Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Η ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΕΝΕΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ


Για το θέμα που έγινε ο καβγάς στο δημαρχείο ο λόγος, που οδήγησε στην έκτακτη γενική συνέλευση.

Ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος επί τελους;
Μίλησε ο δήμαρχος άσχημα στους συνδικαλιστές εκπροσώπους των εργαζομένων, που πήγαν να του θέσουν ένα ζήτημα.
ΠΟΙΟ ΖΗΤΗΜΑ;

Και τους είπε "ΟΥΣΤ ΞΕΦΤΙΛΕΣ". και τους πέταξε ΟΞΩ.

Η γενική Συνέλευση των εργαζόμενων και η ανακοίνωσή της κινήθηκε μεταξύ .... ψυχοθεραπείας στον Συμεών μέχρι και απλής καταγγελίας της συμπεριφοράς του, χωρίς αναφορά ....στην ταμπακιέρα.

Η επιλογή ήταν να μην δημοσιοποιηθεί η αιτία του καβγά
 Όσοι την ξέραμε, όσοι είχαμε πληροφορηθεί το εμετικό παρασκήνιο δεν πιστεύαμε στ' αυτιά μας.

Εχθές ο ίδιος ο Συμεών, με ανάρτησή του στο fb αναφέρεται στην αιτία του καβγά.
Επιχειρεί να βγει από πάνω, να περάσει στην αντεπίθεση με τον γνωστό ξεροκέφαλο τρόπο: πουλώντας ευαισθησία.
ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ και ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ.

Και ετοιμάζεται να ανακαλύψει ρατσιστές και αναίσθητους.

Ανάμεσα σε όσους έχουμε την άλλη άποψη.
Θα τα πούμε  ΟΛΑ. Όχι το τμήμα της αλήθειας που εξυπηρετεί τις σκοπιμότητες είτε του Συμεών, είτε των συνδικαλιστών, είε των σιωπηλών παρατάξεων που φοβούνται να τοποθετηθούν για ό,τι κάνει τζιζ.

Αλλά επειδή το θέμα είναι πραγματικά ευαίσθητο και ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΚΥΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ , πριν πούμε το δικό μας ρεπορτάζ και την δική μας άποψη, και αφού αναδείξαμε τι είπε ο Σύλλογος των Εργαζομένων προχθές,  ανεβάζουμε σήμερα και εδώ για τον αναγνώστη μας, το τι έγραψε ο Δήμαρχος Συμεών στο fb για το περιστατικό

Η Ανάρτηση ΡΟΥΣΣΟΥ:

"Οι πρόσφυγες δεν είναι σαν εμάς"!
Ευτυχώς !

Κοντεύουν 6 μήνες από την ημέρα που ήρθαν οι πρόσφυγες στο Χαλάνδρι ως φιλοξενούμενοι του Δήμου Χαλανδρίου. Είναι 3 οικογένειες και υπάρχουν 4 ενήλικες και 6 παιδιά ηλικίας (σημερινής) από 1 έτους έως 11 ετών."
Πριν από λίγη ώρα ήρθε ένα γράμμα από μια πολύ αγαπημένη φίλη. Το δημοσιεύω χωρίς την άδεια της και χωρίς το όνομά της.Και το αφιερώνω σε αυτούς τους εργαζόμενους του δήμου Χαλανδρίου που κλείδωσαν τα ντουλάπια για να μην μολυνθούν τα μαχαιροπήρουνα και απαγόρευσαν το πλύσιμο των ρούχων τους στα άδεια πλυντήρια. Και ξαναφωνάζω τώρα μόνος στον δικό μου τοίχο που κανείς από τους υποκριτές δεν μπορεί να με σταυρώσει:
"ΟΥΣΤ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ"


ΤΟ γράμμα:
"Οι πρόσφυγες δεν είναι σαν εμάς"!
Ευτυχώς !

Κοντεύουν 6 μήνες από την ημέρα που ήρθαν οι πρόσφυγες στο Χαλάνδρι ως φιλοξενούμενοι του Δήμου Χαλανδρίου. Είναι 3 οικογένειες και υπάρχουν 4 ενήλικες και 6 παιδιά ηλικίας (σημερινής) από 1 έτους έως 11 ετών.
Σε όλο αυτό το διάστημα εκτός από τις τρεις κυρίες που έχουμε αναλάβει τη φροντίδα αυτών των ανθρώπων έχουν έρθει, έχουν βοηθήσει και έχουν συμπαρασταθεί, με οποιοδήποτε τρόπο, δεκάδες άλλοι αλληλέγγυοι συμπολίτες μας.
Σχεδόν καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους. Αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε, τρώμε μαζί τους, έρχονται στα σπίτια μας , πηγαίνουν σε σπίτια φίλων τους και τους κάνουν το τραπέζι, κάποιες φορές που χρειάστηκε πήγαμε μαζί τους στα νοσοκομεία. Επίσης αρκετές φορές, όταν δεν υπήρχε η δυνατότητα να πλυθούν τα ρούχα στα πλυντήρια του Παιδικού Σταθμού (τότε πραγματικά δεν γνωρίζαμε το λόγο της άρνησης!) , τα έχουμε πάρει στα σπίτια μας και τα έχουμε πλύνει στα πλυντήριά μας! Τα παιδιά πήγαιναν στον Παιδικό Σταθμό και στα σχολεία από το Πάσχα και μετά.
Ας μάθουν λοιπόν οι κυρίες αυτές αλλά και όποιος άλλος έχει αυτές τις απόψεις (και δυστυχώς έχουμε διαπιστώσει ότι κι άλλοι υπάλληλοι του Δήμου έχουν αυτή την άποψη) ότι όχι μόνο δεν έχουμε κολλήσει καμιά "εξωτικη" αρρώστια αλλά έχουμε δεχτεί τόση αγάπη, τόση ζεστασιά και τόση ευγένεια , τόσο από τα παιδιά όσο και από τους ενήλικες, που πιθανόν να μην την έχουμε δεχτεί από δικούς μας ανθρώπους!!


 
Ευτυχώς που η βλακεία και ο ρατσισμός δεν κολλάει!!! Απ' αυτό θα κινδυνεύαμε!!
Να προσθέσω ότι η προσωπική μου εμπειρία από την μικρή χρονικά ενασχόλησή μου στην Πύλη 1 του Πειραιά, στο Καμπ της Ραφήνας αλλά και από την επαφή μου με άλλες οικογένειες προσφύγων που ζουν στο Χαλάνδρι είναι μοναδική και πρωτόγνωρη .
Επίσης μέσω των φιλοξενούμενων είχα την τύχη να έρθω σε επαφή με άλλους ομοεθνείς τους οι οποίοι ξεδίπλωσαν μια τεράστια αγκαλιά αλληλεγγύης και προσφοράς προς τους συμπατριώτες τους. Φτωχοί άνθρωποι με φιλοσοφία ζωής που σε ξαφνιάζει, με έμπρακτη αλληλεγγύη, με χρυσή καρδιά και πλούτο συναισθημάτων. Που μένουν σε φτωχικό σπίτι, (ναι!, εδώ στο Χαλάνδρι!), που ζουν φτωχά με μία αναπηρική σύνταξη αλλά με πλούσια ψυχή!! 


Κρίμα, για όσους δεν το έχουν ζήσει!!! Δεν ξέρουν τι χάνουν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου