Ν. ΚΟΜΠΟΤΗΣ: ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΗΜEΡΩΣΗ

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΡΑΣΗ- ΔΥΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

του Ν. Κομπότη

Αγαπητοί Δημότες ,

Ντάλα καλοκαίρι, για ευνόητους λόγους, σε ένα καλαίσθητο 24/σελιδο φυλλάδιο κάναμε ΕΝΑ απολογισμό της δράσης μας για την τριετία που πέρασε. Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τον ΔΥΟ απολογισμό που , όπως είναι φυσιολογικό ακολουθεί τον ΕΝΑ. Θα συνεχίσουμε τους απολογισμούς μέχρι να εξαντληθεί το χρηματικό ποσό που έχουμε υποσχεθεί στην κυρία της Αυλής μας , για να ξεπληρώσουμε όσα μας προσέφερε προεκλογικά, ως πλουσίως αμειβόμενη εθελόντρια!!! Εξάλλου την εμπιστευόμαστε απόλυτα, ως σύντροφο του αντιδημάρχου μας, που κάνει υπερωρίες και αμείβεται πενιχρά με τριπλάσιο μόνο ποσό από τον βασικό μισθό !!! Για αυτό και ο δήμαρχος μας της ανάθεσε την δουλειά της εκτύπωσης, χωρίς διαγωνισμό, εφαρμόζοντας πιστά τον Καλλικρατικο νόμο!!!.

Αφού παίξαμε πρώτα το παιχνίδι της κότας που ντύνεται λιοντάρι, αφού εξαντλήσαμε όλο το μελό ρεπερτόριο του «τραβάτε με κι ας κλαίω», αφού ασελγήσαμε πάνω στην απελπισία των ανθρώπων που μας επιτρέψανε να λεονταρίζουμε δωρεάν, τώρα γειωθήκαμε οι τιποτένιοι στην πραγματική μας φύση. Είμαστε οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες. Δεν προσκυνούμε βέβαια τον Σουλτάνο αλλά τον Φούχτελ. Δεν λογοδοτούμε στην Υψηλή Πύλη αλλά στον Πιτσιόρλα το ΤΑΙΠΕΔ τον Αρχιεπίσκοπο και σε κάθε μικρό και μεγάλο συμφέρον. Μικρές λεπτομέρειες που δεν ακυρώνουν την αποκαλυπτική ιστορική αναλογία.

Είμαστε οι ίδιοι για τους οποίους η μακαρίτισσα η Μαλβίνα είχε πει κάποτε: «Αυτοί δεν είναι τίποτα άλλο, πάρα δέκα κώλοι που ζητάνε καρέκλα». Απομυζούμε αποστεωμένα κουφάρια με το καλαμάκι. Έχοντας περιηγηθεί ασκόπως, στην πρώτη νιότη μας, σε θεωρίες που μας ξεβόλευαν, αποφασίσαμε να αγκυροβολήσουμε στο απάνεμο λιμάνι του ολοκληρωτικού καπιταλισμού που διά βίου μας τρέφει. Άλλοτε με κανένα κέφαλο, κανένα πρόγραμμα ευρωπαϊκό, τώρα με συναγρίδα πεσκέσι των αξιοσέβαστων δανειστών. εισπράκτορες της συμφοράς των δημοτικών τελών, αφήνουμε πίσω μας την αποφορά της ακατάσχετης λιγούρας μας.

Εξαγγέλλουμε μέτρα για την αθλιότητα ισοδύναμα της αθλιότητάς μας Άλλοτε κλαίγοντας και άλλοτε στεγνοί δακρύων, παριστάνουμε ότι διοικούμε οι προσκυνημένοι των μνημονίων και του Καλλικράτη. Δεν είναι τυχαίο που στον ΕΝΑ απολογισμό μας δεν αναφερόμαστε στην παράταξη που μας ανέδειξε , ούτε στο πρόγραμμα της το προεκλογικό. Εκεί παίζαμε τους αντιμνημονιακούς και τους αντικαλλικρατικους. Εξάλλου μετά την εκλογή μας φροντίσαμε να την διαλύσουμε την παράταξη, διότι μερικά εμπαθή και ιδεοληπτικά μέλη της επέμεναν στην υλοποίηση του παρωχημένου προεκλογικού προγράμματος της και των δεσμεύσεών μας απέναντί σας.

Σκιαμαχούμε για το θεαθήναι στο καταργημένο Δημοτικό Συμβούλιο . Προπηλακίζουμε δημοτικούς υπαλλήλους διότι διεκδικούν τα αυτονόητα. Στήσαμε εργοδοτικό σωματείο εργαζομένων στο δήμο. Απειλούμε την νέα πρόεδρο του σωματίου διότι δεν συμμορφώνεται με τις υποδείξεις για να παρανομήσει. Ο τσαμπουκάς μας απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες υπαλλήλους, όπως ταιριάζει σε τραμπούκους.

Είμαστε χαζοχαρούμενες υπάρξεις που η ελλειμματική μας συνείδηση αποτελεί και το ασφαλές διαβατήριο της ψωραλέας καριέρας μας. Πουλάμε ξεδιάντροπα τα εναπομείναντα στο σεντούκι της γιαγιάς για τη ‘φουκαριάρα την πάρτη μας. Μετατρέψαμε τον Δήμο σε γαλέρα

Δεν μας χωρούν οι έννοιες γι’ αυτό εφευρίσκουμε ισοδύναμες μετωνυμίες. Δεν μας χωράει η φωνή μας γι’ αυτό μιλάμε με άλλες. Δεν μας χωράει η αλητεία μας γι’ αυτό δανειζόμαστε τις αλητείες των προστατών μας.

Ενώ τραγουδούσαμε ανέξοδα κάποτε το «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον», τώρα ενθρονισμένοι με το αζημίωτο στο παρόν, αλλάζουμε το χαβά μας και τραγουδάμε αμέριμνοι το «και περάσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα». Με τα λεφτά σας στην Κίνα, στην Ιταλία, στην Ισπανία κλπ. Εμείς ,που μέχρι τα 50 μας, είχαμε ταξιδέψει το πολύ μέχρι την Κάρυστο.

Στοιχισμένοι δίπλα και κάτω από τον άνθρωπο που ο λόγος του είναι σπαθί στομωμένο απ’ το ψέμα, εφορμούμε σαν όρνια με νύχια που δεν είναι πια γαμψά, αλλά καλλωπισμένα από το μανικιούρ του Φούχτελ.

Κλεπταποδόχοι ιδεών που ποτέ δεν πιστέψαμε, τις εξαργυρώνουμε τώρα όσο όσο για μια πρέζα «δυτικής» καλοπέρασης.

Μικροί άνθρωποι στήνουμε τις μεγάλες απάτες.

Ψευδομάρτυρες της συμφοράς χαρτζιλικωμένοι, είμαστε αυτοί που αναλαμβάνουμε συνήθως την υπεράσπιση των μεγάλων αφεντικών.

Και το ακροατήριο;

Εσείς το σιωπηλό ακροατήριο , αφού δεν επεμβαίνετε να μας αποδομήσετέ ολοκληρωτικά, εμάς τους τυχάρπαστους που παριστάνουμε τους δημοτικούς άρχοντες, θα έχετε πάντα μέσα σας μια αιωρούμενη και μονίμως ντροπαλή συμπάθεια γι’ αυτούς που προσπάθησαν αλλά δεν μπόρεσαν. Και δεν φταίμε εμείς γι’ αυτό.

Για την αντιγραφή

ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ

ΕΜΠΑΘΗΣ ΔΗΜΟΤΗΣ