Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΚΩΣΤΑ ΒΛΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΚΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ο Κώστας Βλάσης μπροστά στη Μάχη για την Αρκαδία.
Ο Κώστας Βλάσης φθάνοντας στην κατάμεστη αίθουσα, σε θερμό εναγκαλισμό με την Δημοτική Σύμβουλο Χαλανδρίου
και Πρόεδρο της Ένωσης Αρκάδων Χαλανδρίου Άννα Βυτινάρου.

Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας , ο Κώστας Βλάσης  μίλησε στους Αρκάδες της Αθήνας. Η μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου αποδείχθηκε μικρή για τους φίλους του Κ.Βλάση, οι οποίοι άκουσαν με προσοχή μια μεστή και με ουσιαστικό περιεχόμενο ομιλία και τον χειροκρότησαν θερμά.


Στην ομιλία του προσέξαμε ιδιαίτερα την ανάλυση του για την οικονομική κρίση της χώρας, την ανάγκη καταλογισμού ευθυνών στους αίτιους, τις σκέψεις του για το «αύριο» της χώρας και της Αρκαδίας. 

Τον Κώστα Βλάση προλόγησαν οι: Πελεγρίνης Θεοδόσης πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών,  Πατούλης Γεώργιος πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και δήμαρχος Αμαρουσίου και Βασίλης Κικίλιας υποψήφιος βουλευτής ΝΔ Β’ Αθηνών.

Ο Βασίλης Κικίλιας προλογίζει τον Κώστα Βλάση
Μεταξύ των παρευρισκομένων σημειώσαμε τους: τον Κωστόπουλο Νίκο υποψήφιο Β’ Αθηνών ,τον πρώην αντιδήμαρχο Αθηνών κ. Τεντόμα Χρήστο, τους κ.κ. καθηγητές Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Παπαγγελόπουλο Παναγιώτη, Παπαβασιλείου Αθανάσιο, Γεώργιο Τρουπή, Καρατζά Γαβριήλ, Κοτσιομύτη Βαγγέλη, Αναγνωστοπούλου Σοφία, Κωνσταντόπουλος Κώστας, Μπάσρα Έφη, Σπέγγο Κώστα, Γεννηματά Βάσω, Μαζαράκη Αντώνη, Πιάγκου Μάρα, Πρωτογέρου  Βασίλη, τον πρώην Γενικό Γραμματέα Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητή Κοντό Παναγιώτη, τον πρόεδρο Όικονομικου Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητή Δημητρίου Γιάννη, τον Γραμματέα Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πανταζάκο Παναγιώτη, την πρόεδρο του Συλλόγου Καθηγητών Ιατρικής Σχολής Αθηνών καθηγήτρια Λυμπέρη Μαρία, τον Γραμματέα Ιατρικής Σχολής Αθηνών κ. Ζωγράφο Νίκο, τον γραμματέα Πανεπιστημιακών της ΝΔ Σιάσο Γεράσιμο, τον Διευθυντή του Υπουργείου Άμυνας Στρατηγό Μασούρα Κωνσταντίνο, τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Αρκάδων κ. Ζαραφέτο Γιώργο, τον πρόεδρο της Ένωσης Τριπολιτών Αττικής κ. Τούντα Φώτη, πρόεδρο Ένωσης Κατασκευαστών Ελλάδος κ. Καψιμάλη Δημήτριο, διευθυντή Νεφρολογικής Κλινικής Λαϊκού κ. Μπολέτη Ι. και διευθυντή Καρδιολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Ελπίς κ. Τρίκα Θανάση.
Ακολουθεί αναλυτικά η ομιλία του υποψήφιου βουλευτη Αρκαδίας.




Φίλες και φίλοι

Με δισταγμό, ομολογώ, αλλά και με σεβασμό τον πρέποντα, και με κάποιο δέος ακόμη προσφωνώ "φίλες και φίλους" πολλές και πολλούς από σας, πολλές και πολλούς από τη γενιά την καθεστηκυία, όπως την χαρακτηρίζει ο Θουκυδίδης, από τους ώριμους ή πρεσβύτες – που για μένα υπήρξαν γονείς, δάσκαλοι και διδάχοι, οδηγοί και πρότυπα βίου. Σ’ αυτή τη γενιά, επαναλαμβάνω, εκφράζω το σεβασμό μου και από την ψυχή μου ένα μεγάλο "ευχαριστώ" για ό,τι δημιούργησε, για ό,τι έφτιαξε και πρόσφερε στον τόπο, στην πατρίδα, στα παιδιά της, σ’ εμάς τους νεώτερους….

Αυτοί οι νεώτεροι, η γενιά μου, έλαβε τη θέση της στη διαδοχή του βίου, έτοιμη και ικανή ήταν να αναλάβει τις ευθύνες της, να πάρει στα γερά χέρια της τα ηνία της χώρας, να την οδηγήσει στο δρόμο των πεπρωμένων της.

Και ξαφνικά βρέθηκε στο κενό, ξαφνικά και οι δύο και οι τρεις γενιές, που η φυσική τάξη επιτρέπει να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται και να συναποφασίζουν και να συμπορεύονται – και οι νέοι και οι ώριμοι και οι ήρεμοι απόμαχοι της ζωής έχασαν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, έχασαν στηρίγματα και δικαιώματα που θεωρούσαν ακλόνητα, πολλοί έχασαν ιδρώτα και κόπους μιας ζωής, έχασαν – πάνω απ’ όλα- το αίσθημα της σιγουριάς, την αισιοδοξία, την προσμονή του καλύτερου, την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Ο Ελληνικός λαός, στο σύνολό του, γνωρίζει μια πρωτοφανή δοκιμασία, βιώνει μια πρωτόγνωρη οικονομική, κοινωνική, ηθική και, ασφαλώς, πολιτική κρίση.  Δεν θα πω πως ο λαός κάνει λάθη, δεν υποστηρίζω πως και οι πολίτες δεν έχουμε τις ευθύνες μας, τουλάχιστον ένα μέρος των πολιτών- όχι, δεν θα κολακεύσω το λαό, μακριά από μένα ο φθηνός λαϊκισμός και η λαολειχία.  Όμως, για ένα ναυάγιο δεν έχει την ίδια ευθύνη ο καπετάνιος με τον μούτσο, ο πλοίαρχος με τον απλό ναύτη, ο πρώτος μηχανικός με τον καμαρότο… Έτσι και για τα σημερινά δεινά της πατρίδας μας φταίνε, προπαντός και κατ’ εξοχήν, οι πολιτικοί ηγέτες, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, κάποιοι, βέβαια, ίσως ελάχιστα ή και καθόλου, φταίνε οι πνευματικοί ταγοί, οι διαμορφωτές και οι διαφωτιστές της κοινής γνώμης, οικονομικοί παράγοντες – φταίνε όλοι όσοι ήξεραν ή έπρεπε να ξέρουν, όσοι έβλεπαν ή έπρεπε να βλέπουν, όσοι κατείχαν θέσεις ευθύνης χωρίς να το αξίζουν, χωρίς να νοιάζονται για το κοινό καλό, χωρίς να υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού, αλλά συμφέροντα ιδιοτελή, ταπεινά, καθαρά προσωπικά.

Αυτοί όλοι, οι φαύλοι ή ανίκανοι ή ανήθικοι, πρέπει να τιμωρηθούν αναλόγως – και πολιτικά και ηθικά και ποινικά.  Οι κλέφτες και οι καταχραστές του δημοσίου πλούτου πρέπει να λογοδοτήσουν, να επιστρέψουν τα κλοπιμαία, να φυλακιστούν – όποιοι και αν είναι, απ’ όποιο χώρο και αν προέρχονται, όσο ψηλά και να βρίσκονται ή να βρέθηκαν, η τραγωδία που ζει η πατρίδα μας χρειάζεται και απαιτεί κάθαρση.

Το ζητούν αυτό όλοι, το ζητάει προπαντός η γενιά που εκπροσωπώ, το απαιτούν οι νέοι μας, οι οποίοι και πλήττονται περισσότερο, πλήττονται καίρια και ίσως ανεπανόρθωτα για τον ψυχικό τους κόσμο, από την ΑΝΕΡΓΙΑ, από την ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, από την ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ, από ένα ΜΕΛΛΟΝ ΖΟΦΕΡΟ.  Είναι οι νέοι των 25 και των 35 χρόνων που σπούδασαν, που μορφώθηκαν, που έμαθαν μια τέχνη, που απόχτησαν και

έχουν προσόντα και προσόντα! - και όμως βρίσκουν παντού πόρτες κλειστές.  Και λένε σ’ αυτούς τους νέους να φύγουν στην ξενιτιά, να μεταφέρουν τη γνώση τους και την αξιοσύνη τους στη Γερμανία, στην Αμερική, στην Αυστραλία… Μετανάστευση για τον ανθό του Ελληνισμού, φυγή από τη μητέρα πατρίδα…, ή μήπως από μια μητριά πατρίδα!

Όμως η φυγή δεν είναι λύση, η παραδοχή της ήττας δεν ταιριάζει στους νέους, δεν ταιριάζει στον Έλληνα!  Δεν ταιριάζει ούτε και στον ώριμο που χάνει τη δουλειά του, ούτε και στον συνταξιούχο που βλέπει να πετσοκόβεται η σύνταξή του και να πηγαίνει στράφι ο ιδρώτας μιας ζωής.      Σε όλους μας ταιριάζει, σε όλους μας πρέπει ο ΤΙΜΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στη

ΦΘΟΡΑ και στη ΔΙΑΦΘΟΡΑ, το «ΠΑΡΩΝ» στη μάχη που καλούμεθα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να δώσουμε και να κερδίσουμε, μάχη κυριολεκτικά επιβίωσης – όχι μόνο για μας, μα και για τις γενιές που έρχονται, για την πατρίδα μας που κινδυνεύει να γίνει… ή μήπως έγινε;… η χλεύη των εθνών.

Ασφαλώς και είμαι και εγώ θυμωμένος, οργισμένος, εξοργισμένος – όχι όμως απελπισμένος.  Κι ας δυσκολεύομαι να δώσω απάντηση στους φοιτητές μου που με ρωτούν: ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ μετά το τέλος των σπουδών μου;  Δεν είμαι απελπισμένος, διότι η απελπισία δεν ταιριάζει στη νιότη. 

Και διότι αυτός ο τόπος δεν έπαψε να είναι ευλογημένος, δώρο Θεού, με πολύ πλούτο, με πολλές δυνατότητες, με πολλές ευκαιρίες για όσους τον αγαπούν και τον δουλέουν.
Όμως στον τόπο αυτό έχουμε στήσει, έχουν στήσει, ένα κράτος ανάπηρο σε πολλά σημεία του, ανίκανο σε άλλα, άχρηστο και περιττό σε κάποιους τομείς, φαύλο και διεφθαρμένο αλλού.  Τα ξέρετε και τα έχετε υποστεί τα απαράδεκτα αυτού του κράτους καλύτερα και περισσότερο από τον ομιλούντα οι πρεσβύτεροι.  Τα έχετε υποστεί στο Νοσοκομείο, στην Πολεοδομία, στην Εφορία, στην προσμονή απονομής Δικαιοσύνης, παντού.

Αυτό το κράτος πρέπει ν΄αλλάξει – αλλιώς θα εξαφανιστεί και θα μας εξαφανίσει μέσα στην αναποτελεσματικότητά του, στη διαφθορά του, στο χάος του.  Σωστά και έγκαιρα ο Κώστας Καραμανλής μίλησε για επανίδρυσή του.  Δεν τα κατάφερε – για πολλούς και γνωστούς λόγους. 
Και ο διάδοχός του έφερε τη χώρα εδώ που την έφερε- δεν θα γίνω εγώ δικαστής, δικάζει ο λαός με την ψήφο του, η Δικαιοσύνη με την ετυμηγορία της, η Ιστορία με τη τελεσίδικη κρίση της.  Προσωπικά κοιτάζω το μέλλον, νοιάζομαι γι’ αυτό, δικαιούμαι και υποχρεούμαι να μιλάω γι’ αυτό.

Έχουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα και την υποχρέωση και την ευκαιρία, η αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, που δεν φοβάται τις ρήξεις, δεν υπολογίζει προσωπικό ή κομματικό κόστος, βλέπει μπροστά και μακριά, έχουμε, επαναλαμβάνω, την ευκαιρία, με τη στήριξη ή συνεργασία ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, προπαντός όμως με τη στήριξη μιας ευρείας λαϊκής πλειοψηφίας, που όλο και περισσότερο συσπειρώνεται μέσα και γύρω από την μεγάλη παράταξή μας, να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα, να φτιάξουμε ένα κράτος σύγχρονο, αποτελεσματικό, φιλικό προς τον πολίτη. 

Τέτοιο κράτος σημαίνει: 

-      ΑΣΦΑΛΕΙΑ για όλους όσους ζουν στα όριά του.

-      Υπηρεσίες Υγείας και Παιδείας υψηλού επιπέδου.

-      Εφαρμογή των νόμων και ταχεία απονομή ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

-      Φορολογική ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ και πρόσφορο περιβάλλον για ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

-      ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ παντού.

-      Καταπολέμηση της ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ,

μέχρι να φτάσουμε, ει δυνατόν, στην πλήρη εξαφάνισή τους.

Το περιβόητο Μνημόνιο δεν αποτελεί εμπόδιο για τα παραπάνω ούτε δικαιολογία για να παραμείνουμε άπραγοι, άβουλοι, δειλοί και μοιραίοι.  Ίσα – ίσα πολλά από αυτά τα απαιτεί, τα επιβάλλει, επιβάλλει πράγματα αυτονόητα, που θα’ πρεπε εδώ και δεκαετίες να έχουμε εμπεδώσει στην πατρίδα μας, όπως συμβαίνει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη. 

Και στο κάτω- κάτω τα μνημόνια αλλάζουν, βελτιώνονται,προσαρμόζονται, ανατρέπονται- έχουν ανατραπεί συνθήκες και συνθήκες, με βαριές υπογραφές, τίποτα δεν είναι αιώνιο ή αμετακίνητο.  Και ο Αντώνης Σαμαράς έχει μιλήσει για επανεξέταση – επαναδιαπραγμάτευση και ο Ελληνικός λαός επιθυμεί και δικαιούται ελαφρύνσεις και οι νέοι είμαστε έτοιμοι για ανατροπές, για επανάσταση, αν χρειαστεί…

Εt in Arcadia ego… Έρχομαι στη γενέθλια γη, στην πολυφίλητη Αρκαδία, την ΑΡΚΑΔΙΑ ΜΑΣ, την Αρκαδία των μύθων και της νοσταλγίας, τη γη του Πάνα και της ανδρείας,  αλλά και της ηρεμίας και της καταφυγής, του έρωτα και της μουσικής, την Αρκαδία που παγκοσμίως είναι σύμβολο και συνώνυμο της γαλήνης, της αγνότητας, της ονειρικής ευτυχίας, του κατά φύσην βίου… Με την Τρίπολη στο κέντρο του Μωριά, με τον νομό εύκολα και γρήγορα προσβάσιμο από την πρωτεύουσα της χώρας, από τον εθνικό αερολιμένα, από το λιμάνι του Πειραιά, της Πάτρας, της Καλαμάτας.

 Αλλά και με τόσα προβλήματα, με τόσες υστερήσεις και καθυστερήσεις στην αναπτυξιακή του πορεία – περιττό να τα απαριθμήσω.

Κοιτάζοντας μπροστά και μόνο μπροστά δεν μπορώ να μην ονειρευτώ για την ιδιαίτερη πατρίδα μας την αναζωπύρωση και ανάπτυξη της παραμελημένης γεωργίας, τα ξεχωριστά προϊόντα της γης μας, που μπορούν ν΄αποκτήσουν διεθνή ταυτότητα και αναγνώριση, τους πλούσιους υδάτινους πόρους που οφείλουμε να διαχειριστούμε σωστά, τη δημιουργικότητα και εξωστρέφεια των Αρκάδων επιχειρηματιών, οι οποίοι έφτιαξαν ποικίλες και τεράστιες επιχειρήσεις και πρόσφεραν χιλιάδες θέσεις εργασίας και συνέβαλαν στην εθνική προκοπή.  Στο χέρι μας είναι όλα αυτά να πραγματοποιηθούν και πάλι, να ακμάσουν και πάλι, να πολλαπλασιαστούν και να καρποφορήσουν.  Αρκεί να υπάρξουν οι σωστές κινήσεις, να αναπτυχθούν υποδομές, να φτιαχτούν σύγχρονοι δρόμοι, κυρίως Τρίπολης – Ολυμπίας και Τρίπολης – Άστρους – Λεωνιδίου – τους είχε «φτιάξει», τους είχε υποσχεθεί ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου στην προεκλογική ομιλία του στην Τρίπολη το 2009…
Η Αρκαδία μπορεί να γίνει τόπος προορισμού για τους τουρίστες, Έλληνες και ξένους.  Οι φυσικές ομορφιές της, οι δαντελένιες ακρογιαλιές της Κυνουρίας, ο Λούσιος και ο Λάδωνας και η άγνωστη στους πολλούς Γορτυνία, οι δεκάδες ιερές Μονές που αποτελούν το Άγιον Όρος της Πελοποννήσου, αποτελούν μοναδικά στοιχεία για την ανάπτυξη του τουρισμού, ζηλευτά από κάθε άλλη τουριστική περιοχή… Και όμως … Δεν πρωτεύουμε στην τουριστική κίνηση, ιδιαίτερα η Τρίπολη, όπου και μόνο το όνομα και μόνο τα οστά του σωσίπατρη Κολοκοτρώνη και τα κολοκοτρωναίικα κειμήλια, είναι αρκετά για να την κάνουν κέντρο του εσωτερικού τουλάχιστον τουρισμού.  Ευτυχώς που υπάρχουν οι τρεις σχολές του Πανεπιστημίου μας, ευτυχώς που υπάρχει ο Αστέρας στο ποδόσφαιρο και ο Αρκαδικός στο μπάσκετ και η Ντροπολιτσά ακούγεται, τουλάχιστον πανελλαδικά.  Αλλά γιατί να μην ακούγεται η σημερινή Αρκαδία για τα κρασιά της, για το λάδι της, για την πατάτα και τα μήλα, για τα πορτοκάλια και τα κηπευτικά της, για τα προϊόντα της κτηνοτροφίας …

Κίνητρα, ώθηση και ενημέρωση χρειάζονται όσοι ακόμη μένουν πιστοί στη γη και όσοι τώρα επιστρέφουν σ’ αυτήν λόγω συνθηκών – οι γεωπόνοι και οι κτηνίατροι είναι θέλουν να βρίσκονται κοντά στους αγρότες, στους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους, στους μελισσοκόμους και στους αμπελουργούς, δεν θέλουν να είναι φυλακισμένοι στην ανεργία ή στους τέσσερις τοίχους ενός γραφείου.

Ονειρεύομαι πολλά για την Αρκαδία; Ονειρεύομαι, ως άνθρωπος, ως Αρκάς και όχι ως πολιτικός που εξάλλου, δεν έχω πάρει ακόμη ούτε το … βάπτισμα, ονειρεύομαι μιαν άλλη Αρκαδία, διαφορετική από αυτή που έχουμε και ζούμε σήμερα; Ναι! Μάλλον… Και άλλωστε τι νέος είναι κανείς, αν δεν έχει όνειρα! Γιατί να μπει κανείς στην Πολιτική, αν δεν ονειρεύεται το καλύτερο, το άριστο… «Η φαντασία στην εξουσία» είπε και μας κληροδότησε ο γαλλικός Μάης του ΄68.

 «Το όνειρο στην εξουσία» μπορεί να πει και να παραφράσει η γενιά μου σήμερα.

Κυρίες και κύριοι, συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Ασφαλώς δεν θα σώσω εγώ την Ελλάδα … Ίσως, μάλιστα, και η νέα γενιά ολάκερη δεν μπορεί μόνη της να «ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη», να βγάλει τη χώρα από τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται.  Απαιτείται, η πείρα των ωρίμων, η σοφία των γερόντων, η συνεργασία όλων των ηλικιών, όλων των Ελλήνων. Ακριβώς οι Έλληνες, οι εκλέκτορες της προσεχούς Κυριακής, εμπιστεύονται περισσότερο και πάνω από όλα τα άλλα κόμματα τη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη μας, την Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά, τον αυριανό πρωθυπουργό, τον ηγέτη που η μοίρα του έπαιξε τον ρόλο του μπροστάρη σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Και οι Έλληνες θα ψηφίσουν – πιστεύω – με βάση την λογική και το πραγματικό συμφέρον της χώρας και των ιδίων, όχι υπό το κράτος της πίκρας, της οργής και της δικαιολογημένης αγανάκτησης για όσα υποφέρουν – η οργή ποτέ δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Μπροστά στην κάλπη πρέπει να επικρατήσει η νηφαλιότητα, η ορθή κρίση, η υπευθυνότητα του ώριμου πολίτη – και είμαι βέβαιος ότι τελικά θα επικρατήσει. Κι αν κάποιοι οπαδοί μας, κάποιοι Νεοδημοκράτες, θέλουν, ντε και καλά να τιμωρήσουν…, ας μην τιμωρήσουν το κόμμα μας με την αποχή ή με την υπερψήφιση άλλων κομμάτων ή ευκαιριακών σχηματισμών, ας προτιμήσουν πρόσωπα, το πολιτικό σύστημα πρέπει να σταθεί όρθιο, η Νέα Δημοκρατία πρέπει και μπορεί να θριαμβεύσει και να αρχίσει από τις εφτά του Μάη το έργο της ανόρθωσης της χώρας…

Φίλες και φίλοι,
εσείς που μου δίνετε δύναμη στα πρώτα δειλά βήματά μου στον όμορφο αλλά και δύσκολο και γεμάτο ευθύνες δρόμο της Πολιτικής, δεχθείτε πρώτοι, παρακαλώ, την εξομολόγηση μου: Όταν, πριν από λίγους μήνες αποφάσισα να δεχτώ την λίαν τιμητική πρόταση του Αντώνη Σαμαρά να στελεχώσω, μαζί με άλλους εκλεκτούς συνυποψηφίους, το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στην Αρκαδία, δέχτηκα από προσφιλές μου πρόσωπο ανελέητο το ερώτημα:

Γιατί, νέε μου, εισέρχεσαι στην Πολιτική;

Του απάντησα παραπέμποντας τον στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα (Κεφάλαιο Α’ – 347): «Γι’αυτό λοιπόν οι άριστοι δε θέλουν ούτε τα χρήματα ούτε τις τιμές της εξουσίας. Γιατί δεν επιθυμούν ούτε φανερά να παίρνουν μισθό και να λέγονται μισθωτοί, ούτε να σφετερίζονται κρυφά τα δημόσια και να λέγονται κλέφτες. Ούτε, εξάλλου,

επιζητούν τις τιμές – γιατί δεν είναι ματαιόδοξοι. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρχει κάποια επιτακτική ανάγκη ή φόβος κάποιου κακού, για να αποφασίσουν οι ενάρετοι να αναλάβουν εκουσίως ένα αξίωμα. Και το μεγαλύτερο κακό είναι να κυβερνιέται μια κοινωνία από τους χειρότερους …» 

Το πλατωνικό αυτό απόσπασμα μου το είχε αναλύσει ο ίδιος στα εφηβικά μου χρόνια και σε χρόνο ανύποπτο. Από τότε είναι οδηγός μου σε κάθε πολιτική μου πράξη ή κίνηση – και στην τωρινή, για την οποία ζητώ την έγκριση και συμπαράσταση σας.

Δε θέλω να έχω καμιά θέση στο δημόσιο βίο και στην Πολιτική, εάν, έστω και για μια στιγμή λησμονήσω ή ξεφύγω από τις υποθήκες του Πλάτωνος… Ως τότε, πάμε μαζί για τη νίκη, για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, για τη νίκη της Ελλάδας.

Και πάλι σας ευχαριστώ για την ευγενική παρουσία σας, για την ηθική βοήθεια σας, γιατί μου φωνάζετε: Εμπρός, για καλύτερες μέρες!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου