ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΥΜΝΗΣ Ι

του Ν. Κομπότη

Μεσάνυχτα, αραχτός στην πρύμνη του «Πήγασος» επιστρέφω, μοναξιά, εγώ η θάλασσα και ο στολισμένος ουρανός, το φεγγάρι άφαντο, ο μονότονος ήχος της μηχανής σπάει την ηρεμία.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό το μυαλό κάνει ταξίδια στο παρελθόν και το μέλλον, αναπολεί και ονειρεύεται, βάζει όμως και αμείλικτα ερωτήματα που χρειάζονται άμεσα απαντήσεις για να ηρεμήσει.

1ο ερώτημα: Πόσοι έχουν δουλέψει για να φτιαχτεί αυτό το πλοίο?

Η απάντηση που το ηρέμησε είναι: αμέτρητα τρισεκατομμύρια άνθρωποι, από τότε που εμφανίστηκε πάνω στη Γη ο έξυπνος πίθηκος , που αργότερα αυτοονομάστηκε «Άνθρωπος» . Αυτός που ανακάλυψε την φωτιά και όσοι δούλεψαν να την τιθασέψουν και να την βάλουν στην δουλειά τους. Αυτός που ανακάλυψε τον τροχό και όσοι δούλεψαν για τον τελειοποιήσουν. Αυτός που έφτιαξε την πρώτη σχεδία. Αυτός που ανακάλυψε την προωθητική ικανότητα της προπέλας. Δισεκατομμύρια ανά τους αιώνες μηχανικοί, τεχνίτες, εργάτες, που κατασκεύαζαν εργαλεία και συνεχώς τα βελτίωναν, για την καλύτερη κατεργασία των πρώτων υλών. Όλο αυτό το πλήθος ανθρώπων, που δούλεψαν και αξιοποίησαν τις δυνατότητες τους και την ζωή τους, για να παραχθούν οι πρώτες ύλες . Πλήθος επιστημόνων, ερευνητών, δασκάλων, που διαρκώς τελειοποιούσαν και μετέδιδαν την γνώση και την συσσωρευμένη πείρα από γενιά σε γενιά ανά τους αιώνες. Όλοι αυτοί που ανακάλυψαν και δούλεψαν για να φτιαχτεί το χαρτί, η τυπογραφία, το μολύβι, το μελάνι, το στυλό, τα σχεδιαστικά εργαλεία, το ηλεκτρικό ρεύμα, το τηλέφωνο , ο ηλεκτρονικός υπολογιστής κλπ.

Κοντολογίς για να φτιαχτεί αυτό το πλοίο έχει δουλέψει όλοι οι κοινωνία εδώ και εκατομμύρια χρόνια πριν. Είναι δηλαδή ένα κοινωνικό προϊόν και ως τέτοιο όφειλε να είναι στην ιδιοκτησία και την υπηρεσία της κοινωνίας.

Δυστυχώς όμως έχουμε δεχτεί ότι ανήκει στον εφοπλιστή, ο οποίος δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του, δεν γνωρίζει καν την οποία και πιο απλή λειτουργία του πλοίου. Το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να εκμεταλλεύεται ασύδοτα ένα κοινωνικό προϊόν για ίδιο αποκλειστικά όφελος, με τη δική μας ανεξήγητη δυστυχώς συναίνεση. Αυτή είναι η βασική αντίφαση του καπιταλισμού, η οποία διαρκώς βαθαίνει και αν δεν λυθεί σύντομα η Γη θα γίνει κόκκινη από θάνατο. Στο χέρι μας είναι να την κάνουμε κόκκινη από ζωή .

ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ