Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

ΝΤΑΒΙΑΣ: ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΑ ΓΙΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΙΣΗ

 
Την περασμένη Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019  έγινε η δίκη μου για την μήνυση που είχε καταθέσει εναντίον μου η Ελένη Κούκα - διευθύντρια του δήμου Χαλανδρίου  σήμερα - για άρθρο γνώμης μου, της 4 Ιανουαρίου του 2016.

Καταδικάστηκα σε 15 μήνες φυλάκιση, με τριετή αναστολή και βέβαια κατέθεσα έφεση, με την πίστη ότι η  καταδικαστική απόφαση του Θ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών θα εξαλειφθεί στο Εφετείο.

Η πρωτόδικη καταδίκη μου - πρώτη στα όσα χρόνια που έχουν περάσει από το 1996  τότε που εκδόθηκε το ΕΠΙ ΠΟΛΕΩΣ, που γράφω πάντα με τον ίδιο τρόπο - δεν θα μπορούσε να μην αποτελέσει είδηση, αναρτημένη στην Πλατεία, διότι αυτό θα αναιρούσε τον ίδιο τον εαυτό μου και όσα έχω υπερασπιστεί διαχρονικά για το δικαίωμα των πολιτών να ενημερώνονται για όσα συμβαίνουν στον δήμο.
Και θα ήταν και άδικο - με βάση τον δικό μου κώδικα δεοντολογίας - για άλλες δικαστικές αποφάσεις που εμείς έχουμε δημοσιοποιήσει, προτάσσοντας πάντα την ενημέρωση των δημοτών.

ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ  ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ, στο πολίτευμα που θεωρούμε ότι έχουμε.

Παρά το ότι είναι ενοχλητικό για μένα - και δεν είχα υποχρέωση να το κάνω αφού έχω ήδη ασκήσει έφεση - δεν έχω δικαίωμα να παραβώ την βασική αρχή της δημοσιογραφίας που πιστεύω και που έχει διατυπώσει  με εξαιρετικό τρόπο ο Έρικ Άρθουρ Μπλαίρ, γνωστός με το ψευδώνυμο Τζωρτζ Όργουελ (1984, Η φάρμα των ζώων):

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ είναι να δημοσιεύεις κάτι που κάποιος δεν ήθελε να δημοσιοποιηθεί. 
'Ολα τα άλλα είναι απλά ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.

Στην προκειμένη περίπτωση - θεωρητικά - αυτός που δεν θα ήθελε να δημοσιοποιηθεί η καταδικαστική απόφαση είμαι εγώ λοιπόν, που την δημοσιοποιώ.

Περισσότερα σχετικά με όσα έγιναν στην δίκη ακόμα δεν είμαι έτοιμος να γράψω, αφού πρέπει να δούμε με την δικηγόρο μου το τι ακριβώς σημαίνει το "δικαιούσαι να γράφεις αλλά μέχρι εκεί που δεν ενοχλείται κάποιος"  και αποφασίσω ότι αυτό το είδος - της ΜΗ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗΣ για κανέναν δημοσιογραφίας λοιπόν - έχω κανέναν λόγο να το υπηρετήσω.

Δύο μέρες μετά την καταδίκη μου - την Πέμπτη,  ήταν προγραμματισμένη η εκδίκαση της αγωγής που ο Κώστας Ευθυμίου είχε καταθέσει εναντίον μου το 2015, για άρθρο της Πλατείας που όμως - σε αντίθεση με άλλους - είχε από τότε την ευθύτητα να κάνει διευκρίνιση με email, μας είχε υποδείξει πού κάναμε λάθος - ΓΙΑΤΙ ΛΑΘΗ ΚΑΝΟΥΜΕ, δεν είμαι ο Πάπας - και από τότε είχα διευκρινίσει ότι είχα κάνει λάθος, προϊόν μετατροπής ενός Ο σε  ΑΔΑ (αριθμό στην Διαύγεια),  σε ΜΗΔΕΝ.
Κάναμε λάθος. ΜΕΑ CULPA.
Οπότε με την ανάρτηση που μας ζήτησε να κάνουμε την Τετάρτη δεν υπήρξε τελικά αντιδικία με τον Κώστα Ευθυμίου και η υπόθεση έκλεισε.

Στην Πλατεία, στα 10 χρόνια που κοντεύουν να κλείσουν από το πρώτο της τυπωμένο φύλλο και το blog (ή site, για όσους επιμένουν σε αυτή την ανοησία με τον διαχωρισμό)  έχουμε κάνει πέντε - έξι λάθη ή διορθώσεις σε περί τις 20.000 αναρτήσεις μας,  όταν μας ζητήθηκε και μας διευκρινίστηκε το πού είναι το λάθος μας.

Έχουμε κάνει και ένα κατέβασμα ανάρτησης μετά από επιστολή της ίδιας της μηνύτριας μου - για άλλο θέμα - ως μη οφείλαμε, αλλά προς αποφυγή περαιτέρω εμπλοκών.

Μακάρι να μπορούσα να κάνω σήμερα κάτι αντίστοιχο, μια διευκρίνιση, μια διόρθωση που να αφορά την υπόθεση για την οποία καταδικάστηκα και ας μην μου το ζήταγε ποτέ η μηνύτρια μου.
Θα το έκανα από δημοσιογραφική διαστροφή και για τον αναγνώστη μας.
Αλλά δεν μπορώ. Ίσως το κάνω μόλις έχουμε στα χέρια μας το σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου για να καταλάβω περισσότερα.

Είναι προφανές, για όσους διαβάζουν με ανοικτά μυαλά αλλά ας το διευκρινίσω και ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΑ  για τους κακόπιστους: Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΕΒΑΣΤΗ χωρίς αστερίσκους.

Θα προσπαθήσω όμως - ως έχω δικαίωμα ως πολίτης δημοκρατικού ακόμα - ελπίζω - κράτους να την ακυρώσω εφετειακά.

ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου