Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟ, ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ "ΝΟΜΙΜΑ" ΚΑΙ "ΠΑΡΑΝΟΜΑ" ΜΕΣΑ ΕΝΗΜEΡΩΣΗΣ





Καταλάβατε ή να κάνουμε και κακά μας;;;;

Τούρκοι Χάκαραν το web site της Περιφέρειας Αττικής...


Τούρκοι Χάκαραν (για πόση ώρα;) το web site της Περιφέρειας Αττικής...

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΑΣ ΧΑΛΑΝΔΡΑΙΑΣ ΣΤΗΝ BILD.


Προς "fjwagner@bild.de

GRIECHENLAND

Sehr geehrter Herr Wagner,

ich darf mich vorab vorstellen: Ich heisse Sofia Kogketsidi, bin 46 Jahre alt und Griechin.


In der Zeit von 1989 bis 2004 habe ich in Deutschland gelebt und gearbeitet.


Nach solange Zeit, fuehle ich mich halb Griechin, halb Deutsche.


Ich akzeptiere keine dumme Witze ueber die Deutschen, weil ich am besten weiss, wie Ihr Volk wirklich ist:: nicht arrogant, kalt, unhoefflich, aber nett, warmherzig.

Das gleiche ABER fuehle ich, wenn jemand schlecht ueber die Griechen spricht

Ich lese jeden Tag Ihre Zeitung und glauben Sie mir: solche Kritik haben wir wirklich nicht verdient.

Wir sind nicht faul, wir haben Ihr Geld nicht geklaut und sicher sind wir nicht stolz ueber die ganze Situation.

Die negativen Schlagzeilen haben nur eins bewirkt: dass Ihr Landsleute Griechenland vermeiden, unser Tourismus stirbt ab und noch mehr Geschaefte machen dicht.

Warum mischen Sie nicht sich under normale Menschen, under Statsbeamten, die wirklich nicht viel verdient haben (1400euro nach 16 Jahren Arbeit) und jetzt 800 euro im Monat verdienen?

Wissen Sie, wie viele Leute haben ihre Geschaefte und Haeuser verloren?

Wissen Sie, dass Kinder gibt, die waehrend des Unterrichts umfallen, weil sie Hunger haben? Ihre Eltern sind arbeitslos und Griechenland ist echt keine Sozialland, wie Deutschland.

Tue Sie uns das bitte nicht mehr an, wir leiden genug, wir arbeiten hart und das schlimmste ist:
die Zukunft fuer UNS und unsere Kinder ist unsicher.

Gibt es wirklich nichts, was Sie an Griechenland bewundern? Ist alles wirklich so schlimm?

Wir brauchen Luft zum atmen, wir brauchen Investitionen um nach oben zu kommen, wir brauchen Freunde.

Es gibt noch so vieles, was ich Ihnen sagen will, will ich aber nicht jammern, es ist halt so, eine Situation, die ich nicht ausgesucht habe, aber mittendrin stehe.

Ein schoenes Wochenende wuensche ich Ihnen


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

ΕΛΛΑΣ

Κατ΄αρχήν θα μου επιτρέψετε να συστηθώ: ονομάζομαι Σοφία Κογκετσίδη, είμαι 46 ετών και Ελληνίδα.

Το διάστημα 1989 έως 2004 ζούσα και εργαζόμουν στην Γερμανία.

Μετά από ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα αισθάνομαι μισή γερμανίδα, μισή ελληνίδα.

Δεν δέχομαι κανένα "ηλίθιο" αστείο για τους γερμανούς, γιατί εγώ καλύτερα ξέρω πως είναι ο λαός σας: όχι αλλαζονικοί, ψυχροί, άγενείς, αλλά συμπαθητικοί, ζεστοί.

Το ίδιο ΟΜΩΣ αισθάνομαι όταν κάποιος μιλάει άσχημα για τους Έλληνες.

Διαβάζω κάθε ημέρα την εφημερίδα σας και πιστέψτε με: δεν αξίζουμε τέτοια κριτική.

Δεν είμαστε τεμπέληδες, δεν έχουμε κλέψει τα λεφτά σας και σίγουρα δεν είμαστε περήφανοι για αυτήν την κατάσταση.

Οι αρνητικές κριτικές έχουν καταφέρει μόνο ένα πράγμα: να αποφεύγουν οι συμπατριώτες σας την Ελλάδα, ο τουρισμός μας πεθαίνει και ακόμα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν.

Γιατί δεν έρχεστε εδώ, να ανακατευτείτε ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους, σε δημοσίους, που μετά από 16 χρόνια με 1400 euro μισθό, τώρα έχουν ένα μισθό της τάξεως των 800 euro τον μήνα?

Μήπως ξέρετε πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει τις επιχειρήσεις τους, τα σπίτια τους?

Μήπως ξέρετε ότι υπάρχουν παιδιά στα σχολεία που κατά την διάρκεια του μαθήματος λιποθυμούν γιατί πεινάνε? Οι γονείς τους είναι άνεργοι και σίγουρα η Ελλάδα δεν είναι το κοινωνικό κράτος που είναι η Γερμανία.

Σταματείστε σας παρακαλώ, αρκετά υποφέρουμε, δουλεύουμε σκληρά και το χειρότερο είναι:

το μέλλον για ΕΜΑΣ και τα παιδιά μας είναι αβέβαιο.

Δεν υπάρχει τίποτα που να θαυμάζετε στην Ελλάδα? Είναι όλα όσο άσχημα όσο τα περιγράφετε?

Χρειαζόμαστε αέρα να ανασάνουμε, χρειαζόμαστε επενδύσεις για να ανέβουμε πάλι ψηλά, χρειαζόμαστε φίλους.

Υπάρχουν πολλά ακόμα που θα ήθελα να σας πω, δεν θέλω όμως να γκρινιάζω, έτσι έχει η κατάσταση, την οποία δεν έχω διαλέξει, αλλά έχω μπει μέσα.


ΣΧΟΛΙΟ ΠΛΑΤΕΙΑΣ: Σοφία ευχαριστούμε που μας επέλεξες για να αναρτήσουμε την επιστολή. Περιμένουμε κι άλλες πρωτοβουλίες.