Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

ΔΑΣΟΣ: ΙΔΙΩΤΙΚΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ; ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ ή ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ; ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΙ; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΡΙΟ;

Ξέρω (από το κλικόμετρο) πόσο σου αρέσουν τα φωτορεπορτάζ αναγνώστη μου.

Είπα λοιπόν σήμερα Κυριακή να τεκμηριώσω με φωτό όσα - ανεπιτυχώς πολλές φορές - υποστηρίζω σχετικά με την (μη) αποτελεσματικότητα , την ανεπάρκεια του "εθελοντισμού", πολύ περισσότερο της "ιδιωτικοποίησης" του Τζήμερα σχετικά με την πρόληψη των πυρκαγιών,την προστασία των δασών.

Για τον εκτός ημετέρου δήμου αναγνώστη, υπενθυμίζω ότι ζούμε στο Χαλάνδρι, σε μια μεγάλη πόλη που έχει την μεγάλη τύχη και ευλογία της φύσης  να τέμνεται εγκάρσια από ένα δάσος, στην παραρεμάτια ζώνη, που η τοπική κοινωνία έχει επιλέξει να περιφρουρήσει και να μην "ησυχάσει" από αυτό εξαφανίζοντάς το.

Αυτή η επιλογή της τοπικής κοινωνίας - διαχρονικά - παρήγαγε και παράγει προβλήματα, υποχρεώσεις, συγκρούσεις, ευθύνες, οξυγόνο, δυνατότητες, γοητεία.

Κοινώς ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΙ ΟΛΑ και μάλιστα για "δυο πήχες δάσος"

Ευαίσθητους πολίτες, "ευαίσθητους πολίτες" (ΜΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ), στημένους "εθελοντές" που προτείνουν ό,τι και ο Τζήμερος, δημότες - κατοίκους της παραρεματίου που πιστεύουν ότι "προστασία" της ρεματιάς είναι να είναι αυτή η αυλή των σπιτιών τους ή το πάρκινκ των αυτοκινήτων τους, εκείνων που πρόλαβαν και έχτισαν μέσα στο δάσος πριν να υπάρχει η σημερινή απαγόρευση. (αυτό και μόνο το επιχείρημα απαντάει  στις ασυναρτησίες του δημαρχιακού προπαγανδιστή - σύμβουλου περί "εδώ και τριαντα/σαραντα χρόνια"  τίποτα δεν έγινε μέχρι να αναλάβει αυτός το γραφείο τύπου του δήμου).

Οι προτεραιότητες που καθόρισαν και καθορίζουν - περίπου ανά δεκαετία - την διαχείριση  της υπόθεση ρεματιά και δάσος της μπορούν πραγματικά να αποδώσουν σε έναν συνεπή και αμερόληπτο μελετητή - το πώς οι διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις αποτυπώθηκαν στις ιεραρχήσεις της ηγεσίας της τοπικής κοινωνίας, δια του δήμου Χαλανδρίου, στις πολιτικές που ασκήθηκαν.

ΠΟΛΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ - ΩΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ στο ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,  ΑΣ ΠΑΜΕ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ σε τέσσερεις περιόδους:

Προ του 1980 περίοδος: 
Η ρεματιά ανήκει στον δήμο της Αθήνας και ο δήμος Χαλανδρίου δεν έχει "δικαιοδοσία" να ασχοληθεί μαζί της. Άλλωστε η αυτοδιοίκηση εκείνης της περιόδου ήταν η αυτοδιοίκηση του "δήμαρχου - σκουπίδαρχου.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980: 
Η εποχή που την λένε - ακόμα - ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ καταστροφική και την τσουβαλιάζουν με το "εδώ και σαράντα χρόνια"  δεν μπορεί παρά να καταγραφεί στην ιστορία της πόλης ως η δεκαετία  κατά ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η  ΡΕΜΑΤΙΑ ΜΑΣ έγινε ιδιοκτησία του δήμου μας, πέρασε από τον δήμο Αθήνας  στον δήμο Χαλανδρίου με το συμφωνητικό Μπέη - Πέρκιζα.

Έχουμε δημοσιεύσει αποκλειστικά το ιστορικό έγγραφο παραχώρησης, που προφανώς - για τους αναλυτάς της αυλής του Συμεών είναι μαι ασήμαντη λεπτομέρεια που δεν ξεχωρίζει την περίοδο και δεν συνιστά ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ ΠΡΟΟΔΟ.

ΔΕΣ ΤΟ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ:

ΡΕΜΑΤΙΑ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ: ΤΟ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΘΗΝΑΣ

Επίσης γίνεται με πρωτοβουλία της τότε διοίκησης, ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ, η πρώτη προσπάθεια να καθοριστεί ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ με την μελέτη Σταματιάδη.

Τα έχουμε πει αναλυτικά πέρυσι τον Αύγουστο πάλι, που υπάρχει χρόνος για τέτοιες βουτιές στην ιστορία.

Η ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΑΜΑΤΙΑΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΡΑΤΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.

Είχε - όπως κάθε μελέτη κάποια αρνητικά και κάποια σημεία που μπορούσαν να βελτιωθούν μέσα από καλοπροαίρετο διάλογο, για όποιον ήθελε να υπάρχει ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ για το δάσος.
 
Όποιος δεν ήθελε τα έβρισκε όλα στραβά.
Είτε γιατί ήταν ΒΛΑΚΑΣ με ιδεοληπτικό αντιπασοκισμό, είτε γιατί ήταν ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ και ήθελε να εξυπηρετήσει ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΑ συμφέροντα στη ρεματιά.

ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΜΟΝΟ ΣΟΥ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ κάνοντας κλικ:

Η ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΕΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΕΜΑΤΙΑ - ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΕΙΠΑΝ ΤΟΤΕ ΜΕΛΕΤΗ ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗΣ 

 Μια μελέτη που αντί λοιπόν να συζητηθεί έγινε η αιτία να στηθεί η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ για να "σώσει" την ρεματιά και να αποτρέψει - λέει την τσιμεντοποίηση που θα έφερνε η μελέτη.

Όντος κατάφεραν να αποτρέψουν  να χτιστεί ένας δημοτικός παιδικός σταθμός.

Εκεί που χτίστηκε ΑΠΟ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ τελικά, μια πολυκατοικία συμφερόντων δύο εκ των κορυφαίων τοπικών πολιτικών παραγόντων: ενός της ΝΔ και ενός του ΠΑΣΟΚ.
Θα ήταν ενδιαφέρον να ακούγαμε μια τοποθέτηση του λαλίστατου γραφείου προπαγάνδας επί αυτού.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1990: 
Η δεκαετία του Π.Δ. της ρεματιάς που ξέκοψε οριστικά τις ορέξεις και τις αφόρητες εργολαβικές πιέσεις για την τσιμεντοποίηση της ρεματιάς.

Το Π.Δ. με τις - κατά την ταπεινή μας γνώμη -  ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ του, που τις έχουμε πει και γράψει και που αφορούσαν την "αναδρομική του ισχύ" σε προϋπάρχοντα αυτού κτίσματα (βλ. Μαρινόπουλος - Σκλαβενίτης, Ζηκογιάννης, παλιό νοικιασμένο δημαρχείο κα)

 ΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αντιμετωπίζεται ο μεγάλος εμπρησμός  στον Άγιο Αθανάσιο -  Φαρίντα χωρίς καταστροφικές συνέπειες.

Αυτό το "εδώ και σαράντα χρόνια" λοιπόν ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑΡΙΣΜΕΝΑ μπορεί κανείς να ισχυρισιστεί ότι είναι ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΕΝΑ ΑΔΙΚΟ για την ρεματιά για τις δεκαετίες 80 και 90 και δεν μπορεί να παραμείνει αναπάντητο ως αφήγημα, διότι ΑΔΙΚΕΙ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, που πρέπει να βασιστεί σε ΣΟΒΑΡΗ ανάγνωση των μέχρι σήμερα δεδομένων, για να βρούμε τι κρατάμε και τι πετάμε από το παρελθόν και την συσσωρευμένη εμπειρία.

 ΔΕΚΑΕΤΙΑ του 2000 - Στροφή στην δεξιά ατζέντα για ένα δάσος μέσα στην πόλη.
  • Απόπειρα γιγάντωσης του θεάτρου της ρεματιάς με έκδοση αδείας που θα άνοιγε δρόμους για άναρχη αναθεώρηση του ΠΔ.
  •  Κάμερες ασφαλείας και φωτισμός την πρώτη περίοδο.
  • Ιεράρχηση των θεμάτων  αποζημίωσεων των .... "ιδιοκτητών" (των κατσαπλιάδων με ιδιοκτησία των πρανών του ρέματος) την περίοδο Κουράση - όπως δήλωσε και το νομικό δεξί του χέρι .
(Σ.Σ. Μιλάω για  την δικηγόρο - αντιδήμαρχο που τον εκπροσώπησε ....στο debate του συλλόγου της ρεματιάς και που δια των χειρισμών και παραλείψεών της χάθηκε η ιδιοκτησία Ανδροβιτσανέα στο Πάτημα. Αυτό το γράφω, διότι η ΑΡΙΣΤΙΑ δεν καθορίζεται μόνο από το "μπλα μπλα για PAX ROMANA, MARE NOSTROUM κλπ" και την αξιολόγηση βαθμών και πτυχίων αλλά ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Και κανένας δεν μπορεί να είναι "άριστος" αν δια των παραλείψεών του χάνεται ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ. Κλείνω την παρένθεση) 

ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΣΥΜΕΩΝ - ΚΑΡΓΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - NOWDAYS που λένε και στα ΕΥΡΩΠΕΙΚΑ:

"ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ- Ν.Π. ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ" είναι η εξαγγελθίσσα πολιτική τους.

Ο Συμεών αναγκάστηκε να κάνει ο ίδιος την κρίσιμη διευκρίνιση, όταν τον πίεσα να παραδεχτεί δημόσια ότι αναφέρεται σε Νομικό Πρόσωπο ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ Δικαίου,  με ερώτησή μου στο προεκλογικό debate του συλλόγου προστασίας της ρεματιάς.

Φορείς - κάτοικοι - εθελοντές θα αναλάβουν το έργο της διαχείρισης και προστασίας του δάσους, σε μια απόπειρα να δικαιωθεί η θεωρητική προσέγγιση μιας - σε κάποιες περιπτώσεις που δεν υποκρύπτουν συμφέροντα -  ΠΟΛΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ για μια κοινωνία πολιτών, αγγελικά πλασμένη που παίρνει το μέλλον της στα χέρια της, χωρίς επιβολές και κατασταλτικούς μηχανισμούς.

 Έξω το κράτος. ¨Εξω το δημόσιο.

Γουστάρει και ο ΣΚΑΙ δηλαδή τέτοια. ΟΛΟΙΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ (να πληρώνεται εσείς για να κερδοσκοπούμε και να κάνουμε τα αφεντικά του ΟΛΟΙΜΑΖΙΔΙΣΜΟΥ εμείς.) 
"ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙZΟΜΕΝΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ" το λέμε εμείς που ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ τα πιστεύουμε αυτά, είναι στο DNA μας,  ακόμα και αν διαφωνούμε στο πώς, το πότε και το πού και τσακωνόμαστε μεταξύ μας, την ώρα που εκείνοι που δεν τα πιστεύουν καθόλου βρίσκουν στις διαφωνίες αλλά και στα αφηγήματά μας - ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΤΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΙΕΣ - τα σημεία που τους βολεύουν για να τα αναδεικνύουν εκείνοι και να τα εντάσσουν στην στρατηγική τους.

 Χρόοοονια πολλά μάγκες εξουσιαστές και διαχειριστές του κόλπου.

ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ για πάρτη τους,
ΝΠΙΔ για το δάσος στην ρεματιά, είπες Συμεών;;; σου λέει ο φιλελές;
 
"Καλό είναι αυτό. Μου κάνει προς ώρας.  Ανοίγει δρόμο."  ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ! 

Αν αυτό δεν είναι η ύπουλη αρχή των "μετριοπαθών" φιλελέδων για να φτάσεις στην πορεία στον Τζήμερο και το "ιδιωτικοποιήστε τα δάση", δεν ξέρω τι είναι και αν χρειάζεται περισσότερη τεκμηρίωση το επιχείρημά μου και αν υπάρχει καλύτερη τεκμηρίωση.

Εκτός βέβαια αν η τεκμηρίωση γίνεται με μια εικόνα.
Μια φωτογραφία.
Που για να την βγάλεις - πολλές φορές κινδυνεύεις - όπως κινδύνεψα σήμερα το πρωί να φάω μια γλάστρα στο κεφάλι  από .... θιγόμενο από τις φωτό που τράβαγα ΚΑΤΣΑΠΛΙΑ. 
Αυτό που θα επιχειρήσω στην επόμενη (μάλλον αυριανή για να μην γράφω όλη μέρα) ανάρτηση.
Α.Ν.