Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

ΙΑΝΟΣ : Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΙΑΝΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ. ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΕ;;;

Αν υπάρχει κάτι κατεπείγον αυτή την ώρα, αυτό είναι ν' απαλλαγεί ο τόπος απ' τους προδότες που τον έφεραν στα γόνατα.

Δεν είναι δυνατόν να διατυπώνονται αιτήματα σωτηρίας της πατρίδας προς εκείνους που την κατέστρεψαν αρχικά. Κι είναι οι ίδιοι ακριβώς!

Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή, είναι να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι το "ελληνικό πρόβλημα" είναι, πρωτίστως και κυρίως, πολιτικό.

Η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα.

 Αποδεδειγμένα διαθέτει έναν απίστευτο πλούτο πρώτων υλών και μπορεί να παράξει τα πάντα.

Αποδεδειγμένα, επίσης, μπορεί να ανταγωνιστεί στα ίσα τους πάντες, σε όλα τα επίπεδα, από την αγροκτηνοτροφία και τη βαριά βιομηχανία, μέχρι τις επιστήμες και τις τέχνες.

Αυτό που μας "έφαγε" μεταπολιτευτικά ήταν η πολιτική συμμορία των κλεφτών, των απατεώνων και των πουλημένων.

Δεν είναι φτωχή η Ελλάδα, είναι λείψανδρη.

Χρειάζεται, λοιπόν, να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας, τις αξίες μας, τα ιδανικά μας, το φρόνημά μας, τον σκοπό μας, χρειαζόμαστε όραμα και πίστη, θάρρος κι ανδρεία, μαχητικότητα, τόλμη, αποφασιστικότητα.

Χρειάζεται να ξαναγίνουμε λαός και μάλιστα επειγόντως.
Κανείς δεν θα μας σώσει: αυτός που περιμένουμε είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Είναι, λοιπόν, επείγουσα ανάγκη να γκρεμιστούν οι σάπιοι. Τώρα αμέσως!

Μετά, είναι απόλυτη ανάγκη να συνειδητοποιήσει ο κόσμος τι μας ζητούν οι άσπονδοι "εταίροι" μας.

Εκείνο που ουσιαστικά μας ζητούν, είναι να ξεπουληθούμε και να σκλαβώσουμε τα παιδιά μας και την πατρίδα μας, για να ξεπληρώσουμε τα επενδυτικά ρίσκα των ξένων τραπεζών, και των πάσης φύσεως "θεσμικών", όταν αποφάσισαν να τζογάρουν σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.

Το έχω ξαναγράψει: όταν φαλίραν οι αμερικάνικες "τοξικές" τράπεζες, οι ιδιώτες ομολογιούχοι πήραν τον μπούλο.
"Παίξατε και χάσατε", τους είπαν οι εμπορικές τράπεζες.

Δεν τους είπαν: "Χίλια συγγνώμη, πολυχρονεμένοι μας ομολογιούχοι, που επενδύσαμε τα λεφτά σας σε χαρτοφυλάκια υψηλού ρίσκου. Μην σκάτε όμως, θα κάνουμε τ' αδύνατα δυνατά, θα ξεπουλήσουμε όσο όσο τις ιδιοκτησίες της τράπεζας, θα βγάλουμε στο παζάρι ακόμα και τις καρέκλες και τα γραφεία, θ' απολύσουμε όσο κόσμο χρειαστεί, θα βγούμε και στην ζητιανιά ακόμα, αλλά θα σας αποζημιώσουμε πλήρως και στο ακέραιο!".

Κέρδη και ζημίες, αυτά έχει το εμπόριο και ο χρηματιστικός τζόγος.


Είναι, λοιπόν, επείγουσα ανάγκη η Ελλάδα να δηλώσει αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και να το επαναδιαπραγματευθεί συνολικά.

 Όχι από μαγκιά και καουμποϊλίκι, όχι επειδή είμαστε παιδιά τζιμάνια και μπαταξήδες, αλλά γιατί, απλώς, είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί το χρέος αυτό χωρίς να καταστραφεί ολοκληρωτικά η Ελλάδα κι η ελληνική κοινωνία.

Καλά τα συμφέροντα των πιστωτών, αλλά άγια τα δίκια ενός λαού.

Κι αυτό δεν το λέμε εμείς, οι αγανακτισμένοι ραγιαδιστανοί, το έχουν αναγνωρίσει τα διεθνή δικαστήρια σε ανάλογες περιπτώσεις: τα συμφέροντα της κοινωνίας υπερέχουν των συμφερόντων των πιστωτών ενός κράτους.

Να δούμε, λοιπόν, πόσα χρωστάμε και πόσα μπορούμε να πληρώσουμε.
Γιατί δεν τα χρωστάμε όλα όσα μας λένε ότι χρωστάμε και, κυρίως, απ' αυτά που πραγματικά χρωστάμε μπορούμε να πληρώσουμε ένα μέρος μόνο κι αυτό σε δεύτερο, ή ακόμα και σε τρίτο, χρόνο.

Παρακάτω, είναι απόλυτη ανάγκη να τ' αλλάξουμε όλα εδώ, στο ραγιαδιστάν, μπας και ξαναγίνει Ελλάδα.

Και το κράτος πρέπει να γίνει κράτος, κι όχι ένα ρημάδι μαγαζί-μπουρδέλο που διανέμει προσόδους στους "ημετέρους", και ο επιχειρηματίας πρέπει να ξαναγίνει επιχειρηματίας, κι όχι οιονεί "εχθρός του λαού", ούτε βεβαίως κρατικοδίαιτο παράσιτο, και πρέπει να μάθουμε όλοι μας να ζούμε μέσα στις δυνατότητές μας και πρέπει να μάθουμε πού τελειώνει το κράτος και πού αρχίζει η κοινωνία των πολιτών, όλα πρέπει να τα μάθουμε απ' την αρχή και να τ' αλλάξουμε.

Τέλος, θα πρέπει κάποια στιγμή ν' απαλλαγούμε απ' τα μεταπολιτευτικά τοτέμ και ταμπού.
 
Δεν είναι "μονόδρομος" η "ευρωπαϊκή προοπτική" της Ελλάδας, έτσι όπως αυτή η "προοπτική" κατάντησε εν πάση περιπτώσει. Είναι μόνο μια επιλογή.

Όσο μας συνέφερε, ή όσο μας συμφέρει, είναι καλή. Απ' την στιγμή που έγινε, ή θα γίνει, επιζήμια για τον λαό μας και τον τόπο μας, τότε θα πρέπει να βρούμε και ν' ακολουθήσουμε άλλους, πιο συμφέροντες, δρόμους, άλλες, εθνικά συμφέρουσες, επιλογές. Πάντως, δεν είναι δυνατόν να εμμένουμε σε μια πολιτική επιλογή, που τη στιγμή αυτή καταστρέφει τη χώρα μας προς όφελος ξένων, κρατικών και ιδιωτικών, συμφερόντων.

Αν υπάρχει ένα σύνθημα που σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, αυτό είναι το:

"Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου