Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Το Σχόλιο της "πρΟΤΑσης εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου", 18-2-2013


πρΟΤΑση 
εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου 
e-mail : pr_ota_si@yahoo.gr 

Χαλάνδρι 18/2/2013 

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι 

Το τελικό χτύπημα της παρέας των «άμεμπτων» και των «για όλα φταίει ο ελληνικός λαός» έχει ήδη ξεκινήσει. 
Αυτοί που διόγκωσαν το έλλειμμα για να ρίξουν τη χώρα στα νύχια του ΔΝΤ, επικαλούνται τη…δικαιοσύνη, ενώ άλλοι τολμούν να επικαλούνται τα πλαστά στοιχεία του 2009 για να κρύψουν το ολέθριο σχέδιο που κατέστρωσαν σε βάρος της πατρίδας μας. Και έρχεται το ίδιο το ΔΝΤ για να τους διαψεύσει: “ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ”! (Με τίτλο: «Λιτότητα: Έχουμε κάνει λάθος εφ’ όλης της ύλης», το εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Μarianne» δημοσιεύει μεγάλο αφιέρωμα στο «απίστευτο λάθος των ειδικών του ΔΝΤ». Είναι το πρώτο από τα γαλλικά έντυπα που προσπαθεί να ρίξει φως και να κατανοήσει την έκθεση του Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής του ερευνητικού τμήματος του ΔΝΤ, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 3 Ιανουαρίου
Οι…ΕΔΩ ΚΥΡΙΟΙ, τι έκαναν για αυτό; Είπαν, ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΟΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΛΑΘΟΣ!!! 

Τώρα όλοι κατάλαβαν αυτό που φωνάζουμε όλοι οι «αντιμνημονιακοί» (κατά άλλους : «ανθέλληνες»!) εδώ και τρία χρόνια : Η κυβέρνηση, ενεργώντας υπό το καθεστώς πλήρους υποταγής, προέβη με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 12ης Δεκεμβρίου 2012, αρ. ΦΕΚ Α240, σε μια επαίσχυντη πράξη παραίτησης : Παραιτείται, σύμφωνα με το άρθρο 4, παρ. 4, της νέας δανειακής σύμβασης με το EFSF «αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία», χωρίς να προβαίνει σε διάκριση μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας του ελληνικού κράτους. 

Με απόγνωση εκατομμύρια εργαζόμενοι βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται και πάλι, λόγω έκτακτων φόρων, χαρατσιών και άλλων αρπακτικών τακτικών της «συγκυβέρνησης», κάνοντας ολοένα και πιο δύσκολη την καθημερινή τους επιβίωση. 
Στο μεταξύ, οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι συνεργάτες τους είναι πανευτυχείς, για το γεγονός ότι η πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής εξουθένωσης των Ελλήνων προχωρά χωρίς σοβαρές αντιδράσεις, χωρίς εκρήξεις και εξεγέρσεις που θα απειλούσαν τη σταθερότητα του συστήματος και θα έθεταν έτσι υπό αμφισβήτηση το όλο εγχείρημα. Άσχετα, βεβαίως, αν η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής επανάστασης. Όχι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αφού οι Έλληνες έχουν ζήσει χειρότερες μέρες στο πρόσφατο παρελθόν…Αλλά επειδή νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, ότι μια ομάδα συμφερόντων και - μέρα με την μέρα – κάποιοι αρπάζουν όλα όσα με κόπο και αίμα κατάφεραν να δημιουργήσουν δουλεύοντας. Οι προηγούμενες σκέψεις, απαντούν και στο ερώτημα «Ισονομία ή κοινωνική έκρηξη». 
Η αυτονόητη για κάθε πολίτη έννοια ότι η ισονομία είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να αποδεχθεί τους ψηφισμένους από το κοινοβούλιο νόμους, δε φαίνεται να είναι κατανοητή και από την εξουσία.
Και 
- όσο η Βουλή συνεχίζει να νομοθετεί ανισόνομα, διαχωρίζοντας προνομιακά τις επαγγελματικές τάξεις που βρίσκονται «κοντά» της και να αντιμετωπίζει δυσμενώς νομοθετικά όλους τους άλλους ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
- όσο εξακολουθεί να εξαιρεί προνομιακά την εξουσία από τον φυσικό της δικαστή με επαίσχυντα συνταγματικά άρθρα όπως το 86, τόσο το παραπάνω ερώτημα θα αιωρείται πάνω από τα κεφάλια όλων μας. 

Γι αυτό και προκαλούν βαθύτατη συγκίνηση οι προτροπές της κεντρικής εξουσίας να σεβαστούμε άπαντες τους κείμενους νόμους, απλά και μόνο, διότι… αυτό επιβάλλει το «κράτος δικαίου». 
Σε ποιο, άραγε, «κράτος δικαίου» αναφέρονται; 
Μήπως σε αυτό που διακηρύσσει τον – αποδεδειγμένα αποτυχημένο - «θρίαμβο της λιτότητας»; 
Μήπως σε αυτό που υποστηρίζει ότι «οι συνταξιούχοι έχουν το θράσος να ζουν»; 
Μήπως σε αυτό που εφαρμόζει το μνημόνιο με τίτλο «Στα τάρταρα της ανεργίας»; 
Μήπως σε αυτό που διατάζει να πληρώσουμε κάθε χαράτσι, να ανεχόμαστε μια Ελλάδα που συνεχίζει να παραμένει ακριβή σε βασικά αγαθά, παρά την ύφεση, την πτώση των εισοδημάτων και την ανεργία (σύμφωνα με διάφορες έρευνες που διεξάγονται κατά καιρούς. Το γεγονός αυτό επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τη δυσμενή θέση των ελληνικών νοικοκυριών, αλλά και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων). 
Μήπως σε αυτό που συντηρεί το προφανές μήνυμα εκφοβισμού και τρομοκράτησης που θέλουν να περάσουν στους Ελληνες εργαζόμενους η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ που (αυταρχικά) κυβερνούν, ότι: «Θα δουλεύετε με όσα λεφτά θέλουν να σας δίνουν οι εργοδότες, όποτε σας τα δίνουν και όποιος τολμάει να διαμαρτυρηθεί γι' αυτό, θα επιστρατεύεται!»; 
Μήπως σε αυτό που οδηγεί στη διάλυση των πάντων, την οποία (διάλυση) κάποιοι «επιστήμονες» βαφτίζουν «εξορθολογισμό» και «μεταρρυθμίσεις»; 
Μήπως, τελικά, όλα τα παραπάνω αφορά μόνο (σ)τα κόμματα που χρωστούν παντού, στους εργαζόμενούς τους, στη ΔΕΗ, στο ΙΚΑ κ.λπ. και τα οποία χρηματοδοτούνται αδρά, απ τους αρχι-ληστές τραπεζίτες ; 
Η προσπάθεια των συγκυβερνώντων να δικαιολογήσουν τις κατ’ επανάληψη εκτροπές τους μέσω της «επιλεγμένης» (παρ)ερμηνείας του Συντάγματος, δεν θα ευοδώνεται εσαεί. Κι αυτό γιατί οι νόμοι θεσπίζονται από συγκεκριμένα πρόσωπα, που λέγονται νομοθέτες - δηλαδή βουλευτές. Αυτούς εξουσιοδοτεί δια της ψήφου του ο λαός, προκειμένου να νομοθετεί με βάση το συμφέρον του συνόλου της κοινωνίας και με βάση τις δεσμεύσεις των πολιτικών προσώπων, προ των εκλογών. Αυτό σημαίνει ότι, η ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος δεν μπορεί να «ελέγχεται» και να περιορίζεται επιδεικτικά σε «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου». Πράξεις που συνιστούν εκτροπή από τις δημοκρατικές διαδικασίες, την οποίαν το Σύνταγμα δεν επιτρέπει παρά μόνο σε εξαιρετικά έκτακτες συνθήκες. Πιθανή «παγίωση» τέτοιων τακτικών, θα ήταν ολέθρια για τη δημοκρατία. 

πρΟΤΑση εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου 
Άκης Γκόγκος, Παναγιώτης Κατσαρλίνος, 
Δημήτρης Μ. Χανιωτάκης, Πέτρος Χριστοδούλου 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου