Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΄ΚΆΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ

Χειμώνας. Έξω φυσούσε ένας δαιμονισμένος Βοριάς που τα αρνάκια παγώνει. Βροχή. Η θερμοκρασία πολύ χαμηλή. Μέσα στο Χίλτον η ατμόσφαιρα ήταν τελείως διαφορετική. Υψηλή θερμοκρασία. Θαλπωρή. Βαριές βελούδινες κουρτίνες. Στο πάτωμα ακριβά χαλιά. Εντυπωσιακοί πολυέλαιοι. Στους τοίχους πίνακες γνωστών ζωγράφων. Αναπαυτικές πολυθρόνες για επιδέξιους κώλους. Στο τραπέζι καφέδες και ποτά σερβιρισμένα σε κρυστάλλινα σερβίτσια. Γκαρσόνια με ατσαλάκωτα κοστούμια μπαινοβγαίνουν διακριτικά.

Οι δανει(λη)στες, που χειρίζονται καθημερινά δισεκατομμύρια, είναι παρόντες με τους απεσταλμένους τους, τα στελέχη των υψηλών προσόντων και αμοιβών.

Απέναντι τους υπουργοί με τους επιτελείς τους. Και αυτοί αμειβόμενοι καλά για τις υπηρεσίες τους προς το λαό.

Όλοι χορτάτοι.

Είναι μια ακόμη κουραστική μέρα. Συζητούν, δεν διαφωνούν, χαμογελούν, προσποιούνται τους εκνευρισμένους. Τι κόπος! Και οι δυο απορούν. Γιατί η άλλη πλευρά δεν καταλαβαίνει;

Τι συζητούν;

Σε ΑΥΤΟ το πολυτελές περιβάλλον ΑΥΤΟΙ οι άνθρωποι συζητούν μεταξύ άλλων αν το αφορολόγητο θα κοπεί στα 6.900 η 6.700 η στα 6.500 η..., αν η προσωπική διαφορά στις συντάξεις θα κοπεί μια κι έξω ή σε δόσεις, αν η περικοπή θα αρχίζει από τα 1.000, τα 900 ή..., από τα μικτά ή τα καθαρά. Αν όλα αυτά θα ισχύσουν από τότε ή από τότε. Οι εκπρόσωποι των εκατομμυριούχων, πολύ υψηλά αμειβόμενοι και οι ίδιοι διαπραγματεύονται για το αν η περικοπή θα είναι 100 ευρώ περισσότερα η λιγότερα.

Λεπτομέρειες.

Δεν είναι εύκολη δουλειά η διαπραγμάτευση, δεν είναι για τον καθένα. Και όταν τελειώσει, έξω τα κοράκια της ενημέρωσης περιμένουν. Πρέπει τώρα να βρεθούν οι κατάλληλες εκφράσεις : «Δώσαμε σκληρή μάχη», «Προιστατέψαμε το δημόσιο συμφέρον», « Αποφύγαμε τα χειρότερα», «Τα μετρά θα έχουν θετικό πρόσημο», «Εμείς εφαρμόζουμε καλύτερα τις συμφωνίες (μνημόνια) και έχουμε και πλεονάσματα». Προστάγματα, διακυβεύματα, πρόσημα, έντιμος συμβιβασμός, προ νομοθέτηση, αντισταθμιστικά, αντιρροπήσεις, εξισορροπήσεις, ...

Πάντα υπάρχουν λέξεις. Για όλα υπάρχουν λέξεις.

Το επαναλαμβάνουμε , είναι δύσκολη δουλειά οι διαπραγματεύσεις, γι’ αυτό καταργήσαμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Εφαρμόζουμε στην πράξη την φιλεργατική μας πολιτική ως «αριστερά». Προστατεύουμε τους εργαζόμενους από τον κόπο τις συμμετοχής τους σε τέτοιες κοπιαστικές διαδικασίες, Αρκετά κοπιάζουν για να γεμίζει το πορτοφόλι του το αφεντικού τους. Δεν είμαστε αχάριστοι, Τους συμμεριζόμαστε, τους πονάμε. Αναγνωρίζουμε ότι χωρίς αυτούς εμείς δεν θα υπήρχαμε, ούτε τα αφεντικά τους θα υπήρχαν, γι’ αυτό κάνουμε ότι μπορούμε να μη καταλάβουν την δύναμή τους. Τα κοράκια της «δημοσιογραφίας» φροντίζουν γι’ αυτό. Ως πότε;;;

ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ
ΔΗΜΟΤΗΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ