημα και το αναζωογόνησε.

Ανανέωσε τη Δεξιά, της έκλεψε το πρόγραμμα και πήρε άριστα ως υπηρέτης των πραγματικών κέντρων εξουσίας, των ΗΠΑ και των Βρυξελλών, που βρήκαν αναπάντεχα έναν άφθαρτο πολιτικό, το πραγματικό έργο του οποίου ήταν να εξαφανίσει την Αριστερά - φοβάμαι ίσως για πάντα - και να επιβάλει στην κοινωνία άκρα του τάφου σιωπή.

Τι καλύτερο μπορούσαν να περιμένουν τα πραγματικά κέντρα εξουσίας; Ο Ομπάμα εδώ ήταν και το επιβεβαίωσε.

Περικλής Κοροβέσης

Σκουρλέτης: Πότε και πώς μπορεί να εφαρμοστεί η αναλογική στην Αυτοδιοίκηση

Ανοικτό άφησε το ενδεχόμενο καθιέρωσης της απλής αναλογικής στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, αλλά μετά από συζήτηση πρώτα από όλα με τις δυνάμεις της Αυτοδιοίκησης και με τα όργανά της.

Ειδικότερα ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης σε συνέντευξή του και στην ερώτηση αν η απλή αναλογική στην Αυτοδιοίκηση μπορεί να εφαρμοστεί από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση απάντησε: «Η καθιέρωση της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές στο πλαίσιο μιας ριζοσπαστικής μεταρρύθμισς του «Καλλικράτη» θα απελευθερώσει δυνάμεις, θα λειτουργήσει εξυγιαντικά και θα ενθαρρύνει μια νέα κουλτούρα ευρύτερων συναινέσεων σε τοπικό επίπεδο. Όλα αυτά,όμως, πρέπει να συζητηθούν πρώτα απ΄ όλα με τις δυνάμεις της Αυτοδιοίκησης και τα όργανά της». Σε ΄τι αφορά στον τρόπο εκλογής δημάρχου, αν θα είναι δηλαδή έμμεση, ή και με χωριστά ψοφηδέλτια ο κ. Σκουρλέτης απάντησε: «Θέτετε ένα κρίσιμο ερώτημα που οφείλουμε να εξετάσουμε σε βάθος λαμβάνοντας υπόψη την Αυτοδιοικητική πραγματικότητα και παράδοση στη χώρα μας.

http://www.dikaiologitika.gr

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΕΔΡΕ