Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

ΝΤΑΒΙΑΣ: ΑΥΤΑ ΕΙΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ (από τα πρακτικά του ΔΣ)


ΝΤΑΒΙΑΣ: Όταν προεκλογικά είχαμε γέμισε "ανεξάρτητες"  δημοτικές παρατάξεις, εμείς δηλώσαμε αυτόνομοι και είπαμε ότι εμείς ανεξάρτητοι από την ιδεολογία μας και την πολιτική μας ταυτότητα δεν είμαστε. Ανεξάρτητοι από τα πιστεύω μας δεν είμαστε, είμαστε αυτονομημένοι σε σχέση με τα κόμματα της ευρύτερης παράταξης, τα οποία δεν θέλανε να έχουν διάλογο με τις απόψεις μας.

Το τεχνικό πρόγραμμα…

Από τις θέσεις κοινού: Δεν ακούγεσαι Άγγελε.

ΝΤΑΒΙΑΣ: Τι να κάνω τώρα; Το θέμα είναι ότι γράφονται στα πρακτικά. Μην χειροκροτήσετε ή μην κράξετε.

Λοιπόν, δηλώσαμε αυτόνομοι και είπαμε ότι θα κινούμαστε με βάση την γκλάβα μας. Με βάση την γκλάβα μας, η οποία όμως όρισε την κατεύθυνσή της.

Την όρισε νωρίς σε σχέση με τα μνημόνια και με όλο αυτό που βιώνει η χώρα. Ενταχθήκαμε στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο με ένταση την ώρα που θεωρήσαμε ότι δεν θέλουμε να εξοντώσουμε, δεν θέλουμε να πάμε σε διαδικασίες αλληλοεξοντωτικής σύγκρουσης με τους συμπολίτες μας που είχαν άλλη άποψη.

Δεν θα αποφύγω - γιατί δεν θα έχει κανένα νόημα να κάνω αυτό που τα μνημόνια ορίζουν, - να κόψω φετάκια το γενικό ζήτημα που συζητάμε σήμερα - ΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ και ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ, που είναι ένα θέμα.

Διάβασα προχθές ένα άρθρο του Γιάννη Τσούτσια που μου άρεσε πάρα πολύ, ο Γιάννης ο Τσούτσιας, για όσους δεν τον ξέρουν, (ελάχιστοι φαντάζομαι δεν θα τον ξέρουν εδώ), είναι ο επικεφαλής παράταξης στον διπλανό Δήμο, τα Βριλήσσια. χρόνια αυτοδιοικητικός.

Το άρθρο είχε τίτλο: «Πείτε μας το όνομά σας και τον δρόμο σας».

Όπου περιέγραφε, σε μια αντίστοιχη διαδικασία του δημοτικού συμβουλίου των Βριλησσίων για το κυκλοφοριακό, ότι ο καθένας πολίτης έπρεπε να τοποθετηθεί, αφού πρώτα δηλώσει σε ποιον δρόμο μένει, σαν να έπρεπε να μιλήσει μόνο για τον δρόμο του ή έξω από το σπίτι του.

Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα στην αυτοδιοίκηση, δεν ήταν ποτέ έτσι.

Άρα θα πάω σε μια ενιαία τοποθέτηση προϋπολογισμού- τεχνικό πρόγραμμα και θα τελειώνει, για να μην πάρουμε εκατό φορές τον λόγο.

Παρέμβαση από τον δημοτικό σύμβουλο Νίκο Πράσσο: "Εγώ όμως το έκανα αυτό και μου είπε η πρόεδρος να μην αναφέρομαι στον προϋπολογισμό"

ΝΤΑΒΙΑΣ (συνέχεια): Εγώ θα το κάνω, δεν σας κατήγγειλα εγώ που το κάνατε, δικαίωμά σας και εγώ έτσι νομίζω ότι θα το δω, γιατί και στο τεχνικό πρόγραμμα που θα καταλήξω, πραγματικά αυτό το ζήτημα για όλους εμάς ήταν, είναι και θα είναι πολιτικό. Πως είναι δυνατόν να μιλήσουμε για ένα - όποιο - έργο;

Είναι λοιπόν όλο αυτό το πράγμα που συζητάμε μνημονιακό όπως λένε οι αποχωρήσαντες σύμβουλοι της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ;

Είναι μνημονιακός ο προϋπολογισμός; Ασυζητητί. Μνημονιακός είναι. 
Όλοι οι δημοτικοί προϋπολογισμοί από το 2010 μνημονιακοί ειναι.

Είναι μνημονιακός γιατί όλη η αυτοδιοίκηση, όχι όμως ειδικά ο Δήμος Χαλανδρίου, είναι υποχρεωμένη να συντάξει έναν προϋπολογισμό βασισμένο σε κάποιες πάρα πολύ ασφυκτικές οδηγίες, οι οποίες πέφτουν σαν ντιρεκτίβα από το Παρατηρητήριο το οποίο, - ποιο Παρατηρητήριο τώρα - υποτίθεται ότι είναι στο Υπουργείο Εσωτερικών, όλοι ξέρουμε τι παίζεται από πίσω, υπάρχει η Επιτροπεία της χώρας και του Υπουργείου Εσωτερικών και της Αυτοδιοίκησης και λέει ότι για να έχετε προϋπολογισμό θα ακολουθήσετε αυτούς εδώ ακριβώς τους κανόνες.

Κάθε συζήτηση στην αυτοδιοίκηση περί διεκδικητικότητας των προϋπολογισμών έχει τελειώσει από το 2010. Για να τελειώσουμε με την παραμύθα, να φεύγουν οι παραμύθες από την μέση δηλαδή.

Για να είναι διεκδικητικός ένας προϋπολογισμός - όταν τους κάναμε παλαιότερα και λέγαμε ότι είναι, δεν είναι και γινόταν αυτή η συζήτηση περί διεκδικητικών προϋπολογισμών, ήταν ότι εγγράφαμε έργα και "διεκδικητικούς" κωδικούς, έτσι το κάναμε, έτσι ήταν οι διεκδικητικοί προϋπολογισμοί δηλαδή: Γρ'αφαμε τα έργα και τα ποσά τα οποία σχεδιάζαμε να διεκδικούσαμε.

Λέγαμε ότι θέλουμε να φτιάξουμε γκαράζ.
Πόσο κάνει το γκαράζ;
Ένα εκατομμύριο ευρώ.
Γράψε το. 

Αυτό είχε το καλό ότι φτιάχναμε διεκδικητικούς προϋπολογισμούς και είχε το κακό ότι φτιάχναμε κάτι προϋπολογισμούς οι οποίοι είχαν πλασματικότητα 580%. Γιατί το να γράφεις έργα είναι τσάμπα, για να είσαι διεκδικητικός και τελικά να μην τα εκτελείς ποτέ.

Ένα από τα καλά δηλαδή που έχει γίνει από το νέο καθεστώς είναι ότι έχουν μειωθεί οι πλασματικότητες των προϋπολογισμών σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, για να μην λέμε μόνο τα αρνητικά, να βλέπουμε τι γίνεται και μιλάμε σε πιο ρεαλιστική βάση.

Ο μνημονιακός λοιπόν αυτός προϋπολογισμός, δεν αφήνει μεγάλες δυνατότητες διαχείρισης που θα αποφασίζονται εδώ σε αυτό το επίπεδο, το δικό μας, για να πάμε σε αυτό το επίπεδο και να συζητήσουμε τι προτείνατε εσείς της διοίκησης, τι αντιπροτείνουμε εμείς.

Άρα τι σοβαρή κουβέντα θα κάνουμε, είναι ένα κλειστό πράγμα ο ετήσιος προϋπολογισμός, καθορισμένο από την ντιρεκτίβα του παρατηρητηρίου.

Τι δεν είναι κλειστό και δεν έχετε κάνει συνάδελφοι της διοίκησης; Δεν είναι κλειστό να υπάρχει ένα συμπεφωνημένο ευρύτερα σχέδιο στρατηγικών στόχων για την πόλη.

Και λέω "συμπεφωνημένο ευρύτερα" γιατί δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να γίνει ομόφωνα, όπως κάναμε παλιά.

Γιατί πλέον υπάρχουν οξυμένες οι πολιτικές αντιθέσεις στην κοινωνία, οι ιδεολογικοί διαχωρισμοί, οι ταξικοί διαχωρισμοί, άρα πολλές φορές και οι ομοφωνίες είναι δύσκολες πια, παλαιότερα ήταν πιο εύκολες, ήταν παχιές οι αγελάδες, υπάρχουν ζητήματα δηλαδή που χωρίζουν, είναι βασισμένα σε απόψεις, είμαστε φορείς απόψεων.

Δεν μπορούμε λοιπόν να κάνουμε μια κουβέντα που θα έχει ουσία, θα είναι ουσιαστική, δεν θα είναι θεατρική, δεν θα είναι Θέατρο Σκιών ή δεν ξέρω εγώ τι, εάν ανοίξουμε μια κουβέντα που να λέει πως αλλιώς θα θέλαμε έναν προϋπολογισμό σήμερα. Ή μάλλον για να πούμε ότι θα θέλαμε να ξανά αποκτήσει η αυτοδιοίκηση το δικαίωμα να φτιάχνει τον προϋπολογισμό της.

Έχοντας μάθει από λάθη του παρελθόντος - δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξαναγυρίσουμε σε ό,τι κάναμε παλαιά και σε πλασματικότητες 80, 90%, γιατί τα έχουμε ζήσει και αυτά.

Να γίνουμε πιο σοβαροί, αλλά να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο συζήτησης που θα ξεκινάει από τι;

Πρώτον, την πόλη.
Την πόλη που δεν θα θυμόμαστε τώρα κάθε φορά στην ετήσια συζήτηση για τον προϋπολογισμό, όλες τις ελλείψεις της και όλα όσα θα μπορούσαμε να πούμε και να δούμε προσχηματικά, γιατί λείπει ένας κωδικός τάδε από τον προϋπολογισμό και άμα τον βάλουμε τελείωσε το θέμα, έχουμε κάνει καλά την δουλειά μας.

Η καταγραφή των αναγκών της πόλης και μια στρατηγική για την πόλη, ένα επιχειρησιακό σχέδιο, δηλαδή που θα το συζήταγε το Χαλάνδρι, αυτό ίσως θα πρέπει να γίνει αντικειμένο τεράστιας διαβούλευσης και συμμετοχικών διαδικασιών σαν και αυτές που περιγράφατε προεκλογικά ως "συμμετοχικό προϋπολογισμό" - και ευτυχώς δεν τις κάνατε για όλα τα θέματα, γιατί θα έρθω σε αυτό.

Διαδικασίες με φορείς, για ένα σχέδιο, το οποίο μπορεί να ξεπερνάει - σίγουρα ξεπερνάει τον επόμενο ένα χρόνο, ενδεχομένως να ξεπερνάει και τα όρια μιας πενταετίας που το επιχειρησιακό σχέδιο του Δήμου, που δεν έχουμε ακόμα εγκεκριμένο υπό το νέο πολιτικό καθεστώς, σε αυτή την αίθουσα και πρέπει να το αποκτήσουμε, έναν μπούσουλα, έναν χάρτη για το πώς θα είναι η πόλη.
Εάν τον είχες αυτόν τον χάρτη λοιπόν, μπορείς να σχεδιάσεις μεσοπρόθεσμα τι παρεμβάσεις θα κάνεις για να τον πλησιάσεις και τι θα σχεδιάσεις βραχυπρόθεσμα, στον επόμενο χρόνο, στο επόμενο οικονομικό έτος.
Θα το βάλεις στο τεχνικό πρόγραμμα το έργο, με βάση το πού και πώς μπορεί εκεί να το χωρέσεις, μέσα στις διαδικασίες - ακόμα και αυτές του Παρατηρητηρίου - γιατί θα μιλάς για ένα ρεαλιστικό πράγμα που θα λέει ότι θέλω να κάνω αυτά τα δέκα πράγματα.

Και τα επόμενα πέντε χρόνια θα κάνω τα πέντε και φέτος θα κάνω το ένα από τα πέντε.

Είναι καθαρό αυτό.

Έτσι έχεις φτιάξει λοιπόν ένα τεχνικό πρόγραμμα που είναι ενταγμένο μέσα σε μια στρατηγική, που δεν την έχετε ή από όσα λέτε εσείς την έχετε αλλά μεταξύ σας. Και αυτό εμάς μας αφήνει αδιάφορους εάν την έχετε μεταξύ σας, γιατί δεν έχουμε συμμετάσχει στην διαμόρφωσή της.

Και αυτό δεν μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, όχι επειδή πήρατε μόνο 17,5% και 40 να είχατε πάρει, πάλι δεν θα μπορούσατε να το κάνετε μόνοι σας.

Στρατηγική για την πόλη είναι ζήτημα ευρύτερου διαλόγου. Δεν είναι το ζήτημα του συμμετοχικού προϋπολογισμού, κατά την γνώμη μου, το εάν θα δ'ωσουμε 150.000 στον Συνοικισμό για να κοροϊδέψουμε την κοινωνία ότι αποφάσισε. 

Αυτό είναι θέμα συμμετοχικών, αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών, αυτό που θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει από έξω, από τις γειτονιές, από τους φορείς, με όλες τις συλλογικότητες, να υπάρχει ο μπούσουλας και να πηγαίνουμε μετά βήμα –βήμα να το υλοποιούμε και να μην τσακωνόμαστε κιόλας δηλαδή και να λέει η Λούλα κάθε φορά ότι ξέρετε κάτι, "υποβαθμίσατε το θέμα της ασφάλειας και τα αντιπλημμυρικά φέτος".

Να κάνουμε μια πολιτική κουβέντα και εσείς της διοίκησης να προφασίζεστε  ότι δεν πρέπει να γίνει γιατί .... δεν θα γίνουν τα αντιπλημμυρικά εάν δεν ψηφιστεί το τεχνικό πρόγραμμα.

Ποια αντιπλημμυρικά; Πόσο καλύπτουν; Ποιανού αρμοδιότητα είναι;
Τι θα γίνει με την ρεματιά που είναι ο κύριος αγωγός ομβρίων της πόλης; Να μην θυμίσω τις συζητήσεις που γίνανε προεκλογικά, που ήταν πολύ ενδιαφέρουσες για το εάν θέλουμε ή δεν θέλουμε τελικά τον προβλεπόμενο από το ΠΔ διαδημοτικό φορέα.

Θα έλεγα σχολιάζοντας λίγο - με καλή πρόθεση - την τοποθέτηση του Ανδρεόπουλου που σας κατηγόρησε για μη τήρηση προεκλογικών σας εξαγγελιώ , ότι ευτυχώς που δεν υλοποιήσατε αυτά που λέγατε. Ευτυχώς που μπαίνοντας μέσα στον Δήμο και βλέποντας μια άλλη πραγματικότητα που δεν την φαντάζεται όποιος δεν έχει διοικήσει, αρχίσατε να αναδιπλωνόσαστε. Δεν είναι κακό πάντα να κάνεις κωλοτούμπες. Κακό είναι να μένεις κολλημένος σε πράγματα που βλέπεις ότι πρέπει να τα αναθεωρήσεις και να μην τα αναθεωρείς.

Γιατί αλήθεια, εγώ θα σας ρωτήσω συνάδελφοι και σύντροφοι, αν θα επιμένατε σήμερα να ξαναδώσετε άλλες εκατό χιλιάδες και στην Τούφα για να κάνετε το ίδιο που κάνατε στον Συνοικισμό; Δεν το κάνετε!

Δεν είναι αυτό συμμετοχική διαδικασία. Δεν είναι αυτό. Άλλο είναι. 

Είναι πολύ πιο βαθύ και πολύ πιο μεγάλο όλο αυτό το πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας και που πρέπει να βρούμε, το ψηλαφίζουμε σε τέτοιες συζητήσεις αλλά δεν το βάζουμε κάτω να το υλοποιήσουμε. Αλλά αυτό είναι στρατηγική.

Θεωρώ, δεν ξέρω αν σας καλωσορίσει συνάδελφοι αποχωρήσαντες από την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η παράταξη του Στάθη στην, πώς το λένε, όπως κάποιοι είπαν, στην Συμμαχία.
Το πρόβλημα της πόλης λοιπόν παραμένει η ΦΛΥΑ; Το Νομικό Πρόσωπο;
Την ίδια ώρα όμως, κατά μια παράλογη ....λογική, την ώρα που ζητάμε να καταργηθεί και το τελευταίο νομικό πρόσωπο που είναι ζωντανό, την ίδια ώρα όμως ζητάμε διευρυμένη συμμετοχή των παρατάξεων από την διοίκηση.

Την ίδια ώρα μιλάμε περί ενίσχυση της διαπαραταξιακότητας στις επιτροπές.
Την ίδια ώρα που ξέρουμε ότι είχαμε πέντε νομικά πρόσωπα ακόμα, (απευθυνόμενος προς τον Γ. Λαδόπουλο) "καλά θυμάμαι Γιάννη;" , μαζί με την ΔΕΠΑΧ, πέντε δεν ήταν σύνολο και τα καταργήσαμε;

Και ήταν ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ και ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ διαπαραταξιακότητα στην διοίκηση και μάλιστα σε όργανα με ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ προϋπολογισμό.

Ερχόμαστε τώρα και βλέπουμε ότι δεν δουλεύει το μοντέλο που φτιάξαμε με την κατάργηση των νομικών προσώπων. Γιατί δεν δουλεύει το μοντέλο; Διότι το μοντέλο έχει γίνει εντελώς μονοπαραταξιακό και κλειστό. Και η συζήτηση που κάνουμε είναι και λέει κυρίως ο Θωμάς, ότι "εσείς της διοίκησης δεσμευτείτε ότι θα λειτουργήσετε διαπαραταξιακά".

Και ΝΑΙ, πρέπει να δεσμευτείτε ότι θα πάτε σε αυτή την κατεύθυνση
Και ναι, πρέπει να μπούμε σε μια άλλη διαδικασία που έχει να κάνει ΟΜΩΣ πάλι με τον "μνημονιακό" προϋπολογισμό και τους περιορισμούς του, λοιπόν ισχυρίζομαι εγώ, γιατί δεν έχουν σε όλα άδικο και οι άλλοι - ο Γερολυμάτος εν προκειμένω - που λέει πως δεν συνεδριάζουν οι επιτροπές και δεν μαζεύονται οι επιτροπές σήμερα.

Ξέρετε, η υποβάθμιση του ρόλου του αιρετού που συμμετείχε σε αυτά τα μικρά όργανα, είναι και αυτό μια μνημονιακή επιταγή.

Μια χαρά θέλουν οι "επίτροποι" να μειωθεί ο τρόπος και το ποσοστό που η κοινωνία παρεμβαίνει μέσα στην γραφειοκρατία που εκείνοι ελέγχουν.


Και η παρέμβαση της κοινωνίας στις δημοκρατίες ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑ ΑΙΡΕΤΩΝ, έτσι; 
Μην το ξεχνάμε.

Και αυτό μνημονιακή επιταγή ήταν και αρχίσανε να κόβονται διευκολύνσεις στους αιρετούς για να κάνουν την δουλειά τους. 
"ΠΡΟΝΟΜΙΑ" σου λέει.

Το προνόμιο οι επιτροπές να συνεδριάζουν ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΡΟΥΣ, ας πούμε, για να μπορούν να συμμετέχουν. Μειώθηκε το λειτουργικό κόστος. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΜΩΣ.

Αυτή η  μνημονικακή επιταγή υλοποιήθηκε με πάρα πολύ χαρά και πιο πολύ λαϊκισμό από την προηγούμενη διοίκηση, επί της προηγούμενης μνημονιακής κυβέρνησης

Και να που βρεθήκαμε.

Να συζητάμε σήμερα ξανά τα αυτονόητα.

Χρειάζονται Διαπαραταξιακές Επιτροπές;

Χρειάζεται ο υπάλληλος να μπορεί να πάρει υπερωρία για να συνεδρίαση η Επιτροπή η τάδε το απόγευμα και να μην γίνεται όλος αυτός ο χαβάς που να λένε στον αιρετό ότι ξέρεις κάτι; 
Για να συμμετέχεις στην Οικονομική Επιτροπή θα πρέπει να αφήσεις την δουλειά σου το πρωί, γιατί ο υπάλληλος δεν μπορεί να πάρει υπερωρία το απόγευμα, δεν το επιτρέπει το μνημόνιο, για να έρθει να κάνει τον πρακτικογράφο. 

Τι αυτά, δεν είναι μνημονιακή αλλοίωση της δημοκρατίας;
ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
Αυτά θα συζητηθούν μεθαύριο στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ όμως.

Και λέει ο Γερολυμάτος στην αντιπολίτευση ότι "εσείς φταίτε που κάναμε κλειστό το σύστημα εξουσίας, γιατί δεν αφήνετε τις δουλειές σας να έρθετε στη συνεδριαση της Οικονομικής ή της Ποιότητας ζωής".

Με συγχωρείτε πάρα πολύ τι θα τρώει το σκυλί; Πέτρες; 
Θα πρέπει να δουλεύουμε κιόλας. 
Ή μήπως πρέπει να ασχολούνται με τα κοινά μόνο ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ και ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ που δεν έχουν τέτοια προβλήματα;

ΟΠΑ! Αλλά αυτό το "κόλπο" δεν πρέπει να γίνει αποδεκτό από την ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Αυτά όλα λοιπόν είναι ένα χάος που έχει δημιουργηθεί επειδή η αυτοδιοίκηση έχασε τι; Τον όποιο βαθμό αυτονομίας είχε. Το τεχνικό πρόγραμμα λοιπόν και η εκτέλεση του έργου και όλο αυτό που συζητάμε είναι ένα πολιτικό ζήτημα, ένα πολιτικό ζήτημα που μόνο πολιτικά μπορεί να αντιμετωπιστεί και ενόψει του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ έχουν μπει τα ζητήματα, όλοι φαντάζομαι θα συμμετείχαμε στα ερωτηματολόγια και είδαμε ποια ζητήματα θα απασχολήσουν μεθαύριο το Συνέδριο της ΚΕΔΕ.

Ελπίζοντας λοιπόν ότι όλοι μπορούμε να γινόμαστε σοφότεροι από αυτές τις διαδικασίες, το κεντρικό ζήτημα που θα συζητηθεί στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ ποιο είναι; 
Αυτό που απασχολεί αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο, στην πραγματικότητα, αυτή την στιγμή: 
Η απλή αναλογική.

Και ο νέος τρόπος λειτουργίας της αυτοδιοίκησης κάτω από ένα άλλο εκλογικό σύστημα, από αυτό που ζούμε.
Αυτό είνια που για κάποιους πρέπει να εξοβελιστεί από το προσκήνιο, ως μια διαδικασία η οποία οδηγεί σε αδιέξοδα το .... "έργο των δήμων".

"Να όπως στο Χαλάνδρι, που δεν περνάει ο προϋπολογισμός" θα πούνε.
Τρίχες εάν εμείς δείξουμε μια συνείδηση και μια κουλτούρα συναινέσεων και συνεργασιών και ευθυνών σήμερα.

Αλλιώς θα γίνει ο Δήμος Χαλανδρίου το ‘παραδείγματος χάρη’ των συντηρητικών στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ.

"ΝΑ! Μακριά από αυτό το μοντέλο. 
Δημαρχοκεντρικό, συγκεντρωτικό, μονοπαραταξιακό, όσο να είναι.
 Αλλά μην τυχόν αγγίξετε αυτή την κατάσταση με αλλαγή εκλογικού νόμου γιατί δεν θα δουλεύουν οι δήμοι"

Αγαπητοί συνάδελφοι που διαφοροποιηθήκατε από την πλειοψηφία για τα πολλά ξέρετε ότι έχουμε κοινές θέσεις, σήμερα έχετε μια πολύ μεγάλη ευθύνη. Πρώτοι εσείς. 
Έχετε την ευθύνη την πολιτική, διότι έχετε υποχρέωση εσείς με βάση το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο που θέλουμε, υποτίθεται, να καταργήσουμε, είχατε την υποχρέωση να περάσει το τεχνικό πρόγραμμα και ο προϋπολογισμός. 
Είστε σύμβουλοι τη πλειοψηφίας.

Διαφοροποιηθήκατε πολιτικά, καλά κάνατε, δικαίωμά σας, στο παρελθόν το έχω κάνει και εγώ στην παράταξή μου, στην παράταξη Παττακού δυο χρόνια πριν και τότε κινδύνευσε ο Δήμος να μην έχει προϋπολογισμό. 
Δεν το κάναμε. Δ
εν το κάναμε.
 Είπαμε διαφοροποιούμαστε για αυτά που διαφοροποιούμαστε, ο Δήμος θα έχει προϋπολογισμό, εσείς οι υπόλοιποι συνεχίστε.

Διαδικασία να πέσει η διοίκηση δεν υπάρχει. Να αντικατασταθεί. 

Γιατί πραγματικά δεν θα καταρρεύσει το σύμπαν στον δήμο χωρίς προϋπολογισμό, μέχρι τον Μάρτιο, όπως λέτε.

Ξέρετε εμείς θα μιλάμε, μπορούμε να μιλάμε μέχρι τον Μάρτιο για όλο αυτό το πράγμα και να συνεδριάσουμε 28 φορές.

Το θέμα του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ όμως είναι μεθαύριο.
Είναι μεθαύριο, δεν είναι τον Μάρτιο.

Και κατά την γνώμη μου η πολιτική απόφαση για την Αριστερά όμως, και λυπάμαι που χρησιμοποιώ τον όρο, γιατί εγώ τον σέβομαι και δεν τον πολυχρησιμοποιώ, είναι αυτή. 
Είναι αυτό που θα γίνει μεθαύριο με παραδείγματος χάρη, τον Δήμο Χαλανδρίου.
Με αυτή την έννοια λοιπόν σήμερα, όλοι πρέπει να σταθούν με βάση αυτά και να συνεχίσουμε και την κριτική μας στο μνημόνιο αλλά να βρούμε και τα σημεία που θα το κτυπήσουμε, που θα κτυπήσουμε τις επιπτώσεις του. 
Ποιες είναι; 
Ποια είναι εκείνα τα σημεία που θα πάμε λίγο πιο μπροστά;
Λίγο λέω, δεν θα το καταργήσουμε, αυτό είναι σίγουρο.
Ούτε θα το σκίσουμε με ένα άρθρο. 
Που θα πάμε λίγο πιο μπροστά τα πράγματα που μας αφορούν και επηρρεάζουμε εμείς

Κατά την γνώμη μου είναι καθαρό που θα πάμε.
Το ζήτημα της απλής αναλογικής και μιας άλλης διαδικασίας, εγώ τα λέω, - παρέμβαση Πράσσου - το ξέρω ότι είστε εναντίον παιδιά, δεν είναι κακό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πράσσο αφήστε τον κ. Νταβία να κλείσει την τοποθέτησή του.

ΝΤΑΒΙΑΣ: 
Μου επιτρέπεις να σου απαντήσω; Εγώ δεν φοβάμαι τον διάλογο. 
Κοίταξε να δεις, το ζήτημα με την απλή αναλογική είναι θέμα εδρών. Τον Δήμαρχο τον διαλέγει ο λαός. Και όλα αυτά που θα μπορούσα να του καταμαρτυρήσω και εγώ σε προσωπικό επίπεδο και το έχω κάνει πολύ πριν από εσάς, είναι ένα ζήτημα το οποίο θα τεθεί στις εκλογές. Θα κριθεί ο Ρούσσος. Θα κριθείτε και εσείς , εγώ μάλλον δεν θα κριθώ ξανά, αλλά ο Ρούσσος θα κριθεί.

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ:
Στην απλή αναλογική ο Δήμαρχος…

ΝΤΑΒΙΑΣ: Καλά εντάξει τώρα. Εντάξει, εντάξει. Ωραία. Μισό λεπτό. Θα δούμε το νομοσχέδιο όταν έρθει. Δεν θα μπω τώρα σε συζήτηση περί του είδους της απλής αναλογικής, το είδος του αναλογικότερου συστήματος. δεν θα μπούμε εμείς τώρα σε τέτοια διαδικασία. Και το πώς θα εκλεγεί ο Δήμαρχος με τον καινούργιο νόμο, που δεν ξέορυμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:Συνάδελφοι να ολοκληρώσει την τοποθέτησή του ο κ. Νταβίας;

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: (Ομιλία εκτός μικροφώνου)
ΝΤΑΒΙΑΣ: Προφανώς δεν θα το λύσουμε τώρα, θέλει άλλη κουλτούρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ συνάδελφοι.

ΝΤΑΒΙΑΣ: Ακριβώς. Το πρόβλημα λοιπόν δεν ακουμπάει σε κανένα πρόσωπο, σε κανένα πρόσωπο. Με αυτή την κουλτούρα   είναι το πρόβλημα.

ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ:(Ομιλία εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:Συνάδελφοι και κύριε Νταβία.
ΝΤΑΒΙΑΣ: Κανένα πρόσωπο δεν έχει την κουλτούρα και κανένας μας δεν έχει την κουλτούρα γιατί δεν έχουμε εκπαιδευτεί να λειτουργούμε με αυτή την κουλτούρα.
Οι τομές δεν γίνονται με δεδομένα.
Ωραία, το ξέρουμε, έχουμε διαφορές απόψεων, είναι σαφές αυτό, γι΄ αυτό είπα ότι δεν μπορούμε να είμαστε πάντα όλοι μαζί.
Απευθύνομαι λοιπόν σε εκείνους που νομίζω ότι πρέπει να είμαστε μαζί σε αυτές τις διαδικασίες και γιατί το ζήτημα ναι, μπορεί και να βρεθούμε τελικά να έχουμε ψηφίσει μαζί ... "τα έργα".
Δεν θα έχουμε ψηφίσει μαζί ... "τα έργα", άλλα θα έχουμε ψηφίσει μαζί για τους δικούς του λόγους ο καθένας.
Με αυτά λοιπόν εγώ περιμένω να ακούσω από εσάς συνάδελφοι που αποχωρήσατε από την πλειοψηφία, εάν σήμερα η αντιπολίτευση πρέπει να έχει την ευθύνη για να διαμορφώσει την πλειοψηφία έγκρισης του προϋπολογισμού.

΄Ή έχει ευθύνη την ευθύνη να βάζει ΤΕΤΟΙΑ θέματα, σαν αυτά που βάζουμε εμείς.

Εγώ προς το παρόν θα μείνω εδώ, δεν θα δηλώσω τι θα κάνω στην ψηφοφορία και πραγματικά θα ήθελα να ακούσω εάν υπάρχει αντίλογος επί αυτών.

Η Μακεδονία θα μας σώσει …



Άρθρο Γνώμης του Ευάγ. Αθανασιάδη(*)

Βρισκόμαστε σε μία περίοδο, που θα διαπραγματευθούμε για το όνομα της ΠΓΔΜ.

Το θέμα είναι σημαντικό. Είναι σημαντικό για το μέλλον.

Θα είναι απαρχή επερχομένων εξελίξεων, γεγονότων και συνεπειών.

Μα περισσότερο είναι ένα καντάριασμα, της ψυχής του σημερινού Ελληνικού Λαού. Ζούμε σε συνθήκες υποτέλειας. Απώλειας της Εθνικής Κυριαρχίας. Μήπως είναι μια Κατοχική Κυβέρνηση? Μήπως μοιάζει με την Κυβέρνηση «Τσολάκογλου»? Και αυτή και οι προηγούμενες ?

Μια κατοχή χωρίς στρατεύματα, «Υβριδική κατοχή».

Αποτελέσματα πολέμου, χωρίς πόλεμο, «Υβριδικός Πόλεμος».

Εάν τους κυβερνώντες τους καθυπέταξαν.

Εάν τον πολιτικό κόσμο τον καθυπέταξαν.

Τώρα κάνουν δοκιμή, εάν καθυπέταξαν και το φρόνημα του Λαού και την ψυχή μας.
Εάν καθυπέταξαν την Αδούλωτη Ελληνική Ψυχή. Την καθυπέταξαν άραγε;

Ας κάνουμε μια Ιστορική αναδρομή.

Αναδρομή στην Νεότερη Ιστορία.
Ας θυμηθούμε, ακροθιγώς, κάποια ιστορικά γεγονότα.

Το 1897 είχαμε τον ατυχή πόλεμο, με την Τουρκία. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει η απαρχή στρατιωτικών προετοιμασιών και Εθνικής προπαρασκευής και να ακολουθήσουν οι επικοί Βαλκανικοί Πόλεμοι, που διπλασίασαν την Ελλάδα.

Το 1908, σκοτώνεται στην κατεχομένη Μακεδονία, ο Παύλος Μελάς. Ο θάνατός του απετέλεσε την αφορμή, να συνεγερθεί όλη η Ελληνική Κοινωνία, να συμπαρασύρει τους Κυβερνώντες, να ανδρωθεί ο Μακεδονικός Αγώνας.

Πρόσφατη Ιστορία
Το 1974, καταλαμβάνεται η μισή Κύπρος, άλλος ένας ατυχής πόλεμος. Δεν μας άγγιξε. Δεν μας συνέγειρε. Ασχοληθήκαμε με άλλα.

Το 1996, για το πανέμορφο Αιγαίο, χάνουν την ζωή τους τρία Παλληκάρια. Ο Βλαχάκος, ο Καραθανάσης και ο Γιαλοψός,. Ο Παναγιώτης, ο Ιωάννης και ο Έκτορας.

Τεχνικά, η πτήση ήταν αδύνατος. Κανείς δεν θα τους έλεγε τίποτε, εάν δεν εκτελέσουν αυτή την αποστολή. Και υπήρχαν απαντήσεις, για να βλέπουν κατάματα τους κατωτέρους τους, τους ομοιοβάθμους τους, τους ανωτέρους τους, όλη την Πολιτική Ηγεσία. Και με σειρά αξίας-προτεραιότητας όπως αναγράφηκαν. Κάποιες φορές οι αξιακές έννοιες αντιστρέφονται.

Είχαν 1001 λόγους, για να εξηγήσουν στους γιούς τους, γιατί ΔΕΝ πέταξαν.

Είναι μερικές, σπάνιες φορές, που το μόνο που έχει νόημα, είναι, τι θα πεις στον γιό σου.

Αυτοί προτίμησαν, και ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν, να πετάξουν «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Να πετάξουν στα ουράνια. Στα ουράνια του Αιγαίου.

Ο Παύλος Μελάς συνέγειρε την κοινωνία του 1908. Οι τρείς ήρωες του Αιγαίου δεν ήταν αρκετοί να συνεγείρουν την σημερινή κοινωνία.

Πόσους άλλους ήρωες, χρειαζόμαστε, σήμερα;

Και τώρα σήμερα.
«Εάν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει».

Θα μας σώσει από τον λήθαργο, που μας κατατρώει. Από την σιχασιά μας. Την βαρεμάρα μας.

Θα δώσουμε έναν λόγο στους κυβερνώντες να πολεμήσουν.

Θα δώσουμε έναν λόγο στους ξένους να σκεφτούν και να συλλογισθούν.

Θα δώσουμε ένα λόγο στα παιδιά μας να ζωντανέψουν.

Να θυμηθούμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, που πάμε, που θέλουμε να πάμε.

Ένα αναβάπτισμα στο παρελθόν για να βρούμε την ρότα μας για το μέλλον.

Πρόσφατα ιστορικά γεγονότα επιβολής
Στο Ιράκ, μια σκληροτράχηλη φυλή, χρειάστηκαν 30 ημέρες για να κάμψουν ολοσχερώς το φρόνημα του Λαού.

Στην Γιουγκοσλαβία, ένα ορθόδοξο κράτος, χρειάστηκαν τρείς μήνες για να τους εξαναγκάσουν σε συνθηκολόγηση.

Στην Ελλάδα, δοκιμάζουν επτά χρόνια, την παραίτηση μας. Αν παραιτηθούμε τώρα, το τι θα ακολουθήσει, δεν χρειάζεται να περιγραφεί. Όλοι το αντιλαμβανόμαστε πεντακάθαρα.

Εάν δεν ξυπνήσουμε τώρα, χάνονται τα πάντα.

Η στιγμή της απόφασης είναι τώρα. Προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα.

Μήνυμα ηχηρό προς τα μέσα και προς τα έξω.

Θα λογοδοτήσουμε στους αγέννητους, στους νεκρούς.

Ό,τι υγιές έχει μείνει, πρέπει να δραστηριοποιηθεί τώρα.

Εμπρός! Ό,τι ικμάδα υπάρχει στον καθένα.

Οι νέοι με την ζωντάνια, την ορμή και τον ενθουσιασμό της νιότης.

Οι μεσήλικες με την γνώση και την εμπειρία χειρισμών.

Οι μεγαλύτεροι με την πείρα, και την καθοδήγηση.

Όλα τα επαγγέλματα, όλα τα μορφωτικά επίπεδα, όλες οι οικονομικές διαβαθμίσεις.

Δεν υπάρχει άνεση για απόντες. Όλοι στρατιώτες της Μακεδονίας.

«η εποχή των Ταγών»
«στώμεν καλώς»
«οι καιροί ου μενετοί»

Όχι δεν καθυπέταξαν το φρόνημα μας και δεν καθυπέταξαν τις ψυχές μας.

«εάν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει»

«όσοι ζωντανοί»

(*) Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.

Γ. ΘΩΜΑΣ: ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2018


Καλη χρονια με υγεια και ελπίδα, πίστη και αγώνα για ένα συλλογικό, οικογενειακό και
ατομικό καλύτερο αύριο.