Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΕΧΘΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΤΙΚΟ

Η παρέα και οι κουβέντες με τον άνθρωπο που ταυτίστηκε με τις Μπουάτ στην Πλάκα, τον επί σειρά ετών ιδιοκτήτη της Απανεμιάς Βαγγέλη Ντίκο είναι απολαυστικές για κάποιον στην ηλικία μου, που δεν πρόλαβε να έχει βιωματικές εμπειρίες από τις νύχτες των μικρών, εναλλακτικών νυχτομάγαζων της Αθήνας,  κατά την προδικτατορική και δικτατορική περίοδο και μόνο ακούσματα μπορεί να έχει.

Το ριζοσπαστικό, αντιστασιακό κλίμα της χρυσής εποχής των μπουάτ της Μνησικλέους, της Θόλου και των άλλων σοκκακίων της Πλάκας δεν μπορούσε παρά να συναντηθεί με το κίνημα ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ.

Είχε μεγάλη .... ΠΛΑΚΑ όταν ο Βαγγέλης Ντίκος μου μίλησε εχθές για το τραγούδι της ΠΛΑΤΕΙΑΣ, που συνέθεσε εκείνος την περίοδο των Αγανακτισμένων, μέσα στην προσδοκία για την ανατροπή των μνημονίων σε στίχους του Δημήτρη Φιλελέ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΑΚΟΥΣΑ, γέλασα και άνοιξα τον υπολογιστή.

Του έδειξα ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ, και του είπα ότι ξεκίνησε το 2010.
Δεν την ήξερε, δεν είναι πολύ του μπλιμπλικιού ο Βαγγέλης.

Είδε το site, γέλασε και εκείνος.

Του υποσχέθηκα ότι θα γυρίσουμε λίγο το χρόνο πίσω σήμερα και θα ανεβάσω το ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ για να θυμηθούμε μαζί το κίνημα της πλατείας και τις προσδοκίες που καλλιέργησε στον Ελληνικό λαό (ανεκπλήρωτες ακόμα ή προδομένες; Δεν είναι της ώρας να το διερευνήσουμε).

ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ.

Γιατί τίποτα δεν πάει χαμένο.

Καλημέρα Βαγγέλη. Αφιερωμένο.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου